Gastroenterologia

Jejuni objawy i leczenie

Zapalenie jelita czczego jest zmianą zapalną błony śluzowej jelita czczego - części jelita cienkiego, która znajduje się między dwunastnicą a jelitem krętym..

Błona śluzowa jelita czczego jest obficie pokryta kosmkami, przez które składniki odżywcze są wchłaniane do krwi. Kiedy kosmki gałki ocznej ulegają zapaleniu, a niektóre z nich umierają, proces pożywienia tkanek nasila się. Również z powodu fermentacji produktów rozszczepiania, które nie są wchłaniane, następuje zatrucie.

Dane ogólne

Zapalne zmiany błony śluzowej jelita czczego rzadko objawiają się jako osobna patologia. Często zapalenie jelita czczego jest związane z innymi patologiami przewodu żołądkowo-jelitowego, aw niektórych przypadkach z powodu ich objawów może pozostać niezauważone.. Trudności w rozpoznawaniu eunitu są jednym z problemów w leczeniu pacjentów cierpiących na tę chorobę.. Z tego powodu pacjentowi często błędnie diagnozuje się niedobór laktazy (brak enzymu laktazy, który trawi cukier mleczny (laktozę)) lub celiakię (wrodzoną nietolerancję białka glutenu występującego w zbożach - pszenicę, żyto, jęczmień). W rezultacie niewłaściwe leczenie, postęp procesu zapalnego w błonie śluzowej jelita czczego i występowanie powikłań.  

Wraz z czczymajnikiem najczęściej uczestniczącym w procesie:

  • żołądek;
  • Dwunastnica;
  • ileum.

Przyczyny i mechanizmy rozwoju

Istnieje wiele powodów, które powodują zapalne uszkodzenie błony śluzowej jelita czczego. Osobliwością jest to, że niektóre przyczyny powodują ostre zapalenie błony śluzowej, podczas gdy inne powodują przewlekłe zapalenie. Na tej podstawie czynniki prowokujące eunit, usystematyzowane na dwie grupy.

Ostre zapalenie występuje z powodu wprowadzenia czynnika zakaźnego do błony śluzowej jelita czczego. Są to głównie patogeny, takie jak:

  • Salmonella;
  • cholera vibrio;
  • patogeny paratyfusowe

i inni.

Również prowokacyjny czynnik występowania ostra eunita umie mówić:

  • ciężka odczulenie (nadwrażliwość organizmu), aw rezultacie reakcja uczuleniowa na czynnik obcy;
  • niektóre produkty spożywcze - grzyby, dżem z pestkami, przyprawy korzenne i przyprawy korzenne, a także napoje alkoholowe.
Zwróć uwagę

Jedną z form eunitu jest tak zwana choroba Whipple. Jest to zakaźne uszkodzenie błony śluzowej jelita czczego, któremu towarzyszy dystrofia tłuszczowa (wymiana komórek z tkanką tłuszczową).

W rozwoju przewlekłe zapalenie Błona śluzowa jelita czczego odgrywa rolę kilku mechanizmów:

  • pokarmowe (żywność);
  • toksyczne;
  • termiczne;
  • odporny;
  • promieniowanie.

Dzięki przewlekły nejunit patologiczne mikroorganizmy występują również w błonie śluzowej i świetle jelita czczego. Okazało się jednak, że nie są one bodźcem do wystąpienia procesu zapalnego, ale zaczynają działać destrukcyjnie na błonę śluzową jelita czczego tylko pod wpływem dodatkowych czynników, które uszkadzają błonę śluzową jelita czczego.. Materia:

  • zatrucie pokarmowe;
  • efekty toksyczne;
  • wysokie temperatury;
  • upośledzona odporność;
  • promieniowanie jonizujące.

Czynnikami toksycznymi, które najczęściej wywołują zapalenie jelita cienkiego, są zatrucia ołowiem lub związki fosforu..

Choroba Whipple'a występuje z powodu uszkodzenia układu odpornościowego, ale czynnikiem prowokującym (rodzaj "spustu") są bakterie. Choroba rozwija się w następujący sposób. Czynnik drażniący wpływa na błonę śluzową, która wyrasta z jelita czczego. Z tego powodu jego aktywność enzymatyczna zostaje zakłócona. W rezultacie składniki odżywcze wchodzące do jelita nie są wchłaniane - związki chemiczne powstałe podczas wstępnego rozkładu żywności..

Zwróć uwagę

Substancje odżywcze aktywnie wiążą cząsteczki wody, co powoduje gromadzenie się płynu w świetle jelita czczego, aw rezultacie zwiększa ciśnienie jelitowe.

Yeunit to klasyczne zapalenie.. Ma to wpływ na błonę śluzową jelita czczego, a zwłaszcza na jej kosmki, z powodu niewydolności której zaburza się proces trawienia.. Rola odgrywa również fakt, że produkty rozszczepiania żywności kumulują się w świetle jelita, które zaczynają fermentować, a wchłanianie do krwi powoduje zatrucie organizmu.

Jest ważny

Ze względu na różnicę w czynnikach przyczynowych i mechanizmach występowania objawy i przebieg ostrego i przewlekłego zapalenia mózgu różnią się.

Objawy

Objawy ostrej Eunita

Ostra postać Eunity mija z wyraźnymi objawami. Główne objawy to:

  • ból brzucha;
  • utrata apetytu;
  • nudności i wymioty;
  • biegunka;
  • gorączka;
  • pogorszenie stanu ogólnego.

Charakterystyka bólu brzucha:

  • zlokalizowane między pępkiem a mostkiem;
  • z natury - w formie spazmów;
  • w intensywności - silny;
  • można podać w pępku i poniżej.

Apetyt najpierw maleje, a potem może całkowicie zniknąć..

Mdłości prawie od pierwszych epizodów choroby w połączeniu z wymiotami.

Charakterystyka wymiotów:

  • wymawiane, kilka razy dziennie (czasami 4-5-6);
  • często towarzyszą silne skurcze brzucha;
  • przynosi ulgę na chwilę;
  • wyczerpuje pacjenta;
  • gdy wymioty wydostają się z przewodu pokarmowego, płynne kleiki - częściowo strawione składniki odżywcze, zmieszane z wydzielinami jelita czczego i wody, które są zatrzymywane przez składniki odżywcze.

Charakterystyka biegunki:

  • wymawiane, często do 10 razy dziennie, w trudnych przypadkach - do 15-17 razy. Z powodu tej częstotliwości wypróżniania można dokonać błędnej diagnozy ostrego zatrucia pokarmowego;
  • masy kałowe - średnia ciecz, jednorodna, jasnobrązowa, rozsmarowana na powierzchni muszli klozetowej, zapach zależy od rodzaju żywności przyjętej w przeddzień (ostry - po spożyciu białka zwierzęcego, bardziej umiarkowany - po zjedzeniu białek roślinnych);
  • towarzyszyły silne skurcze brzucha i uczucie niekompletnego ruchu jelit.
Zwróć uwagę

Czasami biegunka jest tak ciężka, że ​​nie ma zawartości w jelitach, a jej skurcze trwają, pacjent cierpi z powodu nich i dlatego, że nie może dojść do siebie. Aby jakoś złagodzić stan, pacjenci, siedząc w toalecie, piją wodę, która natychmiast przechodzi..

Temperatura ciała wzrasta z 37,2 do 37,7 stopni C.

Ogólny stan pacjenta cierpi bardzo.. Istnieją znaki, takie jak:

  • słabość;
  • podział;
  • oznaki odwodnienia są zwiększone pragnienie, suchość w jamie ustnej, uczucie suchości w oczach.

W przypadku choroby Whipple'a, w której oprócz zapalenia błony śluzowej jelita czczego dołącza dystrofia tłuszczowa, najbardziej charakterystyczne:

  • biegunka;
  • znaczne wycieńczenie;
  • wysypki skórne.
Jest ważny

Jeśli pacjenci bardzo tracą na wadze, jest to niewątpliwie diagnostyczny objaw choroby Whipple'a..

Objawy przewlekłej eunity

Przewlekłe zapalenie błony śluzowej jelita czczego charakteryzuje się mniej wyraźnymi objawami miejscowymi (ze strony jelita) i wyraźniejszymi (ponieważ w wyniku długotrwałej choroby, toksyny powstałe w wyniku zapalenia i wchłaniane do krwi, metodycznie działają na organizm). Ze względu na długotrwały przewlekły proces kosmki śluzówkowe nie są już w stanie wykonywać funkcji ssania. Naturalny przebieg trawienia zostaje zakłócony, cząstki, które nie zostały zaabsorbowane, akumulują się w jelicie, rozpoczyna się proces fermentacji.

Obserwowane są następujące objawy lokalne:

  • ból brzucha;
  • nudności;
  • wymioty, ale raczej rzadko;
  • wzdęcia (wzdęcia);
  • nieustanne dudnienie w jamie brzusznej;
  • biegunka.

Charakterystyka bólu:

  • Są zakłócone między pępkiem a mostkiem, ale lokalizacja może nie być tak wyraźna, jak w ostrym nejunicie;
  • z natury - boleśnie spazmatyczne;
  • intensywność - średnia intensywność;
  • pojawiają się kilka minut po jedzeniu;
  • można podać w pępku i poniżej.

Charakterystyka nudności:

  • umiarkowane nasilenie (pacjent "błoto");
  • w okresie zaostrzenia pojawia się głównie w związku z przyjmowaniem pokarmu;
  • w okresie remisji (proces malejący) może wystąpić bez przywiązywania się do jakichkolwiek przyczyn.

Charakterystyka biegunki:

  • w okresie zaostrzenia jest obserwowany do 5-7 razy dziennie, rzadziej - częściej (do 10 razy);
  • masy kałowe - w postaci kleiku (stopień upłynnienia jest nieco mniejszy niż w ostrym ejunicie), jednorodny, często z domieszką baniek, jasnobrązowy, zapach - zwykły kał. W masach kałowych często znajduje się podwyższona zawartość cząstek tłuszczu, a także pewna ilość niestrawionego mięśnia i włókien tkanki łącznej..

W przewlekłym procesie błona śluzowa jelita czczego staje się cieńsza, i może również wystąpić dysbakterioza - śmierć lokalnej normalnej flory. Można podejrzewać pogorszenie - w szczególności miejscowe objawy niestrawności, takie jak nudności, wymioty, biegunka.

Objawy ogólnego pogorszenia są następujące:

  • objawy odwodnienia;
  • objawy przewlekłego zatrucia.

Najczęściej odwodnienie w przewlekłym ejunicie przejawia się takimi objawami, jak:

  • uporczywe, denerwujące uczucie pragnienia, któremu towarzyszy wysychanie w jamie ustnej;
  • sucha skóra i widoczne błony śluzowe;
  • wiotkość skóry (pacjent uważa, że ​​są to problemy skóry i odnosi się do kosmetyczki);
  • ból gardła.

Objawy zatrucia:

  • osłabienie, które wzrasta wraz z upływem czasu;
  • znacząca redukcja wydajności;
  • zmęczenie;
  • bóle głowy;
  • jeśli leczenie nie zostanie rozpoczęte, możliwe są drgawki i upośledzenie świadomości w postaci jego pomyłki.

W ciężkich, zaawansowanych przypadkach można dodać zespół DIC - masowe tworzenie się skrzeplin krwi w naczyniach małego kalibru (na równi z tętniczkami, żyłkami i naczyniami włosowatymi). Przejawi się z wielu narządów i systemów. Jego główne cechy to:

  • zabarwienie skóry (głównie końce uszu, nosa i palców), jeśli dotyczy to naczyń wątroby - występuje zażółcenie skóry, twardówki, języka;
  • naruszenie wrażliwości skóry i ruchów;
  • pogarszające się oddychanie;
  • niewydolność serca.

Jeśli przebieg przewlekłego eunita jest długi (od roku lub dłużej), wtedy lokalne objawy mogą ustępować, ale objawy tzw. niewydolność jelitowa, który pojawia się z powodu zmniejszonej szybkości wchłaniania białek, tłuszczów i węglowodanów i objawia się:

  • ogólne wyniszczenie;
  • zmiany w dystroficznej naturze wszystkich grup mięśniowych (mięśnie są słabe, zwiotczałe, pacjent z trudnościami wykonuje fizyczną pracę, która była wcześniej możliwa);
  • nieprawidłowości narządów wewnętrznych, które w przebiegu niewydolności jelitowej mogą postępować z powodu przewlekłych niedoborów żywieniowych.

Komplikacje

Istnieje kilka powikłań Eunita, ale powodują one wyraźny dyskomfort fizjologiczny. Najbardziej charakterystyczne są:

  • odwodnienie. Jest to najczęstsza i nieprzyjemna konsekwencja eunity. Co więcej, pojawia się dość szybko - z powodu częstych wymiotów i bardzo częstej biegunki;
  • zatrucie organizmu.

Diagnostyka

Oznaki eunity są dość wyraźne. Ale problem diagnozy polega na tym, że często przechodzi ona na tle innych chorób, więc lekarze nie mogą podejrzewać zmiany zapalnej jelita czczego. Dlatego, oprócz pytania pacjenta o skargi, konieczne jest zbadanie historii choroby i przeprowadzenie dodatkowych badań - fizycznych (badanie, czucie, podsłuchiwanie i słuchanie brzucha z fonendoskopem), instrumentalnej i laboratoryjnej.

Jest ważny

100% potwierdzenie eunitu można uzyskać dopiero po badaniu histologicznym przekrojów jelita - tylko dzięki niemu można w 100% wykluczyć choroby podobne do zapalenia jelita czczego (np. Enzymopatie - choroby spowodowane upośledzoną aktywnością enzymów spożywczych, którym towarzyszy fermentacja jelitowa).

Jeśli zostanie rozpoznana "świeża" ostra gorączka, ogólny wygląd pacjenta może nie ucierpieć. Czasem bladość skóry i widoczne błony śluzowe..

Z widocznym ciągłym ciągłym przebiegiem:

  • ogólne wycieńczenie i wyczerpanie pacjenta;
  • wiotkość skóry;
  • biały język;
  • czasami - wstrząsnąć ręką.

Kiedy palpacja brzucha jest określona przez ból w górnych częściach, ale żołądek jest miękki. Skóra brzucha w dotyku nieelastyczna, zwiotczała, ta sama objawia się, gdy czujesz skórę innych części ciała.

Podczas sondowania charakterystyczne są następujące znaki:

  • Porges objaw - silny ból po naciśnięciu na przednią ścianę jamy brzusznej powyżej pępka po lewej stronie;
  • Objawy Sternberga - silny ból z głębokim wyczuwaniem palca nad pępkiem (z naciskiem na krezkę narządu - folia tkanki łącznej wiążąca szyjkę macicy od wewnątrz w przedniej ścianie jamy brzusznej).

Podczas dotykania brzucha nie są wykrywane specjalne znaki, ale podczas osłuchiwania podczas wzdęć, możliwy jest odgłos jelit z ostrymi spazmatycznymi "wybuchami" (głośne dudnienie)..

Ponieważ diagnostyka jest trudna do zdiagnozowania, konieczne jest zastosowanie wszystkich możliwych niefizycznych metod badania w celu wyjaśnienia obrazu..

Instrumentalne metody stosowane w diagnozie eunita są następujące:

  • esophagogastroduodenoscopy (EFGDS) - za pomocą endoskopu (sondy ze zintegrowaną optyką) bada się błonę śluzową jelita czczego. EFGDS ma częściowo charakter informacyjny, ponieważ możliwości techniczne umożliwiają wprowadzenie sondy tylko w początkowych sekcjach jelita czczego. Kiedy eunite podczas EFGDS wykrył wiele plam stanu zapalnego;
  • radiografia przejście baru do jelita cienkiego - pacjent pije porcję mgły barowej, a następnie za pomocą radiografii bada przejście baru przez jelito cienkie. Wraz z przyspieszeniem przechodzenia eunitu przez bariera w jelicie czczym.

Przeprowadzają również serię badań, które nie wykazują zmian w jelicie czczym, ale będą w stanie wykryć nieprawidłowości w innych narządach, podobne do objawów eunitu. Jest to ważne dla odróżniającej diagnozy eunitu od innych chorób.. W szczególności zastosuj:

  • ogólna radiografia narządów jamy brzusznej;
  • tomografia komputerowa (CT);
  • rezonans magnetyczny (MRI);
  • badanie ultrasonograficzne narządów jamy brzusznej (USG)

i inne metody.

Laboratoryjne metody badawcze stosowane w diagnostyce eunitu to:

  • pełna liczba krwinek - występuje niewielki wzrost liczby leukocytów i ESR. Wskaźniki te są ściśle związane z intensywnością procesu: im silniejsze zapalenie, tym większa liczba i im wyższy ESR;
  • analiza bakterio-skopowa - przeprowadza się go w celu zidentyfikowania patogenu, który spowodował proces zapalny w błonie śluzowej jelita czczego. Aby to zrobić, pod mikroskopem zbadaj wymioty lub odchody pacjenta;
  • analiza bakteriologiczna - jeśli objawy choroby nie są zbyt wyraźne, a lekarze mają czas na dokładniejszą diagnozę, bez uszczerbku dla stanu pacjenta, zasiewają zawartość jelit na pożywkach, określają patogen w hodowanych koloniach;
  • badanie immunologiczne - konieczne do oceny poziomu odporności, który jest zaangażowany w zwalczanie ciała z jelita czczego. To jest walka z zakaźnymi patogenami i objawami alergicznymi;
  • badanie biopsji błony śluzowej błonka jelita czczego - ostateczna metoda diagnostyczna dla eunitu. Podczas badania materiału należy określić objawy stanu zapalnego, zmniejszając długość kosmków i obrzęk tkanek.

Oprócz metod badań instrumentalnych i laboratoryjnych, w celu wykluczenia ostrego zatrucia pokarmowego konieczna będzie konsultacja ze specjalistą chorób zakaźnych..

Diagnostyka różnicowa

Klasyczne zapalenie jelita grubego z ciężkimi wymiotami i biegunką należy najpierw odróżnić od ostrego zatrucia pokarmowego. Ponadto należy przeprowadzić rozpoznanie rozpoznawcze z użyciem enzymopatii, w których podobne objawy są możliwe z powodu upośledzenia trawienia..

Leczenie

Często leczenie rozpoczyna się wcześniej niż kompleksowe badanie pacjenta. Zostało to wyjaśnione w następujący sposób:

  • z powodu ciężkiego odwodnienia powinien być zalany jak najwcześniej, bez względu na diagnozę;
  • leczenie eunite jest podobne do leczenia zapalenia błony śluzowej żołądka, więc lekarz nie pomyli się z receptami nawet przed ostateczną diagnozą;
  • 70% przypadków żółtaczki i nieżytu żołądka występuje jednocześnie, dlatego wczesne wizyty są odpowiednie, jeśli rozpoznano zapalenie błony śluzowej żołądka, a zapalenie jelita cienkiego jest tylko podejrzane, a pacjent nadal jest badany.
Jest ważny

Przy objawach ostrego i zaostrzenia przewlekłego zapalenia nerek pacjent jest hospitalizowany na oddziale chorób zakaźnych, ponieważ w niektórych przypadkach choroba jest podobna do ostrego zatrucia pokarmowego. Przewlekłą chorobę można leczyć w domu..

Jejuni jest leczona metodami konserwatywnymi. Terapia opiera się na następujących celach:

  • tryb połowiczny (w miarę częstej biegunki);
  • odchudzanie;
  • masywna terapia infuzyjna;
  • terapia antybiotykowa;
  • enterosorbenty;
  • przeciwskurczowe;
  • probiotyki;
  • prebiotyki;
  • preparaty enzymatyczne;
  • odczulanie narkotyków;
  • terapia witaminowa.

Podstawą terapii jest szybkie uzupełnianie strat płynów i składników odżywczych. Może być również podawany dojelitowo - pacjent powinien pić dużo płynów (średnio 1,5 razy więcej niż traci).

Jednak w praktyce stosowanie takiej techniki jest często niemożliwe z powodu poważnych wymiotów u pacjenta.. Dlatego należy przeprowadzić masową terapię infuzyjną - dożylny wlew kroplowy leków, takich jak:

  • preparaty białkowe i frakcje białkowe;
  • roztwory soli i elektrolity;
  • glukoza;
  • surowica krwi.

W przypadku silnych wymiotów zalecany jest głód. Jak tylko ustąpią ostre objawy (w szczególności niestrawność - nudności, wymioty, biegunka), pacjent może być zjedzony. W sercu diety:

  • ułamkowe częste posiłki z użyciem małych porcji;
  • jedzenie powinno być płynne lub w stanie zmiażdżonym, ciepłe, wysokokaloryczne iz wystarczającą ilością witamin;
  • żywność nie powinna zawierać środków spożywczych, które są trudne w trawieniu i podrażniają jelita - są to przyprawy, tłuszcze, błonnik itp..

Przypisany antybiotyki, do których mikroorganizmy zidentyfikowane podczas badania bakteriologicznego są wrażliwe.

Enterosorbents przepisane w celu zatrzymania procesów fermentacyjnych w jelicie i wyeliminowania odurzenia

Przeciwskurczowe stosowany w ciężkim zespole bólowym.  

Probiotyki - to jest zawieszenie normalnej mikroflory. Prebiotyki - leki stymulujące rozwój własnej mikroflory. I te i inne leki, a także środki enzymatyczne przepisane w celu ustalenia trawienia.

Zapobieganie

Aby nie prowokować rozwoju eunitu, wystarczy przestrzegać dość prostych zasad:

  • obserwuj dietę;
  • przestrzegać zasad higieny i higieny - w szczególności dokładnie umyć warzywa i owoce przed ich użyciem, przestrzegać zasad obróbki cieplnej produktów;
  • nie jeść ostrych, grubych i włóknistych pokarmów;
  • Nie ignoruj ​​płynnych ciepłych potraw (zup);
  • Uważaj na produkty, które mogą być prowokatorami Eunitu - są to grzyby, dżem z kością i tak dalej, a także alkohol.

Jeśli rozwinie się przewlekły proces, wówczas należy podwoić czujność, aby nie spowodować zaostrzenia procesu..

Prognoza

Pomimo wyraźnego obrazu klinicznego, zapalenie jelita cienkiego dobrze reaguje na leczenie.. Dlatego jeśli leczenie rozpoczyna się z wyprzedzeniem (szczególnie uzupełnienie utraty płynu), wówczas rokowanie jest korzystne. Pogorszenie wchłaniania składników pokarmowych rzadko występuje przy umiarkowanym nasileniu..

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant