Mastopatia włóknista jest naruszeniem stosunku tkanki łącznej i nabłonkowej tkanki piersi, czemu towarzyszą zmiany natury proliferacyjnej i regresywnej.
Zwyczajowo rozróżnia się dwie formy choroby:
Postać proliferacyjna charakteryzuje się uruchomieniem procesu proliferacji, czyli proliferacji nabłonka i tkanki łącznej poprzez podział ich komórek. W przypadku proliferacji o umiarkowanym nasileniu ryzyko przekształcenia się procesu patologicznego w złośliwy wynosi 2,34%. Przy wyraźnym stopniu proliferacji wartości te wzrastają do 31,4%.
Postać nieproliferacyjna. W tej postaci choroby wewnątrz piersi powstają cysty o różnych rozmiarach: od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Na początkowym etapie rozwoju choroby dochodzi do tworzenia struktur przypominających skupiska winogron. Wraz z postępem patologii rozpoczyna się proces zwiększonej produkcji kolagenu, który prowadzi do zagęszczenia tkanki łącznej, jej wzrostu i powstawania blizn. W rezultacie zraziki, które reprezentują gruczoł piersiowy, rozciągają się i tworzą się w nich cysty. Nieproliferacyjna postać choroby nie stwarza wysokiego ryzyka złośliwości procesu patologicznego. To nie więcej niż 0,86%.
Jeśli przyjrzymy się statystyce choroby jako całości, to wśród kobiet na całym świecie występuje tendencja do zwiększania patologii. W wieku rozrodczym choroba dotyka średnio do 40% kobiet. Jeśli w przeszłości występowały liczne choroby ginekologiczne, ryzyko wystąpienia mastopatii wynosi od 70 do 98%. Kobiety cierpiące na nadmierną patologię narządów płciowych są narażone na większe ryzyko. W okresie menopauzy rozproszona mastopatia włóknikowa jest mniej powszechna. Dotyczy do 20% kobiet. Po menopauzie najczęściej pojawiają się nowe torbiele. Ten fakt statystyczny jest kolejnym dowodem na bezpośredni udział hormonów w rozwoju choroby..
Treść artykułu:
- Objawy mastopatii włóknisto-torbielowatej
- Przyczyny mastopatii włóknisto-torbielowatej
- Czy mastopatia fibrobutyczna jest niebezpieczna??
- Leczenie mastopatii włóknisto-torbielowatej
Objawy mastopatii włóknisto-torbielowatej
Wiadomo, że w Rosji 90% kobiet niezależnie identyfikuje patologię piersi, a tylko 10% wszystkich przypadków jest diagnozowanych przez lekarzy..
Objawy choroby rzadko występują w ukryciu i nie zauważają ich dość trudno:
Ból, z lokalizacją w gruczołach sutkowych. Ten ból nazywa się mastalgia. Najczęściej zaczyna zakłócać kobietę w drugiej połowie cyklu lub w jej środku. Z natury mastalgia może różnić się od nudy do przekłuwania i pękania. Możliwe jest napromieniowanie bólu szyi, podżebrza, barku i pleców. Kiedy rozpoczyna się miesiączka, ból albo znacząco maleje, albo całkowicie ustaje. Po zakończeniu miesiąca znikają i aż do następnego środkowego cyklu kobieta nie jest niepokojona. Jednak wraz z postępem choroby ból staje się bardziej intensywny i nie ustępuje po zakończeniu cyklu, co powoduje dyskomfort dla kobiety przez cały czas. Czasem nawet lekkie dotknięcie klatki piersiowej powoduje ból..
Tkanka piersiowa równomiernie zagęszcza się i pęcznieje.
Podczas wykonywania badania palpacyjnego możliwe jest sondowanie ziarnistych struktur gruczołu.
Jeśli naciśniesz na brodę, pojawi się zaznaczenie. Mogą być przezroczyste lub przypominają siarę. W okresie przedmiesiączkowym zwiększa się wydzielanie z brodawek sutkowych. Kobieta może wykryć skazy na wewnętrznej stronie biustonosza. Jeśli wyładowanie osiągnie zielonkawy lub lekko żółty odcień, oznacza to dodanie wtórnej infekcji lub początku procesu zapalnego. W takim przypadku odłożenie wizyty u lekarza jest surowo zabronione..
Powiększone i tkliwe węzły chłonne zlokalizowane w pobliżu gruczołu mlekowego.
Carcinophobia jest kolejnym częstym objawem kobiet z mastopatią. Jest to patologiczny strach związany ze strachem przed onkologią. Rozwija się na tle dyskomfortu w klatce piersiowej. Często właśnie z powodu fobii nowotworowej kobiety odkładają wizytę u lekarza z obawy przed potwierdzeniem własnych obaw. Często rak jest związany z atakami paniki, zaburzeniami lękowymi, hipochondrią.
Zaburzenia snu spowodowane bólem. Niewystarczający nocny odpoczynek prowadzi do zwiększonej drażliwości, niepokoju, nerwowości, zmniejszonej wydajności.
Podwyższony poziom estrogenu i niewystarczająca ilość progesteronu prowadzi do odpowiednich objawów niewydolności hormonalnej. Naruszenie cyklu menstruacyjnego, wyraźny zespół napięcia przedmiesiączkowego, obfite krwawienie, występowanie plamienia w okresie między miesiączkami - wszystkie te objawy często towarzyszą mastopatii.
Często podczas wykonywania kompleksowego badania ginekologicznego kobiet z rozlanym włóknisto-torbowym mastopatią znajdują się torbiele jajników i włókniaki macicy. Endometrioza i rozrost endometrium są również chorobami przylegającymi do patologii piersi..
Suchość skóry, kruchość paznokci i włosów są pośrednimi objawami wskazującymi na patologię gruczołu piersiowego o charakterze włóknisto-torowym.
Konieczne jest także rozróżnienie objawów różnych postaci mastopatii torbielowatej:
Mastopatia z przewagą składnika włóknistego. W tej postaci dochodzi do zmian włóknistych w tkance łącznej znajdującej się między płatami piersi. Często obserwuje się proliferację nabłonka śródprzewodowego, co staje się przyczyną zwężenia lub pełnego zespolenia kanałów mlecznych. Kobiety odczuwają silny ból, dobrze się układają. Ciężkość włóknista może mieć różny stopień nasilenia, w zależności od stadium choroby.
Mastopatia z przewagą składnika gruczołowego. Ta forma choroby towarzyszy powstawaniu małych cyst. Kobiety rzadko zwracają uwagę na bolesność i obrzęk piersi, ponieważ objawy choroby są łagodne. Najczęściej zapalenie sutka z przewagą gruczołowego komponentu diagnozuje się u pacjentów w wieku od 30 do 40 lat.
Mastopatia z przewagą składnika torbielowatego. Ta forma charakteryzuje się powstawaniem pojedynczych cyst, o dość dużych rozmiarach (mogą one osiągnąć 7 cm średnicy). Ten typ mastopatii jest najczęściej diagnozowany u kobiet w wieku 35 lat i starszych. Można również zdiagnozować wiele małych cyst. Ból nasila się wraz z rozpoczęciem miesiączki. Duże cystowe formacje mają elastyczną konsystencję. Dobrze sondowane, jak wyznaczono z otaczających tkanek piersi. Im wyższy stopień proliferacji nabłonka przewodowego, tym większe ryzyko powstawania torbieli.
Przyczyny mastopatii włóknisto-torbielowatej
W początkach patologii główną rolą wszystkich naukowców są dysharmoniczne zaburzenia występujące w ciele kobiety. Jednocześnie bierze udział nie jeden, ale cały kompleks hormonów, wśród których są: hormon uwalniający gonadotropiny z podwzgórza, prolaktyna, gonadotropiny, estrogeny, progesteron, ludzka gonadotropina kosmówkowa, hormon tarczycy, androgeny i inne. Zakłócenie ich równowagi prowadzi do tego, że w tkance piersi pojawiają się zmiany dysplastyczne. Na tle absolutnego wzrostu poziomu estrogenu i spadku poziomu progesteronu proces patologicznej restrukturyzacji zyskuje na sile. Estrogeny stymulują proliferację nabłonka i zrębu, a krytycznie niski poziom progesteronu nie jest w stanie przeciwdziałać temu mechanizmowi. W rezultacie kobieta rozwija mastopatię..
