Zapalenie ścięgna stawu skokowego jest zapaleniem błony maziowej pochwy, która pokrywa ścięgno i jest odpowiedzialna za ruch stopy. Proces zapalny może mieć przebieg ostry i przewlekły, któremu towarzyszą objawy takie jak ból, obrzęk, ograniczenie ruchomości kończyn itp..
Przyczyny zapalenia ścięgien i stawu skokowego są zróżnicowane, najczęściej patologia objawia się w wyniku urazu lub na tle wpadnięcia w ścięgno zakażenia. Jeśli pacjent szuka pomocy medycznej w odpowiednim czasie, to najczęściej radzi sobie z chorobą za pomocą korekty narkotyków..
Membrany błony maziowej, które otaczają ścięgna stopy, mogą znajdować się na grzbiecie lub części podeszwy. Konsekwencje nieleczonego stanu zapalnego mogą być najbardziej smutne, aż do całkowitej utraty funkcjonalności kończyny. W rezultacie osoba może zostać wyłączona. Dlatego, gdy pojawiają się pierwsze oznaki choroby, należy skonsultować się z lekarzem..
Treść artykułu:
- Przyczyny tendovaginitis w kostce
- Objawy zapalenia ścięgien i stawu skokowego
- Diagnostyka
- Leczenie zapalenia ścięgien i stawu skokowego
- Rokowanie i możliwe powikłania stawu skokowo-pochwowego
Przyczyny tendovaginitis w kostce
Przyczyny zapalenia ścięgien w stawie skokowym mogą wyglądać następująco:
Otrzymane pochewki ścięgna mikrotraumy stopy. Dzieje się tak na tle wyraźnych obciążeń lub z anatomicznym zaburzeniem proporcji struktur stopy. Sportowcy, łyżwiarze, tancerze stepujący i baleriny są narażeni na ryzyko rozwoju zapalenia ścięgna i pochwy w tej lokalizacji..
Płaskie stopy mogą prowadzić do rozwoju zapalenia ścięgien i stawów. Obejmuje to także wrodzone i nabyte deformacje kończyn dolnych (pięta, koń, stopa pusta, stopa maczugi itp.).
Dlatego można rozważyć dodatkowe czynniki ryzyka rozwoju zapalenia worków maziowych:
Krzywica;
Zapalenie poliomyelitis;
Noszenie butów na wysokim obcasie;
Otyłość;
Praca stojąca;
Starzenie się ciała;
Wrodzona słabość aparatu więzadłowego;
Brak ćwiczeń.
Obecność ropnej infekcji w ciele. W tym przypadku patogenna flora wchodzi do ścięgna ze strumieniem krwi lub poprzez bezpośredni kontakt z tkankami i zaczyna się namnażać w torebkach maziowych. Stale wytwarzają płyn, który jest korzystnym środowiskiem dla zwiększenia liczby bakterii.
Niebezpieczeństwo w tym względzie może być takie patologie jak:
Panarit;
Ropne zapalenie stawów.
Uraz stopy z infekcją wnikającą do niej;
Zapalenie kości i szpiku;
Flegmon;
Ropień i pr.
Zapalenie ścięgien stopy może rozwijać się z następującymi chorobami: grypa, rzeżączka, gruźlica, bruceloza. W tym przypadku patogeny przenikają do maziowej pochwy stopy wraz z przepływem krwi.
Choroby reumatyczne są kolejnym czynnikiem ryzyka rozwoju zapalenia ścięgien i stawów. Takie patologie obejmują chorobę Bechterewa, twardzinę układową, zespół Reitera, reumatyzm i reumatoidalne zapalenie stawów..
Urazy kości i miękkich tkanek stopy są niebezpieczne, ponieważ mogą powodować chorobotwórczą florę, która może powodować stan zapalny. Dzieje się tak z głębokimi oparzeniami, odłamkami w nogach, z uszkodzonymi ranami, pęknięciami i zerwaniami ścięgien z naruszeniem integralności skóry.
Pedicure z niesterylnymi instrumentami należy zanotować osobno, ponieważ z tego właśnie powodu często prowadzi do rozwoju zapalenia ścięgien i pochwy u kobiet. Podczas obcinania naskórka z nieprzestrzeganiem zasad sterylności infekcja może dostać się pod paznokieć. W miejscu, w którym skóra styka się z płytką paznokcia, gromadzą się pot i sebum, co jest korzystnym środowiskiem dla rozwoju flory bakteryjnej. W wyniku tego w palcu powstaje ropne ognisko, które może później doprowadzić do rozwoju zapalenia ścięgien i stawów..
Objawy zapalenia ścięgien i stawu skokowego
Objawy zapalenia ścięgien i stawu skokowego można rozpoznać w następujący sposób:
Ból Bolesne odczucia nasilają się podczas każdego ruchu stopy, także podczas chodzenia. Ból jest ostry, zlokalizowany jest w ściśle określonym miejscu, a mianowicie w obszarze ścięgna zaognionego. Im dalej mięśnie są ze źródła zapalenia, tym mniej intensywny będzie ból. Jeśli zapaleniu ścięgna i tchawicy towarzyszy nagromadzenie ropnej masy, ból będzie pulsował, skurczony od wewnątrz..
Opuchlizna Gdy naczynia krwionośne przepełniają się krwią, stają się przepuszczalne. Płyn jest wydalany z nich do tkanki stopy, tworząc obrzęk. Obrzęk rośnie szybko, w ciągu kilku godzin po przejściu bólu kończyna może się podwoić. Czasami z powodu silnego rozciągania tkanek, skóra w dotkniętym obszarze zostaje pokryta małymi pęknięciami..
Hyperemia skóry. Zaczerwienienie znajduje się wyraźnie powyżej zapalenia ścięgna, które jest spowodowane rozszerzeniem naczyń krwionośnych..
Podczas naciskania na zaognione worki maziowe może wystąpić chrupnięcie..
Hipertermia lokalna. Temperatura skóry rośnie w obszarze zapalenia, co tłumaczy ostry przypływ krwi..
Ograniczenie ruchomości stawu skokowego.
Jeśli ropne zapalenie, to pacjent jest odurzony całym ciałem, jego temperatura ciała wzrasta, obserwuje się osłabienie i złe samopoczucie.
Jest możliwe, że ostra postać zapalenia ścięgien i stawów staje się przewlekła. W tym przypadku osoba będzie cierpieć z powodu bólu i ograniczenia ruchu kończyny. Podczas badania pacjenta lekarz wizualizuje formację znajdującą się pod skórą, która ma postać sznurka. Czasami można dotykać małe ziarna, które są objawem gruźliczego zapalenia ścięgien i stawów.
Diagnostyka
Aby wyjaśnić swoje podejrzenia dotyczące zapalenia ścięgna stopy i stopy, dana osoba może zwrócić się o poradę do lekarza pierwszego kontaktu lub ortopedy. W przyszłości może być wysłany do reumatologa lub chirurga..
Aby ustalić diagnozę, lekarz wykonuje następujące czynności:
Kontrola wzrokowa pacjenta. Ponadto lekarz wykonuje badanie palpacyjne dotkniętego obszaru, sprawdza odruchy..
Badanie pacjenta.
Pobieranie krwi do ogólnej analizy. W ostrym zapaleniu, któremu towarzyszy ropienie, we krwi obserwuje się wzrost ESR i liczby neutrofilów..
Badanie bakteriologiczne i bakteriologiczne wysięku z zapalnych worków maziowych. Podawanie płynów odbywa się podczas nakłuwania..
RTG, CT i MRI. Badania te są okazją do wyjaśnienia braku patologii kości lub stawowej..
Leczenie zapalenia ścięgien i stawu skokowego
Leczenie zapalenia ścięgien i stawu skokowego zależy od postaci choroby. Przede wszystkim konieczne jest zatrzymanie ostrego zapalenia i złagodzenie bólu, aby złagodzić stan osoby..
Tak więc, w ostrej fazie zapalenia ścięgien i stawów, pokazano następujące działania:
Kończyna musi być w spoczynku. Stopę należy podnieść za pomocą urządzeń unieruchamiających. Może to być szyna gipsowa lub elastyczny bandaż..
Powołanie leków przeciwbakteryjnych. Lekarz wybiera empirycznie lek, jeśli wcześniej nie przeprowadzono badania bakteriologicznego wysięku z torebek maziowych..
Powołanie leków poprawiających odporność szybko pozbędzie się stanu zapalnego.
Preparaty z grupy NLPZ: Indometacyna, Diklofenak, Butadion itp. Uśmierzają ból i przyczyniają się do eliminacji odpowiedzi zapalnej.
Jeśli na tle zakażenia organizmu wywoływanego przez gruźlicę rozwija się zapalenie skóry i ciąża, prowadzi się leczenie mające na celu wyeliminowanie podstawowej infekcji. To samo oświadczenie dotyczy kiły i brucelozy..
Ostre ropne zapalenie o szerokim zasięgu wymaga natychmiastowej operacji. W takim przypadku rana jest otwierana, opróżniana i dezynfekowana. Lekarz powinien dokładnie zbadać powierzchnię rany, aby upewnić się, że nie ma przetok ani ropnych kieszeni..
Po usunięciu fazy ostrej pacjentowi zaleca się poddanie się fizjoterapii..
Przedstawiono następujące środki dla pacjentów z tendovagitis:
UHF;
Elektroforeza z lekami przeciwbólowymi i hormonalnymi (hydrokortyzon + nowokaina);
Elektroforeza z lidazoyem;
Masaż;
Wykonywanie kompleksu terapii fizycznej;
Aplikacje z parafiną i ozokerytem;
Leczenie błotem.
Pod warunkiem, że terapia nie przynosi pożądanych rezultatów, a nawroty występują często, konieczne jest przygotowanie pacjenta do operacji. Wykonuje się to w sposób planowy. Podczas zabiegu ścięgno jest wycinane, a rana i rozcięta tkanka jest zszyta. Okres rekonwalescencji trwa 14 dni. W tym czasie pacjent otrzymuje terapię antybakteryjną, wykonuje kompleksy gimnastyczne, uczestniczy w sesjach fizjoterapeutycznych. Jeśli operacja zakończy się powodzeniem, pacjent może całkowicie powrócić do zdrowia..
Gimnastyka lecznicza
Gimnastyka lecznicza z tendovaginitis wykonywana jest w celu wzmocnienia ścięgien i uwolnienia od nich napięcia..
Aby to zrobić, możesz ćwiczyć następujące ćwiczenia:
Chodzenie na palcach, na zewnątrz i wewnątrz stopy, na piętach. Czas chodzenia terapeutycznego może wynosić 10-15 minut..
Za pomocą gumowej taśmy wiążą stopy i próbują rozłożyć je w różnych kierunkach, rozciągając gumę tak bardzo, jak to możliwe. W tym momencie osoba powinna usiąść na krześle z tyłu..
Wykonuj okrężne ruchy stóp zgodnie z ruchem wskazówek zegara i przeciwko niemu. Musisz wykonać 15 obrotów w jednym i 15 obrotach w drugim kierunku..
Skakanka. Aby zmaksymalizować obciążenie ścięgien kostki, musisz skakać, nie zginając się kolanami.
Podnoszenie małych przedmiotów palcami.
Przed wykonaniem ćwiczeń należy skonsultować się z lekarzem. Jest to szczególnie ważne w przypadku osób, które doznały urazu lub operacji na kończynach dolnych.
Rokowanie i możliwe powikłania stawu skokowo-pochwowego
Rokowania dla skłonno-pochwowego zapalenia stopy są najczęściej korzystne. Jeśli pacjent złoży wniosek o opiekę medyczną w odpowiednim czasie, odzyska zdrowie tak szybko, jak to będzie możliwe. Pod warunkiem, że stan zapalny zależy od cech zawodowych, należy pomyśleć o zmianie pracy. W przeciwnym razie nie można uniknąć nawrotu choroby..
W ciężkim zapaleniu ścięgien i stawów, jak również w zaawansowanym stadium, mogą rozwinąć się następujące powikłania:
Tworzenie się przykurczów i przetok.
Zwężenie kanału kręgowego.
Tworzenie się ropni.
Proliferacja tkanki łącznej.
Sepsis.
Jeśli choroba nie jest leczona, możesz całkowicie stracić funkcjonalność stopy..
Tymczasem środki zapobiegawcze wcale nie są skomplikowane. Sprowadzają się do zapobiegania nadmiernemu obciążeniu ścięgien kostki, dla których konieczne jest wykonywanie co najmniej krótkotrwałych przerw w pracy. W domu można również wykonać masaż i fizjoterapię. Po urazie stopy należy zadbać o jej dezynfekcję wysokiej jakości. Podczas wykonywania pedicure należy monitorować przestrzeganie norm sanitarnych i higienicznych i mieć świadomość bezpłodności.