Objawy oskrzelowe, diagnoza, leczenie / Pulmonologia

Rozedma to patologia, w której nieodwracalne przedłużenia i deformacje tworzą się w oskrzelach, a te z kolei wywołują przewlekłe ropne zapalenie błony śluzowej oskrzeli - ropne zapalenie wąskotłuszczowe. W tej chorobie oskrzela stają się gorsze, zarówno pod względem anatomicznym, jak i funkcjonalnym..

Istnieją pewne kliniczne kontrowersje: rozstrzeń oskrzelowa jest odrębną chorobą lub jednym ze znaków innych chorób?

W tej chwili osiągnięto kompromis i wyróżniono następujące elementy:

rozstrzeń oskrzelowa, która występuje głównie;
wtórne rozstrzenie oskrzeli jako kompleksy objawów towarzyszące innym chorobom zwłóknienia zapalenia;
rozstrzeń oskrzeli jako wrodzona anomalia.

Etiologia

Bezpośrednie przyczyny występowania i rozwoju rozstrzeni oskrzeli nie są w pełni zrozumiałe. Za przyczynę uważa się wiele czynników, ale nie są one przenoszone do rangi bezpośrednich przyczyn choroby. To jest:

infekcja w drzewie oskrzelowym, które mogą powodować ostry proces oddechowy (pneumokoki, staphylococcus, hemophilus bacillus). Ten czynnik nie "wciąga" na pełnoprawny etiologiczny, ponieważ u tak wielu pacjentów nastąpiło całkowite wyleczenie z infekcji bez konsekwencji dla oskrzeli.. Zakaźne patogeny powinny być traktowane jako bodziec do zaostrzenia procesu zapalnego w oskrzelach, ale nie do przyczyny ich deformacji.;
dziedziczna niespójność (podrzędność) drzewa oskrzelowego; objawia się on z powodu niewystarczającego rozwoju mięśni, tkanki łącznej i elementów chrząstki ściany oskrzeli, a także słabych lokalnych mechanizmów, które chroniłyby przed zakaźnymi patogenami;
słaba ogólna odporność.

Mężczyźni cierpią najczęściej - stanowią około 60-65% pacjentów z rozstrzeniami oskrzeli. Jednak bezpośredni związek między płcią a występowaniem choroby nie został jeszcze znaleziony, dlatego też w tym momencie ten procentowy wskaźnik jest uważany jedynie za statystyk.

Związek z wiekiem jest bardziej zauważalny - w większości przypadków choroba jest diagnozowana u pacjentów w wieku od 5 do 25 lat..

Patogeneza

W rozwoju rozstrzeni oskrzeli istnieją trzy ważne punkty patogenetyczne.:

zmniejszenie drożności dużych oskrzeli (płatowe i segmentowe), przez co cierpi ich funkcja drenażu - wydzielanie zostaje usunięte;
w nagromadzonej, stojącej plwocinie stworzono wszystkie warunki dla przebywania i reprodukcji chorobotwórczych mikroorganizmów;
powstaje niedrożność obturacyjna - upadek obszaru płuc, który jest upośledzonym oskrzeniem. Niedodma jest charakterystyczna dla wielu stanów patologicznych, ale w przypadku oskrzeli najczęściej izolowana..

Główne przyczyny, dla których upośledzenie przepływu oskrzeli:

zwężenie z powodu blizn (blizny zarówno wewnątrz oskrzeli i na zewnątrz);
aspirowany (to znaczy, który jest wdychany) ciało obce;
nowotwór (zarówno wewnątrz oskrzeli, jak i na zewnątrz);
kompresja podstawowych węzłów chłonnych;
przedłużony pobyt w świetle błony śluzowej oskrzeli w przypadku ostrych chorób układu oddechowego;
gruźlicze zapalenie oskrzelików - specyficzne zapalenie gruczołów śluzowych oskrzeli wywołane przez kije Kocha.

Ostatnie trzy przyczyny są bardziej powszechne w dzieciństwie..

