Intertriginous łuszczyca skóry fałdy objawy i leczenie / Zapalenie skóry

Łuszczyca łuszcząca się jest typem łuszczycowego uszkodzenia skóry, w którym wysypki są zlokalizowane w fałdach. Choroba występuje nieczęsto, ale jest podatna na zwyrodnienie w ciężką postać, która jest skomplikowana.

Elementy patologii są nietypowe - są to spuchnięte, jasnozielone grudki, które ulegają przemoczeniu i odradzają się w erozji. Nie łuszczą się, tak jak w przypadku innych typów łuszczycy, ale komórki na ich krawędziach złuszczają się.

Rozpoznanie ustala się na podstawie wyników badania potwierdzonego badaniem histologicznym. Intertriginous łuszczyca jest traktowana w sposób kompleksowy - w tym celu stosuje się leki, fototerapię i detoksykację..

Dane ogólne

Patologia jest rodzajem zmiany łuszczycowej, ale ze względu na swoistość przebiegu dzieli się na osobną chorobę..

Intertriginous łuszczyca jest uważana za chorobę młodych ludzi. Tak więc, w 75% wszystkich przypadków klinicznych, debiutuje (pojawia się po raz pierwszy) w wieku poniżej 30 lat.. Również wysoka zachorowalność osób starszych. Zauważono, że kobiety chorują wcześniej (średnio po 16 latach), niż mężczyźni (po 28 latach).

Przyjęto założenie dotyczące zależności zapadalności łuszczycy międzykręgowej na infekcje endemiczne (charakterystyczne dla określonego obszaru). Jednak przedstawiciele różnych regionów geograficznych cierpią z mniej więcej taką samą częstotliwością. Zauważono jedynie, że łuszczyca spojówek występuje nieco częściej u ludów Dalekiej Północy. Mieszkańcy dużych miast i małych wiosek równie często chorują..

Zwróć uwagę

Lekarze wskazują na niską częstość występowania łuszczycy krzyżowej w krajach, w których tradycyjnie spożywane są duże ilości ryb i owoców morza. To pośrednio wskazuje, że procesy metaboliczne są zaangażowane w rozwój patologii, ale wzorce są tylko badane.

Powody

Intertriginous psoriasis należy do grupy patologii o heterogenicznej etiologii - oznacza to, że gdy choroba występuje u jednego pacjenta, kilka przyczyn odgrywa głównie rolę.

Główne czynniki, które prowadzą do rozwoju opisanej patologii to:

dokrewny;
wymiana;
zakaźny;
odporny;
autoimmunologiczny;
fizyczne;
chemiczne;
obciążone dziedziczenie.

W przypadku choroby wyraźnie widać rolę patologii endokrynologicznych - u większości pacjentów z łuszczycą wypryskową ujawniono zaburzenia hormonalne o różnym nasileniu. Pacjenci z cukrzycą - zaburzenie metaboliczne węglowodanów, które jest spowodowane niedoborem insuliny w organizmie - są szczególnie dotknięci. Badana jest rola hormonów tarczycy i kory nadnerczy. W szczególności podejrzewa się, że niedoczynność tarczycy (zmniejszenie ilości hormonów tarczycy) i nadczynność tarczycy (wzrost ich produkcji) są ważne.. Ale dane są nieco sprzeczne:

u niektórych pacjentów łuszczyca osierdzia występowała niemal natychmiast po takich zaburzeniach hormonalnych, a jej objawy ustępowały podczas leczenia chorób tarczycy;
u innych pacjentów wyraźne objawy opisanej patologii dermatologicznej obserwowano przy braku zaburzeń hormonalnych i odwrotnie - nie występowały u pacjentów z ciężką chorobą tarczycy.

Zasugerowano, że rolę żeńskich hormonów płciowych w rozwoju łuszczycy wypryskowej. Ale przedstawiciele kobiet i mężczyzn cierpią z mniej więcej taką samą częstotliwością, więc teoria nie znalazła poparcia.

Przeanalizowano rolę zaburzeń metabolicznych w występowaniu opisanej patologii. Jest więc bardziej powszechna na tle zaburzeń metabolizmu lipidów i węglowodanów - ale ten wzór był głównie obserwowany u pacjentów w podeszłym wieku, więc pozostaje wątpliwe, czy czynnik wymienny odgrywa rolę, czy też, że takie zaburzenia są związane z inwolucyjnymi zmianami skórnymi związanymi z wiekiem..

