Guz esicy jest złośliwym nowotworem pochodzącym z esicy komórek nabłonkowych jelita. W początkowych stadiach rozwoju choroby charakterystyczny jest przebieg bezobjawowy, następnie następują bóle o właściwej lokalizacji i dyskomfort w jamie brzusznej..
Guz jelita esowatego jest dość powszechny. Dział ten znajduje się nieco ponad odbytnicą. Wśród wszystkich guzów jelita grubego odsetek guzów okrężnicy esicy wynosi 34%. Najczęściej pacjenci mają od 40 do 60 lat. Kobiety, w przeciwieństwie do mężczyzn, chorują 1,5 razy rzadziej. Guz jest niebezpieczny w wyniku przerzutów do pobliskich narządów. Dotyczy głównie płuc, wątroby i kręgosłupa.
Treść artykułu:
- Przyczyny raka esicy
- Objawy raka esicy
- Klasyfikacja guzów esicy
- Rozpoznanie raka esicy
- Sigmoid leczenie guza
Przyczyny raka esicy
Przyczyny raka esicy są przede wszystkim spowodowane strukturą tej części jelita. Znajduje się w lewej części jamy brzusznej i tworzy literę S. Jeśli z jakiegoś powodu przetrawione pożywienie przechodzi powoli przez jelito, to w regionie esicy jest ono najdłużej trwające. Toksyczne substancje zawarte w pokarmach przez długi czas stykają się ze ściankami jelita, powodując procesy zapalne, które są podstawą do dalszego rozwoju nowotworu złośliwego.
Czynnikami prowokatorami zwiększającymi ryzyko powstania nowotworu są:
Brak odpowiedniej aktywności fizycznej, siedzący tryb życia.
Niewłaściwa dieta, rozpowszechnienie w diecie tłustych, smażonych i pikantnych potraw, tłuszczów zwierzęcych i lekkich węglowodanów. Im mniej w diecie błonnika, tym większe ryzyko rozwoju choroby. Takie menu prowadzi do spowolnienia ruchliwości jelit i do faktu, że w zawartości jelitowej ilość substancji rakotwórczych zostanie zwiększona.
Przewlekłe zaparcie jest kolejnym powodem powstawania guza. Prowadzą do tego, że szkodliwe substancje nie są usuwane z organizmu przez długi czas, a same stałe kale uszkadzają błonę śluzową jelita.
Nadużywanie alkoholu zwiększa ryzyko rozwoju guza..
Wszelkie stany zapalne jelit, jak również stany przedrakowe, w tym polipy, uchyłki itp., Są niebezpieczne..
Genetyczne predyspozycje do rozwoju choroby występują u osób, których bliscy krewni cierpią na podobną patologię..
Objawy raka esicy
Objawy esicy nowotworu we wczesnych stadiach choroby są prawie niemożliwe do zauważenia. To jest główne niebezpieczeństwo choroby. Bezobjawowy postęp często prowadzi do tego, że guz można wykryć w późnych stadiach jego rozwoju.
Oznaki, które mogą wskazywać na proces nowotworowy w esicy okrężnicy są następujące:
Dyskomfort w jelitach, wzdęcia, dudnienia i zabawy, objawy wzdęć. Czasem są ledwo zauważalne, a czasami są w stanie poważnie zakłócić jakość życia pacjenta..
Jeśli we wczesnych stadiach rozwoju choroby stolce są najczęściej niestabilne (zaparcia są zastępowane przez biegunkę), to wraz z rozwojem nowotworu dominują zaparcia u ludzi.
W masie kałowej mogą być widoczne smugi krwi, zanieczyszczenia ropnej i śluzu..
Skurczowy ból w lewej połowie brzucha może wskazywać, że guz wyrósł do ściany jelita i zakłóca normalny ruch mas kałowych. Czasami choroba jest wykrywana podczas leczenia pacjenta w związku z rozwiniętą niedrożnością jelit..
Pacjenci doświadczają ogólnego osłabienia i złego samopoczucia. W miarę postępu choroby wzrasta zmęczenie, apetyt znika, masa znika. Skóra nabiera niezdrowego szarawego zabarwienia, temperatura ciała przez długi czas pozostaje pod oznakami podgorączkowymi.
Intoksykacja guza organizmu powoli, ale systematycznie się rozwija.
Jeśli dana osoba ma niedrożność jelitową, wówczas doświadcza poważnych bólów, takich jak skurcze. Występują w napadach, które pojawiają się średnio co 10 minut. Gazy przestają odchodzić, krzesło jest nieobecne, żołądek powiększa się. Czasami pojawiają się wymioty.
Zapalenie otrzewnej jest niebezpiecznym powikłaniem procesu nowotworowego, który rozwija się na tle zniszczenia sigmoidalnej ściany okrężnicy.
Powiększona wielkość wątroby, żółknięcie skóry, niedokrwistość - wszystkie te objawy rozwijają się w zaawansowanych stadiach choroby.
Inne objawy procesu nowotworowego pojawią się w zależności od tego, który narząd ma wpływ na przerzuty..
Klasyfikacja guzów esicy
W zależności od struktury guza rozróżnia się następujące typy guza:
Gruczolakorak, reprezentowany przez komórki gruczołowe. Jest to najczęstszy rodzaj guza, który wykrywa się średnio w 80% przypadków. Istnieją trzy stopnie różnicowania guzów gruczolakowatych (guzy o wysokim, średnim i niskim zróżnicowaniu), im niższy, tym niższy wskaźnik przeżycia pacjentów z rakiem.
Gruczolakoraki śluzówki, reprezentowane przez komórki śluzowe wytwarzające dużą ilość śluzu. Nowotwory te szybko się rozwijają, a przerzuty wcześnie..
Guz w kształcie pierścienia charakteryzuje się niekorzystnym przebiegiem, ale rzadko jest wykrywany w nie więcej niż 4% przypadków..
Rozpoznanie raka esicy
Rozpoznanie sigmoidalnego guza rozpoczyna się od zbadania pacjenta, zebrania historii i skarg pacjenta. Maksymalną informację o guzie można uzyskać po kolonoskopii i rektoromanoskopii. Metody te umożliwiają wizualizację guza, ocenę jego wielkości, określenie dokładnej lokalizacji. Podczas badania lekarz zbiera tkankę nowotworową do późniejszej analizy histologicznej..
Obowiązkowe jest podawanie stolca na krew utajoną, a także na irygoskopię. Jednak ostateczną diagnozę można postawić tylko na podstawie wyników histologicznego badania guza. Przerzuty do innych narządów wykrywa się za pomocą ultrasonografii, radiografii, MRI i CT.
Sigmoid leczenie guza
Leczenie esicy powinno być złożone. Obejmuje zabiegi chirurgiczne, chemioterapię i radioterapię. W tym przypadku główną rolę przypisuje się operacji, podczas której przeprowadza się najbardziej możliwe usunięcie guza. Ilość interwencji zależy od tego, jak rozpowszechniony jest guz. Jeśli wykryto nowotwór we wczesnych stadiach rozwoju, możliwe są zabiegi endoskopowe na jelicie..
Resekcja esicy jest wykonywana w przypadku wykrycia guzów o znacznej wielkości. Równolegle usuwane są węzły chłonne zlokalizowane regionalnie, a także miejsce krezki. Oprócz dotkniętych tkanek, konieczne jest przejęcie 5 cm niezmienionej tkanki (odcinki proksymalne i dystalne). Możliwe jest wykonanie operacji dwuetapowej i jednoetapowej. Jeśli interwencja jest przeprowadzana w jednym etapie, guz jest usuwany z pacjenta, a następnie stosuje się zespolenie. Ta manipulacja zachowuje integralność jelit. Gdy guz jest szeroko rozpowszechniony, esicy okrężnicy są całkowicie wycinane i tworzą kolostomię. W tym samym czasie część okrężnicy jest wydalana przez przednią ścianę jamy brzusznej. Drugim etapem operacji jest utworzenie zespolenia między-jelitowego, przez które część jelita grubego jest połączona z odbytnicą. Ta procedura jest wykonywana kilka miesięcy po pierwszej operacji..
Przed i po operacji pacjenci są polecani do chemioterapii i radioterapii. Jeśli choroba ma zaawansowaną fazę, pacjent otrzymuje leczenie paliatywne, mające na celu zmniejszenie bólu i przedłużenie jego życia. Operacje ratunkowe są wykonywane podczas powstawania niedrożności jelit, z zapaleniem otrzewnej i innymi stanami, które niosą bezpośrednie zagrożenie dla życia pacjenta..
Co do prognozy, zależy to od rozległości procesu nowotworowego w momencie rozpoczęcia leczenia. Średni procent pięcioletniego przeżycia takich pacjentów wynosi 65%, a jeśli choroba zostanie zdiagnozowana w pierwszym etapie, liczba ta wynosi 93%, aw drugim - 82%. Wskazuje to, że w przypadku guzów w stadium ćwierćnutowym procent przeżycia pięcioletniego wynosi tylko 8%..