Blokada oskrzeli i późniejsze opóźnienie wydzielania oskrzeli są bodźcem do rozwoju procesu ropnego pod miejscem zatoru.. Z kolei proces ropny wywołuje zmiany w ściankach oskrzeli:

całkowite lub częściowe zniszczenie nabłonka rzęskowego (bez jego udziału wydzielina oskrzelowa nie może wyjść);
przerzedzenie i zniszczenie elementów chrząstki oskrzelowej;
zwyrodnienie elementów mięśni gładkich ściany oskrzeli i zastąpienie ich tkanką łączną (najczęściej włókniste).

Ze względu na takie zmiany w ścianie oskrzela, staje się bardziej giętki i mniej odporny na działanie następujących czynników:

wzrost ciśnienia wewnątrzoskrzelowego występującego podczas kaszlu;
rozciąganie nagromadzonych wydzielin oskrzelowych;
podciśnienie w jamie opłucnej - nasila się ze względu na to, że z powodu niedodmy zmniejsza się użyteczna objętość jakiejś części płuca.

W rezultacie ekspansja ściany oskrzeli następuje lokalnie i wzrasta..

Nawet jeśli wznowiona zostanie drożność oskrzeli (korek śluzowy zostanie usunięty, blizny naciskające na oskrzela zostaną usunięte itd.), Rozszerzanie się ściany oskrzeli nie znika. Jeśli jego elementy mięśniowe i tkanki łącznej są w jakiś sposób zdolne do powrotu do pierwotnego stanu, wówczas elementy chrząstki po rozciągnięciu nie powrócą do poprzedniego stanu, ponieważ nie mają niezbędnej elastyczności.

W przedłużeniach oskrzeli tajemnica zaczyna się utrzymywać i stagnacja, infekcja się łączy. W rezultacie proces zapalny okresowo zaczyna się pogarszać, co prędzej czy później zamienia się w ropny stan zapalny. A więc istnieje ropne zapalenie endoskanałowe..

Jest to dalekie od pełnego wyjaśnienia rozwoju choroby, jej patologiczne mechanizmy są nadal badane. Poza tym Niektóre linki patogenetyczne wymagają potwierdzenia:

obecność obturacji jest trudna do udowodnienia - w momencie wizyty u lekarza nie jest obserwowana, ale hipotetycznie może się rozwijać, prowokować zmiany i znikać;
niedodma nie jest wykrywana we wszystkich przypadkach klinicznych..

Rozwój oskrzeli jest również podejrzewany o zmniejszenie drożności oskrzeli, które są mniejsze, które znajdują się poniżej pojawiających się rozszerzeń.. Ekspansję mniejszych oskrzeli rozpoznano u wszystkich pacjentów z rozstrzeniami oskrzeli.. Zauważono, że im ostrzejsza drożność tych oskrzeli, tym wyraźniejsze są zmiany w tkance płucnej, a mianowicie:

niedodma (z całkowitą blokadą oskrzeli);
rozedma płuc (przeciwnie do niedodmy, proces "obrzęku" tkanki płucnej po aktywacji mechanizmu zastawkowego, to znaczy, gdy niedrożność w oskrzelach umożliwia dopływ powietrza do płuc, ale nie pozwala na powrót).

W oparciu o opisaną patogenezę staje się jasne, dlaczego rozstrzeniom oskrzelowemu mogą towarzyszyć choroby górnych dróg oddechowych. Powody tego:

ogólna awaria mechanizmów obronnych dróg oddechowych;
powiększone oskrzela są zarażone i "dzielą się" infekcją górnych dróg oddechowych. Proces w bronchiektazji ustępuje, ale w tym czasie dochodzi do podgrzania infekcji górnych dróg oddechowych, które teraz "dzielą się" nią ze zmienionym oskrzeniem. Istnieje błędne koło, z którego pacjent nie może się wydostać..

Najczęściej, gdy pojawia się rozstrzenie oskrzeli, choroby górnych dróg oddechowych, takie jak:

zapalenie zatok;
przewlekłe zapalenie migdałków (nie tylko podniebienia, ale inne);
zapalenie adenoidu.

Są one rejestrowane u połowy pacjentów z rozstrzeniami oskrzeli i są szczególnie wyraźne u dzieci.

Opisany proces w oskrzelach powoduje naruszenie krążenia płucnego. W rozstrzeniach oskrzeli światło tętnic oskrzelowych warstwy podśluzówkowej wzrasta 5-krotnie, w świetle zespoleń tętniczo-tętniczych - o 10-12 razy. W tętnicach płucnych dochodzi do wyraźnego rozładowania krwi tętniczej - z tego powodu rozpoczyna się w nich wsteczny przepływ krwi (w stosunku do naturalnego przepływu krwi przez naczynia). To z kolei powoduje lokalny, a wraz z dalszym rozwojem, ogólny wzrost ciśnienia krwi w tętnicach płucnych.. Mechanizm ten prowadzi do pojawienia się serca płucnego (wzrost prawego serca ze względu na fakt, że w małym kółku krążenia krwi podwyższone ciśnienie krwi).

Jak wyglądają oskrzela i płuca pod mikroskopem

Badanie mikroskopowe wycinków w ścianie oskrzydlaka z rozstrzeniami oskrzeli ujawnia przewlekłe zapalenie ze stwardnieniem okołonaczyniowym - proliferację tkanki łącznej wokół naczyń. Tkanka limfatyczna jest określona wokół oskrzeli - otacza je jak sprzęgło, szczególnie ten proces jest wyrażany u dzieci. Ściany samych oskrzeli są pogrubione (przerzedzone w niektórych miejscach), błona śluzowa jest w fałdach, z charakterystycznymi nieregularnościami.

W rozszerzenie oskrzeli nabłonek rzęskowy traci rzęski i degeneruje się w wielorzędowe lub wielowarstwowe mieszkanie, które z powodu braku rzęsek nie jest w stanie "popchnąć" sekretu oskrzeli.

Klasyfikacja

W zależności od tego, jak zmienione oskrzela rozszerzają się, rozstrzeń oskrzelowa dzieli się na:

cylindryczny - oskrzela pęcznieje równomiernie na obwodzie, zmodyfikowany obszar jest podobny do cylindra;
saccate - ściana oskrzela jest wydmuchiwana w słabym miejscu w postaci worka wiszącego;
w kształcie wrzeciona - ściana oskrzelowa pęcznieje równomiernie, ale nieznacznie na szerokość, a więcej uchwyca długość oskrzeli, co sprawia, że obszar ten wygląda jak wrzeciono;
mieszane.

Ze względu na fakt, że rozstrzeń oskrzelowa rozwija się stopniowo, niektóre formy pośrednie mogą występować pomiędzy odmianami cylindrycznymi, kulistymi i wrzecionowatymi..

Dzięki obecności niedodmy rozstrzeń oskrzelowa dzieli się na:

niewytłumaczalny;
bez niedodmy.

Zgodnie z rozwojem obrazu klinicznego i nasilenia, wyróżnia się 4 formy choroby:

łatwe - w pełni skompensowany;
wymawiane - objawy nasilają się, ale mechanizmy kompensacyjne częściowo radzą sobie z chorobą;
ciężki - mechanizmy kompensujące nie radzą sobie z chorobą;
skomplikowane.

Rozpowszechnienie rozstrzeni oskrzeli powoduje:

jednostronny;
dwustronny.

W zależności od stanu pacjenta, fazy choroby:

pogorszenie - wysokość procesu;
remisja - zmiany morfologiczne w zmienionych oskrzeli pozostają takie same, ale obraz kliniczny ustępuje.

Kliniczne objawy rozstrzeni oskrzeli

W wielu przypadkach trudno jest ustalić dokładny początek choroby, ponieważ pierwsze oznaki są uważane za przejaw przeziębienia.. Pacjent może nie przywiązywać do nich wagi, obwiniając je o fakt, że przeziębienie jest "częstym zjawiskiem".