Na tle infekcji skóry częściej opisywana patologia jest rozpoznawana. W większości przypadków łuszczyca wypryskowa rozwinęła się na tle tak zwanej ogniskowej infekcji - zmian ogniskowych bez tendencji do rozprzestrzeniania się. Udowodniono rolę niespecyficznej infekcji, która często staje się prowokatorem niezakaźnych patologii skóry. W 85% wszystkich przypadków klinicznych zidentyfikowano przedstawicieli gronkowców (w tym Staphylococcus aureus).. Inne niespecyficzne patogeny były wysiewane rzadziej:

Streptococci - diplokoki, ropne, hemolityczne, kwas mlekowy;
protei;
E. coli.

Rozważono rolę specyficznej infekcji w występowaniu opisywanej choroby, przypuszczalnie największą rolę odgrywa różdżka Kocha - czynnik wywołujący gruźlicę.

Tak więc pewna liczba pacjentów z łuszczycą wypryskową ujawniła gruźlicę skóry, ale zasugerowano, że może ona rozwinąć się na tle łuszczycy z powodu pogorszenia właściwości ochronnych skóry..

W badaniu łuszczycy między łuzdami u pacjentów stwierdzono niestabilność immunologiczną - a mianowicie:

zakłócenie komórek odpornościowych;
zwiększona produkcja cytokin - substancji biologicznie czynnych, które wywołują spontaniczny (spontaniczny) rozwój uogólnionego zapalenia.

Stwierdzono, że pacjenci z łuszczycą wypryskową często cierpią z powodu banalnych postaci zakaźnych patologii - dławicy piersiowej, różnych form ARVI i tak dalej. W przypadku tej cechy, nawet bez głębokiego badania fizykochemicznego, staje się jasne, że u takich pacjentów obniżony jest poziom odporności. Mogą to być niedobory odporności, zarówno wrodzone, jak i nabyte..

Intertriginous łuszczyca rozwija się częściej na tle autoimmunologicznych patologii - tych, w których organizm postrzega własne tkanki jako obce i zaczyna z nimi walczyć. Opisana patologia dotyczyła głównie pacjentów z takimi chorobami autoimmunologicznymi jak:

toczeń rumieniowaty układowy - rozproszona (rozległa) choroba tkanki łącznej i naczyń krwionośnych drobnych naczyń, która objawia się charakterystycznym wzorcem w postaci motyla na skórze twarzy;
reumatoidalne zapalenie stawów jest ogólnoustrojowym uszkodzeniem tkanki łącznej z przeważnie erozyjnymi i niszczącymi zmianami w małych stawach;
rozlany wole toksyczny (choroba Basedowa) - patologia, która występuje z powodu nadmiernej produkcji hormonów tarczycy, co prowadzi do nadczynności tarczycy (zatrucia organizmu tych hormonów);
Hashimoto - zapalenie tarczycy - uszkodzenie zapalne tkanek tarczycy, które ma charakter autoimmunologiczny;
cukrzyca typu 1 (cukrzyca insulinozależna) - autoimmunologiczne uszkodzenie układu hormonalnego, którego głównymi objawami są przewlekła hiperglikemia (zwiększenie ilości cukru we krwi), wielomocz (uwolnienie zwiększonej ilości moczu), pragnienie, utrata masy ciała;
stwardnienie rozsiane - choroba, która rozwija się w wyniku zniszczenia otoczki mielinowej włókien nerwowych.

Należy rozumieć, że te patologie nie są przyczyną pojawienia się łuszczycy między łuzdami - wraz z nią są konsekwencją procesów autoimmunologicznych w organizmie, co oznacza, że mogą działać jako specyficzne markery możliwego rozwoju opisywanej choroby dermatologicznej.

Czynniki fizyczne to bardzo duża grupa przyczyn, które powodują łuszczycę międzypłciową.. Przede wszystkim są:

niewystarczające nasłonecznienie - wpływ światła słonecznego na skórę;
niewystarczająca wentylacja skóry - to wyjaśnia, dlaczego patologia wpływa na fałdy skóry;
trwałe obrażenia.

Ale te czynniki pogłębiają rozwój już istniejących elementów wysypki - ich obecność nie spowodowała pojawienia się patologii. Ich wpływ na skórę jest szczególnie charakterystyczny dla dzieci - tłumaczy to dużą częstość występowania łuszczycy między gałkami u dzieci..

Czynniki chemiczne są również uważane za takie, które przyczyniają się do wystąpienia opisywanej choroby, ale bardzo rzadko prowadzą do pojawienia się pierwiastków pierwotnych. Stwierdzono, że jeśli takie czynniki wpływają na skórę pacjentów z już zdiagnozowaną łuszczycą międzytrzuszną, już istniejące elementy (grudki) powiększają się i zmieniają, ale nowe nie powstają. Mogą to być związki chemiczne stosowane w życiu codziennym, w pracy, w rolnictwie. Najczęściej efekt chemii gospodarczej - czyli tych, które mają bezpośredni kontakt ze skórą:

dezodoranty;
mydło;
mleko kosmetyczne

i inni.

Jest ważny

Najczęściej patologiczny efekt zaobserwowano po ekspozycji na dezodoranty - gdy podrażniono skórę dotkniętą łuszczycą wypryskową, szczególnie jaskrawe naruszenia i najczęstsze komplikacje zostały ujawnione.

Rola obciążonej dziedziczności w występowaniu opisanej patologii jest tylko badana.

Niewiele było przypadków zachorowań rodzinnych (kiedy kilka osób cierpiało jednocześnie). Ale zidentyfikowano gen, który określa dziedziczne predyspozycje do łuszczycy międzykręgowej - jest oznaczony jako PSOR1. Ponadto ujawniono, że na tle mutacji tego genu pojawiły się zaburzenia metabolizmu lipidów i węglowodanów, co jest charakterystyczne dla opisywanej patologii..

Objawy łuszczycy międzykręgowej fałdów skórnych

Podstawowym elementem łuszczycy wyprysku jest specyficzna grudka, która nie występuje w innych typach zmian łuszczycowych (jest to jeden z powodów, dla których opisana patologia została zidentyfikowana nie jako typ łuszczycy, ale jako niezależna choroba). Jego funkcje są następujące:

lokalizacja - w fałdach skóry. Najczęściej dotyczył skóry za uszami, w pachach, pod gruczołami mlecznymi, a także między palcami u rąk i nóg, w pachwinie, między pośladkami oraz w fałdach skóry zewnętrznych narządów płciowych;
w wielkości - średnio od 2 do 5-6 mm;
z natury powierzchni - gładka, pozbawiona łusek, charakteryzująca się specyficznym połyskiem, "odpływem";
na konturach - z wyraźnymi granicami;
w kolorze - szkarłatny lub bordowy. Papule mogą albo natychmiast uzyskać wskazany kolor, albo najpierw nabrać szkarłatu, a następnie przyciemnić;
w odniesieniu do innych pierwiastków pierwotnych - grudki mają tendencję do łączenia się z powstawaniem charakterystycznych dużych ognisk, czasami z dziwacznymi "geograficznymi" konturami;
w stosunku do otaczających tkanek - nieznacznie unosi się nad powierzchnią skóry.

Po jakimś czasie grudki ulegają erozji - powierzchownemu naruszeniu integralności ich tkanek. Obserwuje się ją w centralnej części blaszek, ale brzegi również się zmieniają - pojawiają się swoiste "falbanki" z komórek naskórka, które pozostają. Na tle takich procesów, grudki zaczynają się zamoczyć - są pokryte wilgocią i są podatne na dalszą erozję, która w warunkach nasiąkania nazywana jest maceracją..

Takie patologiczne procesy przyczyniają się do tego, że infekcja się łączy. Zasadniczo jest to grzybicze - i jest to kolejna z cech łuszczycy międzykręgowej w porównaniu z innymi rodzajami zmian łuszczycowych.. Pojawia się nowy "cykl" objawów klinicznych:

swędzenie;
bolesność;
uczucie ciepła w uszkodzeniu.

Z powodu świądu pacjent przeczesuje dotknięty obszar - erozja nie goi się przez długi czas, gdy zostają pokryte skorupami, które są wysuszonymi wydzielinami na powierzchni erozyjnej.

Z biegiem czasu liczba grudek spontanicznie wzrasta (nawet przy braku czynników prowokujących). Uogólnienie tłumaczy się osłabieniem ogólnej i lokalnej odporności - o czym świadczy fakt, że tacy pacjenci często cierpią na patologie kataralne. Uogólnienie procesu sugeruje, że łuszczyca oskrzelowa jest dermatozą ogólnoustrojową, co oznacza, że nacisk powinien być kładziony nie na miejscowe leczenie, ale na układowe..

Ze względu na położenie elementów wysypki w pachach, pod gruczołami sutkowymi, między palcami u rąk i nóg, w pachwinie i innych miejscach ciała ludzkiego, jakość życia pogarsza się. Tak więc, w obecności wysypki między pośladkami i w okolicy pachwiny, ruch pacjenta jest trudny z powodu bólu, wysypka w zewnętrznym obszarze narządów płciowych towarzyszy silny świąd, ale w miejscach publicznych pacjent nie może porysować obszaru problemu. Takie cechy przebiegu łuszczycy wypukłej negatywnie wpływają na stan emocjonalny i psychiczny pacjenta - przy długim przebiegu patologii obserwuje się:

nerwowość;
płaczliwość;
agresywne nieodpowiednie zachowanie.

Zwłaszcza pacjent cierpi, gdy swędzenie i ból przeszkadzają w nocy - sen jest zaburzony, co wpływa na aktywność osoby i jej codzienną zdolność do pracy..

Zwróć uwagę

Ze względu na fakt, że grudki "chowają się" w fałdach skóry, można je wykryć późno, gdy proces zaszedł daleko, a komplikacje już się połączyły..

Rozpoznanie łuszczycy międzykręgowej fałdów skórnych

Rozpoznanie opisywanej choroby odbywa się na podstawie skarg pacjenta i obrazu klinicznego. Będzie to jednak wymagało doœwiadczenia lekarza - nietypowe objawy i brak klasycznej triady charakterystycznej dla łuszczycy (zjawisko stearynowego zabarwienia, objawy filmu końcowego i krwawienie punktowe podczas skrobania łuski) mogą prowadzić do nieporozumień podczas procesu diagnostycznego i podejrzenia łuszczycowego pochodzenia choroby nie będzie.

Wyniki badania fizykalnego są następujące:

podczas kontroli - obecność grudek, na powierzchni których pojawia się erozja, pojawia się płacz;
palpacja (palpacja) - ból w okolicy wysypki. Ponieważ podczas infekcji rozwija się stan zapalny, regionalne węzły chłonne reagują na nie w miejscu tworzenia się grudek - w szczególności zwiększają się obszary pachowe i pachwinowe..

Instrumentalne metody badań stosowane w diagnostyce łuszczycy międzyzębowej to:

badanie skóry za pomocą szkła powiększającego;
badanie skóry za pomocą lampy Wooda - pozwala określić granicę między patologicznymi elementami i niezmienionymi obszarami skóry;
biopsja - pobieranie fragmentów grudek i ich późniejsze badanie pod mikroskopem. Ponieważ grudki mogą tworzyć wiele, tkanki są pobierane z różnych części dotkniętej skóry - pachowej, pachwinowej, międzypalcowej i tak dalej..

Metody badań laboratoryjnych, które mają charakter informacyjny w diagnozowaniu opisanej patologii to:

pełna morfologia krwi - obecność laboratoryjnych objawów zapalenia w postaci zwiększonej liczby leukocytów (leukocytoza) i ESR wskazuje na wstąpienie wtórnej infekcji;
badanie histologiczne - badanie struktury tkanek biopsji. Jednocześnie hiperkeratoza (zwiększona keratynizacja) i infiltracja (zagęszczanie tkanek) są wykrywane w górnych warstwach skóry;
testy immunologiczne - wykonywane z kontrowersyjną diagnozą.

W tym drugim przypadku wyszukiwanie jest najczęściej przeprowadzane:

antygeny kompatybilności tkankowej;
czynnik reumatoidalny.

Diagnostyka różnicowa

Rozpoznanie różnicowe (charakterystyczne) łuszczycy między gałkami jest wykonywane przede wszystkim z takimi chorobami i stanami patologicznymi z podobnymi objawami, takimi jak:

kandydoza jest jedną z odmian infekcji grzybiczych wywołanych przez mikroskopijne grzyby drożdżopodobne z rodzaju Candida, które są klasyfikowane jako oportunistyczne patogeny (wykazujące właściwości chorobotwórcze tylko w określonych warunkach, które się do tego przyczyniają);
choroba sportowca - uszkodzenie naskórka o etiologii grzybowej, które obserwuje się w dużych fałdach skórnych i objawia się w postaci łuszczących się plam o różowym zabarwieniu, z czystym środkiem i krawędziami pokrytymi pęcherzykami i krostkami (pęcherzyki o odpowiednio surowej i ropnej zawartości);
rubromycosis - dermatoza grzybicza objawiająca się przekrwienie, suchość, nadmierne rogowacenie, powstawanie małych pęknięć, obwisłe obrzmienie niektórych obszarów skóry.

Komplikacje

Najczęściej łuszczycę wypryskową komplikują patologie takie jak:

infekcja skóry;
erytrodermia jest częstym zapaleniem skóry, któremu towarzyszy przekrwienie (zaczerwienienie) i obrzęk, tworzenie się grudek, byków (duże pęcherze) i krosty, które erodują wraz z pojawieniem się łuszczenia, scalania i wzrostu na krawędziach.

Zaraźliwe zmiany mogą objawiać się zarówno w postaci zwykłych, jak i ogniskowych zapalnych chorób skóry. Najczęściej powoduje to piodermię - ropną chorobę powierzchniowych warstw skóry.

Jest ważny

Przekształcenie łuszczycy wypukłej w erytrodermę uważa się za szczególnie niekorzystne..

Leczenie łuszczycowo-wypukła fałd skórnych

Ponieważ łuszczyca krzyżowa może być spowodowana kilkoma przyczynami na raz, jej leczenie jest złożone, za radą sprzymierzonych specjalistów.. Zdarza się:

systemowy;
lokalny.

Leczenie ogólnoustrojowe to wizyty lekarskie i nielekowe.

Z leków medycznych najczęściej w leczeniu tej choroby patologicznej mianuje się:

witaminy - w szczególności grupy B, C, A, E, P;
koenzymy - w szczególności monofosforan adenozyny;
preparaty wapnia i magnezu co drugi dzień - kurs obejmuje 15 zastrzyków;
odczulanie narkotyków;
środki uspokajające;
leki lipotropowe w połączeniu z belladoną;
środki przeciwbakteryjne do profilaktyki i przyłączania wtórnej infekcji bakteryjnej;
leki przeciwwirusowe - przy dołączaniu wtórnej infekcji wirusowej;
leki immunosupresyjne - w ciężkich postaciach patologicznych;
cytostatyki - z ciężkimi postaciami choroby z powikłaniami.

Od leczenia nielekowego są zaangażowane:

hemodializa - extrarenalalne oczyszczanie krwi za pomocą sztucznej maszyny nerkowej;
hemosorpcja - pobieranie krwi z łożyska naczyniowego i jej przechodzenie przez sorbenty w celu sedymentacji szkodliwych produktów;
hemofiltracja - pozaustrojowe (poza ciałem) oczyszczanie krwi przy użyciu bardzo przepuszczalnych błon, a po usunięciu pewnej objętości krwi - zastąpienie jej specjalnym roztworem.

W przypadku nieskomplikowanej łuszczycy międzykręgowej skuteczna jest miejscowa terapia.. Spotkania są następujące:

maść salicylowa;
maści kortykosteroidowe - mają wyraźny efekt antyseptyczny, przeciwalergiczny i przeciwzapalny, łagodzą swędzenie;
promieniowanie ultrafioletowe;
Terapia PUVA - ekspozycja na skórę długofalowego promieniowania ultrafioletowego w połączeniu z użyciem substancji fotoaktywnych.

Zapobieganie

Podstawą profilaktyki łuszczycy międzyzębowej są następujące działania:

zapobieganie, wykrywanie i leczenie chorób endokrynnych, metabolicznych, zakaźnych, immunologicznych i autoimmunologicznych;
unikanie kontaktu ze skórą szkodliwych czynników fizycznych i chemicznych;
staranny dobór produktów do pielęgnacji ciała, unikanie dezodorantów.

Prognoza

Rokowanie dla łuszczycy łuszczycowej jest względnie korzystne - przy szybkim wykryciu i odpowiednim leczeniu jej objawy zostają zatrzymane, ale w okresie zaostrzenia jakość życia jest znacznie obniżona.

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant