Infekcja opryszczki może być pożywką dla niepłodności, ponieważ wirusy mają niekorzystny wpływ na zdrowie reprodukcyjne zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Ale nawet na początku ciąży wirusy opryszczki powodują poważne ryzyko wewnątrzmacicznego zakażenia płodu i niekorzystnego wyniku ciąży [1, 4, 5, 7]. Wirus Herpes simplex (HSV) jest często przyczyną problemów neurologicznych, somatycznych i endokrynologicznych u noworodków i starszych dzieci [3]. Lokalizacja opryszczki narządów płciowych jest szczególnie niebezpieczna, co występuje u kobiet w ciąży w 7-35% przypadków [2, 6].
Celem pracy było zbadanie optymalizacji diagnozy zakażenia wirusem opryszczki u ciężarnych kobiet z obciążoną historią położniczą i ginekologiczną (AAA) w zakresie dynamiki ciąży.
Zbadano 74 kobiety w ciąży ciężarnej: 49 kobiet w wieku pierwiastkowym i 25 osób w różnym wieku. Wiek pacjentów wynosi od 20 do 41 lat. Wszystkie kobiety miały OAGA i zostały wysłane do MONIIAH z rozpoznaniem "przewlekłej infekcji wirusowej opryszczki"; Badanie przeprowadzono w dynamice, począwszy od 16-24 tygodni. ciąży.
Do identyfikacji markerów HSV zastosowano metodę wirusologiczną (metoda szybkiej hodowli - BCM), metodę biologii molekularnej (PCR, PCR w czasie rzeczywistym) i serologiczną (ELISA). Krew, mocz i zesroby moczowo-płciowe były badane jako materiał kliniczny od kobiet w ciąży. Obciążenie wirusem w różnych materiałach klinicznych oceniono na podstawie ilości DNA HSV, którą określono za pomocą PCR-rt. Dla każdej próbki zarejestrowano wartość cyklu progowego Ct (cykl progowy jest punktem, w którym fluorescencja przekracza wartość tła) i obliczono mediany. Uzyskane wartości cyklu progowego (Ct) porównano z wartościami standardowych próbek kontrolnych o znanej zawartości DNA w próbce. Aby ocenić parametry odpowiedzi humoralnej, test TIFA w surowicy badano na obecność swoistych przeciwciał przeciwko HSV (AT) w klasach IgM i IgG. Określono również aktywność przeciwciała wyrażoną w mianach i awidność IgG-AT, którą oceniano na podstawie wskaźnika awidności (AI).
Wśród badanych ciężarnych stwierdzono wysoką częstość zakażeń: 43 (58%) z 74 kobiet miało jedno lub drugie zakażenie układu moczowo-płciowego (IGO) o etiologii wirusowej i / lub bakteryjnej. Metoda diagnozy IGO - PCR z jakościową oceną wyniku. Szczegółowe badanie historii wykazało, że mieszaną IGO wykryto u 21 (28%) ciężarnych kobiet. Struktura infekcji obejmowała cały szereg patogenów UGO: Ureaplasma urealiticum, Micoplasma hominis, Toxoplasma gondii, Gardnerella vaginalis, Chlamidia trahomatis, Candida albicans, wirus brodawczaka ludzkiego. U 22 (30%) ciężarnych jedyny czynnik sprawczy IGO stwierdzono: Ureaplasma urealiticum - u 15 (20,4%), Micoplasma hominis - u 4 (5,4%). W tym przypadku pacjent nie skarżył się, nie było klinicznych objawów zakażenia. Gardnerella vaginalis stwierdzono u 3 (4,2%) kobiet w ciąży..
Na pierwszym etapie badania pacjentów przeprowadzono analizę porównawczą częstości wykrywania bezpośrednich markerów HSV (zakaźnej aktywności wirusa i DNA HSV). Żadna z tych kobiet nie miała klinicznych objawów opryszczki narządów płciowych podczas badania. Pacjent został uznany za zakażonego, jeśli marker wirusa został wykryty w co najmniej jednym z badanych materiałów klinicznych. W całym okresie badania 18 (24,3%) kobiet w ciąży miało markery HSV. W tym samym czasie DNA HSV wykryto u 15 (20,3%) kobiet w ciąży, zakaźnego wirusa - u 3 (4%) kobiet (ryc. 1). Różnice w częstości wykrywania DNA HSV w porównaniu z zakaźnym aktywnym wirusem były statystycznie istotne (s<0,05).
Wyznaczono częstość wykrywania HSV w różnych materiałach klinicznych. 525 materiałów biologicznych od kobiet ciężarnych zostało przebadanych pod kątem obecności bezpośrednich markerów HSV: 175 próbek krwi, próbek moczu i zesrobin moczowo-płciowych. Analizując wszystkie badane próbki łącznie, wszystkie użyte metody (BKM, PCR i PCR-rt) najczęściej wykryły markery HSV w zesłkach moczowych (27/175, 15,4%) i próbkach moczu (20/175, 11,4%) , znacznie mniej - we krwi (4/175, 2.3%, str<0,05).
Wraz z ogólną oceną przeprowadzono analizę porównawczą częstotliwości wykrywania markerów HSV w zależności od metody. DNA HSV wykryto metodą PCR w 16/525 (3%) próbkach, a PCR-rt w 30/525 (5,7%) próbkach. Analiza statystyczna wykazała, że metoda PCR-rt wykryła wirusowy DNA znacznie częściej niż klasyczna metoda PCR (str<0,05). Инфекционно-активный вирус в биологических материалах (БКМ) обнаруживался значительно реже, чем ДНК ВПГ - в 5/525 (1%) пробах. Таким образом, чувствительность обнаружения ВПГ методом ПЦР-rt превышала чувствительность двух других использованных методов.
Niska częstość występowania HSV w próbkach klinicznych można wytłumaczyć albo brakiem zakaźnego czynnego wirusa w tych próbkach w obecności wirusowego DNA, albo niższą czułością metody CTB w porównaniu z PCR.
Badania wykazały, że ilość DNA znalezionego w moczu i zesłaniach moczopłciowych jest wyższa niż ilość DNA w próbkach krwi. Gdy statystyczne przetwarzanie wartości różnic cyklu progowego (Ct) było statystycznie istotne (s<0,05).
Badanie surowicy krwi wykazało, że 64/74 (86,5%) ciężarnych kobiet miało przeciwciała anty-HSV-IgG podczas wstępnego badania. Przeciwciała anty-HSV-IgG były nieobecne u 10 (13,5%) kobiet. U 2 (2,7%) ciężarnych kobiet, podczas wstępnego badania, oprócz IgG-AT wykryto przeciwciała klasy IgM, które są markerami ostrej fazy infekcji.
Podczas oceny awidności IgG-AT stwierdzono, że u wszystkich 64 (86,5%) kobiet, u których wykryto IgG-AT do HSV, przeciwciała charakteryzowały się wysoką zachłannością (IA> 50).
Kobiety w ciąży badano w dynamice na trzech etapach ciąży: w drugim i trzecim trymestrze ciąży oraz przed porodem. Podczas pierwszego badania w drugim trymestrze ciąży markery HSV i / lub PCR wykryto u 12 (14,8%) kobiet z markerami HSV i / lub PCR. U 8 (12,2%) kobiet w ciąży wykrycie markerów HSV połączono z wykrywaniem wysoce agresywnej IgG-AT (IA> 50) z wysokim mianem (1: 320). Spośród badanych ciężarnych IgG-AT nie zostały wykryte w dwóch, co wskazuje na pierwotną infekcję..
Zmianę stężenia IgG-AT lub wykrycie AT z wysokimi mianami w surowicach krwi badania dynamicznego towarzyszyła identyfikacja bezpośrednich markerów HSV podczas całego badania u 3 kobiet w ciąży. Jedna ciężarna IgG-AT nigdy nie została wykryta, pomimo identyfikacji markerów HSV w trakcie badania..
U 2 (3%) kobiet bezpośrednie oznaczenia HSV wykryto podczas wstępnego badania w połączeniu z IgM-AT. U jednej z tych kobiet ciąża zakończyła się spontanicznym poronieniem w drugim trymestrze ciąży..
W trzecim trymestrze ciąży po raz pierwszy wykryto markery HSV u 3 z 74 ciężarnych kobiet. Badanie serologiczne wykazało, że jedna kobieta nie miała przeciwciał przeciwko HSV. Po dalszym badaniu tej kobiety ciężarnej pojawienie się niskiego zapalenia (IA<50) IgG-АТ с низкими титрами 1:20. Это указывало на первичное инфицирование. У 2-х пациенток произошла реактивация инфекции, при этом у одной были выявлены высокоавидные IgG-АТ с высокими титрами 1:320, у другой титр антител составил 1:20.
Ostatnie badanie kobiet przed porodem wykazało, że markery HSV zostały wykryte po raz pierwszy u 3 kobiet w ciąży, pomimo obecności przeciwciał przeciwko HSV, co wskazuje, że infekcja opryszczką została reaktywowana.
U 4 (5,4%) ciężarnych markerów HSV wykryto podczas badania. Analizując obciążenie wirusowe w próbkach klinicznych, stwierdzono, że u 2 kobiet ciężarnych obciążenie wirusowe wzrastało z czasem wraz ze wzrostem okresu ciąży: od 100 kopii / ml podczas początkowego badania do 10000 kopii / ml w ostatnim okresie badania. Dwie inne zmiany miana wirusa nie zostały zarejestrowane..
Tak więc, zgodnie z uzyskanymi wynikami, począwszy od drugiego trymestru ciąży, 15 (20,3%) 74 ciężarnych kobiet reagowało z infekcją wirusową opryszczki. Pierwotne zakażenie rozpoznano u 3 (4,0%) kobiet w ciąży, a 2 (2,7%) pacjentów zakażono w drugim trymestrze ciąży i 1 (1,3%) w trzecim. 49 (66,2%) kobiet w ciąży miało bezobjawowy przewóz. U 7 (9,5%) kobiet, które skierowano do MONIIAG z rozpoznaną przewlekłą infekcją HSV, infekcja HSV była nieobecna w czasie ciąży (ryc. 2).
Badanie serologiczne u 74 ciężarnych kobiet wykazało, że reaktywacji infekcji herpetycznej nie zawsze towarzyszy identyfikacja wysokiego miana IgG-AT lub wzrost miana w dynamice. Tak więc u 3 z 15 (40%) kobiet po reaktywacji HSV wykryto miana IgG-AT o niskich wartościach (od 1:20 do 1:80).
Wnioski
Częstość wykrywania markerów zakażenia wirusem opryszczki u kobiet w ciąży zależy od zastosowanych metod diagnostycznych (wirusologicznych, molekularnych, serologicznych) i badanych mediów diagnostycznych (krew, mocz, zesroby moczowo-płciowe). Metody biologii molekularnej (PCR, PCR-rt) mają największą wartość diagnostyczną w badaniu materiału z takich ośrodków, jak mocz i zesroby moczowo-płciowe.
Reaktywacji zakażenia wirusem opryszczki nie zawsze towarzyszy identyfikacja wysokiego miana IgG-AT lub wzrost miana w czasie. Wskazuje to na niską zdolność układu odpornościowego ciężarnej do opracowania wystarczającej ilości przeciwciał, nawet w obecności bezpośrednich markerów HSV i dowodzi, że u kobiet w ciąży o wysokim ryzyku zakaźnym istnieje potrzeba stosowania środków immunokorektorskich..
Według materiałów www.rmj.ru/
Literatura
- Makatsariya A.D., Bitsadze V.O., Akinshina S.V. Zespół ogólnoustrojowej odpowiedzi zapalnej w położnictwie. M .: Med. informować agencja. 2006. s. 448.
- Nikonov A.P., Astsaturova O.R. Opryszczka narządów płciowych i ciąża // Ginekologia. 2002. Vol. 4. No. 1. P. 4-6.
- Poletaev AV, Budykina TS, Morozov S.G. et al. Infekcja matki jako przyczyna patologii płodu i noworodka // Alergologia i immunologia. 2001. V. 2. Nr 2. P. 110-116.
- Zinzerling A.V., Melnikova V.F. Zapalenie okołoporodowe: praktyczny przewodnik // Praktyczne. hands-on. Petersburg: Epby St. Petersburg, 2002. s. 352.
- Anzivino E., Fioriti D., Mischitelli M. i in. Status epidemiologii, epidemiologii, diagnostyki, profilaktyki i zapobiegania // Virol. J. 2009. Tom. 6. nr 40. str. 1-11.
- Bursrein D.N. Wytyczne dotyczące leczenia sekwencyjnego // Aktualne Opin. Pediatria. 2003. Vol. 15. P. 391-397.
- Suligoi B., Cusan M., Santopadre P. i in. Specyficzna seroprewalencja HSV-2 wśród różnych populacji w Rzymie, Włochy. The Italian Herpes Management Forum // Sex Transm. Infect. 2000. Vol. 76. P. 213-214.