Objawy i leczenie związane z adenoflegmonem

Phlegmon jest ostrym ropnym rozlanym procesem w podskórnej warstwie tłuszczu. Adenoflegmon znajduje się w pobliżu węzłów chłonnych, których zapalenie ropnia jest bezpośrednią przyczyną patologii..

Uwaga: Chirurgów stomatologicznych najczęściej spotyka się z adenoflegmonami, ponieważ w większości przypadków dotyczy to okolicy ślinianki przyusznej, podżuchwowej i podskórnej.

Leczenie odbywa się tylko w szpitalu.

Możliwe przyczyny ostrego procesu

ADenoflegmon rozwija się na tle osłabienia obrony organizmu. Zwykle układ limfatyczny jest barierą dla rozprzestrzeniania się infekcji. W węzłach chłonnych przebiega proces chwytania i niszczenia komórek zidentyfikowanych jako obce. Przy zapaleniu węzłów odpływ limfy znacznie się zmniejsza, a przepuszczalność naczyń. Tworzy się centrum ropnego zapalenia (ropnia), skąd patogenna mikroflora przenika do pobliskich tkanek. W rezultacie ostry proces staje się rozproszony..

Najczęstsze przyczyny adenophlegmon to:

  • choroby zębów (z przewlekłymi ogniskami zakażenia);
  • urazowe uszkodzenia tkanek miękkich;
  • zapalenie migdałków;
  • choroby zakaźne;
  • niektóre zapalenie skóry;
  • choroby układu moczowo-płciowego;
  • wprowadzenie infekcji podczas zabiegów medycznych (z naruszeniem zasad aseptyki i antyseptyków);
  • torbielowaty guz szczęk;
  • guzy złośliwe.

Mikroorganizmy wywołujące rozwój gruczolistości to gronkowce (w tym złote), diplokoki i paciorkowce..

Objawy adenophlegmon

Wraz z rozwojem procesu patologicznego w obszarze węzłów chłonnych powstaje obrzęk, który jest bolesny przy niewielkim nacisku, który gwałtownie rośnie.i Objawy zatrucia pacjenta rosną - osłabienie, ból głowy i ogólne złe samopoczucie. Temperatura ciała wzrasta (w niektórych przypadkach - do 39-40 ° С).

Ważne: jeśli zapalenie zaczyna się u dziecka, staje się zahamowane, mniej kontaktuje się i jest powolne, skarży się na ból i nie chce jeść.

Podczas badania ujawnia się wyraźne przekrwienie (zaczerwienienie skóry) w środku obrzęku. Edukacja ma ścisłą sprężystą konsystencję. Podczas badania palpacyjnego wykrywa się fluktuację, która wskazuje na obecność płynu w uformowanych jamach patologicznych. Na skórze lub na powierzchni błon śluzowych (w przedsionku jamy ustnej) można zauważyć liczne krwawienia punktowe. W późniejszym stadium możliwe jest przełomanie ropnia z wytworzeniem potwornego przebiegu..

Postęp patologii grozi takimi powikłaniami jak zapalenie śródpiersia (zapalenie śródpiersia), posocznica (zakażenie krwi) i zakaźne zapalenie opon mózgowych. Jeśli nie zostaną podjęte pilne działania z adenoflegmonem, rozwijają się stany zagrażające sercu, niewydolności oddechowej i / lub nerek.

Submandibular adenophlegmon

Najczęściej w obszarze podżuchwowym wykrywane są adenoflegmony. Pacjenci skarżą się na pogorszenie stanu ogólnego, gorączkę i obrzęk.. Podczas pobierania historii zwykle stwierdza się, że bolesne stwardnienie wystąpiło wcześniej w pobliżu węzła chłonnego. Podczas badania wykrywane są obrzęki, przekrwienie, infiltracja tkanek i silny ból. Jeśli ropne zapalenie jest zlokalizowane w dolnym trójkącie podosiowym, połknięcie i mowa są trudne.. Z powodu bolesnej reakcji pacjenci mogą mieć trudności z otwarciem buzi..

W analizie krwi stwierdzono leukocytozę, neutrofilię i znaczny (do 500 mm / h) wzrost ESR.

Uwaga: Przyczyną obrzęku szponiastego strefy podżuchwowej może być retenirovanny (impregnowany) lub poliuretanowany trzeci trzon (ząb mądrości). Pozostaje w grubości okostnej i jest częściowo ukryty pod błoną śluzową. Obecność lub brak takich ognisk przewlekłej infekcji jest łatwa do ustalenia za pomocą promieniowania rentgenowskiego.

Kark szyjki macicy

W obszarze przednim i bocznym znajdują się przestrzenie anatomiczne, w których może gromadzić się znaczna ilość ropy..

Patologia rozwija się na tle choroby zakaźnej i znacznego obniżenia odporności. Infekcja może rozprzestrzenić się z życiowego podżuchwowego na głęboki szyjkę macicy. Adenophlegmon tego miejsca często staje się konsekwencją złej higieny jamy ustnej i skóry głowy; impulsem do rozpoczęcia procesu jest akumulacja krytycznej ilości mikroflory kokosowej.

Adenoflegmon region pachowy

Pierwotna flegma tej lokalizacji w większości przypadków jest wynikiem zakażonych ran górnych kończyn. Mikroflora patogenna penetruje hemostogennie pachowe węzły chłonne. Powiększają się węzły chłonne (rozwija się zapalenie węzłów chłonnych), łącząc się w "pakiety" o gęstej konsystencji. Następnie obrzęk traci swoje wyraźne kontury i pojawia się fluktuacja, wyraźnie wskazując na rozwój wydzieliny.

Uwaga: podczas golenia pod pachą może dojść do banalnego ścierania.

Obszar pachwiny Adenoflegmon

Przedłużająca się hipotermia może być czynnikiem wyzwalającym rozwój patologii, przeciwko której osłabione są mechanizmy obronne organizmu, a pęcherz moczowy lub cewka moczowa ulegają zapaleniu..

Jest ważny: dość często nawet długotrwałe leczenie antybiotykowe zapalenia pęcherza moczowego lub zapalenia cewki moczowej nie prowadzi do całkowitego wyleczenia, ale przekłada ostry proces na przewlekły, powolny stan z okresowymi nawrotami.

Zakażenia z narządów miednicy rozprzestrzeniają się drogą hematogenną (z przepływem krwi). Adenophlegmon węzłów chłonnych pachwinowych ma tendencję do szybkiego postępu.

Diagnostyka patologii

W większości przypadków wykrycie adenophlegmon nie stanowi szczególnej trudności. Lekarz dokonuje diagnozy na podstawie skarg pacjenta, a także danych z wywiadu, badań i testów laboratoryjnych. Pamiętaj, aby wziąć pod uwagę dynamikę procesu.

Jeśli to konieczne, dodatkowe badanie ultrasonograficzne dotkniętego obszaru. W niektórych przypadkach wymagana jest radiografia, aby wykluczyć tworzenie torbieli i zapalenie kości i szpiku..

Aby ustalić typ patogennej mikroflory i stopień jej wrażliwości na różne antybiotyki, biomateriał jest wysiewany (punkt od fokusu) na pożywki.

Diagnozę różnicową przeprowadza się przy "klasycznym" ropniu, naciekach zapalnych, promienicy, zapaleniu kości i szpiku, zapaleniu okołozapalinowym i gruźlicy.

Uwaga: W ostrym ropnym procesie występuje znaczne pogorszenie stanu ogólnego, a na przykład w gruźlicy jest całkiem zadowalająca..

Leczenie adenophlegmon

Potwierdzenie rozpoznania pacjenta jest hospitalizowane w specjalistycznym oddziale szpitala, gdzie przeprowadza kompleksowe leczenie.

W pierwszym etapie interwencja chirurgiczna wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym (dla dzieci - tylko w znieczuleniu ogólnym).. Jeśli źródłem infekcji jest zły ząb, jest on usuwany. Otwarcie ropnego ogniska wykonuje się przez nacięcie skóry i podskórnej warstwy tłuszczu, przy czym brzegi rany oddalają się od gałęzi klamry chirurgicznej. Opróżnianie paleniska odbywa się z łatwością; ropa wydziela się pod presją. Potrzeba dodatkowej rewizji jamy nie jest, jeśli wyłączono osteoflegmon. Następnym etapem jest leczenie antyseptyczne (przemywanie roztworem ze strzykawki) i drenaż (rana nie jest zszyta). Następnie nakłada się sterylny opatrunek, który zmienia się co najmniej 1 raz dziennie..

Pacjent musi zostać przydzielony do antybiotyków o szerokim spektrum działania, leków przeciwzapalnych i wzmacniających (immunostymulantów, immunomodulatorów i witamin). W razie potrzeby skorzystaj z terapii detoksykacyjnej. Miejsce nacięcia podczas opatrunku myje się codziennie roztworem antyseptycznym; w razie potrzeby zmienić drenaż.

Ważne: zapobieganie adenophlegmon obejmuje terminową rehabilitację chronicznych ognisk infekcji, leczenie chorób zakaźnych aż do pełnego wyzdrowienia i wzmocnienie układu odpornościowego.

Dzięki szybkiemu rozpoznaniu i odpowiedniemu leczeniu rokowanie dla adenoflegmon jest całkiem korzystne.. Leczenie skojarzone pozwala osiągnąć pełne wyleczenie w dość krótkim czasie. Prawdziwym zagrożeniem dla życia jest trwający proces, któremu towarzyszy rozwój stanu septycznego..

Vladimir Plisov, recenzent medyczny