Przyczyny znamion i metody ich diagnozy

Birthmark (nevus, mole) - jest formacją pigmentu na skórze, która może mieć różne kształty, rozmiary i kolory. Birthmark, pomimo swojej nazwy, może mieć wrodzone lub nabyte pochodzenie. Formacja, która jest najczęściej brązowa, czarna, czerwona lub fioletowa, może mieć zakres od maków do kilku centymetrów średnicy. Kształt mola w większości przypadków ma postać spłaszczonej gładkiej formacji, która nieznacznie unosi się nad skórą. W innych przypadkach znamię jest silnie uniesione ponad powierzchnią skóry i może nawet przeszkadzać osobie podczas ubierania się lub noszenia obuwia. Rozpoznanie znamion pozwala na ustalenie przyczyny wykształcenia.

Przyczyny i czynniki powstawania znamion

Oprócz ekspozycji na światło słoneczne, inne czynniki patologiczne mogą wpływać na wygląd moli. Wrodzona predyspozycja do kretów jest bardzo silnym czynnikiem ryzyka, który często prowadzi do pojawienia się zmian barwnikowych w różnych częściach ciała..

Ponadto należy zwrócić uwagę na rolę fluktuacji hormonalnych, które mogą wystąpić podczas stresu, różnych chorób, po porodzie lub operacji, notatki. Na tle tych samych zmian hormonalnych pojawiają się nowe znamiona i znikają stare..

Promieniowanie lub promieniowanie rentgenowskie, infekcje wirusowe i różne urazy pourazowe mogą również powodować przenikanie pigmentu melaniny z głębszych warstw skóry do naskórka, który jest zlokalizowany powierzchownie, co powoduje pojawianie się znamion.

Nerwy naczyniowe mają wyłącznie dziedziczne pochodzenie. Nie mogą zmienić swojego rozmiaru, kształtu ani lokalizacji pod wpływem czynników zewnętrznych, innych niż chirurgia..

Zatem przyczyny znamion są następujące:

  • działanie światła słonecznego;
  • predyspozycje genetyczne;
  • zaburzenia równowagi hormonalnej;
  • uraz, infekcja wirusowa;
  • RTG i promieniowanie.

Podstawowe metody w diagnostyce znamion

Wydawałoby się, że obecność znamion na jednym z obszarów skóry nie stanowi problemu, nawet dla osoby, która nie ma wykształcenia medycznego..

W rzeczywistości głównym problemem diagnozy znamion jest nie ustalenie faktu obecności tego bytu, ale ustalenie przyczyny jego wystąpienia w celu opracowania dalszych taktyk leczenia..

Z reguły algorytm diagnozowania znamion jest następujący:

  • Inspekcja. Najczęściej na tym etapie pacjent jest badany przez dermatologa. Inspekcję najlepiej przeprowadzać w dobrze oświetlonym pokoju. Przed tą procedurą znamię nie może być przetwarzane przez nic.
  • Dermatoskopia. To proste instrumentalne badanie polega na badaniu formacji patologicznej pod lupą. W niektórych przypadkach nawet niewielki wzrost pomaga lekarzowi zobaczyć na powierzchni plamki pewne patologiczne zmiany, które mogą sugerować, na przykład, złośliwą naturę formacji..
  • Wydruki. Szklaną zasłonę nakłada się na powierzchnię znamię, którą następnie dokładnie bada się pod mikroskopem. Ta metoda diagnostyczna jest szczególnie skuteczna w przypadku erozji lub owrzodzeń na powierzchni plamki..
  • Biopsja. Ta procedura polega na wycięciu fragmentu tkanki w celu wykonania kolejnego badania histologicznego. Takie badanie umożliwia dokładną diagnozę, ale wymaga warunków sali operacyjnej, co bardzo często staje się przyczyną odrzucenia takiej diagnozy..

Należy zauważyć, że nawet przy najmniejszym podejrzeniu złośliwego charakteru edukacji należy w pełni diagnozować znamiona. Dowiedz się, jak leczyć znamiona w następnym artykule..