Ospa wietrzna lub ospa wietrzna jest częstą chorobą wśród zakażeń wieku dziecięcego. Odporność rozwinięta po chorobie jest raczej stabilna. Nawrót choroby jest niezwykle rzadki. Czynnik sprawczy ospy wietrznej umiera, pozostawiając ciało. Nosicielem infekcji jest pacjent. Okres inkubacji dla wirusa ospy wietrznej-półpaśca trwa trzy tygodnie. Choroba jest przenoszona przez unoszące się w powietrzu kropelki, a wirus rozprzestrzenia się w dużych ilościach podczas rozmowy, kaszlu, kichania.
Choroba jest niebezpieczna dla tych, którzy jej nie cierpieli w okresie od dwóch do siedmiu lat, szczególnie dla dorosłych. W innych przypadkach ospa wietrzna łatwo przechodzi. Błona śluzowa służy jako brama wjazdowa do infekcji, tj. Przedostaje się do organizmu przez górne drogi oddechowe, wirus tam się rozmnaża, a następnie wnika do krwiobiegu i rozprzestrzenia się przez całe ciało wraz z krwią. Utrwalanie w górnych warstwach skóry i błony śluzowej pozwala wirusowi na ujawnienie charakterystycznej wysypki.
Ospa wietrzna jest łatwo tolerowana przez dzieci, a raz w ciele dorosłym wirus zachowuje się agresywnie, zwłaszcza gdy pacjent ma osłabiony układ odpornościowy. Typowe objawy ospy wietrznej to: wysypka na całym ciele, ogólne pokłony, wysoka gorączka, ból gardła. Ważne jest, aby pamiętać, że ta dolegliwość nie jest tak niebezpieczna jak zakaźna. Nie wychodź z domu na trzy tygodnie (okres kwarantanny) i nie dotykaj tych, którzy nie chorowali na ospę wietrzną bez względu na wiek, wtedy nie staniesz się źródłem rozprzestrzeniania się choroby.
Objawy ropnej ospy wietrznej
Początkowy etap ospy wietrznej objawia się jako pęcherzykowa wysypka na głowie (w owłosionej części, za uszami), następnie wysypka pojawia się na całym ciele, w tym na błonie śluzowej, języku i niebie. Czerwonobrązowa, pęcherzykowa wysypka nie ogranicza się do skóry. Często wpływa na nerki, trzustkę, przełyk, moczowody, pęcherz.
W następnym etapie wysypka zmienia się w pęcherze o średnicy do trzech milimetrów i towarzyszy jej silne swędzenie. Czesanie się pęcherzyków może prowadzić do powstawania wgłębień na skórze, które utrzymują się przez całe życie..
Typowy przebieg ospy wietrznej to wzrost temperatury do 39,5 ° C (zwykle w momencie obfitej wysypki), wysypka trwająca od trzech do pięciu dni, nie obserwowano powikłań.
Wiatrak formy
Istnieją nietypowe formy ospy wietrznej, które występują w lekkiej (szczątkowej) postaci lub w ciężkiej postaci (krwotocznej, pęcherzowej, zgorzelinowej, uogólnionej) z niezwykłymi, prawdopodobnie ropnymi wysypkami skórnymi. Wynik tych rodzajów ospy wietrznej jest często śmiertelny..
Prymitywna forma objawia się pojedynczymi erupcjami na skórze i błonach śluzowych, bez dalszego napełniania płynem i lekką niedyspozycją. Postacie krwotoczne charakteryzują się krwawieniem z nosa, dziąseł, przewodu pokarmowego i krwotokiem na skórze i błonach śluzowych, podczas gdy wysypka jest wypełniona krwią.
Uogólniona forma objawia się uszkodzeniem narządów wewnętrznych, powoduje ciężki przebieg choroby, czasami prowadzi do zgonu.
Formy pęcherzowe i zgorzelinowe mają ropne manifestacje. Wysypki z pęcherzową postacią ospy wietrznej stają się duże, wiotkie pęcherzyki i wypełniają się mętną żółtawą cieczą. Bąbelki te mają tendencję do powiększania się wokół obwodu i łączenia w większe formacje. Wysuszając się, pękają, zamieniając się w długotrwałe, niezagojone rany o wilgotnej powierzchni. Taki proces jest wywołany przez pęcherzowe streptodermy, gdzie paciorkowce i gronkowce są dodawane do wirusa varicella zoster. Choroba jest długotrwała i wymaga leczenia antybiotykami..
Wskaźnik postępu martwicy gangrenowatej postaci ospy wietrznej. Charakteryzuje się pojawieniem się bąbelków wokół bąbelków zgorzelinowych brzegów, które ciągną się wzdłuż obwodu.
W tym przypadku pęcherzyki mają okrągły, duży wygląd (średnicę kilku centymetrów) i są wypełnione krwawym ropnym płynem. Po otwarciu takiej formacji pojawia się nekrotyczny strup. W wyniku odrzucenia powstają głębokie, nie gojące się owrzodzenia z ropnym dnem. Wszystkim procesom towarzyszy ciężkie zatrucie z wysokim prawdopodobieństwem śmierci. Ta postać jest niezwykle rzadka, w większości przypadków u dzieci z obniżoną reaktywnością organizmu..
Wszystkie ciężkie postacie ospy wietrznej, w tym ropne, występują u osób z osłabionym układem odpornościowym, a obecność chorób przewlekłych pogarsza przebieg choroby i zwiększa ryzyko powikłań. Najczęstszymi powikłaniami mogą być zmiany skórne z obecnością procesów ropnych - czyraki, cellulitis, ropnie. Podstawą tych konsekwencji są infekcje gronkowcowe lub paciorkowcowe. Szczególnym powodem może być intensywne drapanie swędzących miejsc na skórze. Otwarta bańka ospy wietrznej - źródło ropnej infekcji.
Leczenie ropnej ospy wietrznej
Leczenie ospy wietrznej wymaga higieny, aby uniknąć wtórnej infekcji. Reszta łóżka jest konieczna w okresie gorączki i wysypki. Wszystkie elementy wysypki są traktowane alkoholowym (wodnym 2%) roztworem jaskrawozielonej zieleni.
Antybiotyki są przepisywane tylko w przypadku ropnych powikłań i obecności wtórnej infekcji. Wszystkie wizyty wykonane przez lekarza po zbadaniu i zdiagnozowaniu choroby. Główną metodą zapobiegania ospie wietrznej dla dorosłych i młodzieży, która nie miała tej infekcji w dzieciństwie, jest szczepienie..