Acetonemiczne wymioty są objawem, który rozwija się w wyniku niewydolności metabolicznej u dzieci. Ciała ketonowe i aceton gromadzą się we krwi. Ponieważ metabolizm jest zaburzony, nie są one wydalane z organizmu. W rezultacie występuje acetonemia, co oznacza podwyższoną zawartość acetonu we krwi. Stąd nazwa wymiotów, których pojawienie się sygnalizuje tę chorobę..
Stężenie ciał ketonowych i acetonu zwykle wzrasta bardzo szybko. Acetonemiczne wymioty stają się odpowiedzią dziecka. Jednak na ogół przyczyną tych procesów jest zaburzenie czynności przysadki mózgowej - wydziału mózgu, którego aktywność wpływa na metabolizm tłuszczów i węglowodanów. Objawy, takie jak wymioty acetonemiczne, mogą nie pojawiać się przez długi czas, na przykład, jeśli przysadka została uszkodzona podczas porodu lub w czasie ciąży. Acetonemiczne wymioty i powodują różne choroby. Najczęściej objaw ten dotyka dzieci cierpiących na cukrzycę..
Pierwsze objawy wymiotów acetonezy są zwykle diagnozowane do 6 lat. Może trwać do początku pokwitania. Zmieniające się poziomy hormonów w tym czasie poprawiają przemianę materii, organizm zaczyna lepiej radzić sobie z trawieniem tłuszczów zwierzęcych, więc ataki acetonemicznych wymiotów młodzieży po 15 latach już nie przeszkadzają.
Ponieważ przyczyną objawu są ciałka ketonowe i aceton, które gromadzą się w organizmie, ważne są okoliczności, które się w tym przyczyniają. Syntezę takich substancji prowadzi wątroba. Aby to zrobić, musisz otrzymywać wraz z białkami i tłuszczami spożywczymi. Jeśli metabolizm zachodzi normalnie, wówczas niewielka ilość ciał ketonowych i acetonu jest wydalana z organizmu. Konieczne jest, aby dziecko konsumowało wystarczającą ilość węglowodanów. Mogą zapobiegać nadmiernej produkcji ciał ketonowych i acetonu. Niezrównoważona dieta jest jedną z głównych przyczyn wymiotów acetonicznych. Nie dopuszczaj do nadmiernego spożycia białka i tłuszczu. Jednak u pacjentów z cukrzycą, nawet przy ścisłej diecie, i tak dochodzi do wymiotów acetonemicznych. W tym przypadku przyczyną staje się niezdolność organizmu do radzenia sobie z wchłanianiem węglowodanów..
Ciała ketonowe i aceton są substancjami toksycznymi. Jeśli ich liczba jest wyższa niż normalnie, ciało próbuje się ich pozbyć, co w rezultacie wywołuje wymioty. W tym samym czasie wymioty charakteryzują się charakterystycznym zapachem acetonu..
Treść artykułu:
- Przyczyny wymiotów acetonemowych
- Kliniczny obraz wymiotów acetonemowych
- Jak określić wymioty acetonemiczne?
- Pomagaj w wymiotowaniu acetonemicznym
Przyczyny wymiotów acetonemowych
Głównym czynnikiem prowadzącym do wymiotów acetonemicznych jest niewłaściwe odżywianie. Zazwyczaj dzieci cierpiące na ten objaw zużywają zbyt dużo tłuszczu zwierzęcego i białka, ale nie otrzymują wystarczającej ilości węglowodanów. Konieczne jest ograniczenie ilości masła, tłuszczu, tłustego mięsa w ich diecie. Ciało dziecka nie radzi sobie dobrze z trawieniem pokarmów zawierających dużo białka i tłuszczu. Nadmierne nasycenie tymi substancjami powoduje wymioty acetonemiczne.
Musisz także upewnić się, że dziecko jadło na czas. Ciało dziecka nie może pozostać bez jedzenia przez długi czas, ponieważ w tym przypadku rozpad zapasów tłuszczu zaczyna dostarczać energię. W wyniku tego powstają z nich ciałka ketonowe z acetonem. Nie ma potrzeby ograniczać dziecku przez długi czas jedzenia. Dzieci powinny jeść często, ale w małych porcjach. Ten tryb jest dobry dla zdrowia, ponieważ ma pozytywny wpływ na metabolizm i pozwala organizmowi dobrze trawić jedzenie..
