Przyczyny pęknięcia śledziony, objawy, skutki

Każdy organ ludzkiego ciała jest równie ważny dla życia organizmu jako całości. Śledziona pochodzi ze specjalnej kategorii. Wykonuje kilka całkowicie różnych funkcji, a jeśli jest uszkodzony, jakość życia danej osoby ulegnie znacznemu pogorszeniu, lub nie będzie mógł żyć z powodu masywnego krwawienia, które występuje, gdy narząd.

Przyczyny pęknięcia śledziony

Śledziona znajduje się w ciele człowieka, czyli jest chroniona przez szkielet mięśniowo-szkieletowy przed wpływem czynników środowiskowych. Ale sam w sobie nie ma szczególnej wytrzymałości i nie wymaga dodatkowego wysiłku, aby go uszkodzić. Wewnętrznym "wypełnieniem" śledziony jest tak zwana miazga (tłumaczona jako "miazga"), która jest delikatną strukturą. Na całej powierzchni śledzionę pokrywa się rodzajem osłonki tkanki łącznej. Gdyby nie on, śledzionę można by łatwo zranić, nawet przy niezbyt intensywnym fizycznym wpływie na nią - kiedy spadnie ona podczas wykonywania zwykłej kultury fizycznej, w zwykłych sytuacjach w życiu codziennym i w pracy. 

Ale nawet obecność futerału ochronnego nie chroni śledziony przed uszkodzeniem. Pod wpływem czynnika traumatycznego miazga pęka podtorebkowo. Oznacza to, że otoczka tkanki łącznej pozostaje nienaruszona, a tkanki miękkie śledziony są uszkodzone..

Pęknięcie śledziony jest naruszeniem integralności obszarów, które wystąpiły z powodu traumatycznego wpływu na okolice brzucha, w którym jest śledziona śledziona - dolna lewa klatka piersiowa lub lewa hipochondria. Najczęstsze przyczyny zerwania śledziony u pacjentów przywiezionych do kliniki, to jest:

  • upadek z wysokości, gdy uderzenie w ziemię lub inną twardą powierzchnię spadło na lewy podbrzuszek i lewą połowę brzucha;
  • różne katastrofy - samochodowe, kolejowe, przemysłowe (strajki z nieporęcznym sprzętem produkcyjnym, zawalenia w kopalni), naturalne (załamanie w wyniku trzęsienia ziemi, uderzenia drzew z huraganami);
  • rozmyślne zadawanie obrażeń fizycznych (nawet ostre przedmioty i tępe, nawet kliniczne przypadki są opisane, gdy pęknięcie śledziony zostało zdiagnozowane po uderzeniu pięścią w bok);
  • urazy sportowe (kick boxer w lewym podbrzuszu przeciwnika, spadający na sprzęt gimnastyczny); często w takich przypadkach obserwuje się pęknięcie śledziony u początkujących, którzy próbują ustalić jakąś formę zapisu, ale w przypadku braku ogólnego treningu sportowego przeszacowywali swoje możliwości i grozili osiągnięciem zbyt wysokiego poziomu osiągnięć.

Czynniki ryzyka

Najczęściej pęknięcie śledziony występuje w wieku produkcyjnym od 30 do 55 lat. Mężczyźni są diagnozowani częściej niż kobiety. Kategorie osób najczęściej zagrożonych pęknięciem śledziony to:

  • Osoby, których praca związana jest z ciężkim wysiłkiem fizycznym lub skrajnymi warunkami;
  • ci, którzy znajdują się w niekorzystnym społecznie otoczeniu, w którym często praktykuje się mrugnięcia w celu wyjaśnienia relacji;
  • dysfunkcyjne rodziny, w których z celem edukacyjnym nie unika się bicia;
  • rodziny zbudowane na zasadach patriarchatu i autorytaryzmu, w wyniku których kobieta często doświadcza napaści męża.

