Kiedy ostrość wzroku osoby zmniejsza się nawet w okularach lub soczewkach, pojawiają się podejrzenia o rogówce. Keratoconus nazywa się procesami dystroficznymi w rogówce oka, co prowadzi do stożkowej deformacji i stopniowej redukcji widzenia. W tym samym czasie obraz obiektów jest zniekształcony, pojawiają się areole i podświetlenia, podwójne widzenie (jednooczna podwójność) i zmętnienie rogówki. Wskaźnik wykrywalności keratokonu w okulistyce wynosi od 0,01 do 0,6%. Choroba w równym stopniu dotyka ludzi obu płci i różnych ras. Jakie są przyczyny i mechanizm rozwoju keratoconus??
Co powoduje rozwój keratoconus??
Pierwsze oznaki stożka rogówki wykrywane są już w okresie dojrzewania lub wczesnej adolescencji. Czasami keratoconus jest wykrywany po 25 latach. Postęp choroby prowadzi do zmiany struktury i kształtu rogówki, staje się cieńszy i zniekształcony jak stożek. Zmiany te prowadzą do rozwoju krótkowzroczności i nieprawidłowego astygmatyzmu. Keratoconus może być zarówno obustronny, jak i asymetryczny..
Pytanie o przyczyny keratoconus pozostaje dzisiaj kontrowersyjne. Istnieje kilka hipotez: endokrynna, immunologiczna, dziedziczna i metaboliczna. Aktualne opinie na temat przyczyn keratoconus są bardziej skłonne do dziedzicznej - teorii metabolicznej. Teoria ta wiąże rozwój keratoconus z dziedziczną fermentopatią, która jest często aktywowana podczas restrukturyzacji układu hormonalnego..
Na tle rozprzestrzeniania się korekcji wzroku laserem ekscymerowym wzrosła częstotliwość jatrogennych rogowacenia, prowadząc do późniejszego rozwoju rogówki keratoconus.
Przeprowadzono badania, które ustalają korelację między rozwojem keratoconus a takimi chorobami:
- wyprysk;
- mikrotrauma;
- astma oskrzelowa;
- atopowe zapalenie skóry;
- katar sienny;
- Choroba Addisona;
- przyjmowanie kortykosteroidów;
- retinopatia pigmentowa;
- wirusowe lub traumatyczne zapalenie spojówek;
- wrodzona amauroza Leber;
- Zespół Downa i zespół Marfana.
Jakie procesy występują w rogówce podczas rogówki? Mechanizm rozwoju keratoconus
W obecności rogówki, w rogówce wykrywa się wiele zmian biochemicznych, zmniejsza się stężenie siarczanu keratyny, zmniejsza się zawartość kolagenu, zwiększa się liczba struktur niebiałkowych, a całkowita zawartość białka zmniejsza się jednocześnie. Na tle niewydolności inhibitorów proteinaz i enzymów wzrasta aktywność żelatynolityczna i kolagenolityczna. W rogówce zaczynają tworzyć się destrukcyjne aldehydy i nitrozoksynitryty wraz ze spadkiem układu antyoksydacyjnego..
Uważa się, że degeneracyjny proces rogówki rozpoczyna się w podstawowych komórkach nabłonka rogówki lub w miejscu jego przejścia do zrębu. Z powodu słabości nabłonka rogówki i zrębu, zmniejsza się elastyczność rogówki, zwiększa się jego sztywność. Towarzyszy temu ciągłe rozciąganie i obecność deformacji w kształcie stożka. Tak rozwija się keratoconus..
Klasyfikacja rogówki. Zmiany rogówki na różnych etapach keratoconus
W oparciu o mechanizm rozwojowy wyizolowano pierwotną i wtórną keratokonus. Wtórne w większości przypadków wywołane przez przyczyny jatrogenne. Częściej keratokonus jest obustronny. Z natury przepływu może być progresywny i stacjonarny. Odrębną postacią jest ostry stożek rogaty..
Podczas keratokonu wyróżnia się 4 etapy:
- Etap 1 - charakteryzuje się nieregularnym astygmatyzmem, korygowanym przez soczewki cylindryczne. Na tym etapie ostrość widzenia w zakresie 1,0-0,5.
- Etap 2 - astygmatyzm jest poprawiony, ale bardziej wyraźny. Wizja w przedziale 0,4-0,1.
- Etap 3 - na tym etapie rogówka staje się cienka i wypukła, a ostrość wzroku wynosi 0,12-0,02. Jednak tylko twarde soczewki kontaktowe są zdolne do keratokonusa..
- Etap 4 - rogówka staje się mętna, występuje wyraźna stożkowa deformacja, o ostrości wzroku 0,02-0,01, która nie podlega korekcji.
Objawy kliniczne i objawy rogówki, jak również metody diagnostyczne i aspekty leczenia, zobacz nasz następny artykuł..