W cukrzycy brak insuliny staje się przyczyną wymiotów acetonemicznych. Poziom glukozy we krwi może być normalny. Jednak organizm nie może z niego korzystać, ponieważ wymaga insuliny. Dlatego bardzo ważne jest zapewnienie jej spożycia u dzieci chorych na cukrzycę na czas. Szoki neurologiczne, stres, infekcje, hipotermia i różne choroby mogą również inaktywować insulinę. Ze względu na wpływ takich czynników, adrenalina uwalniana jest do krwi w dużych ilościach. Glukoza nie dociera do komórek, co powoduje rozszczepienie tkanki tłuszczowej w celu uwolnienia energii, a to prowadzi do powstawania ciał ketonowych i acetonu.
Nadmierne stresy fizyczne i emocjonalne często stają się prekursorami wymiotów acetonemicznych. Występuje również dość często w czasie wakacji, po objadaniu się, gdy dziecko nadużywa zbyt tłustego i słodkiego jedzenia. Dzieci w tym przypadku czują się źle, cierpią na bóle głowy i słabną, dlatego mogą być kapryśne.
Kliniczny obraz wymiotów acetonemowych
Acetonemiczne wymioty są jednym z objawów zespołu acetonemicznego. Jest nieugięta, nie przechodzi przez długi czas. Acetonemiczne wymioty są niebezpieczne, ponieważ wywołują ciężkie odwodnienie. Jednakże nie jest możliwe uzupełnienie zapasów płynu w ciele, ponieważ dziecko natychmiast ma ochotę wymiotować.
Pacjent traci apetyt, odczuwa ból głowy, dyskomfort w jamie brzusznej. Mocz ma charakterystyczny zapach acetonu. Może również pochodzić z ust chorego dziecka. Zapach pojawia się nie tylko bezpośrednio podczas kryzysu, kiedy zaczyna się wymiotowanie, ale także krótko przedtem. Dziecko czuje się gorzej, może rozpocząć się biegunka. Przy małym stężeniu acetonu we krwi dzieci są w stanie podniecenia. Z biegiem czasu stężenie substancji wzrasta, a dziecko staje się senne, cierpi na osłabienie i ból głowy.
Atak acetonicznych wymiotów trwa od jednego dnia do siedmiu dni. Czas trwania i częstotliwość zależy w dużej mierze od odporności dziecka, przestrzegania diety i stosowania leków. Jeśli rodzice starannie monitorują swoją dietę i postępują zgodnie z zaleceniami lekarza, objawy ustępują szybciej. Wymioty są pojedyncze lub występują kilka razy podczas ataku, co jest dość trudnym testem dla ciała małych dzieci..
Sytuację komplikuje fakt, że dziecko nie może pić ani jeść. Każda próba zrobienia tego powoduje nowy atak acetonemicznych wymiotów. Ponieważ nie jest możliwe wypełnienie żołądka, zaczyna się odwodnienie. W rezultacie skóra dziecka staje się blada, a wygląd - bolesny. Dziecko doświadcza osłabienia mięśni, więc jego aktywność ruchowa stopniowo maleje. W większości przypadków dzieci w tym przypadku są zmuszane do spania w łóżku. Udarom acetylenowym może towarzyszyć gorączka, ból brzucha. W niektórych przypadkach obserwuje się wzrost wielkości wątroby..
Jak określić wymioty acetonemiczne?
Acetonemiczne wymioty łatwo można pomylić z zatruciem. Wielu rodziców, przerażonych nagłymi i nieustannymi napadami nudności u dziecka, błędnie uznaje przyczynę tego objawu za pokarm niespełniający norm. Wyniki testu wskazują na podwyższony poziom acetonu we krwi i moczu, dzięki czemu rozpoznawany jest zespół acetonemiczny. Aby wyeliminować jego przyczyny, leczenie odbywa się w domu, lub dziecko będzie musiało spędzić trochę czasu w szpitalu. Po wypisaniu rodzice mogą niezależnie określić ilość acetonu w ciele dziecka za pomocą pasków testowych. Jest to konieczne, aby dostosować dietę chorego dziecka i obserwować proces gojenia..
Wymioty mogą być również objawem innych chorób, dlatego należy skonsultować się z lekarzem. Chociaż podczas ataku rodzice mają możliwość określenia jego nasilenia za pomocą specjalnych pasków testowych. Muszą być opuszczone do moczu. Co więcej, jeśli wykryje się w nim dużą ilość acetonu, paski uzyskają jaskrawy kolor. Ta metoda pozwala w przybliżeniu określić poziom substancji. Ważne jest, aby zapobiec znacznemu wzrostowi poziomu acetonu we krwi, ponieważ prowadzi to do poważnych powikłań..
Pomagaj w wymiotowaniu acetonemicznym
Jeśli dziecko czuje się źle, cierpi na nudności, pilną potrzebę wezwania lekarza. Samo-medykowanie nie jest bezpieczne. Wymioty mogą być objawem nie tylko zespołu acetonemicznego, ale także poważnych chorób zakaźnych. Pediatra będzie w stanie przeprowadzić dokładną diagnozę..
Przed skonsultowaniem się ze specjalistą dziecko powinno otrzymać więcej płynów. Powinien wypić szklankę mocnej słodkiej herbaty małymi łykami. Nadmierne spożycie płynów w organizmie może powodować wymioty. Temperatura wody lub napoju powinna być w przybliżeniu równa temperaturze ciała. Dziecko może również zjeść trochę chleba lub bułeczek, krakersa. Jeśli jednak nie chce jeść, nie nalegaj. Słodka herbata i krakersy są dopuszczalne, nawet jeśli jest to konieczne, aby zapobiec atakowi wymiotów acetonemowych przy pierwszych objawach.
Napady łagodne i umiarkowane nie wymagają hospitalizacji. Konieczne jest przestrzeganie zaleceń lekarza i prowadzenie leczenia w domu. Pobyt w szpitalu jest wymagany w ciężkich przypadkach, gdy poziom acetonu we krwi jest znacznie wyższy niż ustalona stawka. W przypadku wymiotów z acetonemem zaleca się karmić dziecko słodką herbatą, alkalicznymi wodami mineralnymi lub specjalnymi roztworami, które pomagają wypełnić brak płynów i mikroelementów. Najczęściej do tych celów stosuje się Regidron. Przydatne będzie wykonanie lewatywy oczyszczającej z roztworem alkalicznym. Pozwala usunąć resztki ciał acetonowych i ketonowych z ciała. Lewatywa oczyszcza również jelita z mas kałowych i ma ogólnie pozytywny wpływ na samopoczucie pacjenta.
Pamiętaj, aby dostosować dietę dziecka. Menu nie powinno zawierać zbyt grubego mięsa, takiego jak wieprzowina, jagnięcina, gęś, kaczka, smalec, ciastka z kremem maślanym. Dieta musi być zrównoważona. Powinno to być o tej samej ilości tłuszczu i białka, ale węglowodany wchodzące do organizmu - 4 razy więcej. W tym przypadku korzystne są tłuszcze roślinne. Każdego dnia należy podawać dziecku pokarm bogaty w węglowodany, na przykład produkty piekarnicze, owoce, warzywa, zboża. Mięso i odmiany ryb powinny być wybierane o niskiej zawartości tłuszczu. Możesz użyć indyka, królika, wołowiny, dorsza lub mintaja. Zarówno mięso jak i ryby są pieczone, gotowane lub duszone. Dzieci będą czerpać korzyści z produktów mlecznych: niskotłuszczowego kefiru lub twarogu. Z płynów można pić słodki sok, kompot i herbatę z cytryną.
Natychmiast podczas i po ataku acetonemicznych wymiotów dziecko nie ma apetytu. Zamiast zwykłego jedzenia możesz ofiarować mu ciastka lub krakersy. Kiedy wymioty mijają, zaleca się karmić je płynną kaszą ryżową lub zupą jarzynową. Porcje powinny być małe, a posiłki - częste. Stopniowo, jeśli pole pokarmowe nie wywołuje impulsów wymiotnych, dieta może zostać rozszerzona poprzez dodanie pokarmów bogatych w węglowodany. Gryka lub płatki owsiane, paszteciki mięsne lub rybne - wszystko to przyda się dzieciom.
Pozytywny efekt zgodny z zaleceniami lekarza osiąga się w ciągu 1-2 dni. W tym czasie ustąpią wymioty acetonemiczne, a pozostałe objawy zespołu ustąpią po kilku kolejnych dniach. Należy jednak wziąć pod uwagę, że ataki osłabiają odporność dziecka i negatywnie wpływają na metabolizm. Konieczne jest dalsze monitorowanie diety i przyjmowanie leków przepisanych przez lekarza w celu zapobiegania nawrotom. Przejadanie się lub przełamanie diety może doprowadzić do nowego ataku. Zgodność z zasadami żywienia nie powinna być środkiem tymczasowym, ale nawykiem. Kontrola diety jest jednym z najważniejszych czynników w zapobieganiu nowym napadom wymiotującym acetonowo wraz z leczeniem..
Regularnie zaleca się dziecku witaminy w celu wzmocnienia układu odpornościowego i monitorowania poziomu acetonu w organizmie za pomocą specjalnych pasków testowych. Zespół acetoniczny, którego część wymiotuje, również zwiększa ryzyko rozwoju cukrzycy, dlatego okresowo konieczne jest poddanie się badaniu przez endokrynologa.