Spis treści:
- Co to jest odleżyny?
- Pierwsze objawy odleżyn
- Jakie są niebezpieczne odleżyny?
- Czynniki ryzyka odleżyn
- Etapy i stopnie odleżyn
- Ropne odleżyny
- Leczenie skóry odleżyn
- Odleżyny na piętach i pośladkach
- Jak leczyć odleżyny?
Rozwój odleżyn na ciele komplikuje leczenie pacjentów na oddziałach intensywnej opieki, oddziałach geriatrycznych, a także w okresie rehabilitacji w domu, po atakach serca, udarach, porażeniu kręgosłupa, skomplikowanych złamaniach kończyn, urazach kręgosłupa, stanach w śpiączce i innych patologiach, z osobą w mundurze. postawa.
Co to jest odleżyny?
Odleżyny to patologiczne zmiany w skórze, tkance podskórnej, mięśniach, kościach i innych tkankach organizmu, rozwijające się w zależności od rodzaju zaburzeń neurotroficznych, których przyczyny są naruszeniem unerwienia, krążenia krwi i limfy lokalnej części ciała, z przedłużonym kontaktem z twardą powierzchnią.
Krótki opis zmian patologicznych na ciele:
rozwijają się na boku ciała sąsiadującego z twardą powierzchnią;
charakteryzują się stopniową patogenezą, zaczynają się od stagnacji krążenia krwi, jeżeli nie są leczone, kończą się martwicą neurotroficzną typu mokrego lub suchego, posocznicą lub zgorzelą gazową;
najszybciej, w ciągu dnia, rozwijają się u osłabionych pacjentów, z zatorem w niewydolności sercowo-naczyniowej;
zlokalizowane na wystających obszarach ciała, najbardziej typowych obszarach uszkodzeń:
gdy pacjent stoi na plecach, dotyczy to regionu (sacrum i kości ogonowej, pośladki, kolczaste procesy kręgosłupa, rejon łopatek, pięty);
gdy pacjent znajduje się w jamie brzusznej, dotyczy to okolicy (stawy kolanowe, grzebienie biodrowe, wystająca powierzchnia klatki piersiowej);
gdy pacjent jest po swojej stronie lub na wpół siedzącej, dotyczy to regionu (guzki kulszowe);
rzadko zlokalizowane na karku i fałdach gruczołów sutkowych.
Specyficzne umiejscowienie odleżyn na skórze: pod odlewami gipsowymi, w miejscach ciasnego dopasowania materiałów nie wchłaniających wilgoci (pieluszki z ceraty, gumowe rurki), fałdy pościeli, bandaże, inne.
Określone umiejscowienie odleżyn na błonach śluzowych: pod protezą, z długotrwałym drenażem cewki moczowej - przy cewce moczowej, z przedłużonym cewniowaniem naczyń krwionośnych - na błonach śluzowych.
Odleżyny rzadko rozwijają się u młodych ludzi, którzy są świadomi, bez anamnezy, obciążeni chorobami przewlekłymi. Zwykle w takiej grupie pacjentów, jeśli pojawiają się odleżyny, rozwijają się stopniowo, prawdopodobnie nie trafią w zbliżającą się patologię..
Pierwsze objawy odleżyn
Subiektywne odczucia, że pacjent może poinformować opiekunów, podczas świadomej i zachowanej wrażliwości bólowej części ciała:
mrowienie na skórze w miejscach prawdopodobnego rozwoju odleżyn związanych ze stagnacją płynów biologicznych (krew, limfa) zasilających zakończenia nerwowe;
utrata czucia (drętwienie), po około 2-3 godzinach na tym obszarze ciała.
Widoczne oznaki początkującego odleżyny, które są zobowiązane znać osoby opiekujące się chorymi:
stagnacja krwi obwodowej i limfy, początkowo w postaci rumienia czerwonokrwinkowego, bez wyraźnych granic, z lokalizacją w miejscu kontaktu kości, mięśniami wypukłości ciała do łóżka, intensywnością zabarwienia skóry: od subtelnego do nasyconego;
złuszczanie się naskórka skóry z tworzeniem ropnych pęcherzyków lub bez nich.
Są to oznaki początkującego odleżyny. Istnieje pilna potrzeba podjęcia działań zapobiegających dalszemu nasilaniu się patologii..
Co zrobić, aby wyeliminować pierwsze objawy bólu pod ciśnieniem?
Do tego potrzebne są:
zmieniaj postawę pacjenta co dwie godziny, jeśli nie ma przeciwwskazań, zaleca się stosowanie specjalnych poduszek do zmiany pozycji kończyn i ciała względem powierzchni łóżka, tworząc szczeliny między skórą a łóżkiem;
monitorować poziom głowy wezgłowia, głowa powinna być niższa lub zlicowana z nim;
w celu regulacji wilgotności skóry pacjenta za pomocą środków higienicznych (krem do prania, pianka, roztwór, spray, można używać ciepłych kąpieli (nie wolno używać gorącej wody), wykonywać te zabiegi dwa razy dziennie, aby usunąć zanieczyszczenia tak szybko, jak to możliwe, poprzez niekontrolowane wypróżnianie;
usunąć nadmierną wilgoć ze skóry i fałd skórnych (woda, płynne pozostałości żywności, mocz, wysięk z rany, pot) za pomocą specjalnych wkładów chłonnych, serwetek, ręczników, folii;
regularnie zmieniaj łóżko lub zmieniaj pościel co najmniej raz dziennie;
nie należy wykonywać intensywnego masażu, dopuszczalne jest nieznaczne głaskanie skóry z oznakami stagnacji, należy przeprowadzać tę procedurę ostrożnie, bez tarcia, szczególnie w obszarach o zamkniętych kościach;
używać materaców przeciwodleżynowych typu balonowego lub komórkowego wyposażonych w specjalne ciche kompresory do utrzymania i zmiany sztywności podstawy, z regulowanym i programowalnym nadmuchiwaniem różnych sekcji.
stosować, w przypadku pacjentów na wózkach inwalidzkich, poduszki wypełnione pianką żelową, powietrzem, śledzić zmianę pozycji ciała w fotelu co najmniej raz na godzinę.
Jakie są niebezpieczne odleżyny?
Odleżyny to patologie, których leczenia najlepiej uniknąć. Jeśli nie można tego zrobić, to podczas powstawania ognisk maceracji skóry patogeneza rozwija się bardzo szybko, wraz z powstawaniem ognisk martwicy tkanek i charakteryzuje się przedłużonym leczeniem ropnych ran. Niebezpieczne skutki odleżyn. W niektórych przypadkach odleżyny są spowodowane:
rozległe wycięcie tkanek miękkich i powstawanie wad z zaburzonym unerwieniem i krążeniem krwi w podstawowych częściach ciała,
amputacja kończyn dolnych;
nekrotyczne zmiany okostnej i tkanki kostnej w postaci zapalenia kości i szpiku, zapalenie okostnej;
wyczerpanie mechanizmów obronnych organizmu, komplikując leczenie choroby podstawowej;
Wraz z rozwojem odleżyn przez rodzaj martwicy mokrej następuje zakażenie rany wraz z rozwojem procesów ropnych (flegma, sepsa, zgorzel gazowa).
Wraz z rozwojem odleżyn przez rodzaj suchej martwicy rozwija się długotrwała patogeneza z długimi okresami gojenia się defektu..
Przyczyny odleżyn
Przyczyna odleżyn jest następująca. Nasze ciało jest całkowicie podziurawione małymi naczyniami krwionośnymi. Przez te naczynia - naczynia włosowate - krew przepływa do różnych narządów ciała. Jeśli naczynia krwionośne zostaną ściśnięte, krew przestaje płynąć do tkanek, w wyniku czego tkanki zostają zabite.
Jeśli osoba jest nieruchoma przez dwie godziny, jego naczynia krwionośne są ściśnięte, a krew przestaje płynąć do pewnych części tkanki ciała. Dlatego powstają odleżyny. Pamiętaj, że bardzo niebezpieczne jest siedzenie lub leżenie przez dłuższy czas..
Ponadto, odleżyny powstają, gdy mokry arkusz jest często wyciągany spod chorego. Kiedy to nastąpi, pęknięcie naczyń krwionośnych. Jest to całkowicie niewyczuwalne dla ludzkiego oka. Ale po zerwaniu naczyń krwionośnych krew przestaje płynąć do tkanek. Powstają odleżyny.
Naczynie krwionośne może również ulec rozdarciu, jeśli dana osoba nie może na przykład chodzić i ciągle się ślizga, aby zaakceptować inną pozycję..
Czynniki ryzyka rozwoju odleżyn
Zauważono, że odleżyny rozwijają się u obłożnie chorych w różnym czasie. W szpitalach, aby usystematyzować ocenę czynników ryzyka rozwoju odleżyn, stosuje się skale Norton, Braden lub Waterloo. W domu nie mają znaczenia. W oparciu o powyższe kryteria formułowane są czynniki ryzyka związane z błędami w opiece i indywidualnymi cechami pacjenta odpowiednimi do użytku domowego..
1. Czynniki związane z błędami w opiece nad pacjentem:
Nieporządne łóżko, które składa się mniej niż raz dziennie;
rzadka zmiana bielizny na suchą i czystą;
zaniedbanie procedur higienicznych (leczenie ciała specjalnymi rozwiązaniami, suszenie, masaż obszarów ciała, gdzie to możliwe bez dodatkowego obrażenia odleżyny);
twarda, nierówna powierzchnia łóżka.
2. Czynniki związane z indywidualnymi cechami pacjenta:
podeszły wiek;
wyczerpanie lub odwrotnie otyłość pacjenta;
choroby układu sercowo-naczyniowego;
choroby związane z zaburzeniami unerwienia ciała (w tym udary);
naruszenia związane ze zmianami w procesach metabolicznych w ciele (cukrzyca, naruszenie metabolizmu soli wodnej lub zwykłe ograniczenie picia);
niezrównoważona dieta lub brak białka w diecie, dystrofia białkowa (naruszenie metabolizmu białka);
stan pacjenta (śpiączka, otępienie, inne), w którym nie kontroluje defekacji, oddawania moczu.
Ponadto, palenie tytoniu, cukrzyca, brak wody i małe odżywianie, nadmierne lub, przeciwnie, bardzo mała waga, nietrzymanie moczu i kału, brudna skóra, okruchy i małe przedmioty w łóżku, reakcje alergiczne produkty do pielęgnacji skóry, fałdy, szwy, guziki na płótnie, a także urazy i choroby rdzenia kręgowego i mózgu, pocenie się w podwyższonej temperaturze.
Etapy i stopnie odleżyn
Patogeneza odleżyn charakteryzuje się stopniowym rozwojem. Istnieją cztery etapy patogenezy..
Odlewanie etap I
Wizualnie określany przez żylny rumień w miejscu przylegania skóry do obcej powierzchni. Rumień żylny - wynik utrudnionego wypływu krwi z okolicy.
Jak odróżnić żylny rumień od przekrwienia tętniczego i siniaka?
Różnica w stosunku do przekrwienia tętniczego:
kolor żylnego rumienia ma kolor czerwono-cyjanotyczny, kolor rumienia tętniczego jest jasno czerwony;
lokalna temperatura rumienia żylnego odpowiada temperaturze skóry lub nieznacznie niższa, lokalna temperatura przekrwienia tętniczego jest ciepłym obszarem skóry, w którym ustala się temperaturę.
Różnica od siniaka:
czerwony i cyjanotyczny kolor skóry zamiast nacisku palca nie ulega zmianie (siniak)
podobny kolor skóry w miejscu zaników ciśnienia (przekrwienie żylne).
Obrzęk naczynioruchowy (rumień) wystających obszarów kostnych ciała ludzkiego przylegających do zewnętrznych powierzchni, bez uszczerbku na integralności skóry - najważniejszy objaw odleżyny pierwszego stopnia.
Odleżyny stopnia II
Wizualnie określone przez przerzedzenie naskórka - górna warstwa skóry, a następnie obieranie, tworzenie się pęcherzyków. Patogeneza rozwija się w następujący sposób: przekrwienie żylne wywołuje naruszenie żywienia tkanek, unerwienie części ciała, nadmiar płynu w skórze, powoduje obrzęk (macerację) i pęknięcie komórek naskórka.
Powierzchowne zmiany skórne w postaci przerzedzania i łuszczenia naskórka, problemy z integralnością, maceracja (nawilżanie) - najważniejsza cecha drugiego etapu odleżyn.
Etap III odleżyny
Wizualnie definiowany jako rana z ropieniem (zaszczepiająca mikroflorę) lub bez ropienia.
Zaangażowanie w patogenezę głębszych warstw tkanki skórnej, tkanki podskórnej, mięśni z ropnym zapaleniem i rozpoczynających się procesów martwicy (śmierć tkanek) są najważniejszym objawem trzeciego etapu odleżyn.
Etap IV odleżyny
Wizualnie zdefiniowane jako miejscowe wgłębienie lub ubytek powstałe w wyniku rozpadu (martwicy), wzdłuż krawędzi wnęki tworzą się uszkodzone ściany, na których nadal ropieje zapalenie..
Nekrotyczne wgłębienie i jego ekspansja z powodu zapalenia ścian jest najważniejszym objawem czwartego stopnia odleżyn.
W różnych częściach ciała mogą występować różne odleżyny.
Ropne odleżyny
Ropienie obszaru odleżyny rozpoczyna się w drugim etapie, rozwija się w trzecim i czwartym, po tym jak rana została zasiana gronkowcami, paciorkowcami, innymi ropnymi drobnoustrojami tego obszaru.
Częstym sposobem rozwoju ropnego odleżyn jest róży i flegmii. W ciężkich przypadkach odleżyny przechodzą w sepsę lub zgorzel gazową..
1. Rozwój ropnych odleżyn na rodzaj róży
Lip jest miejscowym ropnym zapaleniem w okolicy skóry. Czynnik sprawczy hemolitycznego staphylococcus i innych mikroorganizmów pyogennych. Erysipelas występuje u osób z obniżoną odpornością, w starszej grupie wiekowej, którym towarzyszy zatrucie, hipertermia.
Objawy różnicy z odleżynami:
skóra w miejscu jaskrawoczerwonego bólu z zauważalnym gęstym zimnym obrzękiem jest głównym objawem;
wzrost temperatury ciała do 39 stopni;
bóle głowy, osłabienie, nudności;
rana ropna rozwija się;
wysięk z rany, bez leczenia wchodzi do krwi.
2. Rozwój ropnej odleżyny jako zapalenia szpiku
Cellulitis to rozproszone ropne zapalenie bez wyraźnych granic. Czynnik sprawczy gronkowca, innych mikroorganizmów pyogennych, E. coli. Zapalenie tkanki tłuszczowej może mieć lokalizację pod skórą, powięź, w przestrzeni międzymięśniowej.
Objawy zapalenia rogówki z odleżynami:
lśniący obrzęk bez wyraźnych granic czerwonego koloru, gorący w dotyku - główny objaw wystąpienia zapalenia migotającego;
temperatura ciała do 40 stopni;
szybki rozwój przetoki z ropną lub zgniłą treścią.
3. Rozwój odleżyn według rodzaju septycznego stanu zapalnego
Posocznica lub ropna infekcja krwi jest kontynuacją róży lub zapalenia szpiku. Ekstensywnym stadium sepsy jest wstrząs septyczny, często pompowany przez śmierć pacjenta..
Objawy ropnego zapalenia septycznego z odleżynami
Objawy takie jak:
nietypowy - różne objawy, brak głównego (patognomoniczny).
wysoka temperatura na początku procesu i niska na ukończeniu;
szybki proces rozwoju.
Wraz ze zjawiskiem sepsy rozpoczyna się walka we wczesnych stadiach opryszczki za pomocą antybiotykoterapii. Obecnie rzadko dochodzi do doprowadzenia pacjenta do stanu septycznego, prawdopodobnie ze stanem niedoboru odporności pacjenta, niewrażliwością na antybiotyki..
4. Rozwój odleżyn na typ zgorzeli gazowej
Zgorzel gazowa - ciężka ropna, zgniły patologia. Czynnik sprawczy mikroorganizmów Clostridium, najczęściej Clostridium perfringens (mikroorganizm glebowy). Zakażenie występuje, gdy zanieczyszczona gleba wchodzi na zmacerowaną powierzchnię odleżyn.
Objawy zgorzeliny gazowej z odleżynami:
odgłosy skrzypienia (zgrzytnięcia), gdy trzymane są na uszkodzonym obszarze skóry - objaw patognomoniczny.
szybki rozwój w ciągu sześciu do siedmiu godzin;
kolor skóry jest szaro-niebieski;
sucha rana;
silny, gnijący zapach.
Leczenie skóry odleżyn
Istnieją trzy obszary leczenia skóry odleżyn.
Higieniczna pielęgnacja skóry, utrzymanie fizjologicznych właściwości skóry (wilgoć, pH skóry, zmiękczenie skóry, zwiększenie elastyczności), usunięcie fizjologicznych wydzielin ciała (pot, sebum, płatki naskórka), agresywny stolec (mocz i kał) i odświeżenie skóry
Zapobiegawcza terapia skóry w celu pobudzenia miejscowego krążenia krwi, przywrócenia wrażliwości, zapobiegania pękaniu skóry.
Leczenie lekarskie, stosowanie leków w formach preparatywnych (maści, krem, roztwór, żel, spray, proszek, proszek, roztwór do użytku zewnętrznego, inne),
Rozwiązanie do leczenia odleżyn
W nowoczesnej chirurgii stosowanie rozwiązań w leczeniu odleżyn nieco straciło swoją dawną wartość. Tymczasem proste rozwiązania są z powodzeniem stosowane od dziesięcioleci w chirurgii wojskowej do leczenia ran i ich powikłań..
Aby zapobiec powstawaniu odleżyn, zaleca się: 2% roztwór alkoholu kamforowego, 0,5% roztwór amoniaku, 1-2% roztwór garbnika w alkoholu, 1% alkoholu salicylowego 2-3 razy dziennie.
Zalecany do leczenia odleżyn:
roztwory zewnętrzne - 25% roztwór MgSO4, 10% hipertoniczny roztwór NaCl z chymotrypsyną, 05% wodny roztwór diglukonianu chlorheksydyny;
pozajelitowe roztwory - dożylny, kroplowy 0,5% roztwór metronidazolu.
-
Nie zaleca się do zapobiegania i leczenia roztworów w żadnym stężeniu: jod, KMnO4 - mangan, jasnozielony, nadtlenek wodoru.
Ważne jest monitorowanie odżywiania pacjenta. W diecie powinny znaleźć się produkty zawierające cynk, żelazo i inne przydatne pierwiastki śladowe. Odleżyny często powstają z niedoboru żelaza. Są bogate w produkty mleczne, ryby, drób, kurze jaja. Pacjent powinien jeść więcej zielonych warzyw i świeżych owoców. Dla tych pacjentów, u których układ trawienny nie radzi sobie dobrze z mięsem, alternatywy stanowią buliony..
Powiązane: Zapobieganie odleżynom
Odleżyny na piętach, pośladkach i kości ogonowej
Zwykłe położenie pacjenta na łóżku z tyłu. Najbardziej narażonymi miejscami na powstawanie odleżyn są pośladki, kość ogonowa, pięty, a czasem obszar łopatek. Dlatego w pierwszej kolejności podczas zabiegów higienicznych pacjenta należy zwrócić uwagę na wskazane obszary ciała..
Odleżyny na piętach
Niezwykłe, na pierwszy rzut oka, lokalizacja, ale często występuje. Istnieje kilka chorób pięt, które choć nie są związane z odleżynami, są dowodem na podatność na tę część ciała, a mianowicie: martwica pięty (choroba Haglunda-Schinza), zapalenie kaletki, epifuzy pięty itp..
Przyczyny odleżyn na pięcie:
ładuj leżąc na plecach;
gruba skóra, trudno zauważyć patologię początku;
pęknięcia skóry pięty, zwiększone prawdopodobieństwo wysiewu drobnoustrojów;
stagnacja kończyn dolnych - częstego towarzysza osób starszych, występuje w niektórych chorobach (cukrzyca i tym podobne).
Objawy odleżyn na piętach
Wiele źródeł wskazuje na brak prekursorów odleżyn na piętach. Pojawienie się odleżyny może być poprzedzone białą plamą, mrowieniem, utratą czucia w okolicy pięty.
Środki zapobiegawcze
Zapobieganie odleżynom na piętach obejmuje:
stosować urządzenia do rozładunku na obcasach (poduszki w kształcie klina, skóry owcze, specjalne materace);
stymulować krążenie krwi (lekki masaż łydek nóg), pocierać 2% alkoholu kamforowym, zmieniać pozycję nóg co dwie godziny;
chronić skórę obcasów przed mikroflorą, na przykład za pomocą kolczastego bandaża motyla (Comfil Plus), który tworzy efekt wilgotnej sterylnej komory. Materiały, z których wykonany jest bandaż, związek impregnujący pozwala pozostawić bandaż na ranie przez dwa do pięciu dni.
Leczenie odleżyn na piętach
Środki i metody leczenia odleżyn na piętach nie różnią się od leczenia odleżyn na innych obszarach ciała. Weź pod uwagę anatomiczne cechy miejsca lokalizacji odleżyny.
Odleżyny na pośladkach
Odleżyny na pośladkach są groźnymi konsekwencjami. Ta strona znajduje