Trądzik różowaty jest przewlekłą chorobą dermatologiczną, której towarzyszy zmiana w naczyniowej sieci naczyniowej. Patologia objawia się zaczerwienieniem i zgrubieniem skóry, ropnymi wysypkami i pogorszeniem naturalnego procesu złuszczania..
Choroba przyjmuje postać przewlekłą z okresami zaostrzenia i spokoju. Jeśli terapia nie występuje, wówczas trądzik różowaty może powodować powstawanie wyraźnej wady kosmetycznej..
Treść artykułu:
- Przyczyny trądziku różowatego
- Objawy trądziku różowatego
- Obrzęk z trądzikiem różowatym
- Trądzik różowaty
- Jak odróżnić trądzik różowaty od trądziku różowatego?
- Trądzik różowaty
- Diagnostyka trądziku różowatego
- Leczenie trądziku różowatego
- Po leczeniu trądziku różowatego pozostaje zaczerwienienie, co należy zrobić?
- Zapobieganie trądzikowi różowatemu
- Czy wolno się opalać z trądzikiem różowatym?
Przyczyny trądziku różowatego
Do tej pory naukowcy nie ustalili dokładnej przyczyny trądziku różowatego. Wcześniej lekarze uważali, że trądzik różowaty jest konsekwencją nużycy. Jednak później ustalono, że są to dwie zupełnie różne diagnozy. Dlatego współczesna medycyna odnosi się do trądziku różowatego do chorób polietiologicznych. Oznacza to, że kilka czynników może wywołać jego rozwój..
Osoby, które mają nadwrażliwą skórę od urodzenia są podatne na trądzik różowaty: jeśli reaguje zbyt gwałtownie na czynniki środowiskowe, takie jak zmiany temperatury, zwiększona suchość powietrza i urazy mechaniczne, ryzyko wystąpienia trądziku różowatego będzie wyższe..
Następujące przyczyny mogą wpływać na rozwój choroby:
Stosowanie kremów i maści zawierających składniki hormonalne. Jeśli osoba zbyt często i nierozsądnie stosuje takie leki, pociąga za sobą ścieńczenie skóry i naczyń krwionośnych, zwiększając kruchość naczyń włosowatych, co może być impulsem do pojawienia się trądziku różowatego..
Choroby układu trawiennego. Takie patologie, jak zapalenie żołądka i zapalenie dwunastnicy, zwiększają ryzyko wystąpienia trądziku różowatego. Lekarze ustalili bezpośredni związek między trądzikiem różowatym a infekcją Helicobacter pylori..
Choroby dermatologiczne. Pod względem występowania trądziku różowatego kontakt i alergiczne zapalenie skóry są niebezpieczne, co przyczynia się do zaburzeń normalnego stanu skóry.
Choroby endokrynologiczne.
Predyspozycje genetyczne. Udowodniono, że trądzik różowaty występuje 1,5 razy częściej u osób mieszkających na północy.
Dystonia sercowo-naczyniowa, przebiegająca wzdłuż układu sercowo-naczyniowego.
Osoby z czerwonym i jasnym kolorem włosów są narażone na ryzyko wystąpienia trądziku różowatego, ponieważ ich skóra jest nadwrażliwa..
Wejście kobiety w okresie menopauzy może wpływać na występowanie trądziku różowatego. Chociaż u kobiet i mężczyzn trądzik różowaty występuje z tą samą częstością, kruchość naczyń krwionośnych zwiększa się w okresie menopauzy, co może dać początek chorobie..
Życie w niekorzystnych warunkach pogodowych, gdy skóra jest często narażona na mróz i suche powietrze, przyczynia się do rozwoju trądziku różowatego.
Eksperci uważają, że wszelkie negatywne czynniki wpływające na organizm jako całość mogą wywoływać pojawienie się tej choroby:
Wystąpił stres;
Częsty kontakt skóry ze zbyt gorącą lub lodowatą wodą;
Regularne picie napojów alkoholowych;
Nagłe zmiany temperatury i wilgotności środowiska.
