Objawy, objawy i leczenie zapalenia pęcherza u dzieci

Zapalenie pęcherza jest stanem zapalnym wewnętrznych warstw pęcherza moczowego (śluzówki i podśluzówki). W dzieciństwie choroba ta dotyka częściej dziewczęta niż chłopców, co tłumaczy się cechami strukturalnymi układu żeńskiego układu moczowo-płciowego. Ich cewka moczowa jest szersza i krótsza, aw jej bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się odbyt, który jest częstym źródłem infekcji. Zapalenie pęcherza może być albo izolowaną patologią, albo może być połączone ze stanem zapalnym sąsiadujących narządów: na przykład cystopielonowe zapalenie nerek lub zapalenie cysterethritis.

Przejawia się ona chorobą głównie w wieku od 4 do 12 lat, można ją również zdiagnozować u niemowląt. Jednocześnie do 35% dzieci doświadcza zapalenia pęcherza przed ukończeniem 9 lat..

Treść artykułu:

  • Czy u dzieci występuje zapalenie pęcherza moczowego??
  • Przyczyny zapalenia pęcherza u dzieci
  • Czy ryzyko zapalenia pęcherza u wszystkich dzieci jest takie samo??
  • Objawy zapalenia pęcherza u dzieci
  • Ostre i przewlekłe zapalenie pęcherza u dzieci
  • Rozpoznanie zapalenia pęcherza u dzieci
  • Leczenie zapalenia pęcherza u dzieci

Czy u dzieci występuje zapalenie pęcherza moczowego??

Wielu rodziców uważa, że ​​zapalenie pęcherza moczowego jest chorobą dorosłych i nie może wystąpić u dziecka, ale się mylą. Problemy z układem moczowym, w tym zapalenie pęcherza moczowego, występują bardzo często u dzieci. Co więcej, zapalenie pęcherza może rozwijać się nawet w okresie niemowlęcym z różnych przyczyn.

Ludzki układ moczowy jest reprezentowany przez parę nerek, z których każda porusza się wzdłuż moczowodu. Oni z kolei wpadają do pęcherza. Ten narząd jest przeznaczony do pobierania moczu i wydawania go przez cewkę moczową..

Sam pęcherz jest wyłożony od wewnątrz błoną śluzową, która jest bogato przeszywana zakończeniami nerwowymi i naczyniami krwionośnymi. Dlatego jego stan zapalny nie może pozostać niezauważony przez uważnych rodziców..


Przyczyny zapalenia pęcherza u dzieci

Wśród przyczyn prowadzących do rozwoju choroby u dziecka należą:

  • Bakteryjne połknięcie bakterii. Najczęściej wysiewane są szczepy E. coli. Nieco mniej prawdopodobne, aby stać się stymulantem choroby są patogeny, takie jak Pseudomonas aeruginosa, naskórkowy gronkowiec, Mycoplasma, Ureoplasma, Klebsiella, Proteus. Główną drogą zakażenia bakteryjnym zapaleniem pęcherza moczowego jest wznoszenie się, to znaczy czynniki zakaźne dostają się do organizmu przez cewkę moczową;

  • Zapalenie pęcherza w wyniku przeniknięcia wirusów do organizmu dziecka. Adenowirusy, opryszczka, paragrypy mogą wywoływać rozwój choroby. Urolodzy uważają, że obecność infekcji wirusowej w organizmie prowadzi do zaburzenia mikrokrążenia wewnątrz pęcherza i przyczynia się do rozwoju stanu zapalnego, do którego często dołącza składnik bakteryjny;

  • Wchodzenie do grzybów pęcherza moczowego. Częściej niż inne, Candida znajduje się w jego jamie. Takie zapalenie pęcherza moczowego występuje u dzieci z obniżoną odpornością, które mają nieprawidłowości w budowie układu moczowo-płciowego oraz u tych, którzy często są leczeni przez długi czas za pomocą terapii przeciwbakteryjnej;

  • Przyczyną choroby może być neurozabój - tzw. "Pęcherz neurogenny u dzieci". Jednocześnie pojawia się zaburzenie w wypełnianiu i opróżnianiu narządu, co jest związane z niepowodzeniem w nerwowej regulacji tego procesu;

  • Mukowiscydoza refluksowa, w którym dochodzi do nawracającego przepływu moczu do nerek;

  • Zwężenie cewki moczowej. Jednocześnie wewnętrzne światło kanału, przez które przechodzi mocz, jest zwężone, staje się przyczyną zaburzeń oddawania moczu, które z kolei wywołuje stan zapalny;

  • U chłopców zapalenie pęcherza może pojawić się w wyniku stulejki, gdy ekspozycja na żołędzi prącia nie jest możliwa lub jest bardzo trudna ze względu na wyraźne zwężenie napletka;

  • Uchyłki pęcherza, w których ścianka ma wgłębienie, które łączy się z głównym narządem kanału. Prowadzi to również do upośledzenia oddawania moczu, którego powikłaniem staje się zapalenie pęcherza;

  • Wszelkie naruszenia właściwości ochronnych pęcherza, często obserwowane podczas awarii dysmetabolicznych. Częstą przyczyną zapalenia pęcherza moczowego jest w tym przypadku nefropatia dysmetaboliczna u dzieci, gdy zaburzone są zarówno strukturalne, jak i funkcjonalne zdolności nerek;

  • Inwazyjne badania urologiczne, którym poddano dziecko, na przykład cystoskopię, cystografię itp .;

  • Przyjmowanie niektórych leków, na przykład sulfonamidów, cytostatyków itp .;

  • Choroby ginekologiczne, z którymi cierpi dziewczyna. Zapalenie wątroby lub zapalenie sromu i pochwy może wywołać zapalenie pęcherza;

  • Wszelkie ropne procesy zapalne w ciele dziecka mogą prowadzić do rozwoju zapalenia pęcherza. Do takich czynników należą ból gardła, staphyloderma i streptodermia, zapalenie płuc, zapalenie głowy;

  • Helminthiasis, która jest szeroko rozpowszechniona w dzieciństwie. W tym przypadku pasożyty (głównie w nocy) czołgają się z odbytu, często wnikają do pęcherza i wchodzą tam w zakażenie;

  • Wielokrotne infekcje jelitowe;

  • Zapalenie wyrostka robaczkowego może powodować rozwój zapalenia pęcherza, ale dzieje się tak, jeśli wyrostek znajduje się na dnie miednicy;

  • Dysbakterioza jelitowa lub pochwowa;

  • Obecność guza w pęcherzu lub cewce moczowej;

  • Zaburzenia w gruczołach dokrewnych, w szczególności cukrzyca;

  • Nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej;

  • Hipowitaminoza;

  • Zmiana równowagi kwasowo-zasadowej w moczu.

Oprócz powyższych przyczyn, które prowadzą do bezpośredniego rozwoju zapalenia pęcherza u dzieci, istnieją pewne czynniki prowokatorów. Jeśli zostaną dotknięte chorobą, istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia choroby..

Czynniki te obejmują:

  • Przemęczenie;

  • Wyczerpanie;

  • Hipotermia;

  • Przewlekłe zaparcia;

  • Niska aktywność fizyczna, szczególnie długotrwałe unieruchomienie;

  • Odporność na choroby przenoszone;

  • Wtórny niedobór odporności;

  • Obecność zakażenia od rodziców;

  • Baseny i sauny.

Sposoby infekcji w pęcherzu są również zróżnicowane. Najczęstszą drogą infekcji jest wznoszenie się, gdy mikroorganizmy wznoszą się ze strefy odbytu lub cewki moczowej wzdłuż cewki moczowej do pęcherza. Wydzielona droga zakażenia jest również izolowana, gdy patogeny przenikają przez narząd z nerek przez moczowód. Nie wyklucza się również drogi krwiotwórczej (z innych źródeł zapalenia przez krew), limfogennych (przez drogi limfatyczne) i traumatycznych (przez uszkodzoną ścianę narządową)..


Czy ryzyko zapalenia pęcherza u wszystkich dzieci jest takie samo??