Badanie stanu hormonalnego kobiet z chorobą fibrocystyczną najczęściej wykazuje: niewydolność gestagenową (bezwzględną lub względną), hiperestragię (bezwzględną lub względną), naruszenie stosunku FSH do pH i odchylenie od normy gonadotropin.
Choroby ginekologiczne. Choroby okolicy żeńskiej narządów płciowych również niekorzystnie wpływają na stan tkanki piersi. Wśród takich patologii: oofryt (zapalenie jajników), zapalenie przydatków (zapalenie jajników i przydatków), dysfunkcja jajników (zaburzenie ich funkcji hormonalnej), itp..
Okres noszenia dziecka. W czasie ciąży wpływa na przerost gruczołów sutkowych, hormonów, które są wytwarzane przez łożysko.
Zakłócenie funkcjonowania tarczycy. Obecnie naukowo udowodniono związek między mastopatią a patologią tarczycy. Wynika to przede wszystkim z obniżenia poziomu hormonów ciałka żółtego. Ponadto tarczycy wpływa na funkcję tyreotropową i luteinizującą przysadki mózgowej. To zaburza cykl jajnikowy i prowadzi do procesów dyshormonalnych w gruczole sutkowym..
Choroba wątroby. Ustalono, że zakłócenie jego funkcjonowania powoduje wiele zmian w równowadze hormonalnej..
Czynniki niekorzystne związane z funkcją reprodukcji. Czynniki te obejmują poronienia wykonywane przez kobietę, a także niekorzystne ciąże (poronienia, przedwczesne porody). Późny początek ciąży lub jej brak ma również negatywny wpływ na tkankę piersi. Ponadto wpływ może mieć terapia płodności, odmowa karmienia piersią lub krótki okres laktacji. Faktem jest, że kobiety, które przerwały naturalny przebieg ciąży ponad trzykrotnie, są bardziej podatne na rozwój mastopatii. Ich ryzyko rozwoju patologii wzrasta 7,2 razy..
Cechy rozwoju seksualnego, okres menopauzy. W tym przypadku największe ryzyko jest zbyt wcześnie, aby rozpocząć okres dojrzewania z pierwszą miesiączką w wieku 12 lat. Jeśli miesiączka kobiety kończy się zbyt późno - w wieku powyżej 55 lat, jest to również czynnik ryzyka, który może prowadzić do mastopatii..
Choroba. Niektóre choroby mogą wpływać na rozwój patologii, w tym: cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, choroby nadnerczy. W niedoczynności tarczycy ryzyko rozwoju patologii wzrasta prawie 4-krotnie..
Nadwaga. Im większa waga kobiety, tym więcej ma zapasów tkanki tłuszczowej. Ona, jak wiadomo, jest magazynem estrogenu i dlatego zawsze istnieje ryzyko hyperestrogenii i mastopatii w jej tle..
Przyczyny egzogeniczne. Powstałe urazy klatki piersiowej, promieniowanie jonizujące, ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe (uzyskiwane zarówno w świetle słonecznym, jak iw łóżku opalającym) na niezabezpieczonej skórze piersi, niekorzystne warunki środowiskowe w strefie dziennej mogą mieć negatywny wpływ..
Cechy życia seksualnego. Wiadomo, że nieregularne życie seksualne lub jego brak prowadzi do stagnacji w obszarze miednicy. To wywołuje choroby sfery żeńskiej narządów płciowych, zaburzenia produkcji hormonów, a co za tym idzie mastopatię.
Czynnik dziedziczności. Szczególnie uważne na stan własnych gruczołów mlecznych powinny być kobiety, których bezpośredni krewni na linii macierzyńskiej cierpią na choroby piersi o łagodnym lub złośliwym pochodzeniu..
Stresujące sytuacje. Największym niebezpieczeństwem są trudne i długotrwałe sytuacje psycho-traumatyczne..
Czy mastopatia fibrobutyczna jest niebezpieczna??
Rozproszona mastopatia włóknikowa jest groźną chorobą. Lekarze uważają go za przednowotworowy, chociaż jest łagodny. Jeśli opuścisz patologię bez leczenia, pojawi się następny etap mastopatii - guzkowy, z nią ryzyko nowotworu zwiększa się kilka razy.
Zatem niebezpieczeństwa związane z mastopatią włóknisto-krąkową są następujące:
Ryzyko procesu nowotworowego;
Rozwój reakcji zapalnej w gruczole sutkowym, zakażenie i ropienie istniejącej edukacji;
Wzrost powstawania torbieli, deformacja piersi;
Naruszenie integralności formacji torbielowatej.
Ponadto choroba znacząco obniża jakość życia kobiet. Stale lub okresowo doświadcza dyskomfortu i bólu w klatce piersiowej, co powoduje nerwicę, psychozę, staje się przyczyną niemożności właściwego odpoczynku, zmniejszenia zdolności do pracy itp..
Jeśli podejrzewasz mastopatię, kobieta musi skonsultować się z ginekologiem lub lekarzem piersi. Wczesne leczenie pozwoli zastosować metody zachowawcze i nie ucieknie się do interwencji chirurgicznej.
Leczenie mastopatii włóknisto-torbielowatej
Wiodące miejsce w leczeniu rozlanej fibromiatrycznej mastopatii należy do grupy hormonalnej. W tym celu najczęściej stosuje się doustne gestageny. Progestyny są przepisywane, gdy pacjent ma mastopatię w połączeniu z procesami hiperplastycznymi w endometrium lub zidentyfikowano niedobór progesteronu..
Leki takie jak:
Duphaston. Jest to analog progesteronu naturalnego pochodzenia. Dlatego może być stosowany bez obawy o ryzyko wystąpienia efektów ubocznych przy przyjmowaniu androgenów. Nawet długotrwałe leczenie preparatem Duphaston jest bezpieczne i nie powoduje efektów anabolicznych. Terapia pozwala osiągnąć działanie progestagenne..
Utrozhestan. Lek ten jest reprezentowany przez naturalny mikronizowany progesteron. Może być stosowany zarówno dopochwowo, jak i doustnie. Mikronizowany progesteron jest absolutnie identyczny ze swoim naturalnym odpowiednikiem i nie ma praktycznie żadnych skutków ubocznych po zażyciu leku. Jest to jedna z istotnych różnic naturalnego progesteronu zawartego w Utrozhestanie od produkcji hormonów syntetycznych. Co do zasady cały cykl leczenia trwa do sześciu miesięcy.
Syntetyczny progestagen zawiera lek Pregnin.
W przypadku złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych, głównym celem ich powołania jest zablokowanie procesu owulacji i wyeliminowanie możliwości wahań poziomu hormonów płciowych. Najczęściej leki należące do tej grupy są przepisywane kobietom w wieku rozrodczym. Wśród takich środków: Silest, Femoden, Marvelon, Mersilon.
Antyestrogeny są w stanie zmniejszyć poziom estrogenu w organizmie. Jednak biorąc leki z tej grupy, warto pamiętać o skutkach ubocznych, które powodują. Przede wszystkim są to zaburzenia spowodowane niskim poziomem estrogenu. Wśród nich: zwiększone pocenie się, uderzenia gorąca, uczucie gorąca, świąd genitaliów, zwiększone gruczoły łojowe, suchość skóry itp. Ponadto ich długotrwałe stosowanie może wywoływać raka trzonu macicy, polipowatość, zaćmę, zakrzepowe zapalenie żył. Lekami antyestrogenowymi są Fariston, Tamoxifen, Clomifen, Thorimifen itp..
Wiadomo, że antagoniści estrogenu są androgenami. Dlatego też zaleca się ich stosowanie w leczeniu mastopatii. Najczęściej lekarze przepisują lek Danazol. Leczenie powinno trwać co najmniej trzy miesiące. Do tej grupy należą leki - Parlodel, Mercazolil.
Agoniści GnRH to takie leki jak: Zoladex, Buserelina i Diferelin. Mogą powodować tymczasową menopauzę, która jest odwracalna. To uratuje ciało kobiety przed wahaniami hormonalnymi z powodu zahamowania funkcji jajników w połączeniu z indukowanym hipogonadotropowym brakiem miesiączki, objawy zapalenia sutka będą odwracalne. Przebieg ciągłego leczenia musi trwać co najmniej miesiąc..
Preparat homeopatyczny Mastodinon zasługuje na szczególną uwagę. Wykonany jest na bazie wyciągu z ziół leczniczych - tęczówki chilibuhi, lilii tygrysiej i cyklamenów. Jego odbiór pomaga obniżyć poziom prolaktyny, zwężając kanały piersi, zmniejszając nasilenie procesów proliferacyjnych. Ponadto dochodzi do napełniania i obrzęku kropli piersi oraz do zmiany tkanek. Objawy bólowe zmniejszają się.
Adaptogen roślinny to Clamin. Pozwala zwiększyć siły odpornościowe organizmu, chronić wątrobę przed negatywnymi skutkami, działa jako przeciwutleniacz. Clamina zawiera także jod, który, gdy ten pierwiastek śladowy jest niewystarczający, całkowicie pokrywa zapotrzebowanie organizmu na to.
Fitolon można wyizolować z preparatów ziołowych - opartego na roślinach produktu opartego na frakcji lipidowej rozpuszczonej w alkoholu z brązowego algi. Lek ma działanie rozdzielające, pobudza siły odpornościowe organizmu i działa jako przeciwutleniacz..
Leki przeciwbólowe są stosowane w celu złagodzenia bólu, który jest dość wyraźny. Takie leki mogą służyć jako leki należące do grupy NLPZ..
Preparaty witaminowe są również przepisywane do leczenia mastopatii. Może to być Aevit, Vitamin E, Dekamevit itp..
Środki uspokajające i, jeśli to konieczne, leki przeciwdepresyjne są wybierane w zależności od nasilenia zaburzeń psychicznych. Może to być: Azafen, Sibazon, Amizil, Amitryptylina itp..
Diuretyki pozwalają usunąć obrzęk - Triampur, Aneroshpiron, Lasix.
W przypadku niedoboru jodu wykazano leki zawierające jod, takie jak jodomaryna, klamin, jodek potasu itp..
Szczególną uwagę na kobiety z mastopatią należy poświęcić na własną dietę. Zgodność z dietą jest nie tylko środkiem zapobiegawczym, ale także terapeutycznym dla mastopatii. Wiadomo, że wysoka zawartość tłuszczów w codziennym menu, a także produktów mięsnych, prowadzi do wzrostu poziomu estrogenu we krwi. W tym samym czasie zmniejsza się liczba androgenów. Ponadto, dieta kobiety powinna być wzbogacona w witaminy i błonnik, jako źródło grubego włókna. Włókno jest silnym środkiem przeciwnowotworowym, co zostało udowodnione w wielu badaniach, a zatem może mieć pozytywny wpływ na przebieg choroby..
Prawidłowe odżywianie pomoże zmniejszyć wagę u kobiet z nadwagą. To da ci możliwość pozbycia się złogów tłuszczu, a więc i nadmiaru estrogenu.
Wzrost aktywności fizycznej, zajęcia z fizykoterapii, stosowanie technik fizjoterapii - wszystkie te procedury obowiązują tylko za zgodą lekarza prowadzącego. Być może przejście błota, laseroterapia, magnetoterapia, elektroforeza i inne pomocnicze metody leczenia. Wszelkie aplikacje nałożone na obszar piersi podczas mastopatii muszą być zimne lub lekko rozgrzane..
Przeprowadzenie badań profilaktycznych przez ginekologa i mammologa, wdrożenie instrumentalnych metod badania zapobiegnie rozwojowi choroby i zachowaniu zdrowia kobiet. Ponadto procedura samodzielnego badania jest istotną miarą zapobiegania mastopatii..