Zapobieganie zapaleniu żołądka

Zapobieganie zapaleniu żołądka to zestaw środków mających na celu zapobieganie zmianom zapalnym w błonie śluzowej żołądka. Obejmuje ona walkę ze wszystkimi rodzajami i formami tej choroby. Pewna specyfika i rozdział środków zapobiegawczych ma miejsce w dwóch rodzajach zapalenia błony śluzowej żołądka: ostrych i przewlekłych. Wynika to z fundamentalnie różnych patogenetycznych mechanizmów ich występowania..


Ogólne środki zapobiegawcze w przypadku wszystkich rodzajów zapalenia żołądka

Podstawą do zapobiegania ostrym i przewlekłym procesom zapalnym w błonie śluzowej żołądka jest ich nagłość, przebieg falopodobny i występowanie tylko w przypadku narażenia na szkodliwe czynniki środowiskowe. Dlatego wszystkie środki zapobiegawcze mają na celu wyeliminowanie lub maksymalne ograniczenie kontaktu ciała z nimi. Oznacza to, że jeśli pewne czynniki nie wpływają na organizm, ostre zapalenie żołądka lub zaostrzenie przewlekłego nigdy nie wystąpią..

Ponieważ błona śluzowa żołądka ma bezpośredni kontakt tylko z powietrzem i żywnością, dlatego zapobieganie jej stanom zapalnym ma na celu kontrolowanie ich jakości. Wszystkie środki zapobiegawcze można podzielić na: profilaktykę społeczną i indywidualną.

Profilaktyka społeczna ostrego zapalenia błony śluzowej żołądka jest kontrolowana na poziomie państwowym przez autoryzowane struktury stacji sanitarno-epidemiologicznej. Muszą zachować ścisłą kontrolę nad placówkami gastronomicznymi i jakością rozprowadzanej żywności, stanu wody pitnej i dezynfekcji ścieków. Jest to szczególnie ważne, aby zapobiec masowemu występowaniu ostrego zapalenia żołądka o charakterze toksycznym dla zakażeń..

Indywidualne środki zapobiegawcze zapobiegające zapaleniu żołądka oznaczają, że każda osoba przestrzega określonych zasad. Przede wszystkim odnoszą się do cech żywności, poprawności i kultury żywności.

Zapobieganie zapaleniu żołądka obejmuje:

  • Właściwa dieta. Oznacza to odmowę jedzenia fast food, smażone i półpieczone mięso i dania rybne, nadmiar przypraw. Pomimo doskonałego smaku mogą powodować natychmiastowe podrażnienie błon śluzowych żołądka, a następnie zapalenie. Pamiętaj, aby trzymać się kombinacji lub alternacji w diecie płynnej i suchej żywności;

  • Jakość produktów. Najlepiej jest używać tylko świeżo przygotowanych potraw. Niedopuszczalne jest używanie jedzenia z wątpliwymi oznakami jego dobroci. Odwiedzając placówki gastronomiczne, można wybrać tylko sprawdzone, których wygląd odpowiada ustalonym standardom. Wszelkie podejrzenia o naruszenie technologii gotowania lub jej nieodpowiedniość powinny stanowić powód odmowy korzystania z niej;

  • Tryb zasilania. W profilaktyce ostrego zapalenia błony śluzowej żołądka ważną rolę odgrywa regularność posiłków. Muszą być zorganizowane w ustalonym czasie, który początkowo normalizuje poziom wydzielania żołądkowego. W takich warunkach ryzyko zapalenia błony śluzowej żołądka jest zminimalizowane, nawet wtedy, gdy niedostateczna ilość pokarmu dostanie się do jamy żołądka;

  • Ilość jedzenia. Jednoczesne stosowanie dużych ilości jedzenia (objadanie się) jest niedopuszczalne, szczególnie po poście i wieczorem przed snem;

  • Proces jedzenia. Aby nie prowokować rozwoju zapalenia błony śluzowej żołądka, musisz jeść w spokojnej atmosferze, nie spiesz się, dobrze żuć jedzenie;

  • Napoje alkoholowe i palenie. Niska jakość alkoholu i jego substytuty mogą powodować nie tylko stan zapalny błony śluzowej żołądka, ale także jego chemiczne oparzenia. Nadużywanie jakichkolwiek napojów alkoholowych, prędzej czy później, spowoduje zapalenie żołądka. Dym tytoniowy nie jest w stanie bezpośrednio wywołać zmian zapalnych w jamie żołądka, ale znacznie pogarsza negatywny wpływ alkoholu i innych szkodliwych czynników;

  • Związki chemiczne. Praca z substancjami chemicznymi i truciznami, wdychanie oparów, ich celowe lub przypadkowe stosowanie często kończy się ostrym erozyjnym i wrzodziejącym zapaleniem żołądka. Aby zapobiec zapaleniu żołądka pochodzenia chemicznego, konieczne jest jak największe ograniczenie kontaktu z chemikaliami i stosowanie środków ochrony osobistej;

  • Zapobieganie ropnym zapaleniem żołądka i phlegmon w żołądku. Polega na terminowym i adekwatnym traktowaniu procesów ropnej infekcji, przestrzeganiu zasad aseptyki i antyseptyków podczas wszelkich procedur medycznych..

Szczegóły dotyczące diety: co możesz i czego nie możesz jeść z zapaleniem żołądka?


Dodatkowe cechy zapobiegania przewlekłego zapalenia błony śluzowej żołądka

Pomimo faktu, że ostry i przewlekły stan zapalny żołądka ma różne mechanizmy jego rozwoju, niektóre środki zapobiegawcze mają charakter ogólny. Ale są też te, które można przypisać konkretnej profilaktyce przewlekłego zapalenia błony śluzowej żołądka. Należą do nich:

  • Aktywność fizyczna Jego brak lub nadmiar równo wpływa na przebieg przewlekłego zapalenia żołądka, wywołując jego zaostrzenie. Dlatego wysiłek fizyczny powinien być umiarkowany i zgodny z fizycznymi możliwościami danej osoby;

  • Aktywność psycho-emocjonalna. Pacjenci z przewlekłym zapaleniem błony śluzowej żołądka powinni unikać skoków napięcia nerwowego i zaburzeń psychicznych. Przeszkadzają procesy wydzielnicze w żołądku i jego ruchliwość, co prowadzi do zaostrzenia procesu zapalnego;

  • Ograniczenie stosowania leków drażniących błonę śluzową żołądka. Są to przede wszystkim pochodne kwasu acetylosalicylowego (aspiryna, aspecard), niesteroidowe leki przeciwzapalne i antybiotyki. Jeśli nie można ich zastąpić niczym innym, leczenie takie powinno obejmować leki gastroochronne (famotidine, omeprazole, almagel, venter);

  • Okresowe zapobiegawcze i terminowe leczenie zaostrzeń przewlekłego zapalenia żołądka. Osoby cierpiące na tę chorobę powinny wiedzieć, że dwa razy w roku (wiosna, jesień) muszą przejść kurację przeciw nawrotom. W tych porach roku zapalenie żołądka jest podatne na zaostrzenie. Jeśli tak się stanie, leczenie powinno rozpocząć się tak szybko, jak to możliwe;

  • Nadzór kliniczny przez gastroenterologa, lekarza rodzinnego lub lekarza rodzinnego. Każdy pacjent z przewlekłym zapaleniem błony śluzowej żołądka musi mieć wykwalifikowanego specjalistę, któremu ufa. Powinien omówić wszystkie kwestie związane z leczeniem, stylem życia, odżywianiem i koniecznymi badaniami..