Dlaczego niektórzy ludzie cierpią na uraz brzucha bez ryzyka uszkodzenia śledziony, a dla innych, którzy mają taki sam trening fizyczny, z podobnymi anatomicznymi cechami klatki piersiowej i ściany brzucha, śledziona pęka nawet pod niekrytycznym działaniem mechanicznym? Istnieje szereg czynników, które przyczyniają się do rozkładu tkanek tego narządu:

  • Kruchość torebki tkanki łącznej (wrodzona lub spowodowana chorobami śledziony);
  • narząd mnogi ze względu na fakt, że zdeponował dużą ilość krwi;
  • choroby śledziony, dzięki czemu rozwija się powiększenie śledziony (wzrost rozmiaru), w wyniku czego śledziona jest wyświetlana poniżej krawędzi jej protektora, łuku żebrowego;
  • kruchość tkanek śledziony spowodowana czynnikami dziedzicznymi lub nabytymi chorobami;
  • niskie umiejscowienie ciała natychmiast w momencie urazu;
  • faza oddychania - na wydechu łatwiej jest zranić śledzionę, ponieważ ze względu na skok (ruch) żeber jest bliżej przedniej ściany brzucha;
  • małe wypełnienie jelita w chwili urazu, dlatego jego pętle przestają być poduszką ratunkową, gdy uraz brzucha jest po lewej stronie.

Śledziony łzy mogą być:

  • izolowane, bez uszkodzenia innych narządów wewnętrznych;
  • w połączeniu z urazem jednego lub kilku narządów wewnętrznych (tzw. wielonarządowa).

W przypadku wielonarządowej zerwy śledziony najczęściej towarzyszą:

  • złamania żeber;
  • urazy klatki piersiowej - w szczególności, pneumonia i hemothorax (odpowiednio powietrze i krew w jamie opłucnej, których normalnie tam nie ma);
  • uszkodzenie wątroby;
  • pęknięcia krezki (cienki film z tkanki łącznej, z którym jelita jest przyczepione od wewnątrz do ściany brzucha);
  • złamania kręgosłupa w odcinku piersiowym i lędźwiowym.

Klasyfikacja uszkodzeń śledziony

W zależności od stopnia uszkodzenia fragmentów śledziony, jego pęknięcia są (w zależności od stopnia nasilenia):

  • wstrząs mózgu - niewielki obszar miąższu śledziony pęka podczas niego, kapsułka (skrzynka) pozostaje nietknięta;
  • pęknięcie obudowy z niewielkimi uszkodzeniami (na poziomie mikropęknięć) miąższu śledziony;
  • równoczesne pęknięcie - obudowa kapsułki i wewnętrzna zawartość śledziony są jednocześnie rozrywane;
  • pęknięcie dwupunktowe - najpierw pęka bardziej tkliwy miąższ, makroskopowo kapsułka pozostaje nienaruszona, ale ma mikroskopijne uszkodzenia liniowe, dzięki czemu widoczne (makroskopowe) naruszenie integralności kapsułki następuje po pewnym czasie;
  • wyobrażona dwufazowa pęknięcie - miąższ jest zerwany, ale skrzep krwi blokuje źródło krwawienia, zatrzymuje się, ale po chwili skrzep zostaje wypłukany, krwawienie się wznawia;
  • wyimaginowane zerwanie trzykrotne - następuje pęknięcie dwupunktowe, w którym krwawienie ustaje, a skrzep ponownie tampony (blokuje) jego źródło, po czym zostaje ponownie wypłukane, krwawienie trwa.

Według statystyk krajowych, jednoetapowe pęknięcia śledziony występują najczęściej, z towarzyszącym obfitym krwawieniem do jamy brzusznej i szybko rozwijającą się utratą krwi, która zagraża życiu. Odliczanie od momentu urazu do krytycznego poziomu utraty krwi z powodu krwawienia wynosi 4-6 godzin.

Istnieją jednak również nietypowe przypadki, kiedy przy niewielkim zerwaniu obszaru śledziony zamyka się on z ogromnym zakrzepem krwi, krwawienie ustaje i może wznowić się po 7-20 dniach, gdy skrzep ustąpi. Powody wznowienia krwawienia:

  • kaszel;
  • głośne, pikantne kichanie;
  • harkane;
  • niezręczny obrót ciała (na przykład niekontrolowany w łóżku we śnie);
  • akt defekacji - zwłaszcza w przypadku zaparcia, gdy pacjent, aby odzyskać, napina, jak kobieta podczas porodu;

oraz wiele innych okoliczności, które powodują wzrost ciśnienia w śledzionie.

Objawy zerwania śledziony

Objawy kliniczne w uszkodzeniach śledziony, w połączeniu z jej pęknięciami, z jednej strony są różnorodne, z drugiej - dość typowe. Dlatego diagnoza jest wyłącznie ze względu na objawy bez korzystania z dodatkowych metod badania nie jest trudne. Pomoc w diagnozie to zbiór wywiadu (informacja od pacjenta o rozwoju choroby) - traumatyczny czynnik jest wyraźnie prześledzony w historii (upadek, walka).

W pierwszych godzinach po urazie śledziony charakterystyczne jest dolegliwości bólowe w lewej górnej ścianie brzucha iw lewej dolnej części klatki piersiowej po lewej stronie (objaw jest charakterystyczny w pierwszych godzinach po urazie).

Od strony jamy brzusznej po pewnym czasie obserwuje się:

  • niedowład jelita (brak perystaltyki) - jego wewnętrzna zawartość "zamarza" w miejscu i nie porusza się w kierunku odbytu, jak to normalne;
  • zatrzymanie gazu, nagromadzenie ich w jelitach i z powodu tego wzdęcia (jak mówią lekarze, "brzucha góry");
  • niezdolność do wyzdrowienia (chociaż ostateczny segment jelita grubego może być pełny).

Bezbłędnie występują oznaki ostrej utraty krwi:

  • surowa bladość;
  • zimny pot, lepki w konsystencji;
  • gwałtowne pogorszenie stanu ogólnego;
  • poważne osłabienie;
  • senność aż do stanu pokłonu (brak orientacji w przestrzeni, miejscu i czasie);
  • zawroty głowy, którym towarzyszy ciemnienie w oczach, czasami - subiektywne odczucie "iskier z oczu";
  • w zaawansowanych przypadkach krytycznej utraty krwi, świadomości w półmroku graniczącej z omdleniem;
  • wymioty (nawet przy braku jakiejkolwiek zawartości w żołądku);
  • zwiększone tętno i niższe ciśnienie krwi;
  • duszność;
  • szumy uszne, czasami ze zmianami - klekot, lekkie dzwonienie.

W przypadku krytycznej utraty krwi, ogólne osłabienie i ospałość ustępują miejsca pobudzeniu, które w każdej chwili można zastąpić omdleniem..

Objawy utraty krwi są cenne dla diagnozy, ponieważ dają jasno do zrozumienia, że ​​istnieje "wyciek" krwi, to znaczy wyraźne uszkodzenie narządu. Ale z drugiej strony są niespecyficzne, ponieważ mogą rozwijać się w każdej katastrofie w żołądku, a nie tylko wtedy, gdy śledziona pęka..

Dane z badań klinicznych dotyczące pęknięcia śledziony

Na egzaminie będą charakterystyczne następujące znaki:

  • około 80-85% ofiar ma charakterystyczną postawę - leżą na lewym boku, pochylając się i przyciągając kolana do brzucha;
  • oddychanie pacjenta jest powierzchowne (łagodne), w trakcie oddychania nie bierze udziału ściana przednia brzucha (zachowane jest tylko oddychanie przeponowe);
  • napięcie przedniej ściany brzucha może nie być obserwowane - w przypadku, gdy już się zapadło (gwałtowny spadek ciśnienia krwi) lub stan szoku spowodowany utratą krwi. Mięsień mięśni brzucha nie jest 100% oznaką zerwania śledziony..

Podczas perkusji (stukanie palcami) przedniej ściany brzucha następuje przytępienie (głuchota) dźwięku z powodu gromadzenia się płynu (krwi) w chudych obszarach brzucha.

Po osłuchaniu (słuchanie za pomocą fonendoskopu lub stetoskopu) dźwięk perystaltycznej jelit zostanie osłabiony. Oddech w lewej części klatki piersiowej również ulegnie osłabieniu..

Rozpoznanie pęknięcia śledziony

W większości przypadków rozpoznanie pęknięcia śledziony może być wykonane za pomocą objawów klinicznych, bez uciekania się do dodatkowych metod badania - historia urazu (historia choroby), ból w lewej połowie brzucha i szybko rosnące oznaki utraty krwi w pierwszej kolejności pozwalają podejrzewać pęknięcie śledziony.

Z dodatkowych metod badania pouczające jest radiografia jamy brzusznej.

 Główne objawy radiologiczne zerwania śledziony to:

  • jednolity, niejasny cień w rzucie śledziony;
  • wysoka lokalizacja (stojąca) lewej kopuły przepony;
  • wypróżnienia w dół iw prawo.