Trudności są spowodowane definicją początku choroby u małych dzieci, u których te same przeziębienia mogą się ujawnić, nie są wyraźne. Aby nawigować po rozpoczęciu choroby, należy bardzo dokładnie poprosić rodziców dosłownie o naprawienie najdelikatniejszego "kichnięcia" dziecka..

W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci nastąpił spadek liczby ciężkich postaci i zwiększenia liczby płuc (są one również nazywane małymi)..

Główne skargi pacjentów:

kaszel;
pobranie plwociny;
rzadko - hemoptysis;
duszność;
bóle w odcinku piersiowym;
gorączka;
zauważalne pogorszenie stanu ogólnego.

Najważniejszy kliniczny wskaźnik rozstrzenia oskrzeli - kaszel plwociny.

Ilość wydalana z oskrzeli waha się od 20 do 500 ml. Obserwuje się najliczniejszą plwocinę:

w godzinach porannych (bardzo charakterystyczną cechą jest "pełne usta");
jeśli pacjent znajduje się w pozycji leżącej i odwraca się do boku oskrzeli nieobjętego tym procesem (z jednostronną chorobą);
kiedy próbujesz pochylić się do przodu.

W plwocinie gołym okiem można określić obecność treści ropnej, dzięki czemu może uzyskać nieostry osobliwy zapach. W przypadku ciężkiej postaci choroby plwocina jest wydzielana nieprzyjemnym, skruszonym tonem, zapachem. W okresie recesji proces nie może być w ogóle rozdzielony, pacjent odczuje "suchy" kaszel..

Jeśli zbierzesz flegmę w słoiku, po chwili dzieli się ją na dwie wyraźnie różne warstwy:

do góry - płynna wysoka lepkość, z domieszką śliny w dużych ilościach;
niżej - składa się w całości z ropnego osadu.

Aby ocenić intensywność procesu, ważniejsze jest nie ile plwociny pacjent kasłał, ale jaki procent jej ropa jest.

Chociaż rzadko obserwuje się krwioplucie, w niektórych przypadkach może to być jedyny objaw rozstrzeni oskrzeli, jeśli pacjent ma tak zwaną "suchą" rozstrzeń oskrzeli bez ropnego procesu w oskrzelach.. W przypadku ciężkiego kaszlu i osłabienia ściany naczynia może wystąpić krwotok płucny..

Dyspnea jest jedną z "popularnych" oznak rozstrzeni oskrzeli: obserwuje się ją u jednej trzeciej pacjentów. Znika po operacji pacjenta.

Częstym objawem, występującym już w środku choroby, jest ból w klatce piersiowej. Związane są one ze zmianami w opłucnej.

Wzrost temperatury ciała wskazuje na obecność procesu ropnego zapalenia i obserwuje się go w okresach pogorszenia.. Temperatura wzrasta do liczby podgorączkowych (37,1-37,4 stopni Celsjusza). U ciężkich pacjentów z wyraźnym ropnym procesem może wzrosnąć do 38,5-39 stopni, podczas gdy odkrztuszanie w dużej ilości zmniejsza odkrztuszanie.

Pogorszenie stanu ogólnego występuje również podczas zaostrzenia. U takich pacjentów obserwuje się:

ogólny zły stan zdrowia;
letarg, zarówno podczas próby bycia aktywnym, jak i biernym;
zmniejszona wydajność;
zły nastrój do depresji.

Wygląd pacjentów zmienia się tylko w przypadkach zaawansowanych, gdy z powodu znacznych zmian w oskrzeli pogarsza się wentylacja płuc. W takim przypadku skóra i widoczne błony śluzowe stają się blade. Wyraźna sinica (błękitowanie) powłok i palców w postaci pałeczek z zagęszczeniem w kształcie pałeczki, które wcześniej stanowiły prognostyczny objaw rozstrzeni oskrzeli, są obecnie bardzo rzadkie.

Spośród częstych objawów klinicznych u dzieci i młodzieży z ciężką chorobą mogą wystąpić:

niewielkie opóźnienie w rozwoju fizycznym (czasem mentalnym);
powolne dojrzewanie.

