Około czterdziestu lat temu, A. Adam odkrył, że z ciężkim zapaleniem jelit u niemowląt, E. coli wysiewa się z kału, który różni się od normalnego. Otrzymany szczep E. coli, który powoduje pojawienie się luźnych stolców, nazwano koli-niestrawnością. Dziś wiadomo, że istnieje wiele szczepów Escherichia coli o właściwościach patogennych, ich oznaczenie zależy od rodzaju antygenu - "O" lub "B".
Objawy zapalenia colienitis
Spośród wszystkich infekcji jelitowych u niemowląt największe znaczenie ma zapalenie jelita grubego, ponieważ jest ono trudne i szybko rozprzestrzenia się w grupach dziecięcych. Nasilenie objawów zapalenia colienteritis zależy od wieku dziecka: choroba jest najcięższa u wcześniaków, noworodków i niemowląt w wieku poniżej trzech miesięcy, w którym to przypadku patologia najczęściej powoduje śmierć dziecka.
U dzieci w wieku powyżej sześciu miesięcy choroba jest łagodna, a w drugim roku życia praktycznie nie stwierdza się zapalenia jelit wywołanego przez E. coli. Ciężka choroba w okresie niemowlęcym może mieć ciężki przebieg choroby, a nie każde dziecko zakażone E. coli może rozwinąć zapalenie jelit. Regularne dane z badań potwierdziły założenie, że zdrowe nosiciele zakażenia mogą występować u dzieci w każdym wieku..
Okres inkubacji zapalenia kolana zwykle trwa od trzech do dziesięciu dni. U chorego dziecka obserwuje się wszystkie przejawy choroby charakterystyczne dla infekcji jelitowej, które występują nawet w przypadku innych podobnych patologii. Objawy zapalenia jelita grubego obejmują anoreksję, wymioty, częste, wodniste stolce, które mają kolor ochry i zapach nasienia. W niektórych przypadkach w kale pojawia się śluz lub krew..
Nasilenie choroby zależy od wieku dziecka. Wcześniaki i dzieci w pierwszych trzech miesiącach życia mogą odczuwać ciężkie objawy astmy, kwasicy i zatrucia w ciągu pierwszych dwóch dni. Infekcja u dzieci w wieku do sześciu miesięcy z powodu częstych nawrotów może powodować poważne zaburzenia jedzenia. Wraz z wyczerpaniem proces zakaźny powoduje jeszcze większą utratę masy ciała i często towarzyszą mu zjawiska rozpadu..
U dzieci w drugiej połowie roku mogą również wystąpić ciężkie patologie, którym towarzyszy zatrucie, ale w większości przypadków proces zakaźny nie powoduje powikłań, chociaż charakteryzuje się częstymi luźnymi stolcami, osłabieniem, utratą apetytu i umiarkowaną suchością.
Dokładna diagnoza nie jest kompletna bez bakteriologicznego badania kału. Ma to wielkie znaczenie zarówno z epidemiologicznego punktu widzenia, jak i wyboru właściwej strategii leczenia. Wysiew materiału biologicznego na pożywki pozwala określić wrażliwość mikroorganizmów na różne antybiotyki i pozwala lekarzowi wybrać optymalne leczenie..
Leczenie zapalenia Colienteritis
Leczenie zapalenia jelita grubego składa się z terapii dietetycznej, stosowania leków przeciwbakteryjnych i uzupełniania bilansu wodno-solnego..
Na początkowym etapie stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania, które w przypadku wymiotów są podawane domięśniowo. Najczęściej stosowane w leczeniu: polimyksyna M siarczan, chlorocyd, sigmamycyna, furazolidon, kolimycyna, ampicylina i leki chemioterapeutyczne.
Z łagodnym przebiegiem choroby można ograniczyć przyjmowanie enteroseptolu lub streptomycyny. Po otrzymaniu wyników badań bakteriologicznych, leczenie zapalenia colienteritis staje się bardziej ukierunkowane..