Pseudomonas aeruginosa jest bakterią Gram-ujemną należącą do rodzaju Pseudomonas. Mikroorganizm żyje w glebie i w otwartych zbiornikach. Aktywnie rozmnaża się z dostępem tlenu i zwiększoną wilgotnością. Ta bakteria może infekować różne narządy i układy, powodując szereg poważnych chorób. Leczenie zapalenia płuc Pseudomonas jest trudne, ponieważ Bacillus jest wysoce odporny na większość antybiotyków. Ta bakteria jest najczęstszą przyczyną tzw. infekcje szpitalne (do 20% zgłoszonych przypadków). Ten patogen stanowi jedną czwartą ropnych patologii chirurgicznych i około 35% infekcji układu moczowego. Niebieska ropa jest również wykrywana w 25% przypadków pierwotnej bakteriemii.
Infekcja Pseudomonas wpływa na jelita, serce, narządy układu moczowo-płciowego i układu oddechowego. Mikroorganizm jest często przyczyną ropni i flegmii.
Patogeniczność
Ryzyko wystąpienia patologii związanych z owrzodzeniem Pseudomonas jest szczególnie wysokie u pacjentów z obniżoną odpornością. Bakteria jest uważana za warunkowo chorobotwórczą. Przy dostatecznie wysokim ciele, jego rozmnażanie jest konkurencyjnie blokowane przez normalną mikroflorę..
Patogeniczność bakterii jest spowodowana takimi czynnikami, jak jej wysoka ruchliwość i wytwarzanie wielu toksyn, co prowadzi do dysfunkcji krwinek (erytrocytów), uszkodzenia hepatocytów (komórek wątroby) i niszczenia leukocytów, które gromadzą się w stanie zapalnym. Oporność na wiele antybiotyków wynika z faktu, że kolonie bakterii mogą tworzyć wokół nich specjalną kapsułkę ochronną..
Etapy infekcji
Rozwój infekcji przysadki Pseudomonas konsekwentnie przechodzi przez 3 etapy:
- W pierwszym etapie bakteria jest przyczepiona do tkanki i mnoży się. W ten sposób powstaje pierwotne ognisko..
- Drugim etapem jest przenikanie patogenu do głębszych tkanek ciała. W tym przypadku mówimy o tzw. lokalna infekcja częściowo ograniczona przez mechanizmy obronne organizmu.
- Trzeci etap obejmuje wnikanie bakterii do układu krążenia, a następnie rozprzestrzenianie się na odległe narządy i tkanki..
Sposoby infekcji
Zarówno chorzy, jak i ludzie, którzy są nosicielami bakterii, mogą być źródłem przyczyny infekcji Pseudomięśniowej. Największym niebezpieczeństwem pod względem rozprzestrzeniania się są pacjenci ze zmianami w płucach..
Patyk może być przenoszony drogą powietrzną, kontaktową i pokarmową. Wchodzi do ciała z zanieczyszczoną żywnością i wodą. Patogen może być obecny na elementach otoczenia (w tym klamki i krany umywalek). Przyczyną wybuchów infekcji szpitalnych jest często zaniedbanie zasad aseptyki i antyseptyki. Jednym z czynników transmisji są słabo wysterylizowane instrumenty i niedostatecznie umyte ręce personelu medycznego..
Grupy ryzyka
Zagrożone instytucje medyczne obejmują oddziały chirurgii ropnej, a także centra wypalania i szpitale położnicze.
Pacjenci z niskim poziomem odporności są najbardziej narażeni na infekcję. Są to dzieci, starzy ludzie, a także ludzie, którzy już cierpią na poważne choroby. Najbardziej wrażliwą kategorię uważa się za wcześniaków i dzieci w pierwszych miesiącach życia..
U noworodków pałeczki mogą powodować stan zapalny błon mózgowych i przewodu pokarmowego..
U pacjentów z oparzeniem bakteria jest jedną z przyczyn sepsy. Rozwój pałeczki piocyjanowej na tle białaczek może również prowadzić do tej patologii. W przypadku nowotworów złośliwych, Pseudo-Pus coli najczęściej prowadzi do zapalenia płuc. Owrzodzenia rogówki w połączeniu z tą infekcją powodują panophthalmitis.
Przy regularnych instalacjach cewników moczowych prawdopodobieństwo infekcji dróg moczowych jest wysokie, a cewnikowanie naczyń, gdy bakterie dostaną się do organizmu, prowadzi do ropnego zakrzepowego zapalenia żył. Po operacjach na mózgu możliwe są takie powikłania, jak zapalenie opon mózgowych i zapalenie mózgu. Częste dożylne płyny mogą powodować zapalenie wsierdzia i zapalenie kości i szpiku. Podczas wykonywania tracheostomii pseudoporowaty pałeczek może wywoływać bakteryjne zapalenie płuc (zapalenie płuc).
Oznaki kliniczne
Objawy zakażenia rzekomomózgowia zależą od narządów, którymi zaatakowały bakterie..
Po porażce pałeczki piocyjanowej OUN może się rozwinąć:
- ropne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych);
- ropne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (proces zapalny wpływa nie tylko na błony, ale także na substancję mózgu);
- ropnie mózgu.
Przy tych patologiach rokowanie jest zwykle niekorzystne..
Zakażenie układu oddechowego na tle rzekomozależnym zwykle występuje na tle istniejących chorób układu oddechowego, takich jak:
- zapalenie oskrzeli;
- rozstrzeń oskrzeli;
- mukowiscydoza;
- zapalenie płuc.
Patogen jest często rejestrowany podczas intubacji dotchawiczej. Zagrożony - pacjenci, którzy są na respiratorze (podłączonym do respiratora). Pseudomonas aeruginosa może powodować antybiotykooporne zapalenie płuc (pierwotne lub wtórne).
Gdy bakterie są wprowadzane do kanału słuchowego, rozwija się ostre ropne zewnętrzne zapalenie ucha, które charakteryzuje się następującymi objawami:
- obecność wydzieliny z kanału słuchowego (ropa zmieszana z krwią);
- intensywny ból ucha.
Jednym z najbardziej prawdopodobnych i najpoważniejszych powikłań infekcji zatok w tym przypadku jest mastitisitis (wyrostek sutkowy kości skroniowej).
Pokonaniu przewodu pokarmowego towarzyszą objawy ostrego zapalenia błony śluzowej żołądka i jelit (zapalenie żołądka i jelit), w tym:
- bóle nadbrzusza (tj. w projekcji żołądka), które następnie rozprzestrzeniają się na cały brzuch;
- nudności;
- wymioty;
- ciężkie złe samopoczucie;
- zmniejszony apetyt;
- wzrost temperatury ciała (w obrębie wartości podgorączkowych - do 38 ° C;
- częste stolce (z patologicznymi zanieczyszczeniami - śluzowymi i krwawymi).
U małych dzieci zakażenie rzekomo-mięśniowe przewodu pokarmowego jest szczególnie trudne. Charakterystyczna odmowa jedzenia, stała niedomykalność, biegunka i temperatura do 39 ° C Dzieci szczególnie narażone są na ostrą dehydratację (odwodnienie) i krwawienie z jelit. Powikłania takie jak zapalenie pęcherzyka żółciowego (zapalenie pęcherzyka żółciowego) i zapalenie wyrostka robaczkowego są charakterystyczne dla starszych dzieci. Czas trwania choroby może wynosić do 4 tygodni. Towarzyszy mu ciężka dysbioza jelit..
Klęska przewodu żołądkowo-jelitowego ma czasami trochę wymazane objawy.
Na tle patogenu wchodzącego do układu moczowego pacjenta, rozwijają się następujące choroby:
- odmiedniczkowe zapalenie nerek (zapalenie miedniczki nerkowej);
- zapalenie pęcherza (zapalenie ścianek pęcherza);
- zapalenie cewki moczowej (zapalenie błony śluzowej moczowodu).
Infekcje dróg moczowych Pseudomonas często stają się przewlekłe.
Zwróć uwagę: Ważnym objawem zakażenia rzekomięśniowego skóry i tkanek miękkich jest charakterystyczne odbarwienie wyładowań z powierzchni rany lub oparzeń. Ropa jest niebiesko-zielona. Zapalenie kości i szpiku może stać się powikłaniem, gdy różdżka wnika głęboko w tkanki. Zmiany skórne w niektórych przypadkach prowadzą do zgorzeli ectimy.
