Słowo "opryszczka" u większości ludzi wiąże się z nieprzyjemnymi pęcherzowymi wysypkami w wargach lub narządach płciowych. Rzeczywiście, te objawy są objawem infekcji wirusem opryszczki wywołanym przez wirusy opryszczki typu 1 lub 2. Jednak objawy kliniczne infekcji herpetycznej nie kończą się na tym, ponieważ istnieje 8 typów wirusów związanych z wirusami opryszczki, a wszystkie z nich mogą wywoływać rozwój pewnych stanów patologicznych. Artykuł ten będzie poświęcony raczej młodemu, otwartemu w 1986 r. Przedstawicielowi rodziny herpeswirusów - wirusowi opryszczki typu 6 i chorobom pokrewnym.
Cechy wirusa opryszczki typu 6
Zalecamy przeczytanie: Opryszczka - rodzaje, cechy, metody leczenia
Ludzki wirus opryszczki typu 6 (HHV-6) na ogół podobne do pozostałych wirusów opryszczki, ale ma również wiele cech ("lubi" infekowanie limfocytów, jest niewrażliwe na leki antywirusowe, które są zwykle stosowane w zakażeniach wirusem opryszczki itp.).
Istnieją dwa typy HHV-6: pierwszy (A) jest wirusem neurotropowym (prawdopodobnie odgrywa rolę w rozwoju stwardnienia rozsianego), drugi (B) prowokuje występowanie chorób rozrostowych, limfoproliferacyjnych i immunosupresyjnych.
Zakażenie HHV-6 występuje głównie w postaci kropelek w powietrzu., chociaż pionowe (od matki do dziecka) i pozajelitowe (na przykład przez przetoczenie krwi, przeszczepianie narządów) przenoszenie tego zakażenia nie jest wykluczone.
Choroby związane z HHV-6
Objawy opryszczki typu 6 są dość polimorficzne. Pierwotni ludzie z infekcji, z reguły, cierpią w postaci nagłej exanthema (roseola) już w dzieciństwie.. Ponadto, połknięcie wirusa opryszczki typu 6 może wywołać wiele innych stanów patologicznych (związek między wieloma z nich a HHV-6 jest nadal na poziomie hipotezy i wymaga dalszych badań i potwierdzenia):
- Chroniczny syndrom zmęczenia.
- Drgawki gorączkowe.
- Infekcyjna mononukleoza niezwiązana z zakażeniem wirusem Epstein-Barr.
- Choroby OUN (stwardnienie rozsiane, zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych itp.).
- Nekrotyczne zapalenie węzłów chłonnych (zapalenie węzłów chłonnych, któremu towarzyszy ich wzrost i nekrotyczne zniszczenie).
Później uporczywość wirusa w organizmie ludzkim praktycznie się nie manifestuje. W rzadkich przypadkach może wystąpić patologia związana z przetrwałymi zakażeniami HHV-6:
- Choroby limfoproliferacyjne (objawiające się wzrostem węzłów chłonnych i stanów niedoboru odporności).
- Złośliwe chłoniaki (np. Chłoniak nieziarniczy).
Ponadto w wielu badaniach naukowcy uzyskali dane dotyczące możliwego związku zakażenia kobiet z HHV-6 i rozwoju powikłań ciąży prowadzących do śmierci płodu dziecka lub przedwczesnego porodu.
Warto również zauważyć, że wirus opryszczki typu 6 jest kofaktorem (akceleratorem wystąpienia i rozwoju choroby) AIDS, raka szyjki macicy i raka narządów ENT.
Opryszczka typu 6 u dzieci
Dzieci w wieku do 6 miesięcy są z zasady chronione przed HHV przez przeciwciała matki, dlatego nie mają różyczki. Następnie, ze względu na dużą wrażliwość organizmu dziecka, wszelki kontakt z tym wirusem kończy się infekcją, ale nie wszystkie dzieci rozwijają nagłą wysypkę..
Główne objawy zakażenia HHV-6 w dzieciństwie:
- Podwyższona temperatura ciała (gorączka trwa nie dłużej niż 3 dni).
- Zatkanie nosa, lekko czerwone gardło.
- Niejednolita wysypka skórna, która pojawia się po normalizacji temperatury ciała i znika bardzo szybko, bez żadnej interwencji medycznej, nie pozostawiając po sobie śladu.
- W rzadkich przypadkach u niemowląt występują drgawki gorączkowe..
Ogólnie rzecz biorąc, opryszczka typu 6 u dzieci nie jest czymś strasznym i niebezpiecznym.. Wcześniej czy później prawie wszyscy faceci mają do czynienia z tym wirusem. I wielu rodziców nawet nie wie, że ich dziecko miało Roseola, ponieważ obraz kliniczny tej choroby jest bardzo podobny do zwykłego ARVI, a wysypka, która pojawiła się na skórze, jest przypisywana reakcji alergicznej związanej z przyjmowaniem leków przeciwgorączkowych lub innych leków..
Opryszczka typu 6 u dorosłych
Prawie wszyscy dorośli doświadczają HHV-6 już w dzieciństwie, więc nie cierpią z powodu roseoli, ale reaktywacja wirusa w organizmie pod wpływem wielu czynników prowokujących może spowodować rozwój niektórych chorób. Czynniki powodujące aktywację procesu zakaźnego to stres, silne zmęczenie emocjonalne i intelektualne, ostre dolegliwości wirusowe i choroby przewlekłe (tłumią odporność). Reaktywacja HHV-6 może spowodować rozwój zespołu przewlekłego zmęczenia, stwardnienie rozsiane i inne poważne uszkodzenia OUN u dorosłych..
Dla cywilizowanych krajów, ze względu na przewagę stresu psychicznego nad pracą fizyczną wśród ludności, zespół chronicznego zmęczenia jest szczególnie pilnym problemem.. Możesz podejrzewać jego rozwój przez połączenie następujących symptomów:
- Causeless zmęczenie, które nie przechodzi nawet po długim odpoczynku.
- Apatia do wszystkiego i wszystkich
- Zwiększona agresywność i napady złości.
Stwardnienie rozsiane jest inną chorobą, której występowanie lekarze mają skłonność do powiązania z zakażeniem HHV-6. Głównym mechanizmem rozwoju tej patologii są reakcje autoimmunologiczne, w wyniku których uszkodzona jest osłonka mielinowa włókien nerwowych w OUN. Z tego powodu utrata połączenia między komórkami nerwowymi. Choroba objawia się różnymi objawami neurologicznymi (ich natura jest określana przez to, która część ośrodkowego układu nerwowego jest najbardziej dotknięta).
Diagnostyka
Istnieje kilka metod diagnozowania infekcji HHV-6:
- ELISA (określony przez miano określonych przeciwciał).
- Wykrywanie DNA wirusa we krwi lub innych płynach biologicznych i tkankach za pomocą reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR).
Rozpoznanie HHV-6 w organizmie nie jest udzielane wszystkim pacjentom z objawami tego zakażenia. Potrzeba ta pojawia się w kontrowersyjnych przypadkach, gdy lekarz musi podjąć decyzję o wyborze leków przeciwwirusowych, gdy pacjent jest w ciężkim stanie i ważne jest, aby zidentyfikować przyczynę choroby (na przykład zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu), gdy lekarze nie mogą znaleźć przyczyny limfadenopatii i stanów niedoboru odporności. i tak dalej Nie zaleca się badania dziecka z objawami różyczki na tę infekcję, ponieważ pacjent może w pełni wyzdrowieć przed otrzymaniem wyników analizy..
Herpes typ 6: leczenie
Do leczenia infekcji HHV-6 stosuje się kilka grup leków:
- Leki przeciwwirusowe. Różne środki (acyklowir, gancyklowir) zostały zastosowane z pewnym sukcesem, ale nie zostały jeszcze uznane za wystarczająco skuteczne przeciwko HHV-6 i bezpieczne dla zdrowia pacjenta..
- Interferony.
- Immunoglobuliny (swoiste przeciwciała).
Leki te są stosowane tylko w przypadku ciężkich, zagrażających życiu chorób, takich jak neuroinfekcje, niewydolność wielu narządów, stany niedoboru odporności itp.. Kiedy rozeol, najczęstsza manifestacja zakażenia HHV-6, nie prowadzi się swoistego leczenia przeciwwirusowego, lekarze ograniczają się tylko do leczenia objawowego.
Olga Zubkova, komentator medyczny, epidemiolog