Ropień nerki jest jedną z najniebezpieczniejszych patologii urologicznych. Ten stan zagraża pacjentowi poważnymi, czasami nawet śmiertelnymi konsekwencjami, jeśli nie zdiagnozujesz tego stanu w odpowiednim czasie i nie przeprowadzisz skutecznej terapii. Ropień nerki jest jednym z najczęstszych powikłań kamicy moczowej, a główną trudnością w wykryciu tej choroby w czasie jest fakt, że obraz kliniczny ropnia nerki naśladuje kliniczny obraz odmiedniczkowego zapalenia nerek. Dlatego niezbędna wiedza o tym stanie i metodach jego diagnozy i leczenia jest konieczna dla każdego praktykującego urologa..
Dlaczego ropień nerki może wystąpić
Ropień nerki to forma ostrego ropnego odmiedniczkowego zapalenia nerek. Jest to ograniczone ropne zapalenie nerki, charakteryzujące się topieniem się tkanek i tworzeniem wnęki wypełnionej ropą. Często powstanie ropnia nerki jest wynikiem obecności kamienia w miednicy nerkowej lub moczowodu lub operacji nerkowej na kamicę nerkową lub jej powikłania. Rzadziej powstaje ropień nerki jako wtórna infekcja, gdy czynnik zakaźny jest wprowadzany hematogennie do nerek z innych narządów, w którym to przypadku uszkodzenie nerek jest częściej obustronne. Ropień nerki może przedostać się do tkanki okołotarczowej, systemu do pectoralizacji nerek lub do jamy brzusznej, co może prowadzić do rozwoju poważnych powikłań aż do wystąpienia posocznicy.
Jak rozpoznać ropień nerki: obraz kliniczny choroby
Objawy ropnia nerki są bardzo podobne do klinicznego obrazu ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek. Choroba zaczyna się ostro z ostrym wzrostem temperatury ciała do gorączkowych wartości i pojawienia się ostrego bólu krzyża. Są dreszcze, szybki oddech i kołatanie serca, objawy zatrucia i wielkie pragnienie. W obustronnych zmianach nerek dominują objawy zatrucia typu septycznego, a także pojawiają się objawy niewydolności wątroby: żółtaczka i skóra. Trudno jest odróżnić ropień nerki od innych postaci odmiedniczkowego zapalenia nerek, ponieważ jego obraz kliniczny nie jest swoisty. Do diagnozy zastosowanie dodatkowych metod diagnozy.
Laboratoryjne i instrumentalne metody diagnostyki ropnia nerki
Wyniki badań laboratoryjnych w ropie nerki sugerują obecność procesu zapalnego: leukocytoza jest obserwowana we krwi z przesunięciem na lewo od formuły leukocytów, wzrost białek ESR i białek ostrej fazy. Analiza moczu może pozostać niezmieniona lub nieznacznie zwiększyć ilość białka i bakterii. W przypadku przełomu w ropie nerki obserwuje się ropomocz - ropę w moczu. Badanie urografia dostarcza informacji na temat gładkości konturu mięśnia lędźwiowego i wystawania zewnętrznego konturu nerki w miejscu ropnia. Scyntygrafia wizualizuje wadę napełniania w strefie lokalizacji ropnia nerki. Badanie ultrasonograficzne wykazuje ropień nerki w postaci zaokrąglonego kształtu o jednolitej zawartości i zmniejszonej echogeniczności. Najbardziej informacyjną metodą diagnostyczną dla ropnia nerki jest tomografia komputerowa na tle urografii wydalniczej: ropień ma postać strefy zmniejszonego gromadzenia się w miąższu nerki substancji nieprzepuszczającej promieniowania.
Metody leczenia i rokowanie dla ropnia nerki
Zachowawcze leczenie ropnia nerki jest nieskuteczne, ponieważ konieczne jest pilne wyeliminowanie ropnia przed jej przełomem, aby uniknąć poważnych, zagrażających życiu konsekwencji. W tym celu przeprowadza się interwencję chirurgiczną: dekapsulacja nerki z szerokim otwarciem ropnia, leczenie roztworem antyseptycznym i drenaż zarówno jamy ropnej, jak i przestrzeni zaotrzewnowej. W przypadku naruszenia odpływu moczu operację kończy nefrostomia. W okresie pooperacyjnym pacjent przechodzi intensywną terapię przeciwbakteryjną i detoksykacyjną. Rokowanie dla pacjenta jest korzystne: wraz z szybkim rozpoznaniem ropnia nerki i skutecznym leczeniem chirurgicznym jego nerek następuje całkowite wyleczenie..