Kataralne zapalenie żołądka i dwunastnicy

Główną różnicą nieżytowego zapalenia żołądka i jelit z innych postaci tej patologii jest jej ostry przebieg wywołany pojedynczym działaniem czynników chemicznych, toksycznych, temperaturowych, bakteryjnych lub wirusowych. Ta choroba zawsze zaczyna się nagle i ma żywy obraz kliniczny..

W niektórych źródłach medycznych zwyczajowo odróżnia się kataralne zapalenie żołądka i kataralne zapalenie dwunastnicy, chociaż w izolacji choroby te występują niezwykle rzadko. W większości przypadków proces zapalny rozciąga się na żołądek i dwunastnicę..

Treść artykułu:

  • Przyczyny niedożywienia żołądka i dwunastnicy
  • Objawy niedojelitowego zapalenia żołądka i dwunastnicy
  • Diagnostyka
  • Leczenie nieżytu żołądkowo-jelitowego
  • Prognozy i zapobieganie

Co druga osoba przynajmniej raz w życiu doświadczyła katarowego lub pokarmowego zapalenia żołądka i dwunastnicy. To zapalne uszkodzenie błony śluzowej żołądka i górnego jelita pojawia się nagle i postępuje twardo. Kataralne zapalenie żołądka i jelit, pomimo powierzchownych uszkodzeń tkanek, jest niebezpieczne z powodu powikłań. Choroba często kończy się pojawieniem się wrzodów i erozji, otwarciem krwawienia z żołądka.


Przyczyny niedożywienia żołądka i dwunastnicy

Najczęstszą przyczyną niedożywienia żołądkowo-jelitowego są błędy żywieniowe. Należą do nich przejadanie się, włączenie do menu trudnych do strawienia potraw, stosowanie nadmiernie gorącego lub zbyt zimnego jedzenia, naczynia ekstrakcyjne.

Inne przyczyny niedożywienia żołądka i dwunastnicy:

  • Pokonanie czynników zakaźnych (E. coli, clostridia, streptococci, gronkowce, bakterie Helicobacter pylori) i wydzielanych przez nie toksyn;

  • Nadużywanie alkoholu;

  • Konsekwencje przyjmowania NLPZ, leków przeciwbakteryjnych, steroidów, narkotycznych leków przeciwbólowych;

  • Promieniowanie;

  • Powikłania alergii pokarmowych;

  • Pilorospasm z refluksem żółciowym;

  • Urazy błony śluzowej żołądka;

  • Uwalnianie kwasu chlorowodorowego w wyniku stresu;

  • Pragnienie zrzucenia wagi za pomocą radykalnych diet;

  • Dziedziczna predyspozycja do chorób przewodu pokarmowego.


Objawy niedojelitowego zapalenia żołądka i dwunastnicy

Obraz kliniczny choroby zależy od przyczyny niedożywienia żołądka i dwunastnicy. Zazwyczaj pierwsze oznaki zapalenia pojawiają się 10-12 godzin po ekspozycji na czynniki uszkadzające. Być może szybki rozwój choroby w ciągu 1-2 godzin.

Objawy niedojelitowego zapalenia żołądka i dwunastnicy wywołane błędami żywieniowymi:

  • Złe samopoczucie, słabość;

  • Uczucie ciężkości i rozciągliwości w żołądku, ból w okolicy nadbrzusza;

  • Nadmierna wydzielina, choć jest to możliwe, wręcz przeciwnie, suchość w ustach;

  • Kwaśny lub gorzki smak w ustach;

  • Nudności;

  • Zmniejszony apetyt, odmowa jedzenia;

  • Zawroty głowy;

  • Wymioty świeżo zjedzonego pokarmu, śluzu i żółci w wymiotach;

  • Paleta skóry, drżenie rąk i stóp, tachykardia, niedociśnienie na tle ataku wymiotów;

  • Biegunka;

  • Biały lub brudny żółty na języku;

  • Nieświeży oddech.

Na początku choroby dochodzi do gwałtownego wzrostu kwasowości soku żołądkowego, a następnie spadku w wyniku tłumienia aktywności gruczołów wewnątrz żołądka..

Przejawy choroby wywołane przez choroby przenoszone przez żywność:

  • Wyczerpanie wymiotów;

  • Biegunka;

  • Zwiększona temperatura ciała;

  • Skurcze mięśni łydek na tle braku równowagi elektrolitowej z powodu obfitych wymiotów.

Pozostałe objawy tej postaci nieżytów żołądkowo-jelitowych są podobne do powyższego obrazu klinicznego..


Diagnostyka

W diagnozowaniu tej postaci choroby gastroenterolog bierze pod uwagę nawyki żywieniowe pacjenta, fakt, że otrzymują leki, historię alergii i charakterystyczne objawy kliniczne.

Przypisywane testy instrumentalne i laboratoryjne:

  • Pełna morfologia krwi;

  • Biochemiczne badanie krwi;

  • Badanie bakteriologiczne wymiocin;

  • Analiza krwi utajonej w kale;

  • Badanie soku żołądkowego;

  • EGD (esophagogastroduenoskopia) jest najbardziej informacyjnym badaniem endoskopowym, które pozwala dostrzec przekrwienie i obrzęk błony śluzowej, wrażliwość i krwawienie wewnętrznej wyściółki żołądka;

  • Endoskopowa biopsja tkanki;

  • Multispiralna tomografia komputerowa;

  • RTG żołądka z podwójnym kontrastem - ujawnia charakterystyczne objawy zapalenia żołądka i dwunastnicy;

  • Elektrogastrografia - pomaga wykryć perystaltykę żołądka i jelit;

  • Wewnątrzżołądkowe pH-metry - stosowane do określenia kwasowości soku żołądkowego.

Podczas badania TK lekarz może zauważyć takie objawy nieżytu żołądka, jak obrzęk błony śluzowej, erozja i pogrubienie fałd żołądka..


Leczenie nieżytu żołądkowo-jelitowego

Terapia ostrej postaci nieżytów żołądkowo-jelitowych jest często przeprowadzana w szpitalu, w oddziale gastroenterologii. Obowiązującym warunkiem skutecznego leczenia jest dieta, która zapewnia głód w pierwszych dniach choroby, a następnie jedzenie z puree na parze. Po diecie powinna trwać co najmniej 7-10 dni. Plan leczenia jest ustalany przez lekarza po ustaleniu przyczyny zapalenia żołądka i dwunastnicy..

Stosowane grupy leków:

  • Antybiotyki (w identyfikacji bakteryjnego czynnika infekcji);

  • Inhibitory pompy protonowej;

  • Gastroprotector;

  • Blokery receptora H2-histaminy;

  • Leki przeciwwirusowe;

  • Środki przeciwbólowe;

  • Przeciwskurczowe;

  • Prokinetics.

Aby przywrócić równowagę elektrolitową i zapobiec odwodnieniu, zaleca się podawanie soli fizjologicznej w infuzji..


Prognozy i zapobieganie

Dzięki terminowemu leczeniu wykwalifikowanej porady, diagnozy i leczenia rokowanie choroby jest korzystne, pacjent może w pełni wyzdrowieć. Jeśli nie zwracać należytej uwagi na terapię, możliwy jest rozwój erozyjnego i pozapalinowego zapalenia żołądka i dwunastnicy..

Aby nie prowokować wystąpienia choroby i jej powikłań, konieczne jest przestrzeganie zasad zdrowego odżywiania, terminowe leczenie chorób żołądkowo-jelitowych. Unikanie przejadania się, palenia i nadużywania alkoholu zmniejszy ryzyko wystąpienia tej postaci zapalenia żołądka i dwunastnicy. Podczas leczenia lekami, które mają działania niepożądane, które są niebezpieczne dla żołądka i jelit, należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza. Istnieje profilaktyka wtórna - jest to terapia zapoczątkowana na czas nieżytem żołądka, aby uniknąć jej przejścia w cięższe formy i możliwe perforowanie żołądka.