Endoskopia jest szczególnym rodzajem badań instrumentalnych, które pozwalają diagnozować i leczyć choroby różnych narządów i układów, nawet we wczesnych stadiach patologii. Użyty instrument (endoskop) jest wprowadzany przez naturalne lub sztuczne otwory w ciele..
W ginekologii metoda endoskopii jest szeroko stosowana, a jej głównymi odmianami są kolposkopia, histeroskopia i laparoskopia..
Ankiety te zostaną omówione bardziej szczegółowo poniżej..
Kolposkopia
Kolposkopia jest jedną z najbardziej popularnych opcji badania i leczenia pochwy, jej ścian i szyjki macicy. Głównym wskazaniem do kontroli za pomocą kolposkopu jest odchylenie od normy w wynikach testu pap. W przypadku, gdy lekarz podejrzewa obecność komórek atypowych, będzie mógł natychmiast wykonać biopsję w celu potwierdzenia rozpoznania.
Wskazania do kolposkopii w ginekologii
Główną funkcją kolposkopii jest analiza i ocena stanu błony śluzowej jamy pochwy i szyjki macicy, różnicowanie guzów i nowotworów. Ta metoda jest również stosowana do monitorowania skuteczności przepisanego leczenia..
Przeciwwskazania
Ze względu na to, że badanie to okazało się tak bezpieczne i bezbolesne, jak to możliwe, nie ma żadnych przeciwwskazań do stosowania tej metody endoskopowej w ginekologii.. Jedynym zastrzeżeniem jest to, że przy uzgadnianiu daty spotkania należy wziąć pod uwagę cykl menstruacyjny, ponieważ obraz kliniczny jest zaburzony podczas menstruacji, a lekarz po prostu odmawia wykonania badania endoskopowego..
Jest ważny: w czasie ciąży nie zaleca się późniejszej biopsji, chyba że rozpoznany guz nie zagraża życiu pacjenta.
Przygotowanie do kolposkopii
Badanie kolposkopowe ma swoje własne szczegółowe zasady przygotowania do zabiegu..
Ginekolog może zalecić:
- Seksualna abstynencja przez dwa dni
- Kilka dni przed badaniem nie należy używać tamponów, świec i kąpieli pochwowych, które są niezbędne do utrzymania naturalnego środowiska pochwy
- W przypadku zwiększonej indywidualnej wrażliwości można zastosować dowolny łagodny środek znieczulający, na przykład analgin.
Uwaga: po badaniu, plamienie, nie ciężkie, krwawienie przypisuje się normalnej reakcji organizmu na interwencję. We wszystkich innych przypadkach dyskomfortu należy skonsultować się z lekarzem.!
Histeroskopia w ginekologii
Histeroskopia pozwala przeprowadzać badania i wykonywać różne zabiegi chirurgiczne bezpośrednio w jamie macicy.
Ta endoskopowa metoda w wininecologii ma następujące cele:
- Diagnostyka. Ponieważ zmiany patologiczne mogą również wpływać na ten narząd żeński narządów płciowych, terminowe badanie histeroskopowe zapobiegnie rozprzestrzenianiu się choroby i zapobiegnie wystąpieniu powikłań.
- Chirurgiczne. Wykwalifikowany lekarz może wykonać operację za pomocą histeroskopu, a zatem bez zewnętrznych nacięć jamy brzusznej..
- Kontrola. Ocena skuteczności interwencji chirurgicznej lub powodzenia leczenia zachowawczego jest również przyczyną badania macicy.
Wskazania do histeroskopii
Ponieważ histeroskopia jest dodatkową metodą badań, zwykle jest przepisywana po klasycznym badaniu i obecności pewnych dolegliwości u pacjenta..
Wskazania to:
- Naruszenie cyklu menstruacyjnego w okresie młodzieńczym, reprodukcyjnym i menopauzalnym.
- Izolacja krwi po fazie menopauzy.
- Niepłodność.
- Zła ciąża.
- Obserwacja macicy po zabiegu, nabłoniak kosmówkowy.
- Aby ocenić skuteczność przyjmowania hormonów.
- Komplikacje po porodzie.
Ta metoda endoskopowa w ginekologii może być przepisana, jeśli podejrzewasz:
- rak podszewki macicy,
- adenomioza,
- tworzenie synechii w macicy,
- patologiczny rozwój macicy,
- resztki jaja w rurkach macicy,
- wrzody ściany macicy
- obecność ciał obcych w macicy
Przeciwwskazania
Histeroskopia nie ma dużej liczby przeciwwskazań. Warto również pamiętać, że podczas manipulacji zawsze ocenia się możliwe ryzyko i korzyści dla zdrowia i życia kobiety..
Najważniejsze przeciwwskazania to:
- ryzyko chorób zakaźnych, takich jak zapalenie płuc, ból gardła, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zakrzepowe zapalenie żył,
- ostre procesy zapalne układu moczowo-płciowego.
- współistniejące choroby serca, nerek i wątroby mogą powodować ciężki stan u pacjenta,
- krwawienie z macicy.
Przygotowanie do histeroskopii
Należy rozumieć, że histeroskopia jest ingerencją w narządy wewnętrzne i, w zależności od stanu pacjenta, jest przeprowadzana zgodnie z planem lub pilnie.. Przed przeprowadzeniem rutynowej procedury dobry lekarz nie tylko zbierze historię, ale także przepisze dodatkowe badania laboratoryjne..
W przypadku kobiet z nadwagą i powyżej 35 roku życia należy określić stężenie cukru we krwi. Pomoże to zidentyfikować inne choroby, choroby współistniejące i określi skuteczne leczenie. W chorobach wątroby, płuc, serca, nerek zaleca się również konsultację i monitorowanie z innymi specjalistami. Przed przystąpieniem do planowej histeroskopii konieczne jest oczyszczenie jelita z lewatywy i cewnikowania pęcherza moczowego w celu oczyszczenia moczu z moczu..
W przypadku bezpośredniej endoskopii okres fazy proliferacyjnej miesiączki jest najlepszy, zwykle jest to 5-7 dni od początku cyklu miesiączkowego.. W tym szczególnym czasie błona śluzowa macicy będzie najcieńszym i najmniej krwawiącym. Istnieją przypadki, w których histeroskopię należy wykonać 3-5 dni przed rozpoczęciem cyklu menstruacyjnego, a następnie ogólny stan endometrium jest już badany w fazie wydzielania. Stosując chirurgiczną histeroskopię usuwa się endometrium, a następnie bada się tylko ścianę macicy..
Laparoskopia
Laparoskopia - endoskopowa interwencja chirurgiczna poprzez minimalne (około 0,5 cm) nakłucia w ścianie brzucha. Łatwo się goją, nie powodują dużych niedogodności i nie pozostawiają pooperacyjnych blizn. Do operacji używają specjalnych, subtelnych instrumentów, które są wprowadzane do jamy otrzewnej poprzez te same nacięcia. Na końcu endoskopu znajduje się minikamera i urządzenia oświetleniowe, które przekazują obraz do monitora. Pozwala to kontrolować procedurę od początku do końca..
Wskazania
Tego typu endoskopia w ginekologii zaleca stosowanie, jeśli to konieczne, takiego leczenia, przede wszystkim dla rodzeństwa, ponieważ nie zaburza to układu rozrodczego, a narządy miednicy nie ulegają zmianie podczas manipulacji..
W praktyce ginekologicznej ten rodzaj zabiegu jest bardzo często wykonywany:
- Aby studiować małe i duże miednicy.
- Z uchyłkiem, apopleksja jajnika, gdy występuje krwawienie.
- Kiedy ból w miednicy.
- Jeżeli inne metody nie pozwalają na ustalenie przyczyny niepłodności.
- Gdy zapalenie błony śluzowej macicy i jej przydatków.
- Aby zbadać wpływ leków hormonalnych.
- Wraz z rozwojem ciąży pozamacicznej.
- Z nieprawidłowym rozmieszczeniem narządów miednicy.
- Wraz z powstawaniem złośliwych guzów w narządach płciowych.
Przeciwwskazania
Laparoskopia jest całkowicie przeciwwskazana u kobiet z chorobami serca, wątroby i płuc. Zabronione jest także prowadzenie go w stanie szoku i śpiączki, w patologiach krzepnięcia. Okres epidemii przeziębienia i grypy jest również niepożądany dla realizacji badania, ponieważ w tym stanie organizm jest wyczerpany i pełni wszystkie funkcje kompensacyjne w walce z chorobami..
Przygotowanie
Oprócz histeroskopii laparoskopię wykonuje się rutynowo iw trybie awaryjnym..
Z prawdziwym zagrożeniem dla życia pacjenta, wykonywana jest operacja awaryjna, a w konsekwencji okres przygotowania pacjenta jest ograniczony do minimum..
Przed planowanym zabiegiem należy przeprowadzić ogólne badanie pacjenta, zebrać ogólną analizę krwi i moczu, aby określić poziom cukru we krwi.. Konieczne jest przeprowadzenie badań laboratoryjnych nad grupą krwi i czynnikiem Rh. Konsultacje specjalistów pokrewnych, badanie elektrokardiograficzne, badanie ultrasonograficzne narządów miednicy dużej i małej.
Przed samą operacją chirurg wyjaśnia pacjentowi istotę operacji, a anestezjolog przeprowadza niezbędne badania alergiczne..
Ważne: musisz podpisać pisemną zgodę na operację i znieczulenie za pomocą znanego Ci leku; że jesteś świadomy możliwych konsekwencji. Jest to wymagane przez prawo. W przeciwnym razie lekarzowi nie wolno przeprowadzać operacji.!
Po laparoskopii
Pacjent budzi się po znieczuleniu na stole operacyjnym, gdzie eksperci analizują jej ogólny stan, świadomość i odruchy. Dwie lub trzy godziny po operacji pacjentowi pomaga wstać, zabiera się do toalety, podaje się im wodę do picia..
Zwolniony ze szpitala szóstego lub siódmego dnia po laparoskopii, a po kilku dniach kobieta przychodzi do szpitala na opatrunki i kontroluje gojenie się szwów.
Natalia Tavaluk, recenzent medyczny