Złośliwe chłoniaki skóry łączą grupę chorób nowotworowych, którym towarzyszy monoklonalna proliferacja tkanki limfatycznej w komórkach skóry. Problem chłoniaków jest istotny, ponieważ występuje duża częstość występowania tej choroby (0,3 przypadków na 10 tysięcy populacji), a także złożoność wczesnej diagnostyki i specyficznego leczenia. Częstość występowania chłoniaka T - komórkowego wśród wszystkich złośliwych chłoniaków wynosi około 65%. W sprawie prawdopodobnych przyczyn i przebiegu klinicznego chłoniaków T-komórkowych należy przeczytać. , a także kliniczny przykład, poznaj wszystkie trudności związane z rozpoznaniem chłoniaka T-komórkowego.
Przyczyny i objawy kliniczne chłoniaka T-komórkowego
Dokładna przyczyna chłoniaków T-komórkowych jest niejasna. Istnieją opinie, że wirus Epstein - Barr wywołuje pojawienie się chłoniaka T-komórkowego, a także bierze udział w rozwoju procesu opryszczki typu 1..
Najczęstszym wariantem pierwotnego chłoniaka skóry jest grzybica, która objawia się w klasycznej postaci Aliberta-Bazina.
Towarzyszy temu proliferacja limfocytów T o średnich i małych rozmiarach z obecnością jąder mózgowo-rdzeniowych. Charakterystyczne jest stopniowa ewolucja plamek w grudkach i węzłach. Pod maską, która może pokazywać chłoniaka, czytaj dalej. Wśród wszystkich chłoniaków z komórek T, grzybica grzybicy wynosi około 44%. Przebiegowi klinicznemu towarzyszy stopniowa zmiana trzech etapów - rumieniowaty - płaskowyż, naciekowy - niejednolity i nowotworowy.
Rozpoznanie chłoniaków z komórek T jest bardzo trudne, ponieważ przebieg kliniczny procesu może imitować wiele różnych chorób dermatologicznych, a bardzo często ustalenie ostatecznej dokładnej diagnozy zajmuje kilka lat..
Kliniczny przypadek złożonej diagnozy chłoniaka T-komórkowego
Oto przykład klinicznego przypadku chłoniaka T-komórkowego, który okazał się trudny w diagnozowaniu.
Pacjent K., 75 lat, został przyjęty do kliniki chorób skóry i chorób wenerycznych w lutym 2014 r. Z powodu dolegliwości zlokalizowanych w całym ciele i towarzyszył jej silny świąd.
Historia pacjenta z niezdiagnozowanym chłoniakiem T-komórkowym:
- Pierwsze wykrwawione erupcje pojawiły się 3 lata temu, bez żadnego powodu, znajdowały się na skórze policzków i towarzyszył im świąd. W tym czasie pacjent zwrócił się do różnych instytucji, w których przeprowadzono różne diagnozy..
- Latem 2012 roku pacjent był leczony w klinice z rozpoznaniem tocznia rumieniowatego krążkowego. Nie zaobserwowano wpływu po leczeniu..
- Zimą 2013 r. Wysypka rozszerzyła się na skórę piersi, po czym pacjent został ponownie hospitalizowany. Klinika wykluczyła rozpoznanie sarkoidozy. Badanie morfologiczne skóry ujawniło ogniskową akantozę i nadmierne rogowacenie. W powierzchniowych warstwach skóry właściwej rozszerzono naczynia i małe naczynia włosowate, stwierdzono obrzęk zrębu. Przeprowadzenie dodatkowych badań umożliwiło wykrycie komórek LE.
Jakie było leczenie niezidentyfikowanego chłoniaka T-komórkowego??
Leczenie stacjonarne przeprowadzono przy użyciu probydyny, miejscowych steroidów, leków przeciwhistaminowych i deksametazonu. Pacjent został wypisany z blanszowaniem zmian i zmniejszeniem swędzenia. Kilka miesięcy później pacjent pogorszył przewlekłe zapalenia zatok przyzębia, w związku z którym wykonano radykalną sinusotomię..
Po zabiegu przeprowadzono kurację antybiotykową za pomocą linkomycyny, co spowodowało nasilenie objawów - wysypka rozprzestrzeniała się jeszcze bardziej, a świąd ponownie stał się intensywny.
Pacjent został ponownie hospitalizowany w klinice. Jakie badania przeprowadzono w klinice dermatologicznej i jaka była diagnoza zamiast chłoniaka T-komórkowego, przeczytaj nasz następny artykuł.