Pseudomonasalne zakażenie oka objawia się następującymi objawami:
- zaburzenia widzenia;
- uczucie "obcego ciała" w oku;
- zespół bólowy;
- ropne wydzielanie.
Patologia może prowadzić do ropnego zapalenia spojówek, zapalenia rogówki, a nawet uszkodzenia tkanki gałki ocznej. W ciężkich przypadkach pacjentowi często towarzyszy znaczna redukcja ostrości wzroku, a nawet ślepota..
Objawy bakteriemii z zakażeniem Pseudomięśniowym to:
- tachykardia;
- szybki oddech;
- gwałtowny spadek ciśnienia krwi;
- zażółcenie skóry;
- szok (toksyczny).
Ważne: Pneuzoic chopstick może wpływać na naczynia, tkanki stawowe, zatoki nosowe i inne narządy. Jednym z najpoważniejszych objawów zakażenia jest posocznica, tj. Uogólniona infekcja.
Diagnostyka
Ustalenie wstępnej diagnozy może być trudne, ponieważ praktycznie nie występują żadne objawy specyficzne dla patogenu (wyjątkiem może być kolor wyładowania podczas procesu ropnego w ranach).
Przewidzieć infekcję Pseudomonas można założyć przez nieskuteczność trwającej systemowej antybiotykoterapii i połączenie patologii z urazami lub niektórymi procedurami medycznymi..
Rozpoznanie "zakażenie Pseudomonas" można potwierdzić dopiero po przeprowadzeniu badań laboratoryjnych materiału..
Testy ogólne pomagają jedynie wyjaśnić kliniczną postać choroby zakaźnej..
W zależności od proponowanej lokalizacji punktu skupienia na diagnozie stosowane są również następujące metody badawcze:
RTG klatki piersiowej;- tomografia komputerowa;
- rezonans magnetyczny;
- USG;
- nakłucie lędźwiowe;
- bronchoskopia;
- torakocenteza.
RTG klatki piersiowej;Leczenie Pseudomonas aeruginosa
Pacjenci z podejrzeniem zakażenia Pseudomucine są poddani pilnej hospitalizacji w specjalistycznym szpitalu. Pacjenci wykazują ścisły odpoczynek w łóżku przez cały okres manifestacji objawów klinicznych..
Bardzo często istnieją szczepy odporne na leki przeciwbakteryjne. W szczególności, różdżka jest odporna na tetracyklinę.
Skuteczne są następujące antybiotyki:
- karbapenemy;
- poszczególne leki zakres cefalosporyny.
W niektórych przypadkach skuteczna jest amikacyna należąca do najnowszej generacji aminoglikozydów. Oporność szczepów na fluorochinolony rozwija się bardzo szybko, ale Ciprofloksacyna pozwala uzyskać pozytywne wyniki..
W praktyce co najmniej dwa leki są przepisywane na raz. Na przykład, w zakaźnych zmianach śródskładkowych, duże dawki aminoglikozydów są pokazane w połączeniu z preparatami penicyliny lub antybiotykiem o szerokim spektrum działania z grupy cefalosporyn. Podobna taktyka jest zalecana w przypadku bakteriemii, ale jeden z czynników można zastąpić ryfampicyną. W przypadku ropnego zapalenia ucha kortykosteroidy są skuteczne w połączeniu z antybiotykami..
Czas trwania terapii lekowej może wynosić od 2 do 6 tygodni lub więcej..
Leczenie objawowe (posyndromnaya) jest zalecane w zależności od charakteru objawów klinicznych zakażenia zatok..
W niektórych przypadkach pacjentom pokazano leczenie chirurgiczne. Upewnij się, że potrzebujesz głębokiego leczenia zainfekowanych ran. Martwą tkankę należy wyciąć. Czasami można wskazać amputację, aby uratować życie pacjentowi (w szczególności w przypadku infekcji zatok w obecności stopy cukrzycowej). Pilną operację przeprowadza się także w przypadku podejrzenia martwicy lub ropnia jelitowego lub obecności perforacji w przewodzie pokarmowym..
Konev Alexander, terapeuta