Rozpoznanie rozstrzeni oskrzeli

W rozpoznawaniu rozstrzeni oskrzeli bardzo charakterystyczne jest skargi pacjenta na nadmierne wykrztuszanie plwociny..

Obiektywne dane kontrolne mają mniej informacji. Bladość pacjenta jest tylko dodatkowym objawem udaru, ponieważ można go zaobserwować przy dużej liczbie chorób. Kiedy perkusja jest czasami oznaczona tępością dźwięku w dotkniętym obszarze.. Więcej pouczające osłuchiwanie - w obecności plwociny w dotkniętym obszarze słyszy się:

ciężki oddech;
charakterystyczne duże i średnie bąbelkowe rzęsy, zmniejszają się lub znikają całkowicie po tym, jak poprosiły pacjenta o oczyszczenie gardła.

Objawy te mogą być nieobecne podczas remisji..

Prześwietlenie pokazuje zmiany w płucach, które nastąpiły w wyniku zmian w oskrzelach. Są to bezpośrednie znaki:

komórkowość na tle wzmożonego układu płucnego;
konsolidacja w tych częściach płuca, których oskrzela zostały dotknięte;
strefy niewydolności.

Istnieją również pośrednie objawy radiologiczne, które są równie ważne przy ustalaniu diagnozy:

cień śródpiersia przesuwa się w kierunku zmiany;
wysokie położenie i ograniczona ruchliwość kopuły przepony od strony zmiany;
obliteracja (zarastanie) zatok (kieszeni) przepony;
zwiększona przejrzystość niedotkniętych części płuc wyjaśnia objaśnienie kompensacyjne, ponieważ płuco od strony zmiany nie "oddycha", jego funkcja jest przyjmowana przez "niewydolne" płuco, występuje zastępcza (kompensacyjna) rozedma płuc.

Podczas bronchoskopii drzewo oskrzelowe jest kontrolowane przy użyciu wszczepionego bronchoskopu..

Za pomocą tej metody możesz:

ocenić stopień ropienia;
przeprowadzić rehabilitację (czyszczenie) oskrzeli;
do monitorowania rozwoju procesu w dynamice.

Najbardziej pouczająca metoda diagnozy rozstrzeni oskrzeli - bronchografia z kontrastem. Aby go spełnić, konieczne są następujące warunki:

maksymalne oczyszczanie drzewa oskrzelowego;
maksymalne tłumienie procesu ropnego.

Gdy bronchografia wykazuje następujące oznaki rozstrzenia oskrzeli:

ekspansja dotkniętych oskrzeli;
ich zbliżenie;
brak środka kontrastowego w małych oskrzelach, które znajdują się dalej (poniżej) za strefą bronchiektazową - z powodu ostrej różnicy pomiędzy wypełnionymi kontrastem a niewypełnionymi oskrzeli obraz jest podobny do pęczków gałązek lub odciętej miotły.

Dzięki wysokiej jakości bronchografii i obecności charakterystycznego kaszlu z dużą ilością plwociny, diagnoza nie jest trudna.

W większości przypadków choroba atakuje oskrzela prowadzące do podstawowych segmentów lewego płuca, a także do środkowego płata po prawej stronie..

Aktualny

W przypadku rozstrzenia oskrzeli okresy zaostrzenia (obserwowane najczęściej wiosną i jesienią wraz z aktywacją zakaźnych patogenów) naprzemiennie z okresami remisji.

Zdarza się, że po kilkunastu zaostrzeniach w dzieciństwie pacjenci mogą subiektywnie czuć się zdrowi przez wiele lat aż do momentu dojrzewania. Od 14 do 17 lat okres zaostrzeń będzie występował częściej i mniej więcej regularnie..

Przez wiele lat proces ten może być ograniczony, a dzięki odpowiedniej taktyki leczenia można go zatrzymać.. Z drugiej strony ciężkie obturacyjne zapalenie oskrzeli może rozwinąć się jako powikłanie na tle choroby, co z kolei może prowadzić do rozwoju:

niewydolność oddechowa;
serce płucne.

