Typy łąkotki, objawy, leczenie

Cystic menisk nazywa się formacją brzuszną, która rozwija się w tkankach i ma płyn wewnątrz. Patologia jest wrodzona i nabyta.

W postaci wrodzonej objawy mogą być nieobecne przez pewien czas. Nabyta postać pojawia się, gdy występuje wyraźne obciążenie stawu kolanowego, dlatego objawia się bólem i naruszeniem jego funkcji. Objawy zwiększają się wraz z powikłaniami. 

Rozpoznanie torbieli łąkotki wykonuje się w oparciu o wyniki metod instrumentalnych - rentgen, tomografia komputerowa, punkcja. Leczenie - zachowawcze lub operacyjne.

Dane ogólne

Wrodzone i nabyte torbiele łąkotki występują z mniej więcej taką samą częstością, ale w pierwszym przypadku są diagnozowane rzadziej niż w drugim przypadku z powodu braku kliniki lub niewyjaśnionej symptomatologii. Wrodzona postać opisywanej choroby jest częściej wykrywana u dzieci, nabytych - u osób młodych i w średnim wieku, uprawiających aktywny sport. Mężczyźni chorują częściej niż kobiety - fakt ten wiąże się coraz częściej z obciążeniem stawu kolanowego..

Zapadalność nie jest w pełni zrozumiała - ze względu na mniejsze wykrywanie torbieli wrodzonych z powodu ich bezobjawowego przebiegu.

Wraz z rozwojem małych formacji brzusznych w menisku, nie przeszkadzają, nie przeszkadzają w chodzeniu, dlatego niektórzy pacjenci nie byli świadomi swojej obecności przez dłuższy czas.. W tym przypadku torbiel łąkotek często okazuje się medycznym odkryciem - stwierdzono:

  • podczas przejścia następnej rutynowej kontroli;
  • podczas badania pacjenta pod kątem innych zaburzeń stawu kolanowego w szczególności i kończyny dolnej jako całości.

Symptomatologia opisanego naruszenia pojawia się w:

  • zwiększony nacisk na staw kolanowy;
  • powikłania torbieli łąkotki.

Powody torbiele łękotki

Przyczyny wrodzonych i nabytych postaci łąkotki różnią się.

Wrodzona forma opisana choroba występuje jako przejaw rozwoju wewnątrzmacicznego płodu. Wszelkie agresywne czynniki wpływające na organizm kobiety w ciąży, a więc i płód, mogą wywoływać u niego wiele nieprawidłowości płodowych - w szczególności cysty łąkotki. Jest to klasyczny "zestaw" czynników, które zostały "złapane" jako prowokatorzy rozwoju różnych zaburzeń wewnątrzmacicznych:

  • fizyczne;
  • chemiczne;
  • zakaźny i zapalny;
  • środowisko;
  • hormonalne;
  • złe nawyki;
  • stres neuropsychologiczny.

Czynniki fizyczne, które mogą wywoływać anomalie wewnątrzmaciczne u płodu to:

  • promieniowanie radioaktywne;
  • zbyt wysokie lub niskie temperatury;
  • uraz brzucha.

Najczęściej kobieta jest narażona ekspozycja na promieniowanie przy stosowaniu rentgenowskich metod diagnostycznych, radioterapii, a także ze względu na fakt, że należy kontaktować się z substancjami radioaktywnymi i sprzętem, biorąc pod uwagę rodzaj wykonywanej pracy. Taki efekt obserwuje się w czasie wojny i rzadko wystarcza w przypadku przypadkowego, a także nieautoryzowanego dostępu do pierwiastków i sprzętu radioaktywnego..

Z reguły kobieta jest narażona na działanie radioaktywne we wczesnej ciąży, kiedy może nie wiedzieć o niej..

z nienormalne temperatury, z reguły prowokatorami torbieli łąkotki są podwyższone temperatury. Ich wpływ na ciężarną jest obserwowany w takich okolicznościach, jak:

  • odpocząć w gorących krajach;
  • długi pobyt w łaźni lub saunie

i tak dalej.

Każda kobieta w ciąży chroni żołądek przed mechanicznym wpływem. Jednak jego urazy dość często taki wpływ na macicę u płodu powoduje niepowodzenie jego wewnątrzmacicznego rozwoju. Najczęściej uraz występuje, gdy:

  • utrata równowagi i upadku;
  • w różnych sytuacjach domowych;
  • w produkcji;
  • w razie wypadku;
  • w wyniku użycia siły (w tym przemocy domowej).

Ciało płodu jest bardzo wrażliwe na działanie. związki chemiczne i reaguje na ich wpływ przez tworzenie wrodzonych patologii (w tym przypadku cysty menstruacyjne). Czynnikami takimi mogą być wszelkie agresywne związki i substancje, które są stosowane:

  • w życiu codziennym;
  • w produkcji;
  • w rolnictwie;
  • w medycynie z przeznaczeniem technicznym.

Mogą to być również niektóre leki..

Są to zewnętrzne czynniki chemiczne. Oprócz nich, agresory biologiczne, które są produkowane w ciele matki i wchodzą do płodu poprzez ogólny przepływ krwi, mogą mieć agresywny wpływ na płód, powodując w nim rozwój anomalii. To jest:

  • toksyny mikroorganizmów;
  • toksyczne substancje wytwarzane w tkankach kobiety w ciąży na tle wszelkich chorób.

W pierwszym przypadku jest to:

  • egzotoksyny - agresory wytwarzane przez chorobotwórczą mikroflorę w celu przystosowania się do tkanek kobiety w ciąży;
  • ich produkty przemiany materii i rozkład martwych ciałek drobnoustrojów.

W drugim przypadku jest to:

  • produkty martwicy tkanek;
  • ropna zawartość.

Praktycznie każda choroba zakaźna matki oczekującej może wywołać rozwój nieprawidłowości płodu. Ale najczęściej takie czynniki to:

  • różyczka to dziecięca choroba wirusowa objawiająca się małą wysypką, która może również wystąpić u dorosłych;
  • ospa wietrzna jest "popularną" infekcją wieku dziecięcego, która dotyka zarówno dorosłych, jak i powstanie dużej ilości swędzących pęcherzy na skórze;
  • cytomegalowirus - choroba wirusowa, której symptomy przypominają obraz kliniczny przeziębienia

i inni.

Czynnik środowiskowy, w stanie sprowokować naruszenia rozwoju płodu, żyje w zanieczyszczonym powietrzu atmosferycznym i jedzeniu żywności i wody, które zawierają szkodliwe elementy.

Występowanie zaburzeń płodu płodu (w tym przypadku wrodzonej postaci cysty łąkotki) może prowokować zaburzenia hormonalne. Z reguły są one związane z uszkodzeniami tarczycy i trzustki. W pierwszym przypadku jest to niedoczynność tarczycy (brak hormonów tarczycy) i nadczynność tarczycy (ich nadmiar). W drugim przypadku jest to niedobór insuliny, który prowadzi do rozwoju cukrzycy..

Zwróć uwagę

Szkodliwe nawyki są jednym z najniebezpieczniejszych czynników przyczyniających się do zaburzeń rozwoju płodu w ogóle i powstawania torbieli łąkotki w szczególności. Lekarze twierdzą, że nikotyna, alkohol i substancje narkotyczne stanowią również zagrożenie dla normalnego rozwoju płodu..  

Jednym z typowych czynników, przeciw którym płód przestaje się normalnie rozwijać, jest niekorzystna sytuacja psychologiczna, w której jest przyszłą matką. Nawet najmniejszy stres u kobiety w ciąży może prowadzić do rozwoju nieprawidłowości płodu (w tym przypadku cysty menstruacyjne).

Przyczyny pojawienia się nabytej postaci opisywanej choroby są mniejsze.. To jest:

  • regularne obciążenia na stawie kolanowym;
  • jego obrażenia;
  • patologie zapalne;
  • choroby o charakterze degeneracyjnym.

Obserwuje się regularne obciążenia stawu kolanowego z późniejszym zwyrodnieniem torbielowatym:

  • podczas sportu;
  • z ciężką pracą fizyczną.

W pierwszym przypadku wyraźne obciążenia stawów kolanowych są następujące:

  • Podnoszenie ciężarów;
  • biegacze;
  • zawodnicy biorący udział w zawodach w skoku w dal i na wysokości;
  • piłkarze;
  • koszykarze

i inni.

W drugim przypadku takie obciążenie można zaobserwować w:

  • metalurdzy;
  • budowniczych;
  • tragarze

i inni.

