Rozlany wola tarczycy (ECD) to przerost i przerost gruczołu tarczowego. Zmiany mają charakter kompensacyjny i nie prowadzą do dysfunkcji tego narządu endokrynnego. Proces biosyntezy i poziomy T3 i T4 we krwi są prawidłowe..
Objawy zwykle nie są przestrzegane. Przy znaczącym wzroście tarczycy możemy mówić o kosmetycznej wadzie. W niektórych przypadkach pacjenci skarżą się na uczucie zwężenia lub guza w gardle..
Uwaga: u mężczyzn normalna objętość gruczołu wynosi 25 ml, a u kobiet 18 ml. Parametry są udoskonalane podczas skanowania ultradźwiękowego. Rozprzestrzenianie się mówi o tym, czy wskaźniki wykraczają poza to..
Wrzód rozlany jest endemiczny i sporadyczny. Odmiana endemiczna jest charakterystyczna dla regionów, w których występuje niska zawartość jodu w środowisku. Postać sporadyczna rozwija się na tle normalnego spożycia tego mikrokomórki; jego dokładne przyczyny nie są w pełni zrozumiałe.
Klasyfikacja
W praktyce klinicznej istnieje kilka postaci woli eutyreozy:
- rozproszony;
- węzłowy;
- multisite;
- rozproszony węzłowy lub mieszany.
Zgodnie z klasyfikacją WHO rozważa się 4 stopnie przerost tarczycy:
- 0 - tarczycy podczas kontroli i palpacji nie zdefiniowano, a rozmiar mieści się w normie anatomicznej;
- 1 - gruczoł jest wyczuwalny, ale rozmiar płatków nie jest większy niż kciuk pacjenta;
- 2 - oba płaty i przesmyk narządów wewnątrzwydzielniczych są wyczuwalne, ale gruczoł jest widoczny tylko wtedy, gdy głowa jest odchylona do tyłu;
- 3 - gruczoł tarczycy jest znacznie powiększony, tj. Jest wola.
Powody
Głównym czynnikiem w rozwoju ECD (do 95% przypadków) jest niedostateczne przyjmowanie jodu z wodą i żywnością, tj..
Uwaga: Według badań statystycznych przeprowadzonych przez Światową Organizację Zdrowia, patologię tarczycy spowodowaną niedoborem jodu rozpoznaje się w prawie 13% światowej populacji.
Dzienne spożycie jodu (w μg):
- poniżej 2 lat - 50;
- 2-6 lat - 90;
- 6-11 lat - 120;
- od 12 lat - 150.
Najczęściej ECD diagnozuje się u młodych pacjentów w wieku od 20 do 35 lat. Ten stan jest częściej wykrywany u kobiet.. Zapotrzebowanie na jod znacznie wzrasta wraz z aktywnym wzrostem i regulacją hormonalną (w okresie dojrzewania, jak również w okresie ciąży i laktacji).
Kompensacyjne procesy hipertroficzne i hiperplastyczne w tarczycy są niezbędne do utrzymania normalnego poziomu produkcji i uwalniania hormonów tarczycy - trijodotyroniny i tyroksyny (T3 i T4). Głównymi mechanizmami adaptacyjnymi są zwiększone wychwytywanie jonów jodu, zmniejszone tworzenie się jodku w nerkach i stosowanie pierwiastków śladowych w organizmie do syntezy T3 i T4.
W ten sposób kompensuje się brak niezbędnego pierwiastka, ale rozwija się hipertrofia komórek nabłonka tarczycy (tyreocytów)..
Na tle niedoboru jodu aktywowane są autokrynne czynniki wzrostu (naskórkowe, fibroblastyczne i transformujące). Od nich zależy nie tylko wzrost tyreocytów, ale także wpływ TSH na gruczoł..
Inne czynniki przyczyniające się do hiperplazji:
- przewlekłe ogniska zakażenia:
- nadmierny stres psycho-emocjonalny;
- uzależnienie od nikotyny;
- przyjmowanie pewnych środków farmakologicznych;
- choroby żołądkowo-jelitowe, powodujące złe wchłanianie jodu;
- nadmierne poziomy wapnia;
- brak kobaltu, miedzi manganowej i innych mikroelementów.
Uważa się, że czynniki dziedziczne mają pewną wartość..
Wrodzone i nabyte zaburzenia układów enzymatycznych biorących udział w syntezie tyroksyny i trijodotyroniny należą do prawdopodobnych przyczyn sporadycznej ECD..
Objawy kliniczne
W przypadku rozlanego wola eutyreozy charakteryzuje się prawie bezobjawowym przebiegiem, ponieważ nie ma dysfunkcji gruczołu.
Możliwe objawy to:
- zwiększone zmęczenie fizyczne i psychiczne;
- senność;
- słabość;
- ból głowy;
- dysfagia (naruszenie czynności połknięcia z powodu kompresji sąsiednich obszarów przez wole);
- uczucie braku powietrza (z kompresją tchawicy).
W wielu przypadkach jedyną skargą pacjentów jest defekt kosmetyczny ze znaczącym rozrostem gruczołu..
Znaczący wzrost tkanek może powodować przełyk, tchawicę, a także nerwy i naczynia krwionośne.. W niektórych przypadkach nie wyklucza się rozwoju zespołu żyły głównej górnej, który charakteryzuje się zaburzeniami odpływu krwi żylnej z górnej części ciała. Czasami zdiagnozowane są krwotoki w tkance płatów gruczołu. W niektórych przypadkach tarczycy ulega zapaleniu; rozwija się struny, których objawy przypominają objawy zapalenia tarczycy w podostrej postaci.
Na tle ECD może rozwinąć się węzłowa lub toksyczna postać patologii..
Zwróć uwagę: z rozrostem w wieku dziecięcym i młodzieńczym pojawia się wole parenchymalne. Pacjenci w podeszłym wieku są częściej diagnozowani z wolem koloidowym, w którym gruczoł składa się z dużych pęcherzyków o zawartości galaretowatej..
Diagnostyka
Rozpoznanie jest zadaniem endokrynologa. Lekarz wykonuje badanie palpacyjne obszaru problemowego i przepisuje echoskopię (badanie ultrasonograficzne).
Przedstawiono również scyntygrafię - bardzo dokładne badanie diagnostyczne na specjalnym tomografie po wprowadzeniu radioaktywnego izotopu. Jeśli rozrost jest rozproszony, wówczas substancja kontrastująca jest rozprowadzana równomiernie w tkankach, a gdy zostanie wykryta forma guzkowa, tzw. obszary "ciepłe" i "zimne".
Jeśli jest to konieczne (jeśli ultradźwięki wykazują dodatkowe guzki), należy wykonać biopsję cienkoigłową gruczołu, podczas której pobierana jest próbka tkanki do analizy laboratoryjnej. Mikroskopia umożliwia różnicowanie przerostu ze złośliwych nowotworów..
Aby zweryfikować rozpoznanie ECD, należy ocenić poziom przysadki hormonalnej tarczycy (TSH), która jest odpowiedzialna za przyjmowanie jonów jodu z osocza do komórek tarczycy..
Duże znaczenie mają wskaźniki tyreoglobuliny, trijodotyroniny i tyroksyny. Wole Euthyroid charakteryzuje się normalnymi T3 i T4 lub niewielkim wzrostem poziomu T3 w stosunku do spadku T4 (TSH - w normalnym zakresie).). Na tle niedoboru jodu wzrasta poziom tyreoglobuliny w surowicy.
Jeśli istnieje powód, by podejrzewać zatkanie przełyku przez duży wola, konieczne jest badanie rentgenowskie obszaru szyi..
Leczenie i rokowanie
Przy identyfikacji rozproszonego nietoksycznego wolu stosuj konserwatywne środki.
Istnieją 3 opcje leczenia etiotropowego:
- monoterapia jodkiem potasu;
- terapia supresyjna lewotyroksyną (L-T4);
- połączone działanie lewotyroksyny i jodu.
Pacjenci w wieku poniżej 40 lat, dzieci i młodzież są przepisywani głównie monoterapią jodem. Przy wczesnej diagnozie dzienne dawki preparatów jodu wynoszą co najmniej 100-200 mg. Działania niepożądane nie są obserwowane, indywidualna selekcja dawki nie jest wymagana, a wzrost tyreocytów jest bardzo skutecznie hamowany. W większości przypadków po 6 miesiącach leczenia tarczycy wielkość tarczycy zmniejsza się do normy anatomicznej.. Jeśli nie ma dodatniej dynamiki, uciekaj się do metody kombinacji lub supresji.. Lewotyroksyna sodowa powstrzymuje wzrost tyrocytów ze względu na wpływ na TSH. Lek umożliwia utrzymanie zawartości hormonu tyreotropowego w parametrach fizjologicznych, które wynoszą od 0,1 do 0,4 mIU / L. Po zniesieniu tego środka farmakologicznego nie jest wykluczone wznowienie wzrostu tkanki. Nie można wykluczyć możliwości rozwoju jatrogennej (medycznej) tyreotoksykozy z niedostateczną dokładnością doboru indywidualnej dawki..
Najbardziej obiecująca uważana jest za łączoną technikę łączącą zalety monoterapii i efektów supresyjnych. Mianowanie i usuwanie narkotyków może odbywać się etapami (w zależności od dynamiki).
Środki terapeutyczne nie wymagają hospitalizacji pacjenta; leczenie jest przeprowadzane w warunkach ambulatoryjnych z obserwacją endokrynologa.
Ważne: tylko z bardzo dużym wole, który silnie ściska sąsiednie tkanki, jest kwestia interwencji chirurgicznej - resekcji uniesionych płatków. Alternatywnie, stosuje się ekspozycję na radioaktywny izotop jodu (I-131). Technika ta pozwala uzyskać zmniejszenie gruczołów prawie 2 razy już po jednej procedurze..
Prognoza na całkowite wyleczenie jest bardzo korzystna; z reguły leczenie zachowawcze pozwala wyeliminować hipertrofię i hiperplazję.
Jednym z możliwych komplikacji jest tworzenie węzłów o funkcjonalnej autonomii. Towarzyszy temu wzrost sekrecji T3 i T4, który jest niezależny od hormonu pobudzającego tarczycę i zewnętrznych stymulantów..
Osoby w wieku powyżej 45 lat, u których zdiagnozowano rozlany wola tarczycy, powinny być poddawane badaniu ultrasonograficznemu gruczołu raz w roku i badane pod kątem TSH. Pokazano im obserwację u endokrynologa w miejscu zamieszkania.
Środki zapobiegające rozlanym zwężeniu eutyreozy
Istnieją 3 rodzaje profilaktyki:
1 - indywidualny;
2 - grupa;
3 - masa.
Masowa profilaktyka ECD obejmuje zastąpienie zwykłej jodowanej soli w endemicznych regionach.
Indywidualne środki zapobiegające rozrostowi tarczycy polegają na przepisywaniu preparatów jodu osobom należącym do grupy ryzyka (młodzieży w okresie dojrzewania, kobietom w ciąży, pacjentom poddawanym zabiegom chirurgicznym na gruczole).
Ważne: kobiety w ciąży i karmiących piersią są zdecydowanie zalecane w celu zwiększenia dawki jodu do 200 mcg na dobę.
Ważnym środkiem zapobiegawczym jest minimalizacja czynników prowadzących do rozwoju wola rozlanego. Konieczne jest terminowe leczenie chorób infekcyjnych i zapalnych oraz sanityzacja ognisk przewlekłego zakażenia. Palenie należy zaniechać..
Ważne jest spożywanie pokarmów bogatych w jod..
Należą do nich:
- glony (na przykład wodorosty lub wodorosty);
- wszystkie rodzaje ryb morskich;
- olej rybny;
- owoce morza (krewetki, kalmary itp.);
- orzechy włoskie;
- persimmon;
- suszone morele;
- suszone śliwki.
Vladimir Plisov, recenzent medyczny