Czerniak (melanoblastoma) odnosi się do nowotworów złośliwych, które powstają w miejscu komórek pigmentowych (melanocytów) producentów melaniny. Najbardziej prawdopodobnym miejscem lokalizacji patologii jest skóra, rzadziej wpływa na błony śluzowe (siatkówka, usta, pochwa, odbyt). Czerniak jest uważany za jeden z najniebezpieczniejszych nowotworów złośliwych..
Czerniak oka jest najczęstszym pierwotnym guzem oka, któremu towarzyszy przede wszystkim ostry spadek widzenia. Niewielki czerniak jest często mylony, gdy postrzegany jest jako plama pigmentu w obszarze oczu. Według statystyk ta patologia przejawia się w 5-7% wszystkich przypadków patologii u osoby o zabarwieniu pigmentowym ze złośliwym przebiegiem..
Objawy czerniaka oka
Czerniak oka dzieli się na czerniaka spojówki, powieki, ciała naczyniowego lub rzęskowego, tęczówki. Rzadko występujący czerniak wieku ma najwyższy stopień złośliwości i dlatego należy do najgroźniejszych patologii, należy do podskórnych i skórnych formacji.
Czerniak w spojówkach oka u pacjentów jest rzadki. Powstaje w większości przypadków na miejscu plam pigmentowych i może pojawiać się zarówno u osób starszych, jak i młodych. Edukacja może ostatecznie przejść do powieki, wpłynąć na rogówkę, orbitę oka, co może być niebezpieczne. Czerniak spojówki rozwija się bardzo szybko, w niektórych przypadkach szybko osiągając duże rozmiary. Mogą również wpływać na rogówkę, twardówkę i orbitę gałki ocznej..
Śródczaszkowe czerniaki lub czerniaki w okolicy naczyniówki znajdują się w większości przypadków w ich własnej naczyniówce (85% przypadków). Jednak u 9% pacjentów formacja ta występuje w ciele rzęskowym, aw 6% w tęczówce. Ostatnio wśród różnych patologii oka liczba pacjentów wzrosła dokładnie z tą diagnozą. Wielkość guza może wynosić do 15 mm..
Istnieją dwie formy rozwoju czerniaka naczyniówki: guzkowy (najczęściej) i rozproszony lub planarny. Z morfologicznego punktu widzenia rozróżnia się cztery typy guza: wrzecionowate, fascikowe, nabłonkowe i mieszane. Najbardziej złośliwym z nich jest nabłonkowy czerniak, a czerniak z najkorzystniejszym rokowaniem to wrzeciono.
W większości przypadków nie jest możliwe określenie makroskopowo typu czerniaka. Ważne jest, aby zobaczyć charakterystyczne zmiany w czasie. Główne objawy czerniaka to: spadek widzenia, dyskomfort w okolicy oczu, zmiana koloru, pojawienie się owrzodzeń, powiększenie oka, któremu towarzyszy obrzęk pod powieką, krwawienie w obszarze dotkniętym chorobą, tworzenie się węzłów.
Leczenie czerniaka
Terapię przeprowadza się po dokładnym zbadaniu i rozpoznaniu. Do chwili obecnej w praktyce stosuje się kilka metod leczenia czerniaka oka. Najbardziej powszechnym i skutecznym z nich jest zabieg chirurgiczny, któremu towarzyszy całkowite usunięcie guza. Wycięcie wykonuje się razem z sąsiadującymi obszarami zdrowej tkanki. Równocześnie z czerniakiem hypodermę całkowicie przycina się do powięzi mięśnia poniżej. Konieczność wycięcia powięzi uważana jest za kwestię kontrowersyjną i wielu ekspertów nie jest wykonywanych. Pozytywne węzły chłonne również podlegają resekcji..
Interwencja chirurgiczna może być wykonana przy użyciu mikroskopu, który służy do poprawy jakości środków w celu monitorowania postępu operacji, zwiększając jej skuteczność..
Immunoterapia z zastosowaniem interferonu alfa-2b, radioterapia, fotodynamiczna, systemowa chemioterapia, krio- i laserowa destrukcja są również stosowane w terapii choroby..
Leczenie czerniaka powieki w większości przypadków w połączeniu. Obejmuje radioterapię i natychmiastową operację..
Leczenie czerniaka spojówki oka wymaga również zintegrowanego podejścia, a raczej częściowego lub całkowitego usunięcia gałki ocznej lub wycięcia całej orbity, po której pacjent wymaga przebiegu radioterapii.
Współcześni lekarze starają się, w miarę możliwości, stosować metody leczenia zachowującego narządy. Istnieją dowody, że operacja, której towarzyszy utrata wzroku, nie daje korzystnego rokowania..
Specjaliści zauważają, że w przypadku czerniaka w okolicy spojówki i na skórze powiek, bardziej skuteczne i bezpieczniejsze jest stosowanie niechirurgicznych metod leczenia, takich jak kriodestrukcja. Ta technika pozwala na zachowanie funkcji wizualnych bez istotnych zmian..