Proktologia

Objawy i leczenie hemoroidów wewnętrznych

Hemoroidy to patologia żył odbytniczych, którym towarzyszy ich ekspansja z tworzeniem się węzłów żylnych. Hemoroidy wewnętrzne charakteryzują się tym, że te węzły znajdują się pod błoną śluzową ścian jelita wewnątrz światła. Według statystyk medycznych jego rozpowszechnienie w populacji wynosi około 4% (biorąc pod uwagę formy mieszane, liczby są półtora raza wyższe).

Ważne: Hemoroidy rozwijają się u prawie 80% kobiet rodzących. Prawdopodobieństwo rozwoju patologii żył obszaru odbytnicy wzrasta wraz z każdym powtórnym porodem.

Chorobie towarzyszy ból, którego intensywność wzrasta podczas ruchów jelit. Węzły mają skłonność do krwawienia i wypadania. Kiedy pacjent wykonuje laboratoryjne badanie krwi, często wykrywa się objawy niedokrwistości..

Patologia w większości przypadków pojawia się przewlekle z powolnym postępem.. We wczesnych stadiach może nie objawiać się klinicznie, ponieważ istnieje stosunkowo mało zakończeń nerwowych w jelicie odbytnicy. Zmiany naczyniowe nie mogą być określane wizualnie. W związku z tym pacjenci często zwracają się do proktologa z już dość zaniedbanymi wewnętrznymi hemoroidami..

Po co rozwijać wewnętrzne hemoroidy?

Ważne: do tworzenia hemoroidów wewnętrznych wymaga połączenia dwóch warunków - względnej słabości ścian naczyń krwionośnych (żylnych) i wzrostu ciśnienia śródnaczyniowego (odbytniczego).

Przyczyny choroby obejmują:

  • predyspozycje genetyczne;
  • hipodynamia;
  • praca osiadła;
  • nadmierne ćwiczenia;
  • nieprzestrzeganie zasad picia (niskie spożycie wody prowadzi do zgrubienia krwi);
  • nadużywanie alkoholu;
  • przewlekłe zaparcia;
  • częste biegunki (w tym na tle nadużywania środków przeczyszczających);
  • niezdrowa dieta;
  • nadwaga (otyłość);
  • poród;
  • guzy narządów miednicy;
  • infekcje jelitowe;
  • współczynnik wieku;
  • czynniki psycho-emocjonalne (stres).

Jednym z głównych czynników predysponujących do choroby jest predyspozycja genetyczna.. Nawet w prenatalnym okresie rozwoju, powiększone jamiste (jamiste) formacje są położone w dystalnym jelicie. W przyszłości zwiększają się i przesuwają, tworząc węzły.

Częste podnoszenie ciężarów prowokuje również powstawanie patologicznych węzłów żylnych splotów..

Niski pobór płynów (mniej niż 1,5 litra na dzień) powoduje utrwalenie konsystencji mas kałowych, co często prowadzi do zaparć. Ponadto, na tle odwodnienia organizmu, właściwości reologiczne krwi pogarszają się, a to z kolei wywołuje zakrzepicę żylną..

Przekąski w biegu, niskie spożycie błonnika i uzależnienie od pikantnych i słonych potraw naruszają ruchliwość jelit.

Krążenie krwi w ścianie jelitowej ulega znacznemu pogorszeniu, jeśli dochodzi do ucisku naczyń przez nowotwór lub złogi tłuszczu..

Infekcje jelitowe często przyczyniają się do pojawienia się mikroskopijnych zmian na powierzchni błony śluzowej jelit, co również przyczynia się do rozwoju hemoroidów wewnętrznych.

Pacjenci w podeszłym wieku w wyniku naturalnych zmian związanych z wiekiem zaniku włókien mięśniowych, a to często prowadzi do tworzenia wewnętrznych węzłów.

Częsty stres niekorzystnie wpływa na wiele funkcji organizmu, w tym - i na aktywność jelit.

Objawy hemoroidów wewnętrznych

Najważniejszą różnicą między wewnętrzną postacią hemoroidów od zewnętrznego lub mieszanego - jest brak zmian zauważalnych podczas zewnętrznego badania. Patologiczne formacje (węzły) są zlokalizowane w świetle w bezpośrednim sąsiedztwie zwieracza odbytu lub w pewnej odległości od niego.

