Biegunka u dziecka to szybkie wydalanie mas kałowych, które różnią się od zwykłego stolca kolorem, teksturą i zapachem. W przypadku biegunki dochodzi do utraty wody i elektrolitów, stolec porusza się zbyt szybko w jelitach i nie ma czasu na nadanie kształtu. Każdy rodzic ma przynajmniej raz w życiu biegunkę, więc naturalne jest, że mają pytanie, jak pomóc dziecku..
Objawy biegunki są łatwe do rozpoznania. Oprócz zmiany charakteru stolca, dziecko może skarżyć się na bóle brzucha o charakterze spastycznym lub ostrym, być może nudności i wymioty, podwyższoną temperaturę ciała, dudnienie w jelitach, wzdęcia, fałszywą potrzebę wypróżniania się.
W dzieciństwie biegunka jest szczególnym zagrożeniem, ponieważ dzieci rozwijają się szybciej niż dorośli. Dlatego wizyta u lekarza jest środkiem obowiązkowym, zwłaszcza jeśli chodzi o ciężką biegunkę.
Treść artykułu:
- Kiedy stolec dziecka można uznać za biegunkę?
- Rodzaje biegunki u dzieci
- Przyczyny biegunki u dzieci
- Przyczyny biegunki u niemowlęcia
- Objawy biegunki u dzieci
- W przypadku biegunki u dziecka konieczne jest pilne skonsultowanie się z lekarzem?
- Jakie jest niebezpieczeństwo biegunki u dzieci?
- Rozpoznanie biegunki u dzieci
- Leczenie biegunki u dziecka
- Ważne zalecenia medyczne dotyczące leczenia biegunki u dzieci
Kiedy stolec dziecka można uznać za biegunkę?
Należy zauważyć, że nie każdy płynny stolec może być traktowany jako biegunka.
Dlatego ważne jest, aby znać następujące funkcje:
Obserwując płynny stolec u noworodka lub niemowlęcia, nie jest konieczne natychmiastowe wezwanie lekarza. Dla dzieci w tak wczesnym wieku, biegunka jest absolutną normą. Przecież w tej chwili miękiszu dostaje tylko płynne jedzenie, co wpływa na konsystencję odchodów.
Częsta defekacja w okresie niemowlęcym również nie jest oznaką biegunki. W tym czasie stolec dziecka może wystąpić do 10 lub więcej razy dziennie. Czasami wypływ płynnego stolca występuje po każdym karmieniu, co również nie jest odchyleniem od normy..
U dzieci poniżej 1 roku życia masy kałowe mogą okresowo ulegać deformacji (pod warunkiem, że dziecko nie cierpi na zaparcia). Biegunkę wskazuje na to, że defekacja odbywa się częściej niż 3-4 razy dziennie. W tym przypadku kał staje się wodnisty, płynny, może wydzielać nietypowy, cuchnący zapach lub zawierać zanieczyszczenia..
U dzieci w wieku 2-3 lat i starszych krzesło musi być sformalizowane, nie ma żadnych patologicznych zanieczyszczeń. W tym wieku układ trawienny działa mniej więcej płynnie, więc normalnie stolec zdarza się nie więcej niż 1-2 razy dziennie. Jeśli liczba aktów defekacji wzrasta, a zanieczyszczenia pojawiają się w kale, można podejrzewać biegunkę..
Lekarze opracowali specjalne kryteria oceny, które pozwalają odróżnić biegunkę u dzieci w różnym wieku od regularnych stolców:
Jeśli małe dziecko traci więcej niż 15 g / kg mc./dobę z kałem, oznacza to biegunkę..
U dzieci w wieku 3 lat i starszych wskaźniki prawidłowej dziennej objętości kału zbliżają się do wartości u dorosłych. Dlatego biegunka to utrata kału o masie ciała większej niż 200 g na dzień..
Rodzaje biegunki u dzieci
U dzieci występuje kilka rodzajów biegunki..