Jeśli rozważymy dzieci w pierwszym roku życia, ryzyko rozwoju tej choroby jest w przybliżeniu takie samo dla dziewcząt i chłopców. W wieku przedszkolnym i dojrzewania zapalenie pęcherza moczowego dotyka głównie kobiety płci żeńskiej. W tym samym czasie częstość występowania choroby wzrasta 6 razy w porównaniu z chłopcami w tym samym wieku..

Dane te są dość zrozumiałe i są spowodowane cechami strukturalnymi żeńskiego układu moczowego. Oprócz faktu, że kanał, przez który przechodzi mocz, mają krótszy, bardzo blisko i odbytu i pochwy. To znacznie ułatwia wejście infekcji do jamy pęcherza moczowego w sposób rosnący..

Zauważono, że choroba pojawia się częściej u tych dzieci, które mają na to predyspozycje. Wśród czynników ryzyka znajdują się różne choroby i stany patologiczne, które przyczyniają się do bezpieczniejszego wiązania i rozwoju infekcji w organizmie..

Najbardziej niebezpieczne w tym względzie są:

  • Kamica nerkowa;

  • Niedobór witaminy;

  • Zapalenie okrężnicy, dysbakterioza, zapalenie trzustki, zapalenie jelit w postaci przewlekłej;

  • Choroby zakaźne, które zmniejszają odporność, a także cukrzycę w dzieciństwie;

  • Wszystkie wrodzone wady rozwojowe układu moczowo-płciowego.

Istnieją również dodatkowe czynniki ryzyka wpływające na częstość występowania zapalenia pęcherza u dzieci. Na przykład dziewczęta, które naruszają zasady higieny osobistej, używają zbyt dużej ilości mydła i żeli, aby zmywać je częściej. Do grupy ryzyka zalicza się dzieci, które przeszły operację, doznały urazów układu moczowo-płciowego, a także tych, które przyjmują pewne leki w znacznych ilościach (heksamina, leki osłabiające układ odpornościowy itp.). Obecność ciał obcych w pęcherzu, na przykład, mogą to być kamienie.


Objawy zapalenia pęcherza u dzieci

Konieczne jest rozróżnienie objawów choroby u dzieci do i po roku, ponieważ w młodszym wieku wyrażają swój niepokój w inny sposób..

Wśród objawów, które powinny ostrzegać rodziców dziecka poniżej jednego roku życia są następujące:

  • Dziecko płacze bez wyraźnego powodu;

  • Dzieciak jest nadmiernie rozdrażniony i niespokojny nawet we śnie;

  • Oddawanie moczu jest zbyt częste lub, odwrotnie, zbyt rzadkie;

  • Może wystąpić wzrost temperatury ciała, chociaż nie zawsze tak jest;

  • Mocz jest pomalowany w nienaturalny ciemnożółty kolor..

Objawy choroby u dzieci po roku są nieco inne. Zapalenie pęcherza moczowego zwykle rozwija się szybko i szybko..

Wśród głównych objawów klinicznych:

  • Zespół moczu, który przejawia się w częstym pragnieniu opróżnienia pęcherza. Dziecko albo mimowolnie oddaje mocz w swoich spodniach, albo idzie do toalety co 20, a czasem 10 minut. Takie zaburzenie jest spowodowane faktem, że błona śluzowa pęcherza jest podrażniona i zaogniona, jak również wszystkie zakończenia nerwowe z nią połączone;

  • Dziecko ma ból w okolicy łonowej, a nad nim może zgłosić to rodzicom. Często bolesne odczucia przenikają do krocza i stają się bardziej intensywne w przypadku palpacji w obszarze objętym stanem zapalnym. Również ból ma tendencję do wzrostu, gdy pęcherz jest nawet lekko wypełniony;

  • Pomimo częstej potrzeby oddawania moczu, opróżnianie pęcherza jest dość problematyczne. Wynika to z faktu, że mocz nie ma czasu gromadzić się we właściwej objętości, a podrażniona błona śluzowa ciała wymaga opróżniania raz za razem. Każdemu rozładowaniu nawet niewielkiej części moczu towarzyszą bóle;

  • Nietrzymanie można obserwować;

  • Krwiomocz terminala. Objaw ten charakteryzuje się tym, że po zakończeniu czynności oddawania moczu kilka kropel krwi uwalnia się z kanału moczowego;

  • Sam mocz staje się ciemny, staje się mętny. Może zawierać płatki i osad. Jest to wyraźnie widoczne, jeśli zbierasz ciecz w przezroczystym szklanym naczyniu. Jeśli dziecko cierpi na krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego, mocz nabiera koloru podobnego do koloru miazgi mięsnej;

  • Mocz z zapaleniem pęcherza nabrał ostry, nieprzyjemny zapach;

  • W niektórych przypadkach może wystąpić wzrost temperatury ciała..


Ostre i przewlekłe zapalenie pęcherza u dzieci

Podobnie jak dorośli, dziecko może cierpieć na ostre i przewlekłe zapalenie pęcherza. Główną różnicą jest to, że przewlekłe zapalenie pęcherza występuje z pewną częstotliwością i znacznie trudniej jest pozbyć się tej postaci choroby..

Ostre zapalenie pęcherza u dzieci

Manifestowanie choroby z faktem, że dziecko zaczyna zachowywać się niespokojnie. Następnie pojawia się pełen kompleks objawów dysurycznych: pollakiuria, wydalanie z moczem małymi porcjami, ból przy opróżnianiu pęcherza. W okolicy nadłonowej występują bóle, mogą występować zarówno nocne, jak i dzienne nietrzymanie moczu.

Aby rozpoznać ostre zapalenie pęcherza moczowego u bardzo małego dziecka, ważne jest, aby rodzice zauważyli, jak przechodzi proces oddawania moczu. Z reguły dziecko płacze źle, a potem pieluszka staje się mokra. Widać, że zmienia się kolor moczu, staje się on bardziej mętny i można w nim również wykryć pewną ilość śluzu. Hematuria brutto jest oznaką krwotocznego zapalenia pęcherza moczowego..

Warto wiedzieć, że ostre zapalenie pęcherza u dzieci może występować na różne sposoby. Czasami dziecko cierpi na chorobę w łagodnej postaci, po 3 dniach wszystko znika samoistnie. W niektórych przypadkach zapalenie pęcherza moczowego jest niezwykle trudne. Obserwuje się objawy ogólnego zatrucia organizmu, obserwuje się gorączkę. Najczęściej ten przebieg choroby jest charakterystyczny dla rozprzestrzeniania się patologicznego procesu na nerki z rozwojem odmiedniczkowego zapalenia nerek. Jeśli na tle odpowiedniej terapii nie ma zauważalnej poprawy po 5 dniach, konieczne jest wizytę u urologa i przeprowadzenie bardziej poważnych badań: cystografii, cystoskopii, urografii dożylnej itp..

Przewlekłe zapalenie pęcherza u dzieci

Jeśli chodzi o przewlekłą postać choroby, rozwija się ona głównie na tle nieadekwatnego leczenia ostrego zapalenia pęcherza. Wrodzone lub nabyte choroby układu moczowego, na przykład zaburzenia krążenia w narządach miednicy, krystaluria itp., Mogą przyczyniać się do chronienia patologii, upośledzenie odporności, choroby zakaźne i somatyczne pogarszają sytuację.

Jeśli weźmiemy pod uwagę kliniczne objawy przewlekłej postaci choroby, mogą one być zarówno ukryte, jak i ostre nawracające. Najczęściej przewlekłe zapalenie pęcherza jest wtórną chorobą, w której przeważają ostre objawy..

Zwykle choroba powtarza się po hipotermii ciała lub z powodu wystąpienia współistniejącej infekcji, czyli takiej, która łączy się przypadkowo. W większości przypadków dzieci skarżą się na zaostrzenie choroby na jeden lub dwa objawy kliniczne - pollakiurię lub nietrzymanie moczu..

Lekarze zwracają uwagę, że większość dzieci cierpiących na przewlekłe formy zapalenia pęcherza ma odruch odwrotny. Około 92% dzieci oprócz tego cierpi na odmiedniczkowe zapalenie nerek.


Rozpoznanie zapalenia pęcherza u dzieci

Jeśli rodzice mają najmniejsze podejrzenie, że u dziecka rozwinie się zapalenie pęcherza, pilne jest skontaktowanie się z lekarzem. Niezależna diagnoza i leczenie są nie do przyjęcia, tylko specjalista powinien poradzić sobie z tym problemem..

Ponieważ stosowane są diagnostyczne metody określania zapalenia pęcherza u dziecka:

  • Siać mocz i antybiogram;

  • Pobieranie moczu do ogólnej analizy;

  • Pobieranie krwi do ogólnej analizy;

  • Pobieranie próbek moczu do analizy biochemicznej;

  • USG nerek i pęcherza moczowego;

  • Różnicowanie ostrego zapalenia pęcherza od zapalenia wyrostka robaczkowego, zapalenia sromu i pochwy, stulejki, zapalenia wyrostka robaczkowego i zapalenia paraprocytów.

Ponieważ staje się jasne, głównym materiałem biologicznym, który jest podawany do wykrywania choroby, jest mocz. Dlatego musi być w stanie prawidłowo zebrać.

Jak prawidłowo zebrać mocz od dziecka do analizy?

Dokładność diagnozy, a tym samym dalsze leczenie, zależy od tego, jak prawidłowo rodzice pobierają mocz z dziecka..

Aby to zrobić, postępuj zgodnie z poniższymi zasadami:

  • Pojemnik do zbierania musi być sterylny. W aptece można kupić specjalne kubki. Jeśli nie jest to możliwe, każdy szklany pojemnik wstępnie spłukany ciepłą wodą i sodem będzie pasował, a następnie sterylizowany przez gotowanie przez 10 minut;

  • Do analizy najlepiej oddać średnią porcję moczu. Oznacza to, że dziecko zaczyna oddawać mocz i dopiero po kilku sekundach można przynieść słoik, a następnie usunąć go, nie czekając na koniec oddawania moczu. Ale ponieważ niemowlęta zbierające środkową porcję są dość problematyczne, musisz przekazać analizę, którą udało się zebrać. Środkowa część jest optymalna, ponieważ z niej dostaje się mniej bakterii z zewnętrznych narządów płciowych i leukocytów;

  • Nie mniej ważna jest higiena genitaliów dziecka przed rozpoczęciem pobierania moczu do analizy. Aby to zrobić, dziewczyna musi być wstępnie umyte za pomocą mydła. Kierunek ruchu powinien być od krocza do odbytu. Jeśli chodzi o chłopców, muszą dokładnie umyć jamę napletka, która otacza głowę prącia;

  • Po zebraniu moczu wskazane jest dostarczenie go do kliniki w ciągu godziny. Jeśli nie jest to możliwe, zebrane testy należy umieścić w lodówce. Maksymalny okres przydatności do spożycia wynosi jeden dzień..


Leczenie zapalenia pęcherza u dzieci

Leczenie choroby w ostrej postaci nie zawsze wymaga hospitalizacji. W nieskomplikowanej postaci choroby dziecko jest obserwowane przez lekarza w warunkach ambulatoryjnych i otrzymuje główną terapię w domu. Ważne jest, aby w okresie leczenia nie dopuszczać do przechłodzenia ciała, zaleca się rozgrzanie. Suche ciepło jest nakładane na obszar pęcherza. Jednakże do rozgrzania nie wolno wkładać dziecka do gorącej kąpieli. Wynika to z faktu, że nadmiernie wysoka temperatura zwiększy dopływ krwi do chorego narządu i pogorszy chorobę. Jeśli lekarz zaleca rozgrzanie dziecka w kąpieli, ważne jest, aby temperatura w nim nie przekraczała 37,5 stopnia. Dziecko powinno siedzieć w wannie. Jeśli chodzi o suche ciepło, sól jest podgrzewana na patelni do tego celu, następnie jest owinięta gęstą ściereczką i naniesiona na obszar nadłonowy. Ważne jest, aby zapobiec oparzeniom skóry, więc kilka warstw tkanki są stosowane do obszaru leczenia..

Równie ważne jest przyspieszenie procesu diety regeneracyjnej. Obowiązkowe jest wykluczenie wszystkich pikantnych potraw, a także ostrych przypraw. Zaleca się, aby uzupełnić dietę o owoce i warzywa, od napojów, które przyczyniają się do dezynfekcji pęcherzyka moczowego, żurawiny i napojów owocowych z borówki. Nie mniej przydatne są napoje mleczne i żywność..

Do celów terapeutycznych dziecko jest przepisywane na użycie wody mineralnej. W takim przypadku dawka dla dziecka ważącego 20 kg będzie wynosić 100 ml na raz (obliczona: 5 ml na 1 kg masy ciała). Wielość spożycia wody mineralnej - 3 razy dziennie. Lepiej, jeśli dziecko pije porcję wody około godziny przed posiłkiem. Ważne jest, aby w wodzie mineralnej nie było gazu..

Gdy kuracja przeciwbakteryjna jest przepisywana dziecku, należy pić dużo wody. Wynika to z faktu, że stężenie leków w moczu zmniejszy się. Ta sytuacja z kolei niekorzystnie wpływa na skuteczność leczenia. Należy jednak uważać, aby dziecko odwiedzało toaletę i opróżniło pęcherz przynajmniej raz na trzy godziny. Jest to warunek wstępny leczenia..

Leczenie lekami ogranicza się do przyjmowania następujących leków:

  • Chronione penicyliny, takie jak Augmentin, Amoxiclav;

  • Można wybrać leki z grupy cefalosporyn - Tseklor, Tazitsef, Tsedeks, Zinnat;

  • Połączone sulfonamidy - Co-trimoksazol;

  • Pochodne kwasu fosforowego, na przykład Monural;

  • W okresie adolescencji można przepisywać fluorochinolony;

  • Uroseptiki stosowane w nieskomplikowanych postaciach choroby;

  • Aby wyeliminować wyraźny zespół bólowy, zaleca się stosowanie środków przeciwskurczowych, takich jak No-shpa lub Papaverine. Jednak najpierw należy wykluczyć ostrą patologię chirurgiczną..

Leczenie środkami przeciwbakteryjnymi powinno trwać co najmniej tydzień. Ale efekt należy ocenić po dwóch dniach. Jeśli nie ma poprawy, konieczna jest rozszerzona diagnoza. Do tej kontroli ultradźwiękowej, a także cystoskopii.

Jeśli choroba jest przedłużona i zmieniła się w postać przewlekłą, wówczas konsultacja urologa jest obowiązkowa. Przepisuje leczenie trójskładnikowe. Po pierwsze, zapalenie w narządzie jest neutralizowane przez wytworzenie w pęcherzu maksymalnego stężenia odpowiedniego środka przeciwbakteryjnego. Po drugie, wyeliminowane są naruszenia funkcjonalnej zdolności organizmu. Po trzecie, stworzono warunki dla poprawy wszystkich procesów bioenergetycznych w ścianie pęcherza moczowego. Leczenie w tym przypadku opiera się na ogólnych zasadach leczenia przewlekłego zapalenia pęcherza, ale jest wybierane indywidualnie dla każdego dziecka..

Niemożliwe jest prowadzenie antybakteryjnej terapii przewlekłego zapalenia pęcherza u dzieci bez uzyskania wyników badań bakteriologicznych. Określa, która konkretna patogenna mikroflora powodująca chorobę jest wrażliwa. Jednak nie powinieneś używać antybiotyku bez żadnego powodu. Ważne jest, aby stosować środki zaradcze, gdy przewlekła postać choroby jest zaostrzona. Jednocześnie powinny mu towarzyszyć kompleksy objawów dysurycznych i wzrost temperatury ciała. Jeśli stan zdrowia pozostaje normalny, ale jednocześnie występuje częsty popęd oddawania moczu, ból w okolicy łonowej, wtedy leczenie jest możliwe tylko przy użyciu uroseptów. Przebieg leczenia antybiotykami w przewlekłej postaci choroby można przedłużyć do 10 dni. Z reguły antybiotyki są przyjmowane przez dwa tygodnie przez dzieci z cukrzycą lub niedawną infekcją dróg moczowych. Terapię można przerwać, gdy hodowla moczu jest sterylna, a objawy kliniczne choroby zanikają..

Dzieci w wieku szkolnym, które cierpią na przewlekłe ziarniste zapalenie pęcherza, pokazano instalacje chorego narządu za pomocą silnych miejscowych środków antyseptycznych. Wśród nich jest roztwór Miramistin, 2% roztwór protargolu. Jednak instalacje są stosowane w przypadku, gdy długotrwała terapia za pomocą wielu leków nie przynosi pożądanego efektu..

Jeśli chodzi o nieobecność w szkole, dziecko będzie mogło uczęszczać na zajęcia 3 tygodnie po rozpoczęciu ostrego etapu choroby. Jednocześnie edukacja fizyczna jest ograniczona do co najmniej miesiąca. Jako ważne zalecenie - odmowa pływania na otwartej wodzie przez cały nadchodzący rok. Jeśli to możliwe, dziecko powinno przejść leczenie sanatoryjne bez opuszczania swojej strefy klimatycznej. Wizyty w innych krajach są zalecane nie wcześniej niż rok później. Podczas napadów zaostrzenia zapalenia pęcherza zaleca się stosowanie fitoterapii dla dziecka, w tym celu podaje się go w postaci naparów ziołowych. Jednak lekarz powinien je polecić. Najbardziej popularny rumianek, ziele dziurawca i skrzyp.

Jeśli chodzi o procedury fizjoterapii, są one możliwe po ustąpieniu objawów ostrego procesu zapalnego..

Największa skuteczność w tym zakresie daje:

  • Magnetoterapia na obszarze nadłonowym. Przyczynia się to do aktywacji przepływu krwi w uszkodzonym narządzie, uruchamia pracę nieaktywnych naczyń, pomaga zmniejszyć przekazywanie impulsów nerwowych z pęcherza pacjenta, co z kolei zmniejsza ból;

  • Elektroforeza z użyciem preparatów przeciwbakteryjnych i antyseptycznych, która zmniejsza stan zapalny;

  • Leczenie pól elektrycznych o wysokiej częstotliwości, które pomagają poprawić przepływ krwi i przyspieszyć metabolizm.

Nieskomplikowane zapalenie pęcherza moczowego jest leczone przez pediatrę. W innych przypadkach może być konieczne skonsultowanie się z węższymi specjalistami, takimi jak pediatryczny urolog lub nefrolog, pediatryczny chirurg i ginekolog..

Jeśli chodzi o prognozy dotyczące powrotu do zdrowia, przy odpowiedniej terapii, w większości przypadków jest to korzystne. Aby całkowicie pozbyć się choroby, wystarczający jest tygodniowy kurs. Przewlekła postać zapalenia pęcherza najczęściej pojawia się, gdy objawy choroby są ignorowane, wizyta lekarska zostaje odrzucona podczas samodzielnego leczenia, a także jeśli dziecko ma anatomiczne i funkcjonalne zaburzenia układu moczowo-płciowego.

Ponieważ choroba może prowadzić do poważnych powikłań (perforacja ściany pęcherza moczowego, zapalenie otrzewnej, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie paracitis, itp.), Ważna jest nie tylko terminowa diagnoza i leczenie choroby, ale także profilaktyka. W dzieciństwie działania te są przede wszystkim ograniczone do terminowej eliminacji zaparć, ponieważ zakłócają dopływ krwi do pęcherza. Ponadto rodzice powinni zwracać uwagę na higienę dziecka. Ważne jest, aby dzieci poniżej 1 roku życia zmyły się po każdym defekacji, wytrzyj je tylko ręcznikiem. Starsze dziewczęta i chłopcy muszą nauczyć się dbać o siebie. Ponadto należy uważnie monitorować temperaturę ciała i unikać hipotermii. Przestrzeganie tych prostych zasad uniemożliwi dziecku rozwinięcie się tak poważnej choroby, jak zapalenie pęcherza moczowego..

Komarovsky - analiza moczu i zakażenie dróg moczowych