Większość pacjentów, którzy odwiedzili dermatologa, alergologa, specjalistę od chorób zakaźnych lub lekarza ogólnego, ginekologa lub urologa, skarży się na pojawienie się swędzącej skóry. W końcu świąd jest objawem wielu procesów patologicznych w ciele i na skórze. Swędzenie skóry jest niezależną chorobą, która powoduje, że pragnie się stale czesać skórę i pojawia się w odpowiedzi na stymulację skóry jakimikolwiek środkami drażniącymi..
Swędzenie skóry może być objawem niektórych chorób skóry: alergicznego zapalenia skóry, pokrzywki, egzemy, neurodermitów, świądu, łuszczycy, liszaja płaskiego, opryszczkowatego zapalenia skóry, chłoniaka. Również świąd skóry może wskazywać na choroby ogólnoustrojowe: paraneoplazję, choroby przenoszone drogą płciową, inwazję robaków pasożytniczych, choroby pasożytnicze (świerzb, szypułki), grzybice, objawy zaburzeń metabolicznych, a także przejaw patologii zajęciowej (dekompresja i choroba wysokościowa).
Jakie choroby to swędzenie skóry??
Swędzenie skóry może być uogólnione (szeroko rozpowszechnione) i ograniczone (zlokalizowane). Najczęstszym obszarem zlokalizowanego świądu jest obszar odbytu i zewnętrzne narządy płciowe. Taka lokalizacja swędzącej skóry może być wywołana przez choroby zapalne skóry i błon śluzowych pochwy, sromu, odbytu, pierścienia odbytu, a także nekrozy helowej (owsiki), nerwice wegetatywne z miejscowymi zaburzeniami ze zwiększonym poceniem się skóry, a także zaburzenia w układzie neuroendokrynnym. Ważne jest, aby zrozumieć, jakie procesy patologiczne mogą powodować swędzenie skóry na określonym obszarze skóry..
Główne przyczyny świądu
Nie istnieją specyficzne receptory, które odczuwają świąd. Tak więc, przy słabym odczuciu bólu, osoba odczuwa jedynie swędzenie. Uważa się, że ból ten jest odbierany przez luźne zakończenia nerwowe lub końce włókien melecrotycznych. Nie tylko w wystąpieniu świądu świąd należy do naruszenia receptorów obwodowych, zaburzeń procesów pobudzenia i hamowania w korze mózgowej, dysfunkcji autonomicznej, zaburzeń międzymetalicznych, zmian mediatorów, zmian w procesach enzymatycznych. Większość zakłóceń tych procesów nie jest przyczyną, ale konsekwencją przedłużonego świądu. Ostatnio stwierdzono, że "gen świądu" koduje receptor dla peptydu uwalniającego gastrynę..
Nasilenie bólu zawsze zależy od pewnych czynników: intensywności działania czynnika drażniącego i stanu funkcjonalnego analizatora korowego. Można to ocenić na podstawie badania skóry, która jest uszkodzona w wyniku drapania od ciągłego świądu - występuje biopsja świądu i biopsja. Nebiopsyuschy swędzenie jest typowe dla osób, których wrażliwość na ból jest nieznacznie zwiększona. Może objawiać się jako parestezje, mrowienie. Pacjenci opisują to jako lekkie uczucie mrowienia, pełzanie. Migrujący swędzenie przenosi się z jednego obszaru skóry na drugi.
Codzienne pojawiające się lub ciągłe świąd można uznać za swędzenie niejasnej genezy, jeśli trwa ona co najmniej 2 tygodnie..
Wpływ swędzącej skóry na ludzkie zachowanie i wygląd
Pierwotne elementy morfologiczne dla swędzenia skóry są nieobecne. Elementy drugorzędne - przebarwienia, strupy krwotoczne. Długotrwałe drapanie w przypadku swędzenia skóry prowadzi do szlifowania i spłaszczania paznokci, stają się one polerowane. Długotrwałe i intensywne drapanie może prowadzić do zastoinowego rumienia, ciągłego nacieku skóry, łuszczenia się wiórów, lichenifikacji (podkreślony wzór skóry), hiper- lub hipopigmentacji. Swędzenie skóry wpływa na stan psycho-emocjonalny i na sen. Przy intensywnym drapaniu możliwe jest wystąpienie wtórnej infekcji. Bezsenność, drażliwość, zmęczenie, zmęczenie prowadzą do spadku wydajności i pogorszenia czynności życiowej pacjentów..
Nowoczesny widok na rozpoznawanie i leczenie świądu
Oprócz historii i badania fizykalnego, a także badań krwi, moczu i kału, ważne jest przeprowadzenie analizy dla dysbiozy jelitowej, a także serologiczne wykrywanie przeciwciał przeciwko chorobom pasożytniczym. Również w leczeniu świądu należy skonsultować się z gastroenterologiem, endokrynologiem, neurologiem i psychoterapeutą..
Leczenie polega na usunięciu przyczyny swędzenia skóry. Osiąga się to za pomocą diet hipoalergicznych. W leczeniu objawowym, leki przeciwhistaminowe, przeciwświądowe i przeciwdziałające nadwrażliwości, środki uspokajające pochodzenia roślinnego - leki psychotropowe, nalewka z piwonii, roślina mateczna, korzeń kozłka lekarskiego są przepisywane w celu zmniejszenia intensywności swędzenia. Działanie przeciwświądowe ma maści i kremy zawierające benzokainę, mentol, leki glukokortykoidowe. Również w leczeniu świądu należy stosować takie procedury, jak: terapia tlenowa, promieniowanie ultrafioletowe, magnetyczne, terapia laserowa, prądy diadynamiczne Bernarda, promienie Bucca, hipnoza. Fonoforeza z witaminą E, hydrokortyzonem i retinolem jest wskazana dla wyraźnie zlokalizowanego świądu. Kąpiele morskie, prysznice, kąpiele, kąpiele lecznicze, zabiegi spa z użyciem kąpieli siarczku, radonu i pereł mają korzystny wpływ na swędzenie skóry..
Aby uniknąć długotrwałego świądu, warto leczyć towarzyszącą patologię, chroniczne choroby w czasie. Ważne jest, aby wzmocnić ciało w czasie poprzez kulturę fizyczną, twardnienie, odżywianie, higienę osobistą.