Objawy spondylozy szyjki macicy, leczenie, zapobieganie

Kręgosłupa szyjnego nazywa się zwyrodnieniowo-dystroficzne uszkodzenie kręgosłupa szyjnego. Zmienia to stan krążków międzykręgowych, dochodzi do kostnienia przedniego więzadła podłużnego, a charakterystyczne wzrosty kości pojawiają się na przedniej i bocznej powierzchni kręgów..

Patologia rozwija się głównie w starszym wieku. Często przez długi czas nie wykazuje żadnych objawów klinicznych. Ale gdy wysokość krążków międzykręgowych jest krytycznie zmniejszona, a spondyloartroza złączy się (uszkodzenie stawów międzykręgowych), bóle szyi i szyi są zaburzone, ruchliwość szyi jest zakłócona..

Ze względu na brak specyficznego obrazu klinicznego (a często jego brak), w diagnostyce wykorzystuje się radiografię, tomografię komputerową i obrazowanie rezonansu magnetycznego. Leczenie jest w większości zachowawcze, ale z powikłaniami konieczna będzie operacja..

Spondyloza szyjki macicy: co to jest?

Spondyloza szyjna często rozwija się na tle procesów inwolucyjnych (odwrotnego rozwoju narządów i tkanek), które są klasycznie obserwowane u osób starszych.

Pierwsze oznaki choroby pojawiają się na zdjęciach radiologicznych pacjentów w wieku 50 lat i starszych. Ale opisana choroba jest również w stanie rozwijać się, choć rzadziej, u młodych ludzi - jest to ułatwione dzięki trybowi życia, który nie oszczędza kręgosłupa szyjnego..

Zwróć uwagę

Ponad 90% osób w wieku powyżej 65 lat cierpi na spondylozę o różnym nasileniu (w szczególności szyjki macicy).

Spondyloza może wpływać na dowolną część kręgosłupa, ale jej odmiana szyjki jest najczęstsza. Wynika to z anatomicznych i fizjologicznych cech kręgosłupa szyjnego. Szyja jest bardzo mobilna, ale jej mięśniowy gorset nie jest tak wyraźny jak w innych częściach kręgosłupa. Podczas wykonywania zadań domowych i zawodowych ludzie często przez długi czas zachowują niefizjologiczne położenie szyi, co powoduje przeciążenie dysków międzykręgowych, mięśni i więzadeł..

Często kręgosłupa szyjnego rozwija się jednocześnie z innymi zmianami w kręgosłupie - najczęściej:

• osteochondroza - zaburzenia o charakterze degeneracyjno-dystroficznym w tkankach chrzęstnych kręgosłupa, w tym rozrywanie struktury krążków międzykręgowych;
• Spondyloartroza jest jednym z rodzajów zwyrodnienia stawów, patologii zwyrodnieniowej i dystroficznej, w którym wpływają wszystkie struktury stawów kręgosłupa.

Pacjenci ze spondylozą szyjki macicy leczeni są przez traumatologów i ortopedów, w dużych klinikach przez kręgowców, aw przypadku objawów neurologicznych neuropatolodzy lub neurochirurdzy.

Przyczyny spondylozy szyjnej

Głównymi przyczynami powstawania spondylozy szyjnej są zaburzenia związane z wiekiem w tkankach odcinka szyjnego kręgosłupa:

• zmiana metabolizmu (metabolizm);
• naturalne zużycie komórek i tkanek.

Ponadto istnieją czynniki, które nie prowadzą bezpośrednio do pojawienia się opisanej patologii, ale przyczyniają się do jej powstania, a jeśli choroba już się pojawiła, jej dalszy rozwój. Czynniki te obejmują:

• urazy:
• operacje kręgosłupa szyjnego;
• patologie endokrynologiczne;
• wymieniać choroby;
• zmiana temperatury;
• choroby zakaźne;
• warunki, w których występuje długi nacisk na kręgosłup szyjny, który nie jest fizjologiczny;
• ignorowanie wychowania fizycznego.

Wczesne pojawienie się opisanej patologii przyczynia się do obrażeń:

• duży pojedynczy - w szczególności złamanie kompresyjne kręgów szyjnych;
• mała wielokrotność - siniaki, drżenie i tak dalej.

Zwróć uwagę

Często z historii pacjentów w podeszłym wieku, którzy przychodzą do lekarza na spondylozę szyjną, okazuje się, że w młodości otrzymywali sportowe urazy szyi, ale nie przywiązywali do nich dużej wagi.

Spośród patologii endokrynologicznych, pojawienie się zapalenia stawów kręgosłupa szyjnego jest wspierane przez zaburzenie tarczycy i gruczołów przytarczyc - wzrost lub spadek syntezy ich hormonów.

Wczesny początek i progresja opisanej patologii obserwuje się z naruszeniem metabolizmu wapnia, w wyniku czego sole wapnia są przyspieszane (przyspieszane) w kręgu szyjnym.

Z naruszeń reżimu temperatury, hipotermia ma największe znaczenie dla rozwoju spondylozy szyjnej..

Ostre patologie zakaźne nie są czynnikiem decydującym o powstawaniu opisanego zaburzenia, ale chroniczne infekcje przenoszone przez całe życie przyczyniają się do jego wystąpienia i postępu - w szczególności gruźlica kręgosłupa.

Warunki, w których występuje długotrwałe obciążenie kręgosłupa szyjnego, dlatego rozwój spondylozy szyjnej przebiega szybciej, między innymi:

• naruszenie postawy - pochylenie;
• skolioza - skrzywienie kręgosłupa w projekcji bocznej;
• wyraźna lordoza szyjna - skrzywienie kręgosłupa szyjnego w kierunku do tyłu.

Stwierdzono, że spondyloza szyjna występuje częściej w:

• pracownicy wiedzy (w szczególności pracownicy biurowi);
• osoby, które wykonują swoje zawodowe obowiązki w jednej statycznej ("zamrożonej") postawie - kasjerach sklepów i kas biletowych, personelu wojskowego często zaangażowanego w straży honorowej;
• Osoby, które były nieaktywne przez długi czas - bezrobotni są klasycznym przykładem, siedząc przed monitorem komputera lub ekranem telewizora przez 24 godziny. Również zagrożeni są gracze - ludzie, którzy są w gry komputerowe..

Ze względu na wymuszoną pozycję głowy podczas pracy przy komputerze, z dokumentacją papierową, przy mikroskopie, maszynie do pisania, sztalugach, na pasku sortującym itd., Występuje zwiększony nacisk na niektóre odcinki odcinka szyjnego kręgosłupa. Gorset mięśniowy jest słabo rozwinięty, aby wytrzymać takie obciążenie, a słabe mięśnie nie są w stanie go zrekompensować..

W wielu przypadkach nie jeden czynnik przyczynia się do rozwoju spondylozy szyjnej, ale cały ich kompleks.

Rozwój patologii

Aby zrozumieć, dlaczego rozwija się ta patologia, należy wyobrazić sobie budowę odcinka szyjnego kręgosłupa, który jest najbardziej mobilną częścią kręgosłupa. Obszar szyjki składa się z siedmiu kręgów - wszystkie z nich oprócz pierwszego mają ciało i procesy. Pomiędzy wszystkimi kręgami szyi, oprócz pierwszego i drugiego, znajdują się krążki międzykręgowe - są elastyczne, dzięki czemu spełniają funkcję amortyzatorów. Każda płyta składa się z:

• jądro z miękkiej miazmy;
• twardy pierścień włóknisty - ze względu na swoją sztywność utrzymuje rdzeń i zapobiega jego przesuwaniu.

Każdy kręg szyjny, z wyjątkiem pierwszego, ma procesy stawowe - są one połączone z procesami stawowymi innych kręgów, tworząc w ten sposób małe stawy, zwane fasetami. Ponadto, kręgi szyjne mają procesy poprzeczne z otworami - przez nie przechodzą tętnice kręgowe. Kręgosłup szyjny (podobnie jak inne jego działy) jest wzmocniony więzadłami i mięśniami. Przednie więzadło podłużne (odnosi się do dużych więzadeł kręgosłupa) znajduje się na przedniej powierzchni trzonów kręgu.

Jest to normalna struktura i funkcjonowanie kręgosłupa szyjnego.. Podczas tworzenia się spondylozy szyjnej rozwijają się następujące zaburzenia:

• włóknisty pierścień częściowo traci sztywność, a jądro ziarniste pod naciskiem dosłownie wybrzusza się w kierunku przedniego podłużnego więzadła;
• miejsca kostnienia są tworzone w samym pakiecie;
• wraz z dalszym postępem patologii pojawia się proliferacja kości i zwiększa się jej wielkość na przedniej i bocznej powierzchni kręgów.

Jeśli wysokość krążka międzykręgowego się nie zmienia, to spondyloza szyjna nie wykazuje żadnych objawów klinicznych przez długi czas. Jeżeli na tle spondylozy szyjnej rozwijają się inne procesy zwyrodnieniowe-dystroficzne (głównie osteochondroza i artroza małych stawów kręgosłupa), to pogarszają one spondylozę i spondylozy pogarszają te patologie.. Postęp wszystkich wymienionych patologii przebiega dość szybko, z poważnymi naruszeniami:

• zmniejszenie wysokości krążków międzykręgowych;
• zmniejszona ruchliwość małych stawów (aż do jej braku - stan ten nazywany jest ankylozą);
• wyciskanie korzeni nerwowych;
• zwężenie kanału kręgowego (zwężenie).

Dwóm ostatnim zaburzeniom towarzyszy występowanie objawów neurologicznych..

Objawy spondylozy szyjnej

Obraz kliniczny spondylozy szyjnej nie pojawia się, dopóki wysokość kręgu szyjnego nie zacznie się zmniejszać. Często objawy są nieobecne przez długi czas - przez lata. W tym przypadku opisana patologia może być przypadkowym stwierdzeniem podczas badania innej patologii odcinka szyjnego kręgosłupa..

Objawy często rozwijają się w następujących przypadkach:

• wraz z postępem zaburzeń anatomicznych;
• wraz z rozwojem innych chorób kręgosłupa szyjnego.

Często pojawiają się takie objawy, jak:

• ból szyi;
• upośledzenie funkcji;
• zawroty głowy;
• bóle głowy;
• uszkodzenie słuchu;
• szum w uszach;
• niewyraźne widzenie;
• niemożność skoncentrowania wyglądu;
• błyskające muchy przed oczami.

Charakterystyka bólu w szyi:

• lokalizacja - lokalna, w miejscu dotkniętego kręgu;
• przez dystrybucję, napromieniowanie jako takie jest nieobecne;
• z natury - głupie, bolące, ciągnące lub "odkręcające";
• w stopniu nasilenia - o średniej intensywności, znośnym, ale denerwującym;
• przez wystąpienie - pojawiają się, gdy zmniejsza się wysokość kręgu, zwiększają się po obciążeniu szyi, osłabiają się lub zanikają całkowicie po długim odpoczynku.

Zdając sobie sprawę z tego, jak zmniejszyć ból, pacjent zapada w szyję, nawet przy najmniejszych ruchach, próbuje go nie użyć jeszcze raz, a jeśli taka potrzeba powstaje, odwraca nie tylko głowę, ale i całe ciało. Ale wraz z postępem spondylozy szyjnej, bolesne objawy stają się coraz bardziej długotrwałe i nasilone. Co więcej, zespół bólu staje się trwały i nie zatrzymuje się nawet po śnie..

Zaburzenia czynnościowe powodują, że ruchy w kręgu szyjnym mogą się pogarszać lub towarzyszą bolesne odczucia..

Zwróć uwagę

Zawroty głowy z spondylozą szyjki macicy występują, ponieważ tętnice kręgowe są ściskane, gdy zaburzona jest wysokość kręgu, co powoduje i pogarsza dopływ krwi do mózgu..

Bóle głowy pojawiają się z tych samych powodów, co zawroty głowy..

Upośledzenie słuchu i wzroku rozwija się dzięki połączonemu ściskaniu - ściskaniu zakończeń nerwowych i naczyń krwionośnych..

Ze względu na ciągły ból i naruszenie relacji między elementami odcinka szyjnego kręgosłupa mięśnie szyi są w ciągłym napięciu. Ich spazm prowadzi do tego, że ruchy szyi ulegają pogorszeniu, co jest jeszcze bardziej ograniczone - wraz z postępem opisywanej patologii, sam spazm staje się przyczyną bólu. Powstaje błędne koło: jedno naruszenie pociąga za sobą rozwój kolejnego naruszenia..

Objawy neurologiczne rozwijają się z powodu postępu patologii.. Ich występowanie wiąże się z takimi naruszeniami, jak:

• zespół korzeniowy - ucisk gałęzi nerwowych;
• zwężenie (zwężenie) kanału kręgowego, co prowadzi do mielopatii ściskania - rozwój patologicznego procesu w rdzeniu kręgowym z powodu jego kompresji.

Spośród objawów neurologicznych najbardziej typowe są:

• osłabienie mięśni - ze względu na ich słabe unerwienie ze skompresowanymi zakończeniami nerwowymi;
• pogorszenie wrażliwości tkanek miękkich kończyn górnych i dolnych;
• bóle pleców, które promieniują (dają) na kończyny górne.

Diagnostyka

Zapalenie stawów kręgosłupa szyjnego jest rozpoznawane, biorąc pod uwagę dolegliwości pacjenta (jeśli są dostępne w tym czasie), szczegóły historii (wiek pacjenta jest ważny, jak również wszelkie naruszenia od strony odcinka szyjnego kręgosłupa), wyniki dodatkowych metod badawczych - fizyczne, instrumentalne i jeśli to konieczne, laboratorium.

Badanie fizyczne takiego pacjenta obejmuje ocenę ruchliwości szyi, testy neurologiczne (badanie odruchów, a także wrażliwość i aktywność motoryczną). Określono:

• po zbadaniu zauważalne jest, że pacjent oszczędza szyję i próbuje jeszcze raz jej nie użyć, nawet jeśli trzeba odwrócić głowę;
• z obmacywaniem (palpacją) - w dotkniętym obszarze, palpacja ujawnia zwiększoną wrażliwość tkanek miękkich, pełnoprawny ból może również wystąpić podczas nacisku na kolczaste procesy w kręgu szyjnym.

Od instrumentalnych metod badawczych w diagnostyce opisanej patologii, stosowane są:

• radiografia kręgosłupa szyjnego. Jest to najlepsza metoda badawcza, ponieważ jest tania, a sprzęt do jej zastosowania jest nawet w małych szpitalach. Na obrazach radiograficznych określić spadek wysokości kręgów, naruszenia dysków międzykręgowych;
• tomografia komputerowa (CT) - za pomocą sekcji komputerowych można dokładniej ocenić stan struktur kostnych odcinka szyjnego kręgosłupa;
• rezonans magnetyczny (MRI) - jest bardziej skuteczny w badaniu tkanek miękkich odcinka szyjnego kręgosłupa;
• elektromiografia - z jej pomocą można przeprowadzić badanie przewodnictwa nerwowego, którego naruszenie może symulować inne choroby;
• mielografia - to rodzaj badania nieprzepuszczalnego dla promieni rentgenowskich. Podczas mielografii płyn kontrastowy lub powietrze wstrzykuje się do kanału kręgowego, a następnie wykonuje się serię obrazów radiologicznych. W związku z rozwojem tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego metoda ta traci swoją wartość, ponieważ jest gorzej tolerowana przez pacjentów.

W diagnostyce spondylozy szyjnej metody laboratoryjne nie są tak ważne jak metody instrumentalne. Są one najczęściej zaangażowane, jeśli zachodzi potrzeba przeprowadzenia diagnostyki różnicowej opisanej patologii. Tak więc, wykonuje się pełną morfologię, aby ustalić, czy w strukturach szyi występuje proces zapalny (będzie to wskazywane przez zwiększenie liczby leukocytów i ESR) - może również powodować ból i upośledzenie czynnościowe..

Diagnostyka różnicowa

Rozpoznanie różnicowe (charakterystyczne) spondylozy szyjnej wykonuje się przede wszystkim z takimi chorobami i stanami patologicznymi jak:

• osteochondroza;
• spondyloartroza;
• przepuklina rdzeniowa.

Komplikacje

Najczęstsze powikłania spondylozy szyjnej to:

• naruszenie wrażliwości;
• uszkodzenie silnika.

Leczenie spondylozy szyjnej

Leczenie spondylozy szyjnej - zachowawcza. Niemożliwe jest uratowanie pacjenta przed związanymi z wiekiem zmianami zwyrodnieniowo-dystroficznymi, ale leczenie pozwala osiągnąć następujące cele:

• eliminacja bólu;
• poprawa krążenia tkanek;
• utrzymywanie mobilności szyi;
• przywrócenie normalnej anatomicznej relacji między strukturami odcinka szyjnego kręgosłupa;
• przeszkodę w dalszym postępie zmian degeneracyjno-dystroficznych w nim.

Ponieważ leczenie jest zalecane:

• Terapia ćwiczeń;
• noszenie elastycznego kołnierza - przepisuje się, jeśli pacjenci muszą być w pozycji wymuszonej przez długi czas. Obroża zmniejsza obciążenie kręgosłupa szyjnego;
• chondroprotektory - leki, które chronią struktury chrząstki kręgosłupa;
• środki przeciwbólowe - z silnym zespołem bólowym;
• fizjoterapia;
• kurs masażu.

Spośród metod fizjoterapii w leczeniu spondylozy szyjnej zalecany jest najlepszy sposób:

• ultradźwięki;
• prądy diadynamiczne;
• elektroforeza z nowokainą - z zespołem bólowym.

Ważne:

Masaż jest przepisywany pod nieobecność wyraźnych zmian morfologicznych (tkankowych) w strukturach kręgosłupa szyjnego. Silny fizyczny wpływ na szyję podczas masażu jest surowo zabroniony. Zabrania się również samodzielnego masażu i korzystania z usług samouków masażystów bez wykształcenia medycznego..

Jeśli choroba postępuje i wywołuje rozwój uporczywego, wyraźnego zespołu bólowego (często jest to spowodowane ściskaniem korzeni nerwów), wówczas wykonywane są blokady:

• paravertebral;
• łukowe połączenia żył.

W tym samym czasie do tkanek miękkich można wstrzyknąć miejscowy środek znieczulający (nowokainę lub jej nowocześniejsze analogi), preparaty kortykosteroidalne..

Leczenie chirurgiczne jest rzadko wykonywane - tylko jeśli jest wskazane. Są to:

• szybki postęp patologii;
• występowanie powikłań, które można wyeliminować tylko chirurgicznie. Dotyczy to zwłaszcza progresji objawów neurologicznych;
• połączenie spondylozy szyjnej z innymi typami zmian.

W okresie pooperacyjnym są przypisane:

• środki przeciwbólowe (z silnym zespołem bólowym - narkotycznym);
• leki przeciwbakteryjne - w zapobieganiu pooperacyjnym powikłaniom infekcyjnym;
• czynnościowy odpoczynek szyi w czasie wyznaczonym przez lekarza prowadzącego, a następnie - wyznaczenie kompleksu terapii ruchowej.

Zapobieganie

Ponieważ spondyloza szyjna jest wynikiem zmian inwolucyjnych, nie opracowano konkretnych metod zapobiegania - niemożliwe jest zatrzymanie procesu starzenia się tkanek. Ale można go spowolnić, zmniejszając w ten sposób ryzyko związane z opisywaną patologią.. Przez całe życie należy postępować zgodnie z zaleceniami, takimi jak:

• Unikaj urazów kręgosłupa szyjnego:
• zapobieganie patologiom, które mogą przyczyniać się do rozwoju opisywanej choroby, a jeśli już wystąpiły - ich wczesne wykrycie i leczenie. Najczęściej są to choroby endokrynne, metaboliczne i zakaźne;
• unikanie hipotermii;
• unikanie jakiegokolwiek zatrudnienia w kraju lub pracy, w którym od dłuższego czasu szyja przyjmuje pozycję przymusową;
• wykonalne ćwiczenia.

Prognoza ze spondylozą kręgosłupa szyjnego

Rokowanie dla spondylozy szyjnej jest ogólnie korzystne. Aby uniknąć zaburzeń kręgosłupa szyjnych kręgosłupa nie uda, ale nie są niebezpieczne dla zdrowia i życia. Wyjątkiem jest rozwój powikłań neurologicznych..

Prognozy pogarszają się w takich okolicznościach, jak:

• późna wizyta w klinice;
• zaniedbanie opieki medycznej przez profesjonalistów i odwoływanie się do tzw. "kręgarzy" - w szczególności brak wykształcenia medycznego;
• nieprzestrzeganie zaleceń lekarskich;
• zbyt wczesna aktywność pooperacyjna.

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant