Przyczyny i objawy atrofii mięśni, diagnozy i leczenia
Co to jest zanik mięśni?
Proces atrofii mięśni rozwija się stopniowo i prowadzi do coraz mniejszej objętości i zwyrodnienia włókien mięśniowych, które stają się cieńsze, w szczególnie ciężkich przypadkach ich liczba może być zmniejszona aż do całkowitego zniknięcia. Wyróżnia się pierwotny (prosty) i wtórny (neurogenny) zanik mięśni..
W wyniku rozwoju atrofii mięśni w organizmie człowieka zaczyna się zmniejszać, deformacja tkanki mięśniowej, zastępując ją połączoną, niezdolną do wykonywania funkcji motorycznych. Siła mięśni jest tracona, napięcie mięśni spada, co prowadzi do ograniczenia aktywności fizycznej lub jej całkowitej utraty.
Przyczyny atrofii mięśni
Pierwotna atrofia mięśniowa jest spowodowana uszkodzeniem samego mięśnia. Przyczyną choroby w tym przypadku może być niekorzystne dziedziczenie, które wyraża się w zaburzeniach metabolicznych w postaci wrodzonej wady enzymów mięśniowych lub wysokiej przepuszczalności błon komórkowych. Czynniki środowiskowe również prowokują znaczący początek procesu patologicznego. Należą do nich stres fizyczny, infekcja, uraz. Najbardziej wyraźny pierwotny zanik mięśni w miopatii.
Przyczyną atrofii mięśni może być uraz nerwów, proces zakaźny, który występuje z uszkodzeniem komórek motorycznych rdzenia kręgowego, takich jak choroby polio i choroby przypominające poliomyelitis..
Czasami proces patologiczny jest dziedziczny. W tym przypadku wpływają na kończyny dystalne, a sam proces przebiega wolniej i jest łagodny..
W etiologii choroby wyróżniamy następujące czynniki: nowotwory złośliwe, porażenie rdzenia kręgowego lub nerwy obwodowe. Często zaniki mięśni rozwijają się na tle różnych urazów, głodu, zatrucia, w wyniku spowolnienia procesów metabolicznych w miarę starzenia się organizmu, przedłużenia bierności ruchowej z jakichkolwiek powodów, w wyniku chorób przewlekłych..
W przypadku uszkodzenia rdzenia kręgowego i dużych pni nerwowych dochodzi do atrofii mięśni neuropatycznych. W wyniku zakrzepicy dużych naczyń lub upośledzonego przepływu krwi w tkance mięśniowej w wyniku mechanicznego lub patologicznego uszkodzenia rozwija się niedokrwienie. Przyczyną postaci funkcjonalnej jest bezwzględna, często częściowa nieaktywność ruchowa spowodowana patologicznymi procesami zachodzącymi w organizmie - zapaleniem stawów, chorobą Heinego-Medina i poliomielitis..
Objawy zaniku mięśni
Istnieją dwie formy tej choroby:
- Choroba jest diagnozowana jako pierwotna, jeśli dotyczy bezpośrednio samego mięśnia. Dziedziczność odgrywa dużą rolę w patogenezie, często rozwijając się w wyniku urazu lub w wyniku siniaków, zatruć i fizycznego przepracowania. Klinicznie wyrażone szybkie zmęczenie, znaczne zmniejszenie napięcia mięśniowego. Można zaobserwować charakterystyczne skurcze kończyn..
- Zaniki mięśni wtórnych rozwijają się częściej, jako powikłania pourazowe lub po różnych infekcjach. W wyniku tego dochodzi do uszkodzenia komórek motorycznych, co prowadzi do ograniczenia funkcji motorycznych stóp, nóg, dłoni, przedramienia, częściowego lub całkowitego porażenia. Zasadniczo, choroba ma powolny prąd, ale są też okresy ostrych wybuchów choroby, którym towarzyszy silny ból..
Wtórną atrofię mięśni dzieli się na:
Neotrofia nerwu - w tej formie wpływa na mięśnie nóg i nóg, a ich deformacja występuje. Zmienia się chód pacjenta. Aby wiszące stopy nie dotykały podłogi, zaczyna podnosić kolana wysoko. Powierzchowna wrażliwość zostaje utracona, a odruch zamiera. Kilka lat po wystąpieniu choroby choroba przechodzi w ręce i przedramiona.
Najtrudniejszy i najtrudniejszy przebieg obserwuje się przy postępującej atrofii mięśni, najczęściej objawiającej się we wczesnym dzieciństwie, oraz w rodzinie ze zdrowymi rodzicami. Ta forma charakteryzuje się całkowitą utratą odruchów ścięgnistych, gwałtownym obniżeniem ciśnienia krwi. Często obserwuje się drganie włókien kończyn..
Postępująca atrofia mięśni rozwija się u dorosłych i nazywa się zespołem atroficznym. Jednocześnie dotknięte są dystalne lub odległe części kończyn górnych - palce, mięśnie międzykręgowe dłoni. Dłoń przyjmuje określoną formę, staje się jak małpa. Odruchy ścięgien znikają, ale wrażliwość pozostaje. Wraz z dalszym rozwojem choroby w procesie patologicznym obejmowały mięśnie szyi i tułowia..
Cechą wspólną wszystkich typów atrofii mięśniowej jest zmniejszenie objętości uszkodzonych mięśni, co jest szczególnie zauważalne w porównaniu ze zdrową stroną. Nasilenie objawów zależy od ciężkości i nasilenia choroby, we wszystkich przypadkach prowadzi do zmniejszenia napięcia mięśniowego i bólu podczas palpacji kończyn.
Rozpoznanie atrofii mięśni
Rozpoznanie atrofii mięśniowej nie stanowi obecnie problemu. Aby zidentyfikować podstawową przyczynę choroby, przeprowadzono kompleksowe kliniczne i biochemiczne testy krwi, badania czynnościowe tarczycy i wątroby. Wymagana jest elektromiografia i badanie przewodnictwa nerwowego, biopsja tkanki mięśniowej, a także dokładne pobranie historii. W razie potrzeby powołuje się dodatkowe metody badania..
Formy atrofii mięśni
Istnieje kilka postaci choroby. Amyotrofia nerwowa, czyli amyotrofia Charcota-Marie, występuje z uszkodzeniami mięśni stopy i podudzia, grupa prostowników i grupa porywacza nóg są najbardziej podatne na patologiczny proces. Stopy podczas deformacji. Pacjenci mają charakterystyczny chód, podczas którego pacjenci podnoszą kolana wysoko, jak stopa, podczas podnoszenia nóg, zapadają się i przeszkadzają chodzić. Lekarz zauważa wygaśnięcie odruchów, zmniejszenie wrażliwości powierzchniowej w kończynach dolnych. Lata po wystąpieniu choroby ręce i przedramię są zaangażowane w proces patologiczny..
Postępująca atrofia mięśniowa Verdniga-Hoffmann charakteryzuje się surowszym przebiegiem. Pierwsze objawy atrofii mięśni pojawiają się u dziecka we wczesnym wieku, często w rodzinie najwyraźniej zdrowych rodziców, kilka dzieci cierpi na tę chorobę naraz. Choroba charakteryzuje się utratą odruchów ścięgnistych, gwałtownym obniżeniem ciśnienia krwi, drgawkami włókien nerwowych..
Zespół atroficzny towarzyszy postępującej atrofii mięśni u dorosłych - atrofia Aran-Dushen. W początkowej fazie patologiczny proces lokalizuje się w dystalnych częściach kończyn górnych. Zanik mięśni wpływa również na podniesienie kciuka, małego palca i mięśni międzykostnych. Dłonie pacjentów przyjmują pozę charakterystyczną "ręką małpy". Patologii towarzyszy również zanik odruchów ścięgnistych, ale wrażliwość zostaje zachowana. Patologiczny proces rozwija się z czasem, w tym uczestniczą mięśnie karku i tułowia..
Leczenie zanik mięśni
Wybierając metodę leczenia, brane są pod uwagę ważne czynniki: wiek pacjenta, nasilenie i postać choroby. Podstawową wagę przywiązuje się do leczenia choroby podstawowej, która doprowadziła do rozwoju atrofii mięśni. Przeprowadzana jest terapia medyczna i zalecana jest dodatkowa: zabiegi fizjoterapeutyczne, elektroterapia, masaż leczniczy i gimnastyka. Ścisłe przestrzeganie wszystkich zaleceń i wymagań lekarza pozwala wielu pacjentom odzyskać utracone zdolności motoryczne i spowolnić proces atrofii.