W każdej specjalności medycznej istnieje pewna liczba stanów patologicznych, których najbardziej obawiają się lekarze. Takie stany są nazywane pilnymi lub zagrażającymi życiu i wymagają natychmiastowych działań terapeutycznych. Jednym z takich warunków w praktyce urologicznej jest wstrząs septyczny - niebezpieczne uszkodzenie ciała z dużą ilością bakterii i ich endotoksyn. W tym artykule szczegółowo opisano metody diagnostyki i nowoczesne funkcje leczenia wstrząsu septycznego..
Skuteczne leczenie wstrząsu septycznego
Wstrząs septyczny w urologii w większości przypadków jest wynikiem diagnostycznych lub terapeutycznych inwazyjnych zabiegów na organach układu moczowego. W niektórych przypadkach zakaźne i zapalne choroby narządów moczowych mogą również prowadzić do rozwoju tego schorzenia. Obraz kliniczny choroby jest dość specyficzny, stan takich pacjentów gwałtownie się pogarsza i konieczne jest jak najszybsze podjęcie działań terapeutycznych. Skuteczne leczenie wstrząsu septycznego polega na mianowaniu, przede wszystkim, antybiotykoterapii..
Leczenie wstrząsu szambo:
- metody laboratoryjne do diagnozy wstrząsu septycznego;
- terapia antybakteryjna do leczenia wstrząsu septycznego;
- dodatkowe składniki leczenia wstrząsu septycznego.
Laboratoryjne metody diagnozy wstrząsu septycznego
Rozpoznanie wstrząsu septycznego jest oparte na testach laboratoryjnych. W tym stanie obserwuje się następujące zmiany we krwi pacjenta:
- wysoka leukocytoza z przesunięciem leukocytów w lewo;
- wzrost hematokrytu;
- zwiększony poziom czerwonych krwinek i hemoglobiny we krwi;
- małopłytkowość;
- hiperazotemia, nadmierna aktywność aminowa, hipokaliemia;
- kwasica metaboliczna;
- zmniejszone krzepnięcie krwi;
- zmniejszenie objętości krążącej krwi;
- zwiększone stężenie mocznika we krwi.
Wczesnym objawem wstrząsu septycznego jest zmniejszenie diurezy do 25-30 ml. w ciągu godziny, aż do rozwoju bezmoczu. Pilne badania bakteriologiczne odgrywają ważną rolę w diagnozowaniu tego schorzenia, co pomaga określić czynniki sprawcze choroby i wybrać odpowiedni schemat terapii przeciwbakteryjnej..
Terapia antybakteryjna w leczeniu wstrząsu septycznego
Terapia antybakteryjna jest podstawą do leczenia wstrząsu septycznego. Należy pamiętać, że bezkrytyczne stosowanie antybiotyków o szerokim spektrum działania może prowadzić do rozwoju opornych szczepów, dlatego tak ważne jest ustalenie patogenu i określenie jego wrażliwości na leki przeciwbakteryjne. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę nie tylko spektrum działania leku przeciwbakteryjnego, ale także jego zdolność do uwalniania najmniejszej ilości endotoksyny, ponieważ jest to czynnik, który może znacząco wpłynąć na stan pacjenta. Przejawy azotemii i skąpomoczu w wstrząsie septycznym wymagają zmniejszenia dawki antybiotyków i przeniesienia pacjenta do leczenia monoantybiotykami. Do celów monoterapii przepisywane są cefalosporyny trzeciej generacji i karbopenemy..
Dodatkowe składniki leczenia wstrząsu septycznego
Leczenie wstrząsu septycznego powinno obejmować, oprócz terapii antybakteryjnej, zestaw środków mających na celu poprawę właściwości immunobiologicznych organizmu i zwiększenie aktywności układu siateczkowo-śródbłonkowego. Kompleks leczenia musi obejmować kortykosteroidy, środki adrenomimetyczne, roztwory zastępujące plazmę. Po normalizacji ciśnienia tętniczego dawka kortykosteroidów jest stopniowo zmniejszana aż do całkowitego zaprzestania podawania. Prowadzona jest również terapia infuzyjna, której celem jest zwalczanie zatrucia, zaburzona równowaga białek i elektrolitów, i tak dalej. Rokowanie w przypadku wstrząsu septycznego jest korzystne, jeśli stosowanie niezbędnych leków rozpoczyna się we wczesnych stadiach choroby..