W zależności od mechanizmu biegunki występują:
Biegunka wydzielnicza, gdy w świetle jelita występuje duża ilość wody i soli, które są uwalniane z powodu zwiększonej funkcji wydzielniczej komórek nabłonkowych błony śluzowej jelita. Ten rodzaj biegunki może być zakaźny i niezakaźny..
Wysiękowa biegunka, która rozwija się na tle zapalnej choroby jelit.
Biegunka hiperkinetyczna, w której występuje zwiększony skurcz ścianek jelitowych lub osłabienie ich ruchliwości. Prowadzi to do zaburzeń zawartości jelit.
Biegunka hiper-molarna, gdy dochodzi do naruszenia wchłaniania płynów i elektrolitów w jelicie.
W zależności od czasu trwania biegunki, rozróżniaj jej przewlekłą i ostrą postać. Przewlekła biegunka to taka, która trwa dwa lub więcej tygodni. Przewlekła biegunka jest osmotyczna, gdy zatrzymuje się po rezygnacji z jedzenia lub niektórych leków. Gdy biegunka trwa nadal na tle głodu dziecka, wówczas jest traktowana jako wydzielina. Ten rodzaj biegunki w dzieciństwie występuje rzadko, ale stanowi poważne zagrożenie dla dziecka..
W celu ustalenia, że dziecko ma biegunkę wydzielniczą, należy skupić się na takich objawach, jak zwiększenie kału do 5 razy dziennie lub więcej, podczas gdy wodniste stolce, defekacja pojawia się niezależnie od pory dnia. W takim przypadku należy natychmiast wezwać ekipę pogotowia ratunkowego i hospitalizować dziecko, ponieważ istnieje bezpośrednie zagrożenie dla jego życia..
Ostra biegunka trwa nie dłużej niż 2-3 dni.
Istnieją również rodzaje biegunki u dzieci, w zależności od przyczyny, która je spowodowała:
Infekcyjny.
Pokarmowe.
Toksyczny.
Dyspeptyczne.
Lekarski.
Neurogenny.
Funkcjonalny.
Przyczyny biegunki u dzieci
Biegunka nie występuje sama. Jest zawsze wynikiem choroby lub zaburzenia układu trawiennego..
U dzieci biegunka jest najczęściej spowodowana następującymi przyczynami:
Zakażenie w jelicie.
Wrodzone choroby przewodu pokarmowego.
Zatrucie pokarmowe.
Błąd żywieniowy.
Powody te należy rozważyć bardziej szczegółowo..
Zakażenie jako przyczyna biegunki
Zwykle jelita są skolonizowane przez bakterie odpowiedzialne za trawienie pokarmu. Bakterie te są określane jako "korzystne", ponieważ umożliwiają istnienie ciała ludzkiego. Kiedy patogenny szczep, wirus lub pasożyt przenika do jelita, narząd ulega zapaleniu. Najczęściej prowadzi to do biegunki. W ten sposób organizm próbuje wydobyć czynniki zakaźne, które nie powinny znajdować się w jelicie..
Wirusy, które najczęściej wywołują biegunkę w dzieciństwie: rotawirusy, adenowirusy.
Bakterie, które najczęściej wywołują zapalenie jelit w dzieciństwie: Salmonella, Baciorus czerwonkowy, Escherichia coli.
Pasożyty, które najczęściej powodują biegunkę u dzieci: glisty, ameby, owsiki.
Wnikając w światło jelita, patogenna flora osadza się na jej ścianach, powodując reakcję zapalną. Prowadzi to do zwiększonej perystaltyki, co prowadzi do szybkiej ewakuacji kału.
Im bardziej aktywnie reprodukuje się patogenna flora, tym bardziej uszkodzone są ściany jelita. Tracą zdolność wchłaniania płynu, ich błona śluzowa zaczyna wytwarzać wysięk zapalny. W rezultacie w świetle jelita gromadzi się duża objętość płynu, a także niestrawione jedzenie. Wszystko to pojawia się w postaci obfitego kału, to znaczy u dziecka rozwija się biegunka..
Najczęstsze sposoby infekcji w ciele dziecka to:
Nie umyte ręce.
Seeding Food.
Brudne rzeczy używane w życiu codziennym.
Infected Personal Care Products.
Spożywanie przeterminowanych pokarmów.
Skontaktuj się z innym chorym dzieckiem. W ten sposób przekazywane są wirusy jelitowe..
Dziedziczne choroby przewodu pokarmowego, jako przyczyna biegunki
Istnieją choroby przewodu pokarmowego, których przyczyną są zaburzenia genetyczne. Niedobór laktozy występuje częściej u dzieci. W tym samym czasie w jelitach wytwarza się zbyt mało enzymu laktazy. U tych dzieci rozwija się biegunka po spożyciu mleka lub produktów mlecznych..
Nietolerancja glutenu (celiakia) występuje rzadziej. W takim przypadku ciało dziecka nie jest w stanie strawić plonów. Również niedobór sacharozy-izomaltazy odnosi się do rzadkich chorób genetycznych jelita, gdy nie ma wystarczającej ilości enzymów w organizmie zdolnych do rozkładania cukrów. Dlatego ich spożycie z jedzeniem spowoduje biegunkę.
Wrodzona atrofia jelitowej warstwy śluzowej prowadzi do biegunki u niemowląt, ponieważ całkowita absorpcja składników odżywczych z pożywienia staje się niemożliwa.
Zatrucie pokarmowe jako przyczyna biegunki
Zatrucie pokarmowe w dzieciństwie zdarza się dość często.
Może być wywołany przez następujące czynniki:
Spożywanie gotowych produktów spożywczych o wygasłym okresie przydatności do spożycia..
Uderza w stół dziecka zepsute warzywa lub owoce, nieświeże mięso lub ryby.
Zatrucie toksycznymi substancjami, trującymi roślinami lub grzybami.
Przypadkowe użycie alkoholu lub dużych dawek leków.
Toksyny uwięzione w jelicie uszkadzają błonę śluzową, powodują reakcję zapalną, zwiększają perystaltykę, co zapobiega wchłanianiu płynu ze światła jelita. W rezultacie dziecko rozwija biegunkę..
Błędy żywieniowe jako przyczyna biegunki
Błędy żywieniowe prowadzą do tego, że praca układu pokarmowego zawodzi. Powoduje to różne reakcje patologiczne ze strony ciała, w tym biegunkę..
W biegunce u dzieci najczęściej rozwija się w wyniku następujących naruszeń w diecie:
Nadmierne jedzenie. Jeśli dziecko zjadło, jedzenie zaczyna silnie naciskać na ściany jelit od wewnątrz. To powoduje zwiększoną perystaltykę i zbyt szybki ruch mas żywnościowych przez światło jelita. W tym samym czasie składniki odżywcze z pożywienia nie są całkowicie wchłaniane. Dziecko rozwija się z biegunką. W kale będą się znajdować cząstki niestrawionego pokarmu..
Obecność w menu nadmiernych ilości owoców i warzyw. Warzywa i owoce mają szorstką strukturę, zawierają dużo niestrawnego błonnika pokarmowego. Zwłaszcza dużo ich w skórze. Jelita dziecka nie zawsze są w stanie poradzić sobie z takim pokarmem, ponieważ powoduje podrażnienie i zwiększoną perystaltykę. Wszystko to wywołuje biegunkę..
Jedzenie przypraw, przypraw, czosnku, ostrej papryki, bardzo słonych lub kwaśnych potraw.
Zbyt tłuste jedzenie. W tym przypadku biegunka jest wynikiem zaburzeń w funkcjonowaniu wątroby i pęcherzyka żółciowego, które nie są w stanie uwolnić wystarczającej ilości kwasów do strawienia tłustych pokarmów..
Przyczyny biegunki u niemowlęcia
Biegunka u niemowląt rozwija się najczęściej z innych przyczyn niż u dzieci w wieku powyżej jednego roku..
Wprowadzenie nowej żywności (początek uzupełniającej żywności) prawie zawsze powoduje zmianę w kale. W ten sposób organizm reaguje na nowy pokarm. Kał może stać się zielonkawy, gdy rodzice oferują swoim dzieciom warzywa i owoce. Zmiana koloru kału nie jest oznaką biegunki, jest odmianą normy. Jeśli stolec staje się częstszy, staje się płynny, zaczyna z niego wydobywać się kwaśny zapach, a piana lub woda pojawiają się w kale, wtedy należy pomyśleć, że u dziecka rozwinie się biegunka..
Przyczyny biegunki u niemowlęcia po wprowadzeniu uzupełniających pokarmów mogą być następujące:
Wabika została wprowadzona zbyt wcześnie. Rodzice powinni wziąć pod uwagę, że ciało niemowlęcia będzie gotowe przyjąć nową żywność nie wcześniej niż 5-6 miesięcy. Do tego czasu wystarczy, aby wyhodował i rozwinął mleko matki. Dopiero po 5 miesiącach w ciele dziecka zaczynają produkować enzymy, które mogą rozkładać bardziej złożoną żywność. Następujące czynniki wskazują, że dziecko jest gotowe do przyjmowania pokarmów uzupełniających: podwójny przyrost wagi po urodzeniu, dziecko odruchowo nie wypycha łyżki językiem, może siedzieć sam, ściska przedmioty w dłoni i przyciąga je do ust.
Rodzice zbyt dużo ofiarowali dziecku. Jeśli nie zastosujesz się do zaleceń dotyczących dawkowania produktów w określonym wieku, może to spowodować biegunkę.
Dziecko rozwija się z alergią na nowy produkt. Nietolerancja na substancję, która jest częścią pożywienia, może wywołać u dziecka reakcję alergiczną, która często objawia się biegunką. Być może ciało dziecka nie postrzega glutenu, w tym przypadku mówimy o takiej patologii jak celiakia. Jeśli ten problem nie zostanie zidentyfikowany w odpowiednim czasie, biegunka staje się przewlekła. Dziecko zaczyna słabo przybrać na wadze, pojawiają się alergiczne wysypki na skórze.
Nowe produkty wprowadzano zbyt często. Muszą być stopniowo przekazywane dziecku. Oferuj nowe dania w odstępie 5-7 dni. To najlepszy czas na przystosowanie się narządów układu trawiennego..
Karmienie dziecka sztuczną formułą. Niemowlęta karmione sztucznie częściej cierpią na biegunkę niż małe dzieci karmione mlekiem matki. Skład mleka matki jest optymalny, a równowaga białek i tłuszczów w jelitach jest taka, że jelito dziecka wchłania je w 100%. Sztuczne mieszanki są gorsze w ciele dziecka, więc przy przekarmianiu może pojawić się biegunka.
Zakażenie infekcją jelitową. Infekcje jelitowe mogą również powodować biegunkę u niemowląt. Rotawirusy, enterowirusy, Salmonella, Shigella, Escherichia coli, Staphylococcus są w stanie powodować, że stolce stają się częstsze i cieńsze. W dzieciństwie dzieci są częściej infekowane drogą fekalno-oralną, gdy rodzice nie monitorują higieny osobistej..
Inne przyczyny biegunki u niemowląt:
Dysbacteriosis z antybiotykami.
Błędy w odżywianiu matki karmiącej dziecko. Biegunka często rozwija się u dzieci po tym, jak mama zjadła buraki, ogórki i gruszki..
Ząbkowanie zębów mlecznych może powodować zmniejszenie stolca. Ta przyczyna biegunki jest fizjologiczna i nie wymaga leczenia..
Niedobór laktozy, który spowoduje biegunkę od pierwszych dni życia dziecka.
Mukowiscydoza.
Infekcja dziecka robakami. Jednak biegunka będzie występować naprzemiennie z zaparciami..
SARS. Dzieci poniżej jednego roku życia mają słabą obronę immunologiczną, więc nawet przeziębienie może wpływać na normalne trawienie i powodować biegunkę..
Objawy biegunki u dzieci
Głównym objawem biegunki jest osłabienie i zwiększenie stolca u dziecka. Staje się nieforemny i wodnisty..
Biegunce w dzieciństwie mogą towarzyszyć objawy takie jak:
Wzdęcia.
Dudniące w żołądku.
Fałszywe wezwanie do opróżnienia jelit.
Zwiększona separacja gazów.
Brak apetytu.
Zakłócenia snu.
Nudności i wymioty.
Niepokój, płacz.
Objawy te nie zawsze towarzyszą biegunce. Jednak im więcej z nich, tym trudniejszy jest przebieg choroby.
Jeśli dziecko zachoruje na infekcję jelitową lub zatrucie pokarmowe, wówczas śluz i niestrawione cząstki jedzenia będą obecne w kale. W przypadku ciężkiej choroby mogą pojawić się zanieczyszczenia krwi..
Zwiększona temperatura ciała przeciw biegunce - bardzo często towarzysząca infekcjom jelitowym i zatruciu pokarmowemu.
Jeśli u dziecka wystąpi biegunka, której nie towarzyszy reakcja hipertermiczna, może to oznaczać błędy żywieniowe, dysbakteriozę, alergie lub infekcję pasożytniczą. Nie jest wykluczone, że dziecko po prostu wybucha zębami..
W przypadku biegunki u dziecka konieczne jest pilne skonsultowanie się z lekarzem?
Biegunka w dzieciństwie może stanowić realne zagrożenie dla zdrowia i życia dziecka. Dlatego gdy wystąpią następujące warunki, należy skonsultować się z lekarzem:
Są oznaki odwodnienia.
Biegunka rozwija się u dziecka w wieku poniżej jednego roku życia..
Biegunka nie zatrzymuje się na 2 dni lub dłużej.
W kale znajduje się śluz lub krew..
Krzesło ma zielony odcień lub staje się czarne.
Biegunce towarzyszy wzrost temperatury ciała..
Dziecko ma silny ból brzucha.
Biegunka rozwija się na tle leków.
Jakie jest niebezpieczeństwo biegunki u dzieci?
Wraz z płynnymi odchodami składniki odżywcze są szybko usuwane z ciała dziecka, jak również z dużych ilości wody. Jest to niebezpieczne ostre zaburzenie metaboliczne i odwodnienie. Tak więc, podczas jednej defekacji, młodsze dziecko średnio traci 100 ml płynu. U dzieci w wieku powyżej 1-2 lat z każdym działaniem może dojść do 200 ml wody lub więcej. Jeśli objętość utraconego płynu przekroczy 10 ml na kilogram wagi, wówczas odwodnienie nastąpi bardzo szybko. Ten stan jest głównym niebezpieczeństwem biegunki..
Oznaki odwodnienia u dziecka:
Suchość błon śluzowych i skóry, pojawienie się pęknięć.
Cienie pod oczami.
Dzieci poniżej jednego roku mają sprężynę obciążającą..
Dziecko staje się ospałe, senne.
Ciemnienie moczu, gwałtowny spadek jego objętości.
Odwodnienie w dzieciństwie występuje bardzo szybko, ponieważ waga okruchów jest niewielka. Ten proces jest pogarszany przez wymioty i częste niedomykanie. Dlatego konieczna jest hospitalizacja przy pierwszych oznakach odwodnienia..
Jeśli rodzice z biegunką nie mogą podać dziecku napoju, należy wezwać lekarza lub osobiście udać się do szpitala. W przeciwnym razie nie można uniknąć odwodnienia..
Oprócz wody sole są wydalane podczas biegunki. Niedobór sodu zagraża uszkodzeniu metabolitu elektrolitów. Przy poważnych zaburzeniach możliwe jest nawet zatrzymanie akcji serca..
Przewlekła biegunka jest niebezpieczna, ponieważ dziecko będzie stale otrzymywać mniej składników odżywczych, których potrzebuje do normalnego wzrostu. Takie dzieci zaczynają szybko pozostawać w tyle w rozwoju fizycznym, tracą na wadze, stają się letargiczne i apatyczne, rozwijają niedobór witamin..
Ponadto stałe podrażnienie skóry wokół odbytu prowadzi do powstawania świądu i wysypki pieluszkowej. Być może tworzenie szczeliny odbytu, w ciężkich przypadkach, jest wypadnięcie odbytnicy..
Rozpoznanie biegunki u dzieci
Aby zidentyfikować przyczynę, która doprowadziła do rozwoju biegunki u dziecka, należy skonsultować się z lekarzem. Lekarz uważnie wysłucha skarg rodziców, jeśli to możliwe, przeprowadzi badanie samego pacjenta. Następnie lekarz zbada dziecko..
Jeśli to konieczne, przepisz następujące badania:
Pobieranie próbek krwi do analizy ogólnej i biochemicznej.
Zbiór stolca dla coprogram.
Badanie bakteryjne kału i wymiocin.
Badanie odchodów na dysbiozę.
Skrobanie jaj robaków.
Kontrastowa radiografia z siarczanem baru. Ta procedura jest rzadko zalecana. Daje informacje o ruchliwości jelit i jej ogólnym stanie..
Jako dodatkowe badanie można zalecić USG jamy brzusznej..
Leczenie biegunki u dziecka
Jak już powiedziano, głównym zagrożeniem w przypadku biegunki jest odwodnienie, któremu towarzyszy eliminacja soli niezbędnych do normalnego funkcjonowania organizmu. Dlatego priorytetem jest przywrócenie równowagi wody i elektrolitów. Ta procedura nazywa się rehydratacją..
Rehydracja powinna rozpocząć się po pierwszym epizodzie biegunki u dziecka. W tym celu stosuje się gotowe preparaty farmaceutyczne: Regidron, Glucosolan, Citroglukosolan itp. Torebkę z lekiem rozpuszcza się w litrze ciepłej przegotowanej wody i podaje dziecku w małych porcjach..
Kiedy nie ma możliwości otrzymania gotowego roztworu do rehydratacji, można zrobić to niezależnie. Aby to zrobić, w litrze ciepłej przegotowanej wody rozpuszcza się w łyżeczce soli i cukru, a także 0,5 łyżki stołowej napoju gazowanego. Jeśli dziecko jest karmione piersią, powinno być nakładane na pierś tak często, jak to możliwe..
Kiedy biegunka jest spowodowana zatruciem pokarmowym lub narkotykowym lub toksykacją, dziecko powinno otrzymać preparaty sorbentowe. Pochłaniają szkodliwe substancje znajdujące się w jelitach i zapobiegają ich wchłanianiu do krążenia ogólnoustrojowego. Do takich leków należą: Enterosgel, Smekta, węgiel aktywowany, Polysorb, Polifan.
Jednak stosowanie sorbentów nie zawsze jest uzasadnione. Na przykład, nie są przepisywane na biegunkę spowodowaną dysbioza. W tym przypadku dziecko jest przepisywane leki, które regulują równowagę mikroflory jelitowej. Może zawierać następujące leki: Bifiform, Lactobacterin, Linex, Hilak Forte, Bifikol itp..
Bakteryjne infekcje jelitowe wymagają stosowania antybiotyków jelitowych. Lekami z wyboru są: enterofuril, furazolidon, enterol, lewomitsetin, sulgin, ftalazol. Antybiotyki powinny być przepisane przez lekarza po badaniu bakteryjnym stolca..
Leki, które mają na celu zmniejszenie aktywności ruchowej jelit, są rzadko przepisywane dzieciom. Lekarz może je przepisać pod warunkiem, że istnieją ku temu uzasadnione powody. Są to takie leki jak Imodium, Loperamide, Suprilol. Nie można ich stosować w przypadku biegunki spowodowanej przez zakażenie lub zatrucie pokarmowe..
Oprócz leczenia objawowego obowiązkowe jest prowadzenie głównego leczenia mającego na celu wyeliminowanie przyczyny biegunki. Może wymagać usunięcia zapalenia z trzustki lub leczenia alergii, zapalenia okrężnicy, zapalenia jelit.
Leczeniu biegunki powinien towarzyszyć odpowiedni schemat dietetyczny, który pozwala na utrzymanie prawidłowego wzrostu i rozwoju organizmu. Nadmierna dyscyplina rodziców w diecie może prowadzić do niedoborów energii.
Przy tej okazji są następujące zalecenia:
Konieczne jest wyłączenie z menu dziecka wszystkich produktów, które zwiększają tworzenie się gazów: mleka, słodkich owoców, roślin strączkowych, chleba, jabłek, ciastek, winogron, kapusty.
Wędzone, solone, pikantne, tłuste i smażone produkty powinny zostać usunięte z diety..
W menu powinny znajdować się obwiednie i potrawy z błon śluzowych: puree zupy, woda ryżowa, owsianka na wodzie. Możesz zaoferować niemowlęte puree ziemniaczane bez dodatku mleka z dodatkiem oleju roślinnego.
Dozwolone warzywa duszone i gotowane na parze, kompot owocowy.
Oprócz wody możesz zaoferować dziecku kompot oparty na jagodach i borówkach..
Napoje kwaśno-mleczne podaje się ostrożnie, po konsultacji z lekarzem..
Jeśli biegunka ustąpi, a dziecko jest głodne, wtedy możesz dać mu chleb pszenny i słodką herbatę..
Nietolerancja laktozy (cukier mleczny) nie wymaga całkowitego wyeliminowania mleka. Fluktuacje nietolerancji węglowodanów mają szerokie indywidualne granice, niezależne od niedoboru enzymów. Konieczne jest jednak rozpoczęcie leczenia dietą pozbawioną laktozy. Gdy biegunka zostanie zatrzymana, produkty mleczne mogą być ponownie wprowadzone z zachowaniem ostrożności..
Jeśli u dziecka zdiagnozowano wtórną nietolerancję laktozy, co często obserwuje się we wczesnym wieku, należy powstrzymać się od stosowania standardowych preparatów mlecznych przez co najmniej 4 tygodnie. Niemowlętom, które nie tolerują stosowania pełnego mleka, można zaoferować hydrolizowane mleko z laktazą..
Po wykryciu pasożytów u dziecka należy wykonać odpowiednie leczenie przeciwrobacze..
Ważne zalecenia medyczne dotyczące leczenia biegunki u dzieci
W leczeniu biegunki u dziecka nie można przepisać mu leków. Leki odpowiednie dla dorosłych mogą być niebezpieczne dla zdrowia dziecka..
Jeśli dziecko przyjmuje antybiotyki, wówczas powinien wypić probiotyki, co pozwoli uniknąć rozwoju dysbiozy. Przerwa między lekami powinna wynosić co najmniej godzinę. W przeciwnym razie efekt nie zostanie osiągnięty..
Dziecko, u którego rozwinie się biegunka, powinno być w domu. Nie można go wysłać do przedszkola lub szkoły.
Nie podawaj dziecku leków w celu powstrzymania biegunki (Loperamide, Imodium), jeśli ich stosowanie nie zostało zalecone przez lekarza..
Nie można przekroczyć dawki leku według własnego uznania.
Wraz z rozwojem biegunki u dziecka młodszego niż rok, konsultacja lekarska jest obowiązkowa..
Dziecko należy umyć po każdym wypróżnieniu. Pamiętaj o nasmarowaniu kanału odbytu kremem dla dzieci, który zapobiega powstawaniu podrażnień i pieluszkom.
Ważne jest, aby monitorować dobre samopoczucie dziecka, kontrolować wzrost temperatury ciała, aby zapobiec odwodnieniu. Jeśli źle się poczujesz, zadzwoń po karetkę..