Chlamydia moczowodowa

Chlamydia moczowo-płciowa to zakażenie przenoszone drogą płciową. Jest on powszechny, a liczba chorych zwiększa się każdego roku. Tylko zarejestrowane przypadki choroby można liczyć około 90 milionów rocznie, podczas gdy nie wiadomo, ilu ludzi jest ukrytymi nosicielami infekcji..

To wyjaśnia występowanie szeregu czynników, w tym: zmazanie symptomatologii choroby, trudności w rozpoznawaniu częstotliwości Chlamydia nielegalne stosunki seksualne, migracji, itp W tej niebezpiecznej choroby jest chlamydia zdolny prowadzić do wielu powikłań ...

Treść artykułu:

  • Objawy chlamydii układu moczowo-płciowego
  • Przyczyny moczojatych Chlamydii
  • Rozpoznanie chlamydii układu moczowo-płciowego
  • Leczenie chlamydii układu moczowo-płciowego

Objawy chlamydii układu moczowo-płciowego

W okresie inkubacji, który trwa od 10 do 30 dni, objawy chlamydii układu moczowo-płciowego będą nieobecne. Ogólnie objawy kliniczne choroby są niespecyficzne i podobne do objawów innych zakażeń narządów płciowych. Być może słabo symptomatyczny rozwój procesu patologicznego.

Wśród najczęstszych objawów choroby u mężczyzn można zidentyfikować:

  • Choroba często występuje w postaci zapalenia cewki moczowej. W tym czasie obserwuje się zaburzenia dyzuryczne, ale najczęściej są one słabo wyrażone. Być może pojawienie się wydzieliny z cewki moczowej, przekrwienie i obrzęk, co jest szczególnie wyraźne rano. Czasami zewnętrzne otwarcie cewki moczowej okazuje się całkowicie ślepe. W niektórych przypadkach pacjent nie zauważa żadnych objawów infekcji i jest wykryty przypadkowo w wyniku diagnozy laboratoryjnej. Często chlamydialne zapalenie cewki moczowej jest łączone z innymi infekcjami przenoszonymi drogą płciową..

  • Równolegle może wystąpić chlamydiowe zapalenie gruczołu krokowego, które występuje w bólach krocza, odbytnicy i kości krzyżowej. Mają tendencję do zwiększania się podczas długiego siedzenia, podczas wypróżniania, podczas jazdy w transporcie. Bolesna i częsta potrzeba oddawania moczu, zaburzenia funkcji seksualnych itp..

  • Być może rozwój przewlekłego zapalenia pęcherzyków, zarówno jedno-i dwustronne. Pacjenci skarżą się na ból w okolicy miednicy, uczucie bólu w kroczu..

  • Zapalenie najądrza, wywołane przez chlamydie, prowadzi do ostrego bólu w jądrach, wzrostu temperatury ciała, moszny pęcznieje. Charakterystyczną cechą chlamydiowego zapalenia najądrza jest to, że jej objawy ustępują nawet bez leczenia w ciągu 2-3 dni.

Chlamydia pochodzenia moczowo-płciowego u kobiet przebiega nieco inaczej..

Jego objawy będą następujące:

  • Podczas oddawania moczu występują bóle i pieczenie - ten stan nazywa się chlamydiowym zapaleniem pęcherza moczowodu..

  • Gąbki cewki moczowej nabrzmiewają, a jej ściany mają konsystencję podobną do ciasta. Jeśli masujesz cewkę moczową, wydziela się z niej kropla ropy. Czasami skąpe wydzieliny śluzowo-ropne z cewki moczowej pojawiają się niezależnie.

  • Choroba często towarzyszy zapalenie pochwy (zaangażowanych w proces zapalny ściany pochwy) Bartholinitis (zapalnym progowej dużych węzłów chłonnych), endocervicitis, zapalenie jajowodów, zapalenie błony śluzowej macicy. Jeśli choroba pozostaje niewykryty przez długi czas, to możliwe jest wznoszenie pelvioperitonita infekcji i rozwoju - zapalenie otrzewnej miednicy i perigepatita - zapalenie otrzewnej obejmujących wątrobę.


Przyczyny moczojatych Chlamydii

Przyczyną chlamydii układu moczowo-płciowego jest zakażenie organizmu przez mikroorganizmy - chlamydie. Chlamydia to rodzaj infekcji o nazwie C. trachomatis. Ona potrzebuje ludzkiej klatki do reprodukcji potomstwa..

Zakażenie występuje głównie podczas stosunku płciowego z osobą zakażoną chlamydią. Ścieżka przenoszenia w gospodarstwie domowym jest możliwa, ale zdarza się to niezwykle rzadko, ponieważ w środowisku zewnętrznym mikroorganizmy są raczej niestabilne i giną, gdy inseminowane powierzchnie są traktowane antyseptycznie, ultrafioletem. Pomocne jest także gotowanie i suszenie. Infekcja mieszkaniowa występuje poprzez stosowanie artykułów toaletowych, pościeli, bielizny.

Chlamydia moczowo-płciowa jest tak zaraźliwa, że ​​występuje 4 razy częściej niż rzeżączka i 7 razy częściej niż kiła. W ciele, przy przepływie krwi, chlamydia może rozprzestrzeniać się na inne narządy i układy narządów. W rezultacie osadzają się w stawach, mogą wpływać na jelita, serce, naczynia krwionośne, wątrobę, spojówkę oka.


Rozpoznanie chlamydii układu moczowo-płciowego

Rozpoznanie chlamydii układu moczowo-płciowego przeprowadza się w laboratorium. Po pierwsze, kobieta musi odwiedzić ginekologa i człowieka urologa. Jeśli podejrzewa się zakażenie, lekarz wyśle ​​pacjenta w celu wykonania badań..

W warunkach laboratoryjnych można wykryć zarówno sam patogen, jak i jego antygeny. Wymaga to zdrapywania z kanału szyjki macicy i cewki moczowej. Metoda mikroskopii rozmytej Romanovskiy-Giemsa nie jest bardzo dokładna i pozwala określić infekcję w nie więcej niż 30% przypadków. Współczesna medycyna ma dokładniejsze metody diagnozowania choroby, takie jak: ELISA, PCR. Co więcej, niezawodność reakcji łańcuchowej polimeru wynosi 99%.

Inną nową metodą wykrywania chlamydii jest amplifikacja transkrypcji. Aby wykryć RNA prątków, wymagane będą materiały szyjki macicy. Chociaż niezawodność tej metody wynosi co najmniej 99%, nie znalazła jeszcze szerokiej aplikacji.


Leczenie chlamydii układu moczowo-płciowego

Leczenie chlamydii układu moczowo-płciowego jest bardzo pilnym problemem. Jedynie leki eti-tropowe, które są antybiotykami, mogą być ograniczone tylko wtedy, gdy pacjent ma bardzo niedawne zakażenie i proces jest w stanie ostrym lub podostrym. Ważny jest również brak powikłań..

Możliwe jest stosowanie następujących leków przeciwbakteryjnych:

  • Grupa tetracyklinowa - Doksycyklina (Vibramicin), chlortetracyklina.

  • Makrolidy - azytromycyny (Sumamed), erytromycyna, roksytromycyna (Rulid) Spiramycyna (Rovamycinum), klarytromycyna (Klabaks, Klatsid).

  • Fluorochinolony - Ofloksacyna (Zanocin), Lomefloxacin (Maksakvin).

Czytaj więcej: Leczenie chlamydii u kobiet i mężczyzn

Czas trwania antybiotyków wynosi od jednego tygodnia do 10 dni. Jeśli leczenie nie pomaga, terapia jest przedłużana do 3 tygodni. Począwszy od dnia 10 immunostymulujące wyznaczyć takie jak: Taktivin, Timalin, Neovir, Pyrogenalum, Viferon, polioksidony itp scalonego obejmuje również enzymy - Leczenie miejscowe u kobiet zmniejsza tace siedzących przyjęcie z chlorheksydyną chymotrypsyna, Vobenzim, rybonukleazy, etc ... , do wykonywania głębokich zmywarek i instalacji z roztworem Protargol lub Collargol. Nie jest wykluczone przejście fizjoterapii.

Mężczyznom pokazano płukanie cewki moczowej roztworem nadmanganianu potasu, chlorheksydyną. Możliwy montaż cewki moczowej za pomocą roztworu Protargol lub Collargol.

Pierwsza kontrola leczenia przeprowadzona natychmiast po jego zakończeniu. Kobiety będą musiały wrócić do badania podczas pierwszego lub drugiego cyklu miesiączkowego, który następuje po zakończeniu terapii. Mężczyzna jest pod kontrolą urologa przez 2 miesiące. Fakt, że zakażenie udało się poradzić, potwierdza brak objawów i negatywne wyniki potwierdzone metodami laboratoryjnymi..