Gdy występuje zewnętrzna postać wodogłowia, występuje nadmierne tworzenie się płynu mózgowo-rdzeniowego, który normalnie krąży w strukturach mózgu i rdzenia kręgowego i chroni go przed uszkodzeniem mechanicznym. Ponadto, płyn mózgowo-rdzeniowy dostarcza mózgowi składników odżywczych i usuwa produkty przemiany materii do krwi. W wyniku patologicznego ciśnienia tkanka mózgowa zanika, pojawiają się objawy negatywne, z powikłaniami wzrasta ryzyko śpiączki i śmierci.
Treść artykułu:
- Klasyfikacja choroby
- Objawy zewnętrznego wodogłowia
- Przyczyny choroby
- Rozpoznanie zewnętrznego wodogłowia
- Możliwe opcje leczenia zewnętrznego wodogłowia
Klasyfikacja choroby
Zewnętrzny wodogłowie jest postacią kropli w mózgu, polegającą na nadmiernym gromadzeniu się płynu mózgowo-rdzeniowego (płynu mózgowo-rdzeniowego) w przestrzeni podpajęczynówkowej i podtwardówkowej mózgu. Podpajęczynówkowe wgłębienie znajduje się pomiędzy miękką a pajęczynochłonną błoną mózgu i rdzenia kręgowego. Wąskie jamy podtwardowe przypominające szczelinę znajdują się pomiędzy błoną ciała stałego i pajęczynówki mózgu. Jest przesiąknięty włóknami tkanki łącznej..
Rodzaje zewnętrznych wodogłowia:
Otwarta forma - przesłanie dróg krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego nie jest zaburzona, zmiany wpływają na mechanizm wchłaniania płynu mózgowo-rdzeniowego;
Zamknięta forma - między przestrzeniami, w których skoncentrowany jest alkohol, a drogami jego obiegu nie ma wiadomości;
Postać hipersekrecyjna - wytwarzanie płynu mózgowo-rdzeniowego jest nadmierne;
Zewnętrzna forma zastępcza - rdzeń (miąższ) ulega przemianie, ulega atrofii, a jego miejsce zajmuje płyn rdzeniowy.
Klasyfikacja zewnętrznego wodogłowia z szybkością przepływu:
Ostre - od pierwszych objawów do początkowej dekompensacji nie trwa dłużej niż 3 dni;
Podostre - trwa przez miesiąc;
Chroniczny - trwa od 3 tygodni do sześciu miesięcy lub dłużej.
W zależności od poziomu ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego dzieli się na formy hipotensyjne, nadciśnieniowe i normotensyjne. Ukryty przebieg choroby, który trwa wystarczająco długo w normalnym ciśnieniu wewnątrzczaszkowym, jest najbardziej niebezpieczny, ponieważ objawy patologii mogą nagle wzrosnąć i lawina bez widocznych przesłanek. Najczęściej taka sytuacja ma miejsce w przypadku wodogłowia zastępczego z zewnątrz.
Istnieją wrodzone i zewnętrzne formy obrzęku mózgu. Postać wrodzona występuje podczas rozwoju płodowego, nabytego wodogłowia - w wyniku urazu lub stanu zapalnego struktur mózgu.
Objawy zewnętrznego wodogłowia
Ciało ludzkie ma imponujące zdolności kompensacyjne. Łagodna postać zewnętrznego wodogłowia może przejść prawie niezauważona przez pacjenta - krążenie płynu mózgowo-rdzeniowego jest przywracane niezależnie. Rokowanie tej choroby jest najbardziej optymistyczne, a jej konsekwencje są minimalne..
Wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego prowadzi do następujących objawów:
Ból głowy, pogarsza się po długim pobycie w pozycji poziomej;
Nudności i wymioty;
Senność;
Niewyraźne widzenie (podwójne widzenie);
Zwiększone zmęczenie;
Słabość.
Wszystkie te objawy są konsekwencją spadku gęstości struktur mózgu, ponieważ są nasycone płynem mózgowo-rdzeniowym, zwężeniem przestrzeni podpajęczynówkowej i przestrzeni podtwardówkowej, niewłaściwą resorpcją płynu mózgowo-rdzeniowego. Podczas zastępowania miąższu mózgu płynem mózgowo-rdzeniowym objawy choroby są zaostrzone.
Objawy wodogłowia zastępczego:
Łamanie dużych i delikatnych zdolności motorycznych;
Niepewny chwiejny chód;
Mimowolne oddawanie moczu i nietrzymanie stolca;
Naruszenia działalności intelektualnej, pamięci, uwagi;
Objawy demencji.
W przypadku zdiagnozowania zewnętrznego wodogłowia u niemowlęcia występują następujące objawy:
Rozbieżność połączeń między kościami czaszki;
Pęczniejące sprężyny;
Powiększona czaszka przednia;
Brak apetytu;
Obrzęk żył na czaszce, wyraźnie widoczny pod cienką, rozciągniętą skórą w postaci żylnej sieci;
Nadmierny wzrost obwodu głowy.
Przyczyny choroby
Każde zakłócenie normalnego funkcjonowania struktur mózgu może prowadzić do rozwoju choroby.
Przyczyny zewnętrznego wodogłowia:
Uszkodzenie mózgu;
Skutki urazów kręgosłupa i złamań;
Nowotwory o dowolnej etiologii;
Udar mózgu, krwiak, krwawienie w mózgu;
Konsekwencje procesów zapalnych lub neuroinfekcji (zapalenie opon mózgowych, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, gruźlica, opryszczka, toksoplazmoza);
Patologia kręgu szyjnego;
Choroby układu krążenia;
Związane z wiekiem zmiany w strukturach mózgu;
Wrodzone zmiany anatomiczne ośrodkowego układu nerwowego.
Rozpoznanie zewnętrznego wodogłowia
Najbardziej informatywną metodą diagnozy jest obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI). Nieco mniej informacji można uzyskać w wyniku tomografii komputerowej lub tomografii komputerowej..
Co można zobaczyć podczas MRI:
Kontury czaszki, komory, przestrzeni podpajęczynówkowej, mózgu;
Obecność anomalii - cyst, guzów, krwiaków, tętniaków;
Kształt i rozmiar komór.
Oprócz tomograficznych metod diagnostycznych zaleca się następujące badania:
Radiografia czaszkowych zbiorników podstawowych - pozwala określić rodzaj wodogłowia, cyrkulację cieczy;
Angiografia lub prześwietlenie naczyń krwionośnych - diagnozuje patologię dopływu krwi do mózgu;
Badanie krwi pod kątem obecności przeciwciał przeciwko potencjalnym patogenom, które wpłynęły na rozwój choroby.
Oprócz powołania metod instrumentalnych, lekarz przeprowadza badanie neuropsychologiczne, które pozwala wyjaśnić objawy choroby, czas jej pojawienia się..
Możliwe opcje leczenia zewnętrznego wodogłowia
Jeśli diagnoza choroby ujawniła umiarkowany stopień zewnętrznego wodogłowia, neurolog określa schemat leczenia lekiem. Celem terapii jest przywrócenie funkcjonowania naczyń mózgowych i aktywności ośrodkowego układu nerwowego..
Pacjent przyjmuje leki moczopędne (diakarb) w połączeniu z lekami, które kompensują nadmierną produkcję potasu i magnezu z organizmu, kompleksów witaminowych, nootropów, środków rozszerzających naczynia krwionośne.
Dodatkowe zabiegi:
Terapia manualna;
Specjalna dieta i dieta;
Kąpiele solankowe
Gimnastyka lecznicza.
Jeśli w ciągu 2-3 miesięcy nie nastąpi polepszenie wyników lub stan pacjenta ulegnie pogorszeniu, leczenie chirurgiczne zostanie przeprowadzone..
Metody interwencji chirurgicznej:
Rąbanie w celu usunięcia nadmiaru płynu mózgowo-rdzeniowego;
Endoskopowa operacja tworzenia dodatkowych ścieżek płynu mózgowo-rdzeniowego do mózgu zbiorników przeznaczonych do absorpcji tego płynu w sposób naturalny..
Konsekwencją tych operacji jest przywrócenie prawidłowego krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego, poprawa jakości życia pacjenta, w niektórych przypadkach pełne wyrównanie stanu.