Pediculosis to pasożytnicza choroba skóry i włosów. Na ludzkim ciele mogą być pasożytnicze trzy rodzaje wszy: to wesz ubrań, głowa i wszy łonowe lub jagnię. Być może rozwój mieszanego pediculosis, gdy dwa rodzaje wszy są wykrywane w tym samym czasie. Te pasożyty żywią się ludzką krwią. Składają jaja na włosach, a wesz ubrań składa jaja w ubraniach. Pediculosis jest zainfekowany przez bezpośredni kontakt, wszy łonowe są przenoszone przez kontakt seksualny. Rozważmy bardziej szczegółowo różne rodzaje wszy, a także zasady ich leczenia..
Objawy kliniczne i identyfikacja wszy głowowej
Wszy są zazwyczaj zlokalizowane na skórze głowy, najczęściej wpływają na okolice potyliczne i skroniowe, a także na brwi i rzęsy. W przypadku długich włosów proces ten jest najbardziej wyraźny, w większym stopniu dotyczy to kobiet i dzieci. Jak wyglądają włosy, gdy jest wszy, czytaj dalej. Owady dostają się z zakażonej osoby do zdrowej osoby tylko poprzez bliski kontakt..
Obraz kliniczny uszkodzenia wszy reprezentują grudki, pęcherzyki i rumieniowe plamki występujące w miejscach zgryzowych z powodu podrażnienia skóry przez wytwarzanie pasożytniczych gruczołów ślinowych.
Objawy wszy:
- Wywołuje zapalenie skóry, egzematyzację, wykrzywienie. Kiedy to nastąpi, zapalenie, wtórne pustulization, wysięk.
- Pojawiają się skorupy o ropnej, krwotocznej naturze, złuszczaniu, a następnie licheniu i pigmentacji dotkniętych obszarów skóry. Chorobie towarzyszy silny świąd..
- Krosty, zmiany wysiękowe, powstałe skórki na skurczu skóry głowy, przyczyniają się do przyklejania włosów i tworzenia się krasnoludków (trichomów).
- Sklejony z wysiękiem i ropą, filcowe grube bułeczki brudno-siwych włosów mają nieprzyjemny zapach i przyczyniają się do podrażnienia skóry. Rozpoznanie ustala się podczas wyszukiwania wszy i wszy.
Cechy infekcji i objawy wszy
Najczęściej dotknięte miejsca fałd styków i szwów odzieży ze skórą. Zakażenie może wystąpić podczas używania brudnej odzieży, pościeli. Pacjenci społeczni, źle higieniczni dorośli, czasami dzieci, są dotknięci chorobą, a także istnieje wysokie prawdopodobieństwo infekcji przy zwiększonym tłoku..
Obraz kliniczny determinowany jest obecnością niebieskich plam naczyniowych w miejscach ukąszenia, grudkowatości, pokrzywki, naczyń włosowatych. Zainfekowani ludzie mają nieznośny swędzenie. Pojawiają się również ecthyma, wtórne ropne elementy, zapalenie mieszków włosowych, krosty, rozwija się choroba futerkowa. W miejscu długotrwałego procesu pojawia się ciągły świąd, przerost, zgrubienie skóry, lichenifikacja z żółtobrązowymi zmianami w skórze, a następnie pojawienie się hipopigmentacji lub przebarwień. W miejscu przebarwień mogą wystąpić białe zmiany bliznowatości..
Choroba pediculosis jest niebezpieczna ze względu na możliwość rozprzestrzeniania się gorączki Wołynia.
Gorączka Wołynia (wykop lub pięciodniowa, gorączka) jest spowodowana przez rickettsia (R.quintana), która rozmnaża się pozakomórkowo w jelitach wszy i jest wydalana wraz z produktami metabolicznymi, kałem. Miażdżąc owady lub pocierając kał, rickettsiae dostają się na skórę, a następnie do krwi przez otarcia, zranioną skórę, drapanie.
Manifestacja wszy łonowej (ftiriaz). Leczenie pediculosis
Choroba rozwija się w okolicy łonowej, w okolicy krocza, mosznie, brwiach, rzęsach, brodach, wąsach, pachach, a rzadko także w skórze głowy..
Gdy wszy łonowe kąsają, swędzenie nie jest tak wyraźne jak w przypadku wcześniej opisanych rodzajów pediculozy, ale ślinę pasożyta dostają się do ludzkiej krwi, a odurzenie pojawia się jako niebiesko-niebieskie plamy na skórze..
Diagnozę różnicową pojawiania się plam należy przeprowadzić z durem brzusznym, kiłą. Na skórze pojawiają się grudki, pęcherzyki z intensywnym swędzeniem - złuszczeniem, łuszczeniem, krwotocznymi strupami i komplikacją piodermy.
Środki przeciwdziałające pediculozie są reprezentowane przez różne leki, które wpływają destrukcyjnie zarówno na dorosłych, jak i na larwy pasożyta..
Aktualne aspekty leczenia pediculosis:
- Wysoce skutecznymi środkami są nittifor, para-plus, itaks, nix, 20% benzoesan benzylu, antyseptyk.
- Leczenie makrofagów powikłanych ropnym zapaleniem skóry obejmuje terapię antybakteryjną - zarówno miejscowe, jak i doustne..
- Zaleca się stosowanie antybiotyków o szerokim spektrum działania..
- Od środków zewnętrznych konieczne jest stosowanie antybiotyków anilinowych, maści i past antybiotyków..
W przypadku rozwiniętego zapalenia skóry konieczne jest stosowanie leków przeciwhistaminowych. Terapia zewnętrzna powinna obejmować maści steroidowe. Leki przeciwzapalne są również szeroko stosowane w leczeniu pediculozy..