U tych pacjentów mogą wystąpić inne powikłania:

ogniskowe zapalenie nerek;
skrobiawica (głównie nerka);
ropień aspiracyjny (ze strony chorego płuca);
ropień opłucnej (ropień rozproszony bez wyraźnych granic).

Obecnie występowanie takich powikłań stało się mniej powszechne 5-6 razy niż 10-20 lat temu..

Zasady leczenia rozstrzeni oskrzeli

W zależności od stopnia rozwoju leczona jest choroba bronchiektyczna:

metody konserwatywne;
zastosowanie chirurgii.

Przy niewielkich zmianach ze strony drzewa oskrzelowego zaleca się leczenie zachowawcze:

zapobiec zaostrzeniu;
usunąć zaostrzone już pogłoski;
wspierać dobre samopoczucie kliniczne;
w niektórych przypadkach, gdy choroba jest diagnozowana we wczesnym stadium, w celu osiągnięcia prawie całkowitego wyleczenia (obserwuje się to głównie u dzieci).

W przypadku rozległego procesu, gdy radykalna operacja jest technicznie niemożliwa, pokazano metody zachowawcze:

jako leczenie paliatywne, które łagodzi stan pacjenta;
aby zapobiec dalszemu postępowi rozstrzeni oskrzeli;
aby zapobiec rozwojowi powikłań;
jako pomocniczy środek w przygotowaniu pacjenta do bronchoskopii.

W pośrednim przypadku nasilenia choroby ważna jest terapia zachowawcza.:

w przygotowaniu do radykalnej operacji z usunięciem upośledzonych oskrzeli.

Leczenie chirurgiczne jest zalecane w przypadkach, gdy leczenie zachowawcze nie radzi sobie z rozstrzeniami oskrzelowymi:

nie zatrzymuje zaostrzeń w upośledzonych oskrzeli;
nie może powstrzymać dalszego zaangażowania w proces oskrzeli.

Terapia zachowawcza

Główne ogniwa zachowawczego leczenia rozstrzenia oskrzeli:

sanacja drzewa oskrzelowego z maksymalnym możliwym usuwaniem ropnego wydzieliny;
miejscowe działanie leków przeciwdrobnoustrojowych i antyseptycznych na pyogenny czynnik zakaźny (przeprowadzony po rehabilitacji);
wpływ na błonę śluzową oskrzeli mukolitycznych, które ułatwiają wypływ plwociny (przeprowadzonej po rehabilitacji);
pozajelitowa terapia antybiotykowa (ważne jest, aby wiedzieć, że podanie domięśniowe i dożylne nie jest alternatywą dla podawania dooskrzelowo-dożylnego - i vice versa);
ogólne zabiegi wzmacniające - spacery, dobre odżywianie, a także w fazie remisji - również pływanie w basenie i naturalne źródła wody, utwardzanie.

Wśród konserwatywnych procedur są środki mające na celu promowanie wypływu plwociny:

ćwiczenia oddechowe;
masaż klatki piersiowej za pomocą wibratorów;
masaż postawy.

Oczyszczanie drzewa oskrzelowego odbywa się:

przez cewnik transkapalny;
z diagnostyczną laparoskopią.

Drenaż ułożeniowy to drenaż drzewa oskrzelowego metodą naturalną (kaszel), gdy pacjent znajduje się w określonej pozycji.. Najczęściej stosowanymi metodami drenażu postawy są:

pacjent leży w łóżku, którego głowa jest uniesiona, a poduszka usunięta, pacjent jest proszony o obrócenie się na boku, następnie na brzuchu, z powrotem na bok, podczas kaszlu w plwocinie - i tak dalej z powtórzeniami; po 15-20 minutach procedura zostaje zawieszona, koniec głowy ustawiony jest na zwykłą pozycję, zabieg powtarza się po 2-3 godzinach (w zależności od stanu pacjenta);
pacjent kładzie się przez łóżko, górna część jego ciała powinna wisieć tak, aby łokieć na podłodze; pacjent odwraca się z boku na bok, odkaszlu flegmę na 10-15 minut, a następnie robi przerwę i powtarza procedurę.

W niektórych klinikach do drenażu postawy istnieją tabele, w których można regulować kąt nachylenia ich części..

Wielu klinicystów opisuje przypadki, w których po drenażu ułożenia ciała pacjenci doświadczali zatrucia, które wcześniej nie były zatrzymywane innymi metodami..

Leczenie chirurgiczne

Gdy rozstrzeń oskrzelowa wykonuje oszczędzającą resekcję obszaru płuc ze zmienionymi oskrzeli. Interwencja jest przeprowadzana w przypadku, gdy możliwe jest ustalenie granic porażki i jej wielkości.

Resekcja płuca - operacja wyłączenia. Przy "małych formach" decyzja o wykonaniu takiej operacji jest podejmowana z ostrożnością, po serii badań bronchograficznych w dynamice, które potwierdzają ujemną dynamikę, nawet jeśli leczenie zachowawcze nie pomaga..

Jeśli rozstrzeń oskrzeli obserwuje się tylko w jednym płucu, resekcja płuca może być bardziej radykalna, aż do usunięcia płuca wraz z jego rozległym uszkodzeniem. Powinno to jednak uwzględniać teoretyczną możliwość występowania rozstrzeni oskrzeli, a z drugiej strony.

Jeśli rozstęp osłuchowy jest obserwowany po obu stronach, ale jedna strona jest bardziej dotknięta, wówczas możliwa jest resekcja upośledzonego obszaru po tej stronie.. Równolegle należy kontynuować wizyty terapeutyczne. Dzięki tej kombinacji leczenia zachowawczego i operacyjnego stan pacjenta poprawia się lub przynajmniej stabilizuje..

Przy obustronnie symetrycznym uszkodzeniu wykonuje się obustronną resekcję - z reguły wykonuje się ją etapami, z różnicą czasu od 6 do 12 miesięcy.

Operacja nie jest wykonywana, jeśli na górne segmenty płuc wpływa obustronna rozstrzeń oskrzeli.. Ponadto, aby podjąć decyzję o radykalnej operacji, bierze się pod uwagę obecność powikłań zmiany bronchiektycznej - najczęściej jest to:

obturacyjne zapalenie oskrzeli;
ciężka niewydolność oddechowa;
serce płucne.

Zapobieganie

Aby zapobiec rozwojowi rozstrzeni oskrzeli, powinieneś:

unikać czynników, które powodują choroby oskrzeli i płuc - one z kolei prowadzą do rozwoju rozstrzeni oskrzeli;
w przypadku chorób układu oddechowego, które już powstały, skrupulatnie wykonuj recepty lekarza (na przykład nie usuwaj samodzielnie podawanych antybiotyków przepisanych na zapalenie płuc, nawet jeśli obraz kliniczny znacznie się poprawił).

Prognoza

W ciężkich i skomplikowanych postaciach rozstrzeni oskrzeli rokowanie jest poważne. Wśród osób, które były chore od 5 do 10 lat, odnotowano śmierć w 24%, Postęp pogorszenia choroby odnotowano u 45,2% pacjentów, którzy nie zostali poddani szybkiemu leczeniu chirurgicznemu..

Śmiertelność po operacji u takich pacjentów wynosi do 1%. Leczenie chirurgiczne nie zawsze poprawia rokowanie.. Statystyki pokazują, że:

poprawa jest obserwowana w około 50% operowanych;
niezadowalające wyniki odnotowano w 12% przypadków.

Pogorszenie jakości po operacji zależy przede wszystkim od:

niedostateczne określenie zakresu zmiany, która pozostawia część dotkniętych obszarów podczas resekcji;
powikłania pooperacyjne.

W niektórych przypadkach dochodzi do nawrotów choroby - są one związane z ruchem oskrzeli po resekcji, przez co ich funkcja drenażowa pogarsza się.

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant