Co to jest plamica małopłytkowa, jakie procesy zachodzą podczas jej rozwoju i jak się ona manifestuje, możesz dowiedzieć się w pierwszej części naszego artykułu. Ale, podejrzewając, że pacjent ma plamicę małopłytkową, musisz potwierdzić lub zaprzeczyć diagnozie, stosując serię testów i konkretnych testów. Tylko wtedy możemy zacząć leczenie. Jakie jest rozpoznanie i leczenie plamicy małopłytkowej??
Metody diagnozy idiopatycznej plamicy małopłytkowej
Gdy u pacjenta zdiagnozowane zostaną dolegliwości i objawy opisane w pierwszej części artykułu, lekarz stawia diagnozę, która potwierdza lub zaprzecza istnieniu plamicy małopłytkowej. W tym celu stosowane są specyficzne metody, polegające na wykonaniu próby uprzęży, szczypania, a także na próbce Konchalovsky-Rumpel-Leed.
Próbki te uważa się za pozytywne, gdy na miejscu badania tworzą się krwotoki, co wskazuje na zmniejszoną elastyczność ściany naczynia. Laboratoryjne metody badań nie są mniej informatywne..
Wyniki badań laboratoryjnych plamicy małopłytkowej:
- Czas krwawienia Dyuke wzrósł do 4 minut lub więcej;
- skurcz krwi zredukowany do 60-75%;
- obecność małopłytkowości poniżej 140x109/ l;
- w szpiku kostnym dużą liczbę (54- 114 / μl) megakariocytów, które można modyfikować morfologicznie;
- obecność przeciwciał przeciwko płytkom;
- naruszenia właściwości płytek krwi (zmiana kształtu i duży rozmiar);
- poziom bilirubiny we krwi jest zwiększony;
- zwiększone stężenie mocznika i azotu we krwi w przypadku uszkodzenia nerek.
Co należy zrobić przed leczeniem plamicicy małopłytkowej?
Przed rozpoczęciem leczenia zaleca się sprawdzenie poziomu płytek krwi i wzoru leukocytów we krwi. Wszakże jedno wykrycie trombocytopenii i innych wskaźników, chociaż jest to główne kryterium diagnostyczne, ale postawienie diagnozy szczątkowej, konieczne jest powtórzenie tych analiz.
Leczenie plamicy małopłytkowej zależy od stadium choroby i nasilenia. Terapia ITP jest konserwatywna i radykalna. Ostry okres oznacza natychmiastową hospitalizację ze ściśle położonym wypoczynkiem. Pacjent musi spożywać schłodzoną żywność w ułamkowych porcjach i pić dużo płynów..
Główne kierunki w leczeniu plamicy małopłytkowej
Jeśli chodzi o leczenie farmakologiczne, przeprowadza się je w czterech kierunkach: anemicznym, hemostatycznym, hormonalnym i operacyjnym. Rozważmy bardziej szczegółowo leczenie plamicy małopłytkowej:
- Anti-anemic - wyznaczanie środków wzmacniających naczynie, preparatów żelaza, dożylnych iniekcji immunoglobulin. Stosuj również transfuzję krwi, masę płytek krwi lub czerwonych krwinek, poliglucynę lub suchy roztwór osocza..
- Hemostatyczne - dożylne iniekcje kwasu aminokapronowego (pod nieobecność krwi w moczu), ditsinona lub etamzilat. Przepisywanie leków w celu zwiększenia krzepliwości krwi (atropina, adrenalina, pepton). Miejscowe leczenie krwawienia odbywa się za pomocą filmu fibrynowego lub żelatynowego, gąbki hemostatycznej, tamponów z nadtlenkiem wodoru.
- Hormonalny - zaleca się stosowanie hormonów androgennych w ostrej i przewlekłej postaci choroby u kobiet z zaburzeniami hormonalnymi i krwawieniem z macicy. Kortykosteroidy stosowane są w celu zwiększenia krzepliwości krwi i zmniejszenia przepuszczalności naczyń. Przy "suchej" plamicy (krwotokach tylko na skórze) hormony nie są przypisane.
- Chirurgiczne - obejmuje usunięcie śledziony. Ta metoda jest stosowana, gdy leczenie hormonalne nie ma wpływu. Operacja jest wykonywana podczas remisji. Jeśli splenektomia nie przyniosła rezultatów, leki immunosupresyjne są przepisywane razem z lekami hormonalnymi..
Oprócz tych metod leczenia ważne jest, aby zalecić pacjentowi przestrzeganie diety nr 5, picie hemostatycznych preparatów ziołowych na bazie pieprzu wodnego, znamiona kukurydzy, róży psa, pokrzywy i krwawnika. Zaleca się również stosowanie leków choleretic. Należy pamiętać, że pacjenci z plamicą małopłytkową są przeciwwskazani w promieniowaniu UV i UHF, aminazinie, inhibitorach płytek krwi.
Wraz z terminowym rozpoczęciem leczenia plamicy małopłytkowej rokowanie może być bardzo korzystne. Opisano przypadki początku utrzymującej się remisji po ostrym początku choroby. W końcu najważniejszą rzeczą w leczeniu każdego procesu jest odpowiednie leczenie rozpoczęte w czasie..