Duży wpływ na końcowy efekt depilacji laserowej ma właściwa pielęgnacja skóry przed i po zabiegu..
Struktura mieszków włosowych
Mieszek włosowy (łac. Follikulus pili - cebulka włosa) - korzeń włosów, wraz z otaczającą je osłoną korzenia. Do mieszków przyczepionych należą gruczoły łojowe, a czasami gruczoł potowy. Wałek włosa w przekroju poprzecznym składa się z wewnętrznego rdzenia (nieobecny we włosach welusa), średniej kory i łuski włosa. Rdzeń składa się z jeszcze nie zrogowaciałych komórek, a warstwa korowa pochodzi ze zrogowaciałych komórek i stanowi około 90% całkowitej masy włosów. W komórkach tej warstwy znajdują się pigmenty, na których stosunek zależy kolor włosów: eumelanina (czarno-brązowy) i feomelanina (żółto-czerwona).
Vladimir Alexandrovich Tsepkolenko
MD, profesor, uhonorowany doktor Ukrainy,
Prezes Ukraińskiego Towarzystwa Estetycznego
medycyna, dyrektor generalny Ukrainy
Instytut Chirurgii Plastycznej
i medycyna estetyczna "Virtus"
Jednak nie wszystkie obszary włosów mają pigmentację, co komplikuje procedurę depilacji laserowej. Co więcej, niektóre z nich znajdują się z dala od części pigmentowanych: komórek macierzystych pęcherzyka, które tworzą zewnętrzną część nabłonka korzenia włosa wraz z przywiązaniem mięśnia prostującego włosy. Na dnie mieszka włosowego znajduje się dość duża brodawka do włosów (utworzona z tkanki łącznej i siatki naczyń krwionośnych), która kontroluje wzrost włosów. Jeśli podczas depilacji nie można było zniszczyć tego elementu, to na miejscu utraconych włosów pojawi się nowe, tymczasowe, a nie trwałe usuwanie włosów (ryc. 2.5-2.6).
Istnieją trzy etapy rozwoju pęcherzyka: anagen (okres wzrostu), katagen i telogen (okres spoczynku). Zwykle u zdrowego człowieka 80-90% włosów znajduje się w stadium anagenu, 10-15% w stadium telogenu, a 1-2% w stadium katagenowym. Należy zauważyć, że włosy, które są w fazie anagenu są bardziej wrażliwe na promieniowanie laserowe, a włosy, które są w katagenie i telogenie, są mniej wrażliwe. Do całkowitego usunięcia włosów zajmuje kilka (3-5) sesji w odstępach 2-3 miesięcy.
Fototermiczne usuwanie owłosienia oparty na zasadzie selektywnej fototermolizy. W zakresie długości fali światła widzialnego i bliskiego podczerwieni rolę głównego chromoforu mieszków włosowych odgrywa melanina, która znajduje się w łodydze włosa, zewnętrznej powłoce nabłonkowej i obszarze macierzy międzykomórkowej. Światło o długości fali 600-1100 nm wnika wystarczająco głęboko w skórę i jest dobrze wchłaniane przez melaninę ze słabym wchłanianiem przez hemoglobinę i wodę, przeprowadzając selektywne ogrzewanie i fototermolizę trzonu włosa, nabłonek mieszków włosowych i pigmentowaną międzykomórkową matrycę.
Zgodnie z metodą selektywnej fototermolizy, czas trwania impulsu powinien być mniejszy niż termiczny czas relaksacji pęcherzyka (20-100 ms, w zależności od jego wielkości), ponieważ w przeciwnym razie dyfuzja ciepła z trzonu włosa prowadzi do nagrzewania otaczających struktur..