W okresie niesienia dziecka, piorunująca postać choroby często rozwija się u kobiet. Po porodzie taki trądzik różowaty przechodzi samodzielnie. Im częściej kobieta zajdzie w ciążę, tym większe ryzyko nawrotu choroby..
Objawy trądziku różowatego
Głównym objawem trądziku różowatego są czerwone plamki na twarzy. Pojawiają się natychmiast po nałożeniu czynnika wywołującego na skórę. Czerwone czoło i policzki, nos i broda. Jeśli osoba ma trądzik różowaty, plamy nie znikają przez długi czas, ale we wczesnych stadiach choroby nie dają pacjentowi żadnego fizycznego dyskomfortu. Przebij je łatwo, po prostu użyj zwykłego fundamentu.
W miarę postępu choroby plamy pojawiają się coraz częściej. Co więcej, niewielki wpływ na skórę twarzy wystarczy, aby spowodować intensywne zaczerwienienie. Równoległy łączy uczucie pieczenia.
Ponieważ zwiększa się ukrwienie twarzy, spowoduje ona aktywację mikroorganizmów, które stale istnieją na skórze. W rezultacie na twarzy pojawią się małe guzki i krosty..
W zależności od stadium choroby rozróżnia się następujące objawy trądziku różowatego:
Prerosaca Rumień i przekrwienie skóry jest przemijające..
Vascular Rosacea. Powstaje obrzęk, dystorsja oczna rozwija się wraz z przejściem do powiek, rogówki i spojówki. Powierzchowne naczynia skóry rozszerzają się (teleangiektazja), rumień staje się uporczywy.
Zapalny trądzik różowaty. Krosty i grudki tworzą się na twarzy..
Późny trądzik różowaty z tworzeniem się rhinophyma. Cała powierzchnia nosa staje się przerośnięta, co może dezynfekować twarz osoby. Najczęściej obserwuje się rhinophyma u mężczyzn. Jeśli zignorujesz ten stan, wówczas możliwy będzie rozwój ślepoty..
Dalszy przebieg choroby prowadzi do tego, że skóra staje się szorstka w dotyku, zagęszczona. Siatka naczyniowa na twarzy jest wyraźnie widoczna, nie można jej już ukryć za pomocą kosmetyków..
Ostatnia faza choroby nazywa się lupoid. Wysypka rozprzestrzenia się w okolice oczu i ust. Są one reprezentowane przez plamy i ciemnoczerwone guzki, które mogą się scalić. Trądzik różowaty w ostatnim etapie przypomina objawy tocznia rumieniowatego układowego.
Powiązane objawy choroby:
Swędzenie i pieczenie w obszarze wysypki;
Suchość i uczucie ucisku skóry;
Czołganie się na skórze.
Obrzęk z trądzikiem różowatym
Jednym z objawów trądziku różowatego jest obrzęk twarzy. Rozwija się niezależnie od postaci choroby..
Powstanie obrzęku prowadzi do ekspansji naczyń krwionośnych w skórze, co następuje z następujących powodów:
Jedzenie pikantnych i pikantnych potraw, picie alkoholu lub bardzo gorących napojów..
Patologia nerwowej regulacji napięcia naczyniowego. Często występuje po udarze lub nerwicy, a także po urazie głowy..
Alergia.
Hormonalne fale.
Pasożytnicza lub bakteryjna infekcja ze zmianami skórnymi.
Możliwe, że trądzik różowaty rozwija się na tle równoczesnej ekspozycji na kilka czynników prowokujących. Dlatego obrzęk jest zawsze obecny, ale w ostrej fazie choroby jest słabo rozróżnialny, ponieważ zapalenie skóry jest już bardzo intensywne, a towarzyszy mu również pojawienie się zmian chorobowych..
Obrzęk dotyka następujących części twarzy:
Policzki;
Skrzydła nosa;
Skóra wokół oczu (na tle rozwoju oftalmii);
Czoło i kości policzkowe (na tle choroby Morbigana).
Obrzęk wysuwa się na pierwszy plan w rzadkiej chorobie Morbigana, która jest formą trądziku różowatego. Hipertroficzna skóra twarzy przyczynia się do ucisku naczyń włosowatych i niewydolności odpływu żylnego. Jeśli naciśniesz na chorą skórę, to są na niej wgniecenia. Ona sama ma nienaturalny kolor: od purpurowego do jasnoróżowego.
Obrzęk powoduje również swędzenie, częste uderzenia gorąca, nieprawidłowy wzrost nabłonka i obrzęk skóry twarzy..
Tylko 10% wszystkich pacjentów z trądzikiem różowatym nie cierpi z powodu obrzęku, w 90% przypadków nadal się rozwija. Aby zmniejszyć jego nasilenie, konieczne jest leczenie. W przeciwnym razie choroba będzie się powtarzać i postępować. Normalne komórki skóry są stopniowo zastępowane przez blizny, twarz traci swój zwykły wygląd.
Trądzik różowaty
Trądzik różowaty ma kilka postaci, z których każda różni się mechanizmem uszkodzenia tkanki i stopniem rozprzestrzeniania się zapalenia. Jednak pojawienie się trądziku jest charakterystyczne dla wszystkich rodzajów choroby..
Ustalenie postaci trądziku różowatego pozwala wybrać najbardziej skuteczny zabieg:
Epizodyczny trądzik różowaty. Kiedy epizodyczna postać choroby zmienia czerwoną skórę na nosie i policzkach. W tym przypadku pacjent wskazuje uczucie ciepła i mrowienie w twarzy. Objawy te mogą wzrosnąć, gdy światło słoneczne uderza w skórę lub wiatr..
Epizodyczna postać choroby charakteryzuje się okresami zaostrzenia i wygaśnięcia. Klasycznemu przebiegowi choroby towarzyszą trzy etapy:
Etap 1. Zaczerwienienia wychwytują nie tylko policzki, ale także brodę i nos, tworzą się teleangiektazje.
Etap 2. Teleangiektazje stają się większe, zaczerwienienie wzrasta, zaczynają formować się czerwone grudki o średnicy 3-5 mm. Skóra jest stopniowo zagęszczana ze względu na rozprzestrzenianie się włókien kolagenowych.
Etap 3. Zaczerwienienie nabrało purpurowego odcienia, wysypki, plamki i siatki naczyniowe zlewają się, co znacznie zmienia wygląd pacjenta. Ropienie skóry często się łączy, ponieważ gruczoły łojowe nie są w stanie normalnie funkcjonować. Rhinophyma jest powikłaniem, które najczęściej rozwija się w 3 etapach trądziku różowatego. Skóra na nosie jest ściśnięta, staje się sucha, zwiotczała, niebieskawa i krucha..
Oftalmoza. W tej postaci choroby cierpi skóra otaczająca narządy wzroku. Przede wszystkim powieki i brwi są zaangażowane w proces patologiczny. W tym przypadku skóra staje się czerwona i pogrubiona. Możliwe jest zapalenie błony śluzowej oka. Towarzyszy temu uczucie pieczenia, skurcze i ból w spojówce. Nadmierna suchość oczu nie jest wykluczona. Rzadko, ale nadal możliwe, rozwój ślepoty.
Granulomatous trądzik różowaty. Trądzik w tej postaci choroby jest zlokalizowany wokół ust i oczu. Początkowo wysypki są pojedyncze, ale wraz z rozwojem choroby są w stanie rozmnażać się i łączyć, tworząc gruźliki. Naukowcy doszli do wniosku, że bakterie gruźlicy, które trafiają w twarz, są w stanie wywołać tę formę choroby. Nie są one jednak zapłodnione u wszystkich pacjentów..
Sterydowy trądzik różowaty. Ta forma choroby jest konsekwencją nieracjonalnego stosowania preparatów hormonalnych do lokalnego stosowania. Najczęściej występują u osób stosujących maść kortykosteroidową z fluorem. Skóra stopniowo staje się cieńsza, zaczyna się złuszczać, a następnie utrzymuje się na niej uporczywe przekrwienie. Jeśli pacjent na tym etapie rozwoju choroby nie zacznie otrzymywać odpowiedniej terapii, wówczas trądzik różowaty postępuje i przechodzi przez wszystkie trzy etapy rozwoju. Leczenie postaci steroidowej choroby często wymaga użycia hormonów..