Z nowoczesnych metod diagnostycznych wynika, że ​​laparoskopia daje prawie 100% wyniku przy prawidłowej diagnozie. - wprowadzenie do jamy brzusznej przez mały otwór w rurce z układem optycznym, przez który można obserwować procesy w jamie brzusznej, bez wykonywania tradycyjnej i traumatycznej laparotomii (nacięcie przedniej ściany brzucha). Jeśli klinika nie ma urządzenia do laparoskopii, może pomóc laparocenteza - przekłucie przedniej ściany brzucha specjalnym przyrządem chirurgicznym z trokarem i ustalenie, czy w środku znajduje się schron.

MRI pomoże ocenić stopień utraty krwi w obecności krwi w jamie brzusznej..

Badanie krwi może nie być pouczające.: liczba krwi w pierwszych godzinach ostrej utraty krwi pozostaje niezmieniona z powodu mechanizmów kompensacyjnych (ciało rozumie, że jest mało krwi transportującej składniki odżywcze i powietrze, i podaje ją częściowo do depotu).

Taktyka medyczna w przypadku pęknięcia śledziony

Największe niebezpieczeństwo, gdy rozrywa się śledziona, krwawi, co prowadzi do utraty krwi, a to z kolei zagraża życiu.. Krwawienie z uszkodzonej śledziony może samo się zatrzymać z powodu zakrzepu krwi, który tamponuje uszkodzony obszar. Ale w bezwzględnej większości przypadków zaleca się interwencję chirurgiczną w trybie nagłym w celu zatrzymania krwawienia..

Z uwagi na to, że wewnętrzna zawartość śledziony jest gąbczastą substancją, niezwykle trudno jest ją zszyć w przypadku uszkodzenia, do tego stopnia, że ​​po prostu niemożliwe jest narzucenie i dokręcenie pełnowartościowej jednostki chirurgicznej - przecinają tkankę. Dlatego nawet przy niewielkich uszkodzeniach śledziony chirurdzy są zmuszeni go usunąć.. Bezpośrednie wskazania do usunięcia tego narządu bez prób zszycia:

  • rozległe łzy;
  • przerwy w rejonie tzw. bramy (miejsce, w którym tętnica wchodzi do narządu i skąd pochodzi żyła);
  • przez i podarte uszkodzenia.

Ofiara, u której zdiagnozowano pęknięcie torebki w nienaruszonym miąższu, ma szczęście: w tym przypadku uszkodzenia są szyte w sposób płynny. Ale po operacji przeprowadzana jest uważna obserwacja, ponieważ po pęknięciu kapsułki miąższ może się zepsuć po pewnym czasie..

Im szybciej zabieg zostanie wykonany, tym wcześniej krwawienie zostanie zatrzymane, tym mniej będzie utraty krwi. Aby go zastąpić, nalewane są produkty krwiopochodne i substytuty krwi. Reinfusion jest również praktykowane: krew, która wlewa się do jamy brzusznej z uszkodzonej śledziony, jest zbierana, filtrowana i natychmiast, podczas operacji, jest wstrzykiwana do krwiobiegu pacjenta..

Uszkodzona śledziona: być albo nie być?

Do niedawna taktyka chirurgiczna do zerwania śledziony była ograniczona do usunięcia tego narządu. Ale spory o to, czy wskazane jest przeprowadzenie operacji rekonstrukcyjnej (odnowienie integralności) na śledzionie, gdy jest ona uszkodzona, nie kończą się między chirurgami..

Znaczenie śledziony dla ludzkiego ciała nie może być przeszacowane, znając jej rolę. Zaczyna aktywnie pracować na wczesnych etapach rozwoju płodowego - wkłada 5 kopiejek do krwi: do 9 miesięcy wewnątrzmacicznego rozwoju płodu, jest to jedno z narządów kompletnego układu krwiotwórczego przyszłego małego człowieka, który wytwarza czerwone krwinki i białe krwinki.

Przed urodzeniem dziecka misja tworzenia krwi jest przekazywana przez śledzionę do szpiku kostnego, ale jest związana z pracą układu odpornościowego - zaczyna wytwarzać limfocyty i monocyty. Mimo to nie zapomina o swojej krwiotwórczej roli: w przypadku niektórych chorób krwi pojawiają się w niej ponownie ogniska krwi.

Funkcje śledziony po urodzeniu dziecka i jego dojrzewaniu są następujące:

  • narząd jest główną "fabryką" do produkcji krążących limfocytów (komórek, które zwalczają bakterie, pierwotniaki i ciała obce, które dostały się do organizmu), jak również przeciwciał (struktur, które zapobiegają reprodukcji bakterii i wirusów oraz tworzeniu się trucizn białkowych);
  • śledziona służy jako "cmentarz" niektórych komórek krwi - starych, nieodpowiednich, chorych i uszkodzonych krwinek czerwonych i płytek krwi; bez takiej funkcji, przestarzałe komórki krwi długo wędrowałyby po ciele, wprowadzając je w zamieszanie (komórki są obecne, ale nie przynoszą żadnych korzyści);
  • ciało bierze udział w wymianie żelaza i wytwarzaniu żółci - po zniszczeniu czerwonych krwinek i płytek krwi w ich tkankach ich szczątki są wysyłane do wątroby, gdzie są wykorzystywane. W ten sposób, erytrocyty i płytki krwi, kończąc ich "krew" życia, dzięki śledzionie zaczynają istnieć w systemie dróg żółciowych;
  • miąższ śledziony jest zdolny do gromadzenia (gromadzenia) krwi, a także gromadzenia się płytek krwi w deszczowy dzień (około jednej trzeciej wszystkich płytek ludzkich ciała) i przekazuje je w razie potrzeby (na przykład w przypadku ostrej lub przewlekłej utraty krwi, niszczenia chorych płytek).

Nawet krótki przegląd funkcji śledziony daje zrozumienie potrzeby rewizji taktyki chirurgicznej z powodu jej pęknięć, która teraz sprowadza się do usunięcia tego narządu.. Należy zauważyć, że rola śledziony nie jest w pełni zrozumiała.. Jeśli naukowcy udowodnią, że wykonuje funkcje hormonalne (hormonotwórcze), w szczególności wykonuje regulację hormonalną szpiku kostnego - jej znaczenie dla organizmu ludzkiego wzrośnie wielokrotnie. Oznacza to, że praktycy będą musieli zastanowić się nad rozwojem metod chirurgicznych, które zapewnią zachowanie śledziony, gdy zostanie ona uszkodzona..

Przewidywania po usunięciu śledziony

Ponieważ funkcje wykonywane przez śledzionę są wykonywane nie tylko przez nią, po usunięciu tego narządu, osoba może powrócić do normalnego trybu życia z powodu właściwych i kompletnych działań rehabilitacyjnych.. Ale możliwe konsekwencje:

  • osłabienie odporności;
  • zmiany we krwi;
  • objawy niestrawności (zaburzenia układu trawiennego);
  • powstawanie dużych i małych zakrzepów krwi w naczyniach wątroby;
  • niedodma płuc - upadek niektórych obszarów.

Do końca życia osoba, która została poddana usunięciu śledziony, powinna przestrzegać określonych zaleceń:

  • wystrzegać się chorób zakaźnych - w tym celu szczepić się w czasie podczas epidemii, unikać zatłoczonych miejsc (kolejek, uroczystości, transportu publicznego), szczepić się przed podróżą do egzotycznych krajów, uważnie przestrzegać zasad higieny i higieny;
  • złapać przeziębienie, nie należy samoleczać się w domu i natychmiast skonsultować się z lekarzem;
  • unikać krajów, w których można dostać malarię;
  • pierwsze dwa lata raz w roku przeprowadzać kontrolne badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej, a następnie, jeśli nie ma zmian ze względu na splenektomię, raz na dwa lata;
  • wszystkie leki powinny być używane wyłącznie na receptę lub po konsultacji z nim;
  • ćwiczenie (ale nie sport - różnica w wysiłku fizycznym to natężenie wysiłku fizycznego), przestrzeganie prawidłowego trybu odpoczynku, pracy, odżywiania, seksu, rzucenie palenia, nie stosowanie substancji narkotycznych, nie nadużywania alkoholu (ale zminimalizować jego użycie) prowadzić zdrowy tryb życia.

Przy starannym przestrzeganiu tych prostych zasad pacjent z usuniętą śledzioną nie odczuje zmian w stanie ogólnym..

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant