Pacjenci ze skargami na naruszenie funkcji nosa często zwracają się do lekarzy o różnych specjalnościach. Począwszy od alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i kończącego się skomplikowaną patologią chirurgiczną - skargi na chorobę nosa mogą być bardzo podobne, a każdy praktykujący lekarz, a zwłaszcza tak wąscy specjaliści, jak otorynolaryngologia, powinien być w stanie odpowiednio zbadać nos i zatoki przynosowe i podejrzewać określoną chorobę w czasie..
Metoda diagnozy nosa obejmuje kilka podstawowych kroków, których konsekwentne wdrożenie pomoże w sformułowaniu prawidłowej diagnozy.
Pierwszy etap: badanie i badanie palpacyjne nosa i zatok
Podstawowym etapem diagnozy nosa jest jego badanie zewnętrzne i badanie dotykowe. Zewnętrzny nos i miejsca projekcji zatok są badane na obecność obrzęku, przekrwienia, naruszenia integralności skóry i tak dalej. Palpacja zewnętrznego nosa wykonywana jest w następujący sposób: palce wskazujące rąk znajdują się wzdłuż tylnej części nosa i wyczuwają wszystkie jego części: korzeń, plecy, czubek i skrzydła.
W przypadku palpacji ścian zatok czołowych kciuki umieszcza się na czole pacjenta pod brwiami i przesuwa się do wewnętrznego kącika oka delikatnymi ruchami nacisku. Palpacja zatok do nosa szczęki z kciukami naciska na kły dolne kości szczęki..
Zwykle palpacja jest bezbolesna. Wykonaj ogólne oględziny nosa z obmacywaniem węzłów podskrzydłowych i szyjnych węzłów chłonnych, wzrost i ból, który wskazuje na obecność patologii.
Drugi etap diagnostyki nosa: rinoskopia
Drugim krokiem w diagnostyce nosa jest rinoskopia - badanie jamy nosowej. Rhinoskopia powinna być wykonywana za pomocą specjalnego sztucznego oświetlenia, które jest tworzone za pomocą przedniego odbłyśnika lub niezależnego źródła światła. W celu zbadania jamy nosowej należy zastosować specjalne donosowe lustro nasolimiczne. Najpierw zbadaj przedsionek nosa, podnosząc czubek nosa palcem.
Zwykle powinien być wolny i mieć włosy. Następnie jeden nosowy ekspander nosa wprowadza się do nozdrza każdego pacjenta 0,5 cm i bada się jamę nosową. Normalnie, stawy nosowe nie powinny być rozszerzone, kanały nosowe są wolne, błony śluzowe są różowe, gładkie i wilgotne, septum nosa znajduje się wzdłuż linii pośrodkowej.
Trzeci etap diagnozy nosa: ocena funkcji nosa
Kolejnym krokiem w diagnostyce nosa jest ocena funkcji oddechowych i węchowych. Aby ocenić czynność oddechową nosa, lekarz przypina każde nozdrze jednym palcem i przynosi niewielką część zwykłej bawełny do drugiego nozdrza i prosi pacjenta, aby wziął oddech i wydychał powietrze. Wydolność oddechową nosa ocenia się za pomocą ruchów oscylacyjnych waty. Wydolność oddechowa nosa może być normalna, trudna lub nieobecna..
Aby ocenić węchową funkcję nosa, stosuje się specjalny zestaw okulistyczny z substancjami zapachowymi lub urządzeniem olfaktometrycznym. Do nozdrza każdego pacjenta, pod warunkiem zaciśnięcia drugiego nozdrza, wprowadzana jest substancja zapachowa, a pacjent jest proszony o ocenę zapachu. Funkcja węchowa nosa może być normalna (normosmia), zmniejszona (hiposmia), zdemoralizowana (kakosmia) lub całkowicie nieobecna (anosmia).
Zobacz także: Najlepsza korekcja nosa: praktyczne porady dla chirurgów
Czwarty etap rozpoznawania nosa: radiografia zatok przynosowych
Radiografia w patologii nosa jest przeprowadzana głównie w celu oceny stanu zatok nosowych. Istnieje kilka głównych metod radiografii zatok:
- prześwietlenie zatok przynosowych w projekcji potyliczno-czołowej pomaga uwidocznić przedni, aw mniejszym stopniu zatoki nosowe sitowe i szczękowe;
- Zdjęcie rentgenowskie zatok nosowych z projekcją nasodorbitalną daje maksymalną informację o stanie zatok czołowych i szczękowych;
- Zdjęcie rentgenowskie zatok nosowych w projekcji bocznej lub profilowej pozwala na ocenę stanu zatok nosa przedniego, klinowego i sitowego w obrazie bocznym;
- prześwietlenie zatok nosowych w projekcji osiowej pozwala na zróżnicowanie klinowo-nosowych zatok nosowych od siebie nawzajem i najdokładniejszą ocenę ich stanu.
Piąty etap rozpoznawania nosa: endoskopia jamy nosowej i zatok
Najbardziej informatywnymi nowoczesnymi metodami diagnozowania nosa są metody endoskopowe. W endomikroskopii jamy nosowej i zatok nosa stosuje się specjalne układy optyczne oraz sztywne i elastyczne endoskopy o różnych kątach widzenia, które pomagają w najdokładniejszym widzeniu i ocenie stanu nosa i zatok nosowych. Endoskopowe metody diagnozowania nosa są prawie całkowicie bezbolesne i mogą być wykorzystywane nie tylko do celów diagnostycznych, ale także do celów terapeutycznych..
Pełne, krok po kroku, badanie stanu nosa i ocena jego funkcji pomagają jak najdokładniej ocenić stan nosa i zakończyć diagnozę nosa, dokonując rzetelnej diagnozy.