Krzepnięcie krwi jest częścią hemostazy - najważniejszego układu fizjologicznego odpowiedzialnego za zatrzymanie krwawienia i utrzymanie przepływu krwi.. Zarówno zmniejszenie, jak i wzrost krzepliwości krwi wpływa negatywnie na funkcjonowanie ludzkiego ciała, dlatego wymaga korekty medycznej. W celu wykrycia zaburzeń krzepnięcia przeprowadzić specjalne badania krwi. Pozwalają ujawnić sam fakt odejścia od normy i jej możliwych przyczyn..
Co to jest krzepnięcie krwi
Koagulacja krwi (koagulacja, hemocoagulacja) jest kaskadowym procesem enzymatycznym prowadzącym do powstania skrzepu krwi w uszkodzonym naczyniu.. Zdolność krwi do krzepnięcia nazywa się krzepnięciem..
Aby lepiej zrozumieć istotę testów krzepnięcia krwi, warto zastanowić się, na jakim etapie składa się proces powstrzymywania krwawienia..
- W pierwszym etapie uszkodzone skurcze naczyń do ściany naczynia w miejscu urazu są aktywne płytki krwi przyklejają się, tworząc tymczasową zatyczkę do płytek. Równolegle substancje czynne, które rozpoczynają kolejny etap hemostazy, zaczynają wydzielać się z tkanek otaczających naczynie i uszkodzone komórki wewnątrz naczynia..
- Drugi etap - krzepnięcie krwi. Składa się z kaskady reakcji chemicznych (przekształcenie protrombiny w trombinę, fibrynogen w fibrynę), regulowanych licznymi czynnikami krzepnięcia.. Końcowym rezultatem hemokoloagulacji jest tworzenie gęstego skrzepu włókien fibrynowych i komórek krwi (czerwony zakrzep) oraz całkowite ustanie krwawienia..
- Trzeci etap - rozpuszczanie zakrzepu krwi, który występuje po wygojeniu ściany naczynia.
Układ krzepnięcia krwi odgrywa główną rolę w zapobieganiu nadmiernej utracie krwi. Jeśli jakaś część procesu hemokoagulacji wypada, rozwijają się poważne choroby, które są związane ze zwiększoną tendencją do krwawień. Jeśli jednak dochodzi do zwiększenia krzepliwości krwi, nie jest to zbyt dobre, ponieważ w takich przypadkach zwiększa się ryzyko powstania skrzepliny i zablokowania nienaruszonych naczyń krwionośnych..
Gdy potrzebna jest analiza krzepnięcia
Badanie krwi w kierunku krzepnięcia jest wyznaczane w następujących przypadkach:
- Jeśli podejrzewa się koagulopatię - choroba wywołana przez zaburzenie krwawienia. Ta patologia jest pochodzenia wrodzonego, nabytego i autoimmunologicznego. Manifestowane krwawienia z koagulopatii (nagromadzenie krwi w tkankach i jamach ciała) o różnej lokalizacji i zewnętrznym krwawieniu, złe leczenie. Najbardziej widocznym przykładem wrodzonej koagulopatii jest hemofilia..
- Przed operacjami - aby zminimalizować ryzyko powikłań podczas interwencji oraz w okresie pooperacyjnym.
- Podczas ciąży - wykrywać i zapobiegać komplikacjom.
- Z chorobą wątroby. Wiele czynników krzepnięcia jest syntetyzowanych w tym narządzie, więc jeśli patologia jest poważna, pacjent może mieć problemy z układem hemocoagulacji..
- Z chorobami układu krążenia, żylakami. Tutaj lekarze będą bardziej zainteresowani nie zmniejszaniem zdolności krwi do zapadnięcia się, ale raczej jej nadmierną krzepliwością.
- Kiedy procesy autoimmunologiczne, które bardzo często występują przy pewnych naruszeniach hemostazy.
- Długotrwałe leczenie lekami wpływającymi na proces krzepnięcia krwi.
Metody krzepnięcia krwi
Wszystkie metody krzepliwości krwi można podzielić na te, które dają ogólnie możliwość oceny stanu układu hemocoagulacji oraz te, które umożliwiają identyfikację przyczyny wynikowego stanu patologicznego.
Koagulogram
Ogólna ocena układu krzepnięcia krwi jest zwykle przeprowadzana za pomocą koagulogram (hemostazyogramy) - kompleksowy test obejmujący określenie wskaźników odzwierciedlających stan różnych faz hemocoagulacji i możliwych przyczyn upośledzenia hemostazy. Rozważ te wskaźniki.
- Test protrombiny. Polega na pomiarze aktywności protrombiny (norma to 70-125%), mierząc czas protrombiny (czas, w którym osocze koaguluje przy dodawaniu do niego czynnika krzepnięcia i wapnia, norma wynosi 9-12 sekund) i oblicza INR - stosunek czasu protrombinowego pacjenta do wskaźnik zdrowej osoby (zwykle wskaźnik ten nie powinien przekraczać 1). Test protrombiny ocenia się na zewnętrznej drodze krzepnięcia krwi, której uruchomienie jest związane z kontaktem nieaktywnych czynników krzepnięcia z tkankami wokół naczynia..
- Czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT) - czas zwijania plazmy, gdy aktywowana jest wewnętrzna ścieżka hemokoagulacji (rozpoczyna się, gdy krew wejdzie w kontakt ze zniszczoną ścianą naczyniową i uszkodzonymi komórkami krwi). Norma 22-32 sekundy.
- Czas trombinowy - czas, w którym fibrynogen przekształca się w fibrynę i tworzy się skrzep krwi. Wskaźnik ten mierzy się przez dodanie trombiny do plazmy pacjenta. Norma - 15-20 sekund.
- Stężenie fibrynogenu. Zdolność krwi do koagulacji bezpośrednio zależy od zawartości fibrynogenu. Normalne stężenie tej substancji we krwi wynosi 1,5-3,8 g / l.
- Działanie antytrombiny III - inhibitor większości czynników krzepnięcia krwi. Z braku tej substancji występuje zakrzepica. Norma - 80-120%.
- D-dimer - produkt powstały w wyniku rozpadu fibryny. Zgodnie z tym wskaźnikiem można ocenić obecność tworzenia się skrzeplin i aktywność fibrynolizy. Norma - do 0,5 μg / ml.
- Aktywność plazminogenu - prekursor plazminowy, który wyzwala rozpuszczanie skrzepów fibryny, regulując powagę krzepnięcia krwi, gdy naczynie jest uszkodzone. Stawka 80-132%.
Normalne wartości wskaźników koagulogramu mogą się różnić w różnych laboratoriach - wszystko zależy od systemów testowych i wyposażenia. Dlatego zawsze należy polegać na danych wskazanych w formularzu z wynikiem.
Na liście analiz przeprowadzanych przez nowoczesne laboratoria znajdują się dwa rodzaje koagulogramów - badania przesiewowe i zaawansowane. Screening hemostasiogram obejmuje podstawowy zestaw testów - pierwszych czterech wskaźników. Wskazane jest, aby wziąć to badanie w połączeniu z klinicznym badaniem krwi (musi koniecznie wyświetlać liczbę płytek krwi).
Z kolei rozszerzony koagulogram przewiduje definicję wszystkich powyższych wskaźników. Wskazaniem do jego wdrożenia jest potrzeba bardziej szczegółowej oceny stanu układu hemostatycznego w przypadkach podejrzenia trombofilii (skłonność do zakrzepicy), wysokiego ryzyka rozwoju koagulopatii u osób poważnie chorych.
Przygotowanie do koagulogramu nie różni się od przygotowania do innych podobnych badań - pacjent musi oddać krew żylną rano po dobranoc, zawsze na czczo.. Ponadto wskazane jest wcześniejsze uzgodnienie z lekarzem, czy należy przerwać przyjmowanie leków, które mogą wpływać na wynik analizy..
Inne metody badań krzepnięcia krwi
Oprócz koagulogramu, pacjenci z podejrzeniem nieprawidłowości w układzie hemostatycznym są testowani na czas krzepnięcia i czas krwawienia..
Czas krzepnięcia określa metoda Moravitsa. Badanym materiałem jest kropla krwi z palca lub płatka ucha. Stawka wynosi około 5 minut. Wskaźnik ten charakteryzuje proces koagulacji jako całości, nie rzucając światła na mechanizmy prowadzące do jego naruszenia. Wartością diagnostyczną jest skrócenie czasu krzepnięcia krwi, co występuje przy zwiększonej syntezie w ciele protrombinazy i tendencji do zakrzepicy.
Czas trwania krwawienia mierzy się zgodnie z metodą Duke'a.. W tym celu technik laboratoryjny przebija płatek ucha pacjenta za pomocą lancetu i rejestruje czas od pojawienia się pierwszej kropli krwi do zakończenia barwienia bibuły filtracyjnej, którą stosuje w miejscu wstrzyknięcia. Norma - 2-4 minuty. Wskaźnik ten pokazuje stan połączenia płytkowego układu hemostazy, a także zdolność naczyń do kontrakcji z urazem. W przypadku jakichkolwiek zmian patologicznych ze strony płytek krwi lub naczyń, czas krwawienia jest wydłużony..
Testy mające na celu identyfikację przyczyn nadkrzepliwości krwi
Jeśli u pacjenta występują oznaki zwiększonego krzepnięcia krwi (tworzenie się skrzeplin krwi w nienaruszonych naczyniach), przedstawiono następujące badania:
- Badanie krwi na antykoagulant tocznia. Substancja ta hamuje transfer protrombiny do trombiny, czyli zatrzymuje krzepnięcie krwi (stąd nazwa "antykoagulant"), ale tylko w warunkach laboratoryjnych. In vivo, antykoagulant toczniowy, wręcz przeciwnie, zwiększa ryzyko powstania skrzepliny. Wskazania do celów tej analizy: znaczny wzrost APTT, poronienie, nawracająca zakrzepica tętnicza i żylna. Wskaźnik wskaźnikowy - zdrowi ludzie nie powinni go mieć.
- Badanie krwi pod kątem aktywności białka C - jeden z najważniejszych fizjologicznych antykoagulantów. Substancja ta ogranicza wielkość zakrzepu, pośrednio wpływa na fibrynolizę. Białko C jest syntetyzowane w wątrobie i zależy od nasycenia organizmu witaminą K. Niedobór białka C często jest wrodzony i objawia się zwiększoną zakrzepicą. Stawka dla dorosłych - 70-140% dla dzieci - jest określana według wieku.
- Badanie krwi pod kątem aktywności białka S. - białko, wzmacniające aktywność białka C. Niedobór białka S może być wrodzony i nabyty. Normalna wartość wskaźnika zależy od wieku i płci pacjenta..
Ile kosztuje badanie krwi do krzepnięcia
Koszt przesiewowego badania koagulogramów w prywatnych laboratoriach wynosi średnio 1000-1500 rubli, a przedłużony - ponad 3000 rubli. (dodatkowo płatne zawsze za procedurę pobierania próbek). Oddzielnie, badania wskaźników hemocoagulacji mają różne ceny. Najdroższe są testy aktywności białek C i S (ich koszt to około 2000 rubli)..
Gdzie mogę sprawdzić krew do krzepnięcia
Badanie krwi w kierunku krzepnięcia krwi może być przeprowadzone w publicznych i prywatnych placówkach medycznych, które mają laboratorium w swojej strukturze, które może przeprowadzać tak złożone testy. W zwykłej klinice okręgowej jest mało prawdopodobne, aby można było uzyskać rozszerzony koagulogram. Przed pójściem do laboratorium zdecydowanie powinieneś zwrócić się do swojego terapeuty, ponieważ tylko on może dokładnie wskazać, jakie badania są potrzebne. Ponadto, warto omówić z nim przygotowanie do krwiodawstwa, aby nie zmniejszyć zawartości informacyjnej badania przez nieprawidłowe działania..