Ujawniono, że nabyta menstruacja torbiel występuje często po urazie stawu kolanowego - z reguły są to jego silne siniaki.

Spośród patologii o podłożu zapalnym najczęściej podstawą do wystąpienia opisanej patologii są:

  • zapalenie stawów kolana - uszkodzenie zapalne jego struktur;
  • zapalenie błony maziowej - proces zapalny w błonie maziowej (błona komórkowa łącząca staw od wewnątrz).

Torbieli łąkotki występuje również częściej na tle zapalenia kości i stawów stawu kolanowego (gonarthrosis) - chorób o charakterze degeneracyjnym i dystroficznym..

Rozwój patologii

Według statystyk torbiel zewnętrznego menisku występuje pięciokrotnie częściej niż torbiel wewnętrzna. Rozwija się bliżej swojej zewnętrznej krawędzi w środkowej trzeciej lub w rogach menisku. W takim przypadku wiadomość o torbieli z przestrzenią stawu kolanowego nie jest dostępna..

Torbiel wewnętrznej łąkotki znajduje się za lub przed wewnętrznym więzadłem bocznym stawu, ale może również przez niego wystawać.

Są to różnice w torbieli menisku zewnętrznego i wewnętrznego, w przeciwnym razie mogą być podobne. Ich cechy są następujące:

  • w wielkości - 0,5-2 cm średnicy;
  • w kształcie - zaokrąglone, czasem lekko wydłużone;
  • zgodnie ze strukturą kapsułki - składa się z tkanki łącznej o dużej ilości kolagenu i włóknistych włókien;
  • według rodzaju zawartości - z reguły jest ciekły, ale z powikłaniami może zmienić się natura zawartości menstruacji torbielowatej (tak, że staje się mętna, gdy się kurczy).

Cysty łąkotki mogą być:

  • prawda to wnęka w łąkotce otoczona kapsułką;
  • false - tak zwana przestrzeń, która nie ma kapsuły.

Objawy torbieli łąkotki

Objawy torbieli łąkotki mogą być nieobecne przez pewien czas.. Ale ponieważ postęp patologii obserwuje się dość często, pojawiają się następujące objawy:

  • ból;
  • obrzęk;
  • dysfunkcja.

Charakterystyka bólu będzie następująca:

  • lokalizacja - w okolicy torbieli;
  • pod względem rozkładu napromieniowanie nie jest charakterystyczne, czasami bóle dają końce stawowe kości, które tworzą staw kolanowy;
  • z natury - bolesny, przytłaczający. Ich charakter może się zmieniać, gdy pojawiają się komplikacje - więc wraz ze stanem zapalnym i ropieniem pojawiają się bóle pulsujące, a przy złośliwości pojawiają się bóle skrętne;
  • w nasileniu - nieintensywnym, z postępem patologii może się nasilać. Jeśli ból zaczął się nasilać, i nagle również wskazuje na ropienie torbieli;
  • o występowaniu - z reguły rozwijają się one na tle skomplikowanych cyst.

Jeśli wystąpi obrzęk, tkanki całego stawu kolanowego puchną, co może powodować zamieszanie w rozpoznaniu.

Upośledzona funkcja to trudność zgięcia i wyprostu stawu kolanowego..

Bardziej wyraźne oznaki pojawiają się, gdy torbiel łąkotki komplikuje się - w szczególności ropienie. Zespół bólowy narasta, skóra kolana czerwienieje, staje się gorąca w dotyku, ponieważ zespół bólu w niej jest ostro trudny lub niemożliwy. Ponadto, ze względu na spożycie produktów ropienia w krwioobiegu, pojawiają się oznaki naruszenia ogólnego stanu pacjenta - wzrost temperatury ciała do 38,0-39,0 stopni Celsjusza, osłabienie, zmęczenie, niepełnosprawność.

Diagnostyka

Rozpoznanie torbieli łąkotki bez dodatkowego badania jest trudne do wykonania. Podejrzenie może wynikać z faktu, że pacjent ładował swoje kolano, po czym odczuwał ból, a funkcja stawu była upośledzona - ale takie objawy nie są swoiste i mogą wystąpić w innych patologiach stawu kolanowego.

Badanie fizyczne ujawnia następujące:

  • po zbadaniu, w przypadkach nieskomplikowanych torbieli, zmiany mogą być nieobecne, w niektórych przypadkach obserwuje się wizualnie ograniczenie zgięcia lub rozciągnięcia;
  • przy badaniu palpacyjnym (palpacyjnie) - tylko duże cysty są wyczuwalne. Wraz z postępem patologii na bocznych powierzchni stawu kolanowego określa się gęsty obrzęk tkanek miękkich. Ból i obrzęk są gorsze, jeśli dołączyły się powikłania infekcyjne i zapalne..

W diagnostyce torbieli łąkotki stosuje się następujące metody instrumentalne:

  • Rentgen stawu kolanowego - same cysty są wykrywane, jeśli są duże, ale metoda jest również stosowana do identyfikacji powikłań opisywanej choroby (przede wszystkim - artrozy);
  • badanie ultrasonograficzne stawu kolanowego (badanie ultrasonograficzne) - za pomocą fal ultradźwiękowych wykrywa formacje okrągłe, określa ich wielkość i charakter zawartości;
  • tomografia komputerowa (CT) - sekcje komputerowe pomogą uzyskać dokładniejsze informacje na temat charakterystyki torbieli łąkotki;
  • artroskopia - przez małe nacięcie w torebce stawowej, artroskop (rodzaj endoskopu) jest wprowadzany do jamy stawowej, kontrolowany od wewnątrz, w tym badanie stanu łąkotki;
  • przebicie - ścianka torbieli zostaje przebita, zawartość zostaje zassana i zbadana w laboratorium pod mikroskopem.

Podczas przeprowadzania instrumentalnych metod diagnostycznych bada się nie tylko pacjenta, ale także zdrowe kolano - dla porównania cech. Ponadto, wraz z rozwojem torbieli wrodzonych, obraz kliniczny może rozwinąć się tylko po jednej stronie (na przykład podczas ropienia), ale po stronie drugiego stawu kolanowego można również wykryć zmiany torbieli.

Laboratoryjne metody badań są pomocnicze w diagnozowaniu torbieli łąkotki - są bardziej informatywne, gdy pojawiają się komplikacje.. Zastosuj do:

  • pełna liczba krwinek - wzrost liczby leukocytów (leukocytoza) i ESR sygnalizuje rozwój procesu zapalnego, zwiększenie leukocytozy z przesunięciem leukocytów w lewo - o tworzenie się ropy, gwałtowny wzrost ESR - o złośliwym zwyrodnieniu;
  • badanie bakterio-skopowe - punkt jest badany pod mikroskopem, wykrywa się w nim patogen, który po połączeniu, prowokuje proces zapalny, a następnie ropienie. W przypadku tej ostatniej, oprócz czynnika zakaźnego, wykrywa się dużą liczbę leukocytów;
  • badania bakteriologiczne - dokonują siewu punktowego na specjalnych podłożach odżywczych, czekają aż do wzrostu kolonii, przez swój wygląd określają rodzaj patogenu, który się łączy. Również wysiew bakteriologiczny ujawnia wrażliwość czynnika sprawczego na leki przeciwbakteryjne, biorąc to pod uwagę w kolejnych przepisach..

Diagnostyka różnicowa

Rozpoznanie różnicowe (charakterystyczne) torbieli łąkotki wykonuje się przy takich chorobach i stanach patologicznych jak:

  • artroza stawu kolanowego;
  • jego artretyzm;
  • przykurcz jest naruszeniem mobilności;
  • łagodne guzy;
  • nowotwory złośliwe - w tym przerzutowe (powstałe z komórek nowotworowych spowodowanych przez krew i / lub limfę w tkance stawu kolanowego).

Komplikacje

Wraz z postępem torbieli łąkotki mogą wystąpić następujące komplikacje:

  • złośliwość - złośliwe zwyrodnienie;
  • infekcja.
Zwróć uwagę

Torbiele menstruacyjne rzadko są złośliwe, ale nie można wykluczyć ich złośliwości..

Infekcja rozwija następujące zaburzenia:

  • ropień - ograniczony ropień;
  • phlegmon - rozlane ropne zmiany;
  • zapalenie stawów stawu kolanowego;
  • zapalenie błony maziowej;
  • zapalenie szpiku - ropne nekrotyczne uszkodzenie tkanki kostnej z tworzeniem sekwestru (martwe zmiany) i przetoki (patologiczne przejścia).

Leczenie menstruacji torbieli stawu kolanowego, zabieg chirurgiczny

Niewielka wrodzona torbiel nie powoduje niedogodności dla menisku, dlatego nie wymaga specjalnego leczenia. Ale pacjent musi przejść regularne badanie przez lekarza, aby obserwować torbiel dynamicznie, aby wykryć jego wzrost lub komplikacje w czasie..

Taktyka medyczna dla nabytej cysty łąkotki jest następująca:

  • zmniejszenie obciążeń stawu kolanowego i, w razie potrzeby, ich całkowitego zaprzestania;
  • środki przeciwbólowe - z zespołem bólowym;
  • niesteroidowe leki przeciwzapalne - wraz z rozwojem objawów procesu zapalnego;
  • leki przeciwbakteryjne - z objawami wskazującymi na możliwe zakażenie torbieli łąkotki i jej zapalenie.

Radykalne leczenie to operacja.. Cysty można usunąć za pomocą metod:

  • chirurgiczne - poprzez nacięcie tkanki;
  • endoskopowy - za pomocą artroskopu.

Należy pamiętać, że po zabiegu może rozwinąć się deformująca artroza stawu kolanowego. Dlatego decyzję o jej wdrożeniu podejmuje się na podstawie opracowanych objawów klinicznych, stanu stawu kolanowego, wieku pacjenta i kilku innych czynników. Metoda endoskopowa jest bardziej łagodna, dlatego gdy jest przyciągana, istnieje mniejsze ryzyko wystąpienia deformującej artrozy stawu kolanowego..

Małe cysty można wyrzeźbić, z większą formacją, cały menisk jest całkowicie usunięty. Operacja jest przeprowadzana w zaplanowany sposób..

W przypadku pojawienia się ropienia może być konieczna pilna interwencja chirurgiczna. Jednocześnie utworzony ropień jest otwierany, dezynfekowany (przemywany dużą ilością antyseptycznych roztworów) i odwadniany (rury z PVC są wkładane do wnęki ropnia w celu odprowadzenia resztkowej zawartości). Po operacji przepisuje się antybiotyki i środki znieczulające, a po zatrzymaniu procesu zapalnego wykonuje się radykalne usuwanie torbieli łąkotki..  

Zapobieganie

Nie opracowano środków zapobiegawczych zapobiegających rozwojowi torbieli wrodzonych łąkotki. Ryzyko zaburzeń płodowych płodu może zostać zmniejszone, jeśli kobieta w ciąży otrzyma normalne warunki ciąży - aby wykluczyć wpływ czynników agresywnych na nią, aby zapewnić normalne środowisko psycho-emocjonalne, zrównoważoną dietę i tak dalej.

Środki zapobiegające nabytej torbieli łąkotki to:

  • odpowiednie obciążenie stawu kolanowego, jeśli dana osoba uprawia sport. W przypadku krytycznego rozwoju torbieli, podejmuje się decyzję, czy kontynuować uprawianie tego sportu;
  • racjonalne obciążenie, jeśli dana osoba pracuje w dziedzinie ciężkiej pracy fizycznej, w razie potrzeby - zmienić rodzaj działalności;
  • regularne badania profilaktyczne u traumatologa i ortopedy, nawet jeśli pacjent nie zgłaszał żadnych dolegliwości, wdrożenie instrumentalnych metod diagnostycznych, które pomogą zidentyfikować torbiele łąkotek w przypadku braku objawów klinicznych.

Prognoza

Rokowanie dla torbieli łąkotki jest inne - sprzyja życiu, zdrowie zależy od stopnia rozwoju torbieli i dysfunkcji stawu kolanowego.

Nawet jeśli wykryta zostanie mała cysta, wymaga to szczególnej uwagi. W traumatologii i ortopedii opisano więcej niż jeden przypadek, gdy irracjonalna taktyka zwiększyły wielkość ciąż łąkotek, po czym wykonano operację, a następnie wystąpiła deformacja artrozy.  

Prognozy pogarszają się w takich okolicznościach, jak:

  • zignorowanie porady lekarza (pacjent nadal uprawia ten sam sport lub wykonuje ciężką pracę fizyczną);
  • późna wizyta w klinice;
  • samoleczenie;
  • rozwój powikłań;
  • analfabetycznie przeprowadzona operacja usunięcia torbieli łąkotki.

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant