Przerzuty tarczycy
Przerzuty nowotworowe gruczołu tarczowego obejmują wiele narządów, większość z nich występuje w tkance kostnej, mózgu, wątrobie i nadnerczach. Komórki nowotworowe są transportowane z przepływem limfy lub krwi, chwytają różne części ciała, rozprzestrzeniając się szybko po całym ciele. Przerzuty, w obecności komórek nowotworowych w tarczycy, mogą rozprzestrzeniać się krwioobiegiem i limfogennym.
W przerzutach limfatycznych dotyczy to węzłów chłonnych, które znajdują się w jamie szyjnej i bocznym trójkącie szyi. Także w tym przypadku przerzuty są skoncentrowane w przed-gardłowych i prawie tchawiczych węzłach chłonnych. Statystyki potwierdzają, że miejscowe przerzuty w obszarze tchawicy lub w wiązce nerwowo-naczyniowej szyi występują u około 60% pacjentów..
Hematogenne przerzuty przyczyniają się do rozprzestrzeniania przerzutów do płuc, kości, mózgu, wątroby i innych narządów. Najczęściej dotknięte są żebra, kręgosłup, miednica, łopatka i kości biodrowe. Określa obecność przerzutów - ból, kruchość kości, wysoki poziom wapnia we krwi, znaczne zmniejszenie apetytu, zaparcia, nudności, wymioty, zmiany w rytmie serca i równowagę psychiczną.
Objawy przerzutów w płucach to krwawa plwocina, suchy kaszel, trudności w oddychaniu, ból w klatce piersiowej. Jest szybkie zmęczenie. Przerzuty do płuc mogą być naciekowe i ogniskowe, różnej wielkości, wielokrotnej i pojedynczej. W przypadku przerzutów w wątrobie osoba odczuwa wzdęcia i ucisk po prawej stronie, masa szybko się zmniejsza, nudności, zmęczenie pojawia się.
Jeśli przerzuty przejęły mózg, pacjent doświadcza ciągłych bólów głowy, jego ruchy są ograniczone, odczucie czasu jest tracone, pojawiają się wymioty. Przerzuty diagnozuje się, wykonując badanie krwi i moczu, stosując metodę magnetycznego rezonansu jądrowego, stosując badania radioizotopowe, rentgen, tomografia komputerowa. Terminowe usuwanie przerzutów lub całkowite usunięcie tkanki tarczycy przyczynia się do zachowania życia. W leczeniu przerzutów stosuje się chemioterapię, bardzo skutecznie hamującą wzrost komórek nowotworowych.
Rak brodawkowaty tarczycy
Raka brodawkowatego tarczycy jest najczęstszą postacią guza, może wystąpić w każdym wieku, częściej u młodych kobiet, czasami występuje u dzieci. Przebieg choroby jest długi, względnie korzystny, w zależności od wielkości i zasięgu rozprzestrzeniania się. Ta forma raka ma kilka wariantów rozwoju, może być mikroskopijnym guzkiem na obu płatach, który również wychwytuje otaczające tkanki..
Rak brodawkowaty jest nieregularną lub torbielowatą formacją. Ten rodzaj raka jest doskonały do leczenia. Przerzuty mogą rozprzestrzeniać się na szyję, podobnie jak w przypadku małych guzów, oraz z ich dużym rozmiarem. Oczywiście, obecność przerzutów w węzłach chłonnych szyi po operacji zwiększa ryzyko nawrotu choroby, ale jeśli rozpoczniesz leczenie w odpowiednim czasie, nie prowadzi to do śmierci. Odległe przerzuty w brodawkowatym raku tarczycy są rzadkie, najprawdopodobniej mogą obejmować płuca i kości.
Najgorszym rokiem jest, jeśli guz wykiełkuje kapsułkę tarczycy. Lekarze nie odkryli konkretnego powodu występowania raka brodawkowatego tarczycy, ale znane są czynniki zwiększające szanse rozwoju tej patologii. Niektóre z nich są uważane za zespół Cowdena, rak tarczycy lub wole w historii rodziny, wiek od 30 do 50 lat, stosowanie radioterapii w leczeniu hemoblastozy, efekt promieniowania.
Ponieważ kobiety są najbardziej dotknięte rakiem brodawkowatym, płeć jest również czynnikiem ryzyka. Początek choroby objawia się pojawieniem się węzła tarczycy, który ma gęstą konsystencję. Utworzony nowotwór jest zwykle mobilny przy mechanicznym przemieszczaniu i po połknięciu. Ale jeśli kiełkowanie guza brodawkowego występuje w otaczających tkankach, proces połykania zostaje zakłócony i staje się nieruchliwy. Aby zapobiec rozwojowi bardziej agresywnego przebiegu raka brodawkowatego tarczycy można jedynie regularne wizyty u lekarza.
Często rak brodawkowaty tarczycy nie objawia się subiektywnymi objawami, a pacjenci zwracają się do specjalisty, gdy występują przerzuty, co komplikuje leczenie. Rak brodawkowaty praktycznie nie jest wrażliwy na promieniowanie rentgenowskie, w trakcie stosowania złożonej terapii po zabiegu lekarz może zalecić ekspozycję na promieniowanie rentgenowskie tarczycy i sąsiednich węzłów chłonnych.
Leczenie raka brodawkowatego obejmuje dwie metody:
- operacja - częściowe lub całkowite usunięcie tkanki tarczycy, jeśli sąsiednie węzły chłonne w szyi, następnie są usuwane.
- radioaktywny jod - całkowite zniszczenie przerzutów, ognisk nowotworowych, które mogły znajdować się w płucach lub w regionie regionalnej węzłów chłonnych.