Nasilenie objawów zależy od wielkości przedłużenia żylaków. Stopniowa progresja jest charakterystyczna dla hemoroidów; w klinicznej proktologii zwykle rozróżnia się 4 etapy rozwoju tej patologii:

  1. Wczesne węzły są małe; nie powodują niedogodności dla pacjenta. W rzadkich przypadkach, żylaki mogą zostać uszkodzone przez gęste masy kałowe, co wywołuje proces zapalny. Z powodu wydzielania wysięku, strefa okołoustna jest stale nawilżona, co powoduje swędzenie (lub pieczenie). Drobne plamy krwi są czasem określane na papierze toaletowym po defekacji, ale w większości przypadków krew wykrywa się tylko w badaniach laboratoryjnych testów kału. Pacjenci skarżą się na niejasny dyskomfort w obszarze odbytnicy po wypróżnieniu..
  2. Jeśli terapia nie rozpocznie się wcześniej, proces postępuje.. Rozszerzenia żylakowe zwiększają swój rozmiar, co powoduje uczucie obcości ciała i uczucie ciężkości w jelicie. Po wysiłku fizycznym, kaszel lub wysiłek z węzłów wychodzi z odbytu, ale następnie spontanicznie "wycofuje" z powrotem. Krwawienie staje się wyraźnie widoczne na papierze toaletowym i na powierzchni fekaliów. Każdemu wypróżnieniu towarzyszy ból o umiarkowanej intensywności. Z laboratoryjną analizą objawów niedokrwistości we krwi są wykrywane. Objawy kliniczne mogą ustępować przez pewien czas, tj. Możliwa jest remisja. Na tym etapie ból staje się ostry, a pacjent prawie zawsze martwi się. Rozszerzenia hemoroidalne powiększają się tak bardzo, że wychodzą na zewnątrz nawet na tle bardzo nieznacznych obciążeń. Nie mogą już być niezależnie wciągane, a pacjent jest zmuszony je zresetować. Charakteryzuje się ciężką reakcją zapalną i rozwojem powikłań w postaci krwawienia z odbytu i szczelin odbytu..
  3. Najcięższy (zaniedbany) etap charakteryzuje się występowaniem węzłów, których ustalenie jest prawie nierealne. Ostry ból dręczy stale; mają tendencję do zwiększania się podczas siedzenia lub chodzenia. Okresy zaostrzenia stają się częste. Prawdopodobieństwo takich powikłań, jak ściskanie węzłów z martwicą tkanek jest wysokie.

Stopień zaawansowania hemoroidów wewnętrznych zależy od indywidualnych cech organizmu i obecności czynników prowokujących..

Komplikacje

Powikłania hemoroidów wewnętrznych obejmują:

  • zakrzepica żylna;
  • naruszenie hemoroidów;
  • wypadanie warg;
  • krwawienie z odbytu;
  • niedobór zwieracza odbytu.

Hemoroidy prowadzą do stagnacji krwi w żyłach, a to powoduje zakrzepicę.. Objawami tego powikłania są: powiększenie węzłów, nabycie niebieskawo-fioletowego odcienia i ostre bóle w okolicy odbytu, które zwiększają się wraz z badaniem palpacyjnym.

Naruszenie jest zwykle spowodowane przez podnoszenie ciężarów i wysiłek w przypadku problemów z wypróżnianiem.. Zakrzepica rozwija się w zdeformowanych miejscach; silny brak miejscowego krążenia krwi prowadzi do martwicy (martwica tkanek). Typowymi objawami naruszenia są intensywny ból wygięty i uczucie obcego ciała w odbytnicy. Podczas badania proktologicznego wykrywane są wystające węzły, które mają bardzo ciemny (do czerni) kolor..

Częste komplikacje III-IV Stopnie hemoroidów wewnętrznych są stałym krwawieniem z ciał jamistych.. Wraz z nim pacjent skarży się na ogólne osłabienie (z powodu wzrastającej anemii). Analizy wskazują na spadek stężenia hemoglobiny we krwi do 40-50 g / l.

U pacjentów w podeszłym wieku częsta utrata węzłów na tle progresywnych guzków krwawniczych w niektórych przypadkach prowadzi do osłabienia zwieracza odbytu. To powikłanie objawia się nietrzymaniem gazów, a nawet zawartością odbytnicy (masy płynnego kału).

Diagnostyka

Uwaga: patologicznie, w przypadku hemoroidów wewnętrznych wykrywa się węzeł błony śluzowej, którego formacje naczyniowe składają się z ciał patologicznych (jamistych). Z kolei składają się z dużej liczby jam oddzielonych ściankami tkanki łącznej i mięśniowej..

Wczesna diagnoza jest często trudna, ponieważ zewnętrzne przebarwienia żylne nie są wykrywane, a dolegliwości pacjentów są raczej niejasne (często występują bezobjawowe).

Charakterystyczne węzły są wykrywane przez badanie palcem. Badanie manualne pozwala ocenić ich położenie, strukturę, wielkość i stopień bólu. Ciała jamiste można grupować lub rozmieszczać wzdłuż różnych odcinków ściany jelita. Jeśli choroba rozwinie się przez długi czas, zostanie wykryty zmniejszony ton mięśni zamykających w regionie odbytnicy..

W celu wyjaśnienia diagnozy proktolodzy posługują się endoskopowymi metodami diagnostycznymi - anoskopią i sigmoidoskopią. Anscopy umożliwia sprawdzenie odbytnicy na głębokość nie większą niż 10 cm; przy wyższej lokalizacji przedłużenia żylaków wymagane jest użycie rektoromanoskopu - rura o długości do 25 cm, wyposażona w optykę i system oświetleniowy.

Podczas endoskopii lekarz może wykonać biopsję - próbkę tkanki do badania cytologicznego i histologicznego. Jest to konieczne do diagnostyki różnicowej guzów hemoroidalnych..

Dodatkowo stosuje się irygoskopię - badanie rentgenowskie jelita grubego z wstecznym wprowadzeniem środka kontrastowego (siarczan baru). Rentgen pomaga uwidocznić wszelkie wybrzuszenia (w tym poszerzenia jamiste) i przetokę odbytu..

Zwróć uwagę: Podczas badania dzieci z irygoskopią często zastępują wszystkie inne rodzaje badań proktologicznych.

Proces przygotowania do wszelkiego rodzaju diagnostyki instrumentalnej w praktyce proktologicznej obejmuje dietę przez 1-2 dni. W tym samym czasie, surowe jedzenie jest wyłączone z diety.. Bezpośrednio przed badaniem pacjentowi podaje się oczyszczającą lewatywę (w niektórych przypadkach można zrezygnować ze środków przeczyszczających).

Dodatkowe metody badań obejmują badanie krwi utajonej w kale, Giardia i jaja robaków. Często jest to obecność pasożytów, a nie hemoroidy stają się przyczyną takich objawów jak świąd odbytu.

Ważne: diagnostyka różnicowa wewnętrznych węzłów żylnych z uchyłkiem, kłykcinami, wadami rozwojowymi, nowotworami złośliwymi i wypadaniem odbytnicy.

Leczenie wewnętrznych hemoroidów i profilaktyki

Jeśli choroba zostanie zdiagnozowana na wczesnym etapie ostrej fazy, możliwe jest leczenie zachowawcze.. Leczenie objawowe obejmuje normalizację czynnościowej czynności jelit (leki dietetyczne i na receptę, które stymulują ruchliwość) oraz wyznaczenie środków przeciwbólowych do stosowania miejscowego. Jednym z najważniejszych zadań leczenia hemoroidów wewnętrznych jest zapobieganie zakrzepicy żylnej. Hepatrombinę G i Proctosedil stosuje się miejscowo i doustnie - preparaty poprawiające napięcie żył - Detralex i Troxevasin.

Środki na administrację doustną są przypisane do powtarzających się kursów; czas trwania każdego z nich wynosi 3 miesiące.

Skuteczność takich technik, jak skleroterapia, a także elektrokoagulacja i koagulacja w podczerwieni została udowodniona klinicznie..

Uwaga: Skleroterapia jest wstępem do żył substancji o działaniu obliteracyjnym, która powoduje zapadnięcie i zamknięcie światła naczynia. W wystarczająco krótkim czasie żyły stają się puste, a następnie następuje resorpcja..

Na iI-IIEtap I pokazuje kriodestrukcję (wystawienie węzłów na działanie ultra niskich temperatur za pomocą ciekłego azotu).

W trudnych sytuacjach lekarze muszą uciekać się do podwiązania tętnic węzłów za pomocą pierścieni lateksowych (pod kontrolą ultrasonografii dopplerowskiej). Interwencja chirurgiczna może obejmować podwiązanie lub wycięcie patologicznych węzłów. Alternatywą jest hemoroidektomia..

Kiedy zdiagnozowano zakrzepicę, przepisano leki przeciwzapalne. Często wymagana jest operacja, której celem jest usunięcie zakrzepów krwi i dotkniętych obszarów splotu żylnego..

Zerwanie węzłów jest wskazaniem do ręcznej redukcji. Z nieskutecznością technik uciekła się do operacji, ale tylko w remisji.

Dzięki terminowej i odpowiedniej terapii prognozowanie całkowitego wyleczenia jest korzystne..

Najważniejsze środki zapobiegania hemoroidom wewnętrznym:

  • zwalczanie przewlekłych zaparć i częstych przypadków biegunki;
  • normalizacja żywienia;
  • zgodność z reżimem picia;
  • wykluczenie znacznego wysiłku fizycznego;
  • prowadzenie aktywnego stylu życia;
  • odmowa alkoholu i nikotyny.

Aby zmniejszyć częstość zaostrzeń, zaleca się przypisanie kursów venotonikov (doustne i lokalne w postaci czopków doodbytniczych).

Vladimir Plisov, recenzent medyczny