Nie barwione obszary mieszków włosowych nie mogą być ogrzewane bezpośrednio światłem, więc do ich usunięcia konieczne jest zwiększenie czasu trwania impulsu (przekroczenie czasu relaksacji termicznej części pigmentowanej), aby ciepło mogło rozprzestrzenić się na większy obszar, uszkadzając docelowe przezroczyste komórki. Ogrzewanie długimi impulsami (> 100 ms) powoduje długotrwałe usuwanie włosów, ale z wysokim ryzykiem uszkodzenia naskórka. Badanie histologiczne wykazuje selektywne termiczne uszkodzenie mieszków włosowych pigmentowanych przez odparowanie prętów, duże obszary nekrozy w nabłonku mieszków włosowych, aw niektórych miejscach pęknięcia i uszkodzenia międzyfolikularne skóry właściwej..
Ciemna skóra (oparzenie słoneczne) zwiększa niespecyficzne ogrzewanie, ale chłodzenie przezskórne minimalizuje możliwe działania niepożądane. Najczęściej stosuje się pakiety lodowe, podkładki żelowe, chłodzony przepływ powietrza, spraye kriogeniczne lub chłodzone szafirowe soczewki..
Fotochemiczne usuwanie owłosienia - użycie fotosensybilizatorów do ukierunkowanej ekspozycji chemicznej. Obecnie takie metody są w trakcie tworzenia i badań klinicznych, dlatego nie mogą być zalecane do masowego stosowania..
Istnieją trzy główne mechanizmy niszczenia mieszków włosowych pod wpływem promieniowania laserowego:
- termiczne (lokalne ogrzewanie);
- mechaniczne (fala uderzeniowa lub silna kawitacja);
- fotochemiczne (produkcja tlenu singletowego i wolnych rodników).
Główne lasery milisekundowe używane do usuwania włosów
Ruby Laser, 694 rm
Światło tego lasera jest bardzo intensywnie absorbowane przez melaninę, a dalsza redukcja długości fali jest prawie niemożliwa ze względu na znaczny wzrost wchłaniania przez hemoglobinę (Tabela 6). Głębokość penetracji światła, choć wystarczająca, jest znacznie gorsza od innych laserów depilacyjnych. Leczenie skóry typu IV-VI Fitzpatrick jest niepożądane, idealną opcją jest skóra typu I-II, która może usunąć prawie każde włosy. Zalecane jest schładzanie naskórka w celu ochrony naskórka..
Tabela 6. Charakterystyka głównych laserów depilacyjnych
| Typ lasera | Długość fali, nm | Czas trwania impulsu, ms | Gęstość energii promieniowania, j / cm2 | Rodzaj skóry | Kolor włosów | Średnica włosów |
| Ruby | 694 | 10-50 | 10-50 | I-III | Od ciemnego do jasnobrązowego | Gruby i cienki |
| Aleksandryt | 755 | 1-300 | 10-50 | I-vi | Od ciemnego do jasnobrązowego | Gruby i cienki |
| Dioda | 800 | 5-700 | do 100 | I-vi | Od ciemnego do jasnobrązowego | Gruby |
| Nd: YAG | 1064 | 1-300 | do 600 | I-vi | Ciemno | Gruby |
Laser Aleksandrytowy, 755 nm
Średnia głębokość wnikania światła tego lasera w skórę jest nieco większa niż w przypadku rubinu, ale mniejsza niż w diodzie lub laserach Nd: YAG. Pod względem intensywności pochłaniania światła przez melaninę przeciwnie, ustępuje on tylko laserowi rubinowemu, co komplikuje leczenie ciemnej skóry, ale pozwala na usunięcie nawet cienkich i stosunkowo lekkich włosów, co jest prawie niemożliwe przy użyciu laserów o długości fali ponad 800 nm.
Lasery diodowe, 800-900 nm
Lasery diodowe są często używane do usuwania włosów. Głównym powodem tej popularności jest stosunkowo długa długość fali, która zapewnia dostateczną głębokość wnikania promieniowania, która jest znacznie absorbowana przez melaninę. Te lasery są "złotym środkiem" między laserem ruby i neodymu. Jak już wielokrotnie wspomniano, dłuższe fale, stosunkowo długie impulsy i zastosowanie zewnętrznego chłodzenia skóry umożliwiają bardziej efektywne przetwarzanie zarówno ciemnych typów skóry, jak i skóry ze znaczną opalenizną (ryc. 2.5-27, ryc. 2.5-28).
Laser Nd: YAG, 1064 nm
Zalety milisekundowego lasera Nd: YAG - umiejętność leczenia wszystkich rodzajów skóry (szczególnie przy użyciu chłodzenia naskórka) i dużej głębokości penetracji światła, co pozwala na bezpośrednie ogrzewanie nawet głębokich obszarów włosów.
Wadą jest stosunkowo słabe pochłanianie światła przez melaninę, co wymaga użycia dużej gęstości mocy promieniowania i nie pozwala na usunięcie cienkich lub jasnych włosów..
Lasery longwave (900-1100 nm) mogą być również używane do zwalczania problemu wrastających włosów, który często występuje po stałym goleniu i jest szczególnie istotny dla pacjentów ze skórą Fitzpatricka typu IV-VI.
Praktyczne zalecenia dotyczące depilacji laserowej
Wśród czynników wpływających na wynik przetwarzania należy wyróżnić następujące elementy:
- kolor włosów i kolor skóry pacjenta;
- typ i grubość włosów;
- czynnik hormonalny;
- anatomiczna lokalizacja.
Najlepiej nadaje się do depilacji laserowej pacjentów o jasnej karnacji i gęstych ciemnych włosach, które nie mają patologii układu hormonalnego. Nowoczesne technologie nie pozwalają na skuteczne usuwanie lekkich i cienkich włosów. Duży wpływ na końcowy wynik ma właściwa pielęgnacja skóry przed i po zabiegu..
U pacjentów z blond włosami depilacja jest możliwa za pomocą lasera o krótkiej długości fali (na przykład rubinu), a ciemne włosy są usuwane za pomocą dowolnego lasera (najlepiej użyć diody lub aleksandrytu, które powodują mniejsze nieukierunkowane ogrzewanie). Przy niskiej mocy lasera (mniej niż 50% zalecanych), procedura jest prawie zerowa ze względu na niewystarczające ogrzewanie nawet pigmentowanych części włosów. Dłuższe impulsy i chłodzenie zmniejszają ryzyko wystąpienia efektów ubocznych..
Zastosowanie powtarzalnych (podwójnych lub nastrojonych) impulsów o mocy mniejszej niż zwykle umożliwia utrzymanie temperatury niezbędnej do jej zniszczenia w mieszku kontrastowym, ale daje otaczającym tkankom czas na ochłodzenie (ponieważ czas relaksacji termicznej jest znacznie mniejszy niż w przypadku pęcherzyka). Technika ta poprawia bezpieczeństwo leczenia ciemnej (lub opalonej) skóry..
Zaleca się pierwszą procedurę poświęconą poszukiwaniu optymalnych ustawień lasera: od 3 do 10 impulsów o różnej mocy, kryterium oceny jest obecność słabo wyrażonych objawów zapalenia mieszków włosowych w ciągu 20-40 minut, których brak wskazuje na niewystarczającą moc.
Pojedyncze leczenie prowadzi do zmniejszenia liczby rosnących włosów o nie więcej niż 30%, a po 3-4 sesjach ich liczba może zostać zmniejszona o 40-70%. Powtórne zabiegi są konieczne, ponieważ tylko włosy pigmentowane są narażone na działanie promieniowania laserowego. Znaczna część włosów jest w tym samym czasie na innych etapach naturalnego cyklu wzrostu 6-8 tygodni, więc można je przetwarzać co najmniej po połowie tego okresu..
Dodatkowe zalecenia
Przeprowadzenie okresu przedoperacyjnego:
- W ciągu miesiąca przed depilacją laserową zaleca się unikanie nasłonecznienia skóry i stosowanie kremów przeciwsłonecznych o wysokim współczynniku ochrony i tlenku cynku. W razie potrzeby stosuje się terapię wybielającą, hydrochinon, kojowy, retinowy i kwasy ANA. Skubanie i woskowanie nie są zalecane, ponieważ obecność trzonu włosa wewnątrz pęcherzyka zwiększa skuteczność laserowego usuwania włosów. Kremy do golenia i depilacji nie mają znaczącego wpływu na wynik..
- Dzień przed usunięciem włosów laserowych włosy są usuwane za pomocą maszynki do golenia. Jeśli to wskazane, profilaktyczne antybiotyki lub leki przeciwwirusowe.
Ocena wyników depilacji laserowej
W wyniku leczenia laserem możliwe jest czasowe lub trwałe wypadanie włosów. Najbardziej prawdopodobną chwilową utratą jest opóźnienie wzrostu włosów na 1-3 miesiące (co odpowiada czasowi trwania telogenu). Przy trwałej utracie włosów ich liczba ulega znacznemu skróceniu na okres przekraczający cykl wzrostu. Całkowita strata - zmniejszenie liczby nowych włosów do niemal zerowego - może być tymczasowa lub stała. Zwykle, po leczeniu laserem, całkowita, ale chwilowa utrata włosów występuje przez 1-3 miesiące; część włosów wypada na zawsze. Uszkodzone włosy wypadają w ciągu 5-10 dni, a nowe często stają się cieńsze i lżejsze, co przyczynia się do ogólnego efektu kosmetycznego..
Skuteczność usuwania włosów przez długi czas zależy bezpośrednio od ich barwy i gęstości energii promieniowania. Podobnie jak w przypadku każdego zabiegu, utrata włosów wynosi do 20-25%, kilka zabiegów jest wymaganych do całkowitego usunięcia. W rzadkich przypadkach pacjenci mają bardzo słabą reakcję na leczenie (a nawet stymulację wzrostu włosów), najczęściej z powodu czynników hormonalnych..
Aby ocenić skuteczność depilacji laserowej, zaleca się stosowanie dermatoskopii, a następnie zliczanie liczby włosów: zmniejszenie o 20% w jednej procedurze wskazuje na wysoką skuteczność depilacji laserowej, mniej niż 10% wskazuje na brak skuteczności (ryc. 2.5-29).
Skutki uboczne i powikłania, ich eliminacja
Z zastrzeżeniem zgodności z cechami bezpieczeństwa i rachunkowości powikłań skórnych pacjenta są rzadkie. Efekty uboczne obejmują:
- ból podczas i bezpośrednio po leczeniu;
- rumień perifollicular i obrzęk (występują w ciągu pół godziny po zabiegu);
- zmiany pigmentacji (5-10%, bardziej prawdopodobne u pacjentów opalonych lub ciemnoskórych).
Z reguły przebarwienia mijają same w ciągu 4-6 miesięcy. Zwiększenie czasu trwania impulsu do 15-20 ms zmniejsza intensywność przebarwień i skraca czas potrzebny na przywrócenie koloru skóry..
Ryzyko powstawania blizn jest minimalne, z wyjątkiem przypadków nadmiernie agresywnego leczenia lub zakażenia pooperacyjnego. Być może zniknięcie piegów i wyjaśnienie tatuaży.
Jeśli wystąpi świąd i pęcherze (wskazujące na nadmierną moc lasera), zaleca się stosowanie miejscowych kortykosteroidów, leków przeciwhistaminowych i zawieszenie przebiegu laseroterapii..
Skutki uboczne są bardziej prawdopodobne u pacjentów poddawanych leczeniu opryszczki zwykłej, a także w laseroterapii skóry okołoustnej, łonowej lub bikini. Konsekwencją uszkodzenia naskórka mogą być infekcje bakteryjne. Podczas obróbki laserowej obszarów charakteryzujących się nadmiernym poceniem lub obciążeniami mocy może wystąpić zapalenie mieszków włosowych..
Podczas sesji laseroterapii nie zaleca się stosowania gorących kąpieli i pływania, zwiększając podatność skóry na bolesne czynniki.
Istnieją przypadki czasowej lub permanentnej leukotrychi (blaknięcie włosów) związane z niszczeniem (lub zmniejszaniem funkcjonalności) melanocytów z niewystarczającym uszkodzeniem komórek mieszków włosowych.
Aby kontynuować.