Stosowanie retinoidów w leczeniu trądziku być lub nie być

Leczenie trądziku jest problemem globalnym, który niepokoi wielu dermatologów. Zintegrowane podejście jest ważne w leczeniu tej choroby, ponieważ trądzik może być spowodowany problemami układu hormonalnego, pokarmowego i nerwowego. Nowoczesne skuteczne leki przeciwtrądzikowe to retinoidy. Leki te wpływają na patogenetyczne mechanizmy trądziku. Jednak pomimo wysokiej skuteczności tych leków, skutki uboczne retinoidów są dość poważnym problemem wymagającym szczególnej uwagi. Możesz przeczytać więcej na ten temat..

Skutki uboczne retinoidów i metody ich korekcji

Retinoidy przyjmują zdecydowane stanowisko w reżimach leczenia trądziku. Leki te przyczyniają się do normalizacji procesów podziału komórek, spowalniają proliferację nabłonka gruczołów łojowych i powstawanie zgnilizny. W wyniku tego zmniejsza się tworzenie łoju, a jego ewakuacja poprawia się. Również retinoidy mogą mieć działanie przeciwzapalne i immunomodulujące. Ale stosowanie tych leków jest obarczone poważnymi działaniami niepożądanymi, spośród których najbardziej znaczące są embriotoksyczne i teratogenne..
Skutki uboczne retinoidów:
• miejscowe i systemowe skutki uboczne retinoidów;
• sposoby kontrolowania skutków ubocznych retinoidów;
• leczenie głównych skutków ubocznych retinoidów.

Lokalne i systemowe skutki uboczne retinoidów

Retinoidy o działaniu miejscowym często mają negatywny wpływ na skórę. Leki te aktywnie wpływają na procesy proliferacji nabłonka, a zatem nawet przy niewielkim nadmiarze dawki występują takie zmiany, jak: zapalenie przegrody, przerzedzenie i łamliwość płytek paznokciowych i włosów, łysienie i zapalenie skóry, najczęściej wpływające na twarz i okolice warg.

Najgroźniejszym skutkiem ubocznym retinoidów, szczególnie w lecie, jest nadwrażliwość na światło, która wywołuje pigmentację wrażliwych obszarów skóry..

Negatywne skutki retinoidów nie ograniczają się do lokalnych zmian. Zmiany ogólnoustrojowe obejmują zaburzenia:
• układ rozrodczy, a mianowicie embriotoksyczność;
• układy trawienne (dyspepsja czynnościowa);
• układ nerwowy (chwiejność emocjonalna, bóle głowy);
• układy krwi (zwiększone stężenie trójglicerydów w osoczu, co prowadzi do rozwoju miażdżycy).
W związku z tymi działaniami niepożądanymi, retinoidy powinny być przepisywane ostrożnie, pod kontrolą parametrów laboratoryjnych i stanu pacjenta..

Sposoby kontrolowania skutków ubocznych retinoidów

Aby uniknąć negatywnego wpływu na płód, leczenie retinoidami można uzupełnić antykoncepcją hormonalną, która zwykle trwa nawet po zaprzestaniu stosowania leku. W przypadku niektórych retinoidów okres ten wynosi około dwóch lat, w przypadku innych, bardziej nowoczesnych leków - kilka tygodni. Aby osłabić objawy miejscowych skutków ubocznych, takich jak złuszczanie i przekrwienie, należy unikać kontaktu ze słońcem, nie stosować środków keratolitycznych, a także odrzucać traumatyczne zabiegi kosmetyczne. Również podczas leczenia retinoidami monitorowane są poziomy we krwi, takie jak poziomy triglicerydów i enzymy wątrobowe. Zaleca się sprawdzenie tych danych miesiąc po zakończeniu leczenia, a następnie co trzy miesiące.

Leczenie głównych skutków ubocznych retinoidów

Wielu pacjentów w pierwszym tygodniu stosowania wykazuje efekt uboczny retinoidów, takich jak zapalenie skóry twarzy, które charakteryzuje się zaczerwienieniem, swędzeniem i łuszczeniem. Jest to wynikiem przerzedzania się skóry, która staje się sucha i wrażliwa, a zatem wymaga dodatkowej ochrony i opieki..

Po kuracji retinoidowej skóra jest łatwo zraniona, dlatego zaleca się ograniczyć jej oczyszczanie za pomocą produktów zawierających cząstki ścierne i preferować wodę micelarną..

Następnie skóra dostosowuje się do drażniącego działania retinoidów, a efekty uboczne znikają w ciągu kilku dni. Jeśli nie ma pozytywnego trendu, można zmniejszyć ilość i ilość stosowania leku. Również kortykosteroidy są przepisywane w krótkim czasie..