Conglobate Trądzik różowaty. Ta forma trądziku różowatego często dotyka żeńską populację planety. Powodem staje się brak równowagi hormonalnej w organizmie lub poważne choroby ginekologiczne. Twarz pokryta jest guzkami zapalnymi, ale tworzą się one w małych ilościach. Z czasem łączą się, mogą być komplikowane przez ropienie.
Błyskawica Trądzik różowaty. Ta postać choroby jest rodzajem konglobatowego trądziku różowatego. Tylko młode dziewczyny cierpią z tego powodu. Wysypki pojawiają się na skórze w ciągu zaledwie kilku dni, szybko się łączą i często ropieją. W niektórych przypadkach można poradzić sobie z chorobą tylko przy pomocy chirurga. Jednocześnie samopoczucie pacjenta nie ulega pogorszeniu, ale defekt kosmetyczny powoduje, że pacjenci natychmiast konsultują się z lekarzem..
Gramnegative Trądzik różowaty. Ta forma choroby rozwija się pod warunkiem, że mikroorganizmy, które są dla niej nietypowymi mieszkańcami, dostały się na skórę twarzy i zapuściły korzeń. Mówimy o enterobakteriach, Pseudomonas aeruginosa lub białku.
Trądzik różowaty z uporczywym obrzękiem. Ta forma trądziku różowatego jest również nazywana "chorobą Morbigana". Choroba przechodzi tylko dwa początkowe etapy rozwoju. Skóra nie ulega hiperplazji. Skóra twarzy staje się opuchnięta, sucha i gładka, pojawiają się na niej wysypki. Stopniowo pojawia się obrzęk, który pociąga za sobą zmianę konturów twarzy..
Jak odróżnić trądzik różowaty od trądziku różowatego?
Trądzik różowaty i trądzik różowaty to dwie różne koncepcje. Trądzik różowaty to choroba, która charakteryzuje się przewlekłym przebiegiem i objawia się wadami skóry, a ponadto prowadzi do jej zgrubienia. Cuperosis jest jednym z objawów trądziku różowatego, ale może również rozwijać się samodzielnie..
O kuperoze często rozmawiać z klientami kosmetyczki. Przez ten termin rozumieją cienkie rozgałęzione naczynie, które prześwieca przez skórę. Dermatolodzy często odnoszą się do tej patologii słowem "telangiectasia". Chociaż różnica w rzeczywistości istnieje tylko w nazwach.
Kuperoz może występować na tle trądziku różowatego i może być wywołany innymi przyczynami:
Ciągły wzrost ciśnienia krwi;
Przewlekła choroba wątroby;
Zaburzenia autonomicznego układu nerwowego;
Błędy w pielęgnacji skóry;
Nadużywanie alkoholu;
Oznany wysiłek fizyczny.
Kuperoz nie może prowadzić do rozwoju trądziku różowatego, ale trądzik różowaty może powodować trądzik różowaty. W miarę postępu choroby układ naczyniowy staje się bardziej widoczny. Kiedy trądzik różowaty łączy swędzenie i zaczerwienienie skóry, jest obrzęk skóry. W przypadku trądziku różowatego zwiększa się tylko wielkość sieci naczyniowej. Dlatego te dwa stany można mylić tylko na początkowych etapach rozwoju patologii. Aby tego uniknąć, należy skonsultować się z dermatologiem..
Trądzik różowaty
Trądzik różowaty wiąże się z wieloma komplikacjami:
We wczesnych stadiach rozwoju, trądzik różowaty może być komplikowany przez zwiększoną suchość spojówki, cięcie w oczach. W przyszłości może dołączyć do łez. W tym przypadku lekarze wskazują na rozwój trądziku różowatego w oku..
Najstraszniejsze powikłanie choroby charakteryzuje się uszkodzeniem rogówki oka z tworzeniem się owrzodzeń i pieczęci na jej powierzchni. Jeśli zignorujesz ten stan, może to doprowadzić do całkowitej ślepoty pacjenta..
Diagnostyka trądziku różowatego
Najczęściej diagnoza nie powoduje trudności dla lekarza. Standardowy egzamin wystarczy, aby dermatolog zrozumiał, jakiego rodzaju chorobą jest pacjent..
Objawy są następujące:
Obecność trądziku w dotkniętym obszarze;
Hyperemia skóry na policzkach i nosie;
Pacjenci skarżą się na swędzenie i zaczerwienienie twarzy;
Patologiczna suchość skóry.
Najczęściej choroba objawia się u osób w wieku powyżej 30 lat. Stopniowo objawy nabierają rozpędu. Z czasem doszło do wtórnej infekcji bakteryjnej, pojawiają się krosty.
Niemożliwe jest zatrzymanie tego procesu za pomocą leków przeciwzapalnych. Zauważalny efekt pojawia się dopiero po uzupełnieniu terapii o antybiotyki. Trądzik w trądziku różowatym nie rozprzestrzenia się na inne części ciała, ale jest zlokalizowany wyłącznie w okolicy twarzy. Co więcej, nawet czoło, podbródek, szyja i skóra głowy często nie cierpią.
Aby zapewnić dokładność diagnozy, konieczne jest przeprowadzenie dodatkowych badań. Analizy te umożliwiają ustalenie postaci choroby..
Należą do nich:
Bakteriokopia. Podczas zabiegu lekarz pobiera wymaz ze skóry pacjenta i przesyła go do laboratorium. Studiują rozmaz pod mikroskopem, aby określić rodzaj patogenu. Ta metoda diagnostyczna staje się istotna, gdy wysypka trądziku różowatego jest skomplikowana przez ropienie.
Siew BAK. Ta metoda ma wyższą dokładność niż bakterioskopia. Materiał uzyskany od pacjenta umieszcza się w różnych pożywkach w celu określenia, który konkretny czynnik zakaźny jest obecny na skórze..
Przeprowadzenie badania wrażliwości drobnoustrojów na antybiotyki. To pozwala wybrać najbardziej skuteczny lek i specyficznie leczyć chorobę. Wyniki antybiogramu będą znane nie wcześniej niż tydzień później. Dlatego taka analiza jest przeprowadzana tylko dla tych pacjentów, dla których pierwszy cykl leczenia lekami przeciwbakteryjnymi nie pomógł. Najprawdopodobniej mają bakterie na skórze, które rozwinęły odporność na określony lek, dlatego należy go zastąpić mocniejszym lekiem..
Badanie histologiczne pozwala odróżnić trądzik różowaty od formacji guza skóry. Ta metoda staje się istotna, gdy wysypka zaczyna się łączyć. Aby przeprowadzić badanie, wymagane jest zeskrobywanie ze skóry pacjenta. Asystent laboratorium bada materiał uzyskany pod mikroskopem i analizuje go na poziomie komórkowym..
Analiza Demodecosis. Choroba ta charakteryzuje się kleszczami zajmującymi łoża rzęskowego. Trądzik różowaty i nużyca często towarzyszą sobie nawzajem.
Aby wykryć pasożyta, wymagane będzie jedno z następujących badań:
PCR do wykrywania elementów DNA roztoczy w skrobocie skóry.
Serologiczne badanie krwi w celu wykrycia przeciwciał przeciwko kleszczom.
Badanie skrobania skóry pod mikroskopem, które pozwala wykryć pasożyta.
Jeśli zgodnie z wynikami badania wykryto roztocza rzęsowe, wówczas konieczne jest specyficzne leczenie za pomocą maści opartych na metronidazolu..
Co do zasady po rozpoznaniu trądziku różowatego wymagane są liczne inne badania i wizyty u wąskich specjalistów. Pozwoli to zidentyfikować przyczynę choroby i ją wyeliminować. W przeciwnym razie trądzik różowaty będzie się powtarzać. Dermatolog może skierować pacjenta do konsultacji do endokrynologa, gastroenterologa, hepatologa itp..
Dodatkowe badanie obejmuje następujące procedury:
Przejście FGD do wykrywania chorób górnych partii układu trawiennego. Około 70% pacjentów cierpiących na trądzik różowaty, zapalenie żołądka lub wrzód żołądka lub zapalenie przełyku.
RTG żołądka (pod warunkiem, że nie można wykonać FGD).
Badanie krwi na obecność hormonów. Nie jest tajemnicą, że trądzik różowaty często objawia się na tle nierównowagi hormonalnej. Takie badanie pozwala zidentyfikować różne zaburzenia w sferze hormonalnej..
Testy immunologiczne zapewniają ocenę stanu układu odpornościowego. Czasami, aby trwale pozbyć się nawrotu trądziku różowatego, wystarczy wzmocnić lokalną i ogólną odporność..
Oczywiście nie każdy pacjent z trądzikiem różowatym będzie musiał przejść wszystkie powyższe badania. Najczęściej wystarczają standardowe badania i anamneza. Jeśli jednak wykonywane leczenie nie przyniesie trwałych wyników, nie będzie można obejść się bez dodatkowych testów..
Leczenie trądziku różowatego
Im wcześniej pacjent zwróci się do lekarza, tym skuteczniejsze będzie leczenie. Jeśli choroba zostanie rozpoczęta, wymagana będzie bardziej złożona terapia. Dotyczy to szczególnie etapów, w których już rozwinęła się teleangiektazja lub rhinophyma..
Aby pozbyć się ropnych wysypek, lekarz zaleca miejscowe stosowanie maści antybakteryjnych. Jeśli nie przynoszą pożądanego efektu, wymagane są antybiotyki ogólnoustrojowe..
Maści stosowane w leczeniu trądziku różowatego:
Najczęściej maść z metronidazolem w kompozycji stosuje się do leczenia ropień w trądziku różowatym. Zaleca się stosowanie u pacjentów, u których stwierdzono nużycę. Możliwe jest również stosowanie złożonych maści, na przykład Metruruboril. Lek ten jest uzupełniony wyciągami z ziół leczniczych, dlatego pozwala nie tylko wyeliminować infekcję, ale także przyczynia się do regeneracji skóry. Metronidazol stosuje się na zaatakowany obszar 2 razy dziennie przez kilka tygodni..
Maść Erytromycyna 2-4%. Lek ten jest skuteczny przeciwko bakteriom Gram-ujemnym. Terapię prowadzi się przez 14 dni, ale nie dłużej..
Tetracyklina. Ta maść na trądzik różowaty jest rzadko przepisywana, tylko w przypadku, gdy, zgodnie z wynikami antybiogramu, wykryto mikroorganizmy wrażliwe na ten lek. Maść powinna być zalecana tylko przez lekarza, ponieważ jej niezależne stosowanie wiąże się z ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych..
Równolegle należy przetworzyć skórę z nalewkami ziół o działaniu antyseptycznym. Na przykład tymianek lub rumianek.
Samo leczenie trądziku różowatego jest niebezpieczne z powodu rozwoju powikłań, dlatego konieczna jest wcześniejsza konsultacja ze specjalistą. Jeśli zignorujesz zalecenia lekarskie, możliwe jest wytworzenie ropnia skóry na tle jej ropienia. Ropień będzie wymagał pomocy chirurga. Ropień otwiera się, oczyszcza i umieszcza drenaż.
Jeśli choroba jest w ostrej fazie, konieczne jest zmniejszenie stanu zapalnego. Zwykle trwa to kilka tygodni. Dalsza terapia zmniejsza nawrót trądziku różowatego i eliminację defektu kosmetycznego w postaci rozszerzonych naczyń krwionośnych..
Aby pozbyć się teleangiektazji, możesz przejść przez następujące procedury:
Krioterapia. Na skórę ma wpływ skrajnie niska temperatura, która powoduje skurcz naczyń. Po kilku sesjach rozszerzone naczynia włosowate są zarośnięte..
Laseroterapia Jest to skuteczne leczenie trądziku różowatego. Jeśli choroba znajduje się na wczesnym etapie rozwoju, skuteczność procedury wynosi 95%..
Natychmiastowe wyniki nie mogą zostać osiągnięte. Jednak po kilku wizytach u lekarza będzie można ocenić pierwszy efekt. Plamy stają się blade, pieczenie i swędzenie znikają. Jeśli okres leczenia trądziku różowatego spadnie w ciepłym sezonie, przed wyjściem należy użyć kremu przeciwsłonecznego.
Po leczeniu trądziku różowatego pozostaje zaczerwienienie, co należy zrobić?
Czasami trudno jest pozbyć się objawów trądziku różowatego, takich jak zaczerwienienie twarzy. Może utrzymywać się nawet po zniknięciu wszystkich wysypek i trądziku..
Powody, dla których czerwony nie przechodzi przez długi okres, mogą być:
Alergizacja ciała. W przypadku trądziku różowatego skóra staje się podatna na wszelkie wpływy, w tym na działanie alergenów. Reakcje alergiczne mogą wywoływać różne substancje: kosmetyki, leki przeciwbakteryjne, produkty do pielęgnacji skóry, niektóre produkty spożywcze. Aby upewnić się, że zaczerwienienie po trądziku różowatym wynika z reakcji alergicznej, należy udać się do lekarza. Po ustaleniu przyczyny lekarz przepisze pacjentowi maść hormonalną, która zmniejszy reakcję zapalną. Należy wziąć pod uwagę, że stosowanie preparatów kortykosteroidowych na skórę jest możliwe tylko pod warunkiem, że można całkowicie pozbyć się trądziku różowatego. Jeśli choroba nie ustąpi, może pogorszyć jej przebieg..
Infekcja. Patogenne mikroorganizmy mogą powodować zaczerwienienie skóry. Ponadto obecność trądziku jest opcjonalnym warunkiem rozwoju stanu zapalnego.
Aby pozbyć się infekcji, możesz użyć następujących leków:
Stosowanie maści Metroruboril, tetracykliny lub erytromycyny.
Zastosowanie Rosamet lub Rozex.
Najczęściej dermatolodzy przepisują te leki w leczeniu trądziku różowatego. Dlatego, jeśli zaczerwienienie nie mija natychmiast po zakończeniu terapii, może to zająć trochę czasu..
Zmiany skórne na poziomie morfologicznym. Zmiany morfologiczne występują w trzecim etapie choroby. Skóra staje się szorstka, ponieważ przez długi czas ulega zapaleniu. Na tym tle zaczerwienienie trwa. Możliwe jest pozbywanie się zaczerwienienia spowodowanego zmianami morfologicznymi za pomocą laseroterapii. Lekarz usuwa górną warstwę naskórka, nie naruszając tkanki znajdującej się pod nim. Z biegiem czasu powstał nowy nabłonek, który ma normalny kolor.
Obrzęk. Obrzęk jest charakterystyczny dla choroby Morbigana. Nie ma wysypki lub mija szybko, ale zaczerwienienie może utrzymywać się przez długi czas. Ta nietypowa postać choroby wymaga specyficznego leczenia. Przyczyny zaczerwienienia na skórze twarzy po pozbyciu się trądziku różowatego mogą być liczne. Aby dowiedzieć się dokładnie, co doprowadziło do problemu, należy skontaktować się ze specjalistą. Jeśli to konieczne, lekarz wprowadzi poprawki w leczeniu. Zazwyczaj zaczerwienienie powinno zniknąć w ciągu kilku tygodni od rozpoczęcia leczenia..
Zapobieganie trądzikowi różowatemu
Aby zagwarantować brak nawrotu choroby jest niemożliwe, ale można zmniejszyć ryzyko ich wystąpienia. Aby to zrobić, należy regularnie brać sesje krioterapii i laseroterapii..
Aby pojawiać się rzadziej na przyjęciu u kosmetologa, musisz postępować zgodnie z następującymi zaleceniami:
Porzuć długi pobyt w słońcu. Jeśli nie jest to możliwe, użyj kremu przeciwsłonecznego..
W okresie zimowym nie należy dopuszczać do przechłodzenia skóry twarzy, chronić ją za pomocą specjalnych kremów..
Z menu należy wykluczyć potrawy pikantne, tłuste i smażone, wzbogacić dietę o witaminy A i E.
Wszystkie choroby układu trawiennego należy niezwłocznie leczyć..
Bez porady medycznej nie można stosować maści zawierających składnik hormonalny.
Czy wolno się opalać z trądzikiem różowatym?
Oparzenia słoneczne mogą powodować rozwój trądziku różowatego lub powodować zaostrzenie choroby. Jeśli osoba jest pod słońcem przez długi czas, otrzymuje imponującą dawkę promieniowania ultrafioletowego. Skóra pacjentów z trądzikiem różowatym jest bardzo wrażliwa na takie promieniowanie, co przyczynia się do nasilenia choroby.
Mutagenny wpływ światła słonecznego na skórę. Im dłużej skóra jest wystawiona na promieniowanie słoneczne, tym gorzej działają komórki. Przeszkadzają procesy metaboliczne, naturalna regeneracja i ochrona cierpią, a proces łączenia tkanek zaczyna się. Wszystko to zwiększa ryzyko związane z infekcją, która jest przyczyną zwiększonego stanu zapalnego, trądziku i ropienia. Ponadto, niepowodzenie procesów regeneracyjnych na poziomie komórkowym może uniemożliwić wady spowodowane przez trądzik różowaty.
Rozbudowa małych statków. Gdy rozszerzają się naczynia włosowate, zwiększa się ich przepuszczalność. W rezultacie niektóre elementy krwi mogą opuścić swój bieg. Prowadzi to do powstawania zaczerwienienia i swędzenia. Słońce przyczynia się do tego, że naczynia są uszkodzone jeszcze bardziej, co negatywnie wpływa na przebieg choroby.
Zredukowana ochrona lokalna. Ultrafiolet osłabia funkcję ochronną komórek naskórka, co sprzyja powstawaniu infekcji bakteryjnych. Jeśli dana osoba jest zarażona demodezją, opalenizna zwiększa liczbę kleszczy. Ponadto zwiększa się ryzyko zakażenia gronkowcami, Pseudomonas aeruginosa, streptococcus, enterococci i Proteus..
Śmierć komórki. Gdy jasne słońce wywiera wpływ na skórę przez długi czas, może powodować oparzenia. Komórki, które tworzą górną warstwę naskórka, giną. Zwiększa to obrzęk, zaczerwienienie i swędzenie twarzy. Im częściej osoba jest narażona na ten efekt, tym szybciej choroba postępuje..
Odwodnienie skóry. Płyn z komórek skóry szybciej odparowuje pod wpływem promieni słonecznych. Nawet u zdrowych osób opalenizna pomaga zwiększyć suchość skóry. U pacjentów z trądzikiem różowatym ten negatywny efekt jest jeszcze bardziej wyraźny. Ponadto pacjenci mogą stosować nie wszystkie nawilżające maści i kremy, ponieważ mają one większe ryzyko reakcji alergicznej. Dlatego Twoja rozrywka na słońcu powinna być ograniczona.
Dlatego nie zaleca się opalania osób z trądzikiem różowatym, ponieważ spowoduje to wzrost objawów choroby. Wpływ słońca na skórę powinien być umiarkowany, nie można go całkowicie porzucić. W końcu tylko pod wpływem słońca w ciele powstaje witamina D.
Wytyczne dotyczące ekspozycji na słońce dla osób z trądzikiem różowatym:
Możesz pozostać na słońcu do 11.00 rano i po 18.00 wieczorem. W tej chwili aktywność promieni słonecznych jest minimalna i nie szkodzą one skórze..
Jeśli masz dużo czasu, aby pozostać na słońcu, powinieneś używać kremów przeciwsłonecznych. Musisz wybrać hipoalergiczne środki.
Twarz musi być pokryta szerokim rondem nakrycia głowy. Światło słoneczne na innych częściach ciała nie prowadzi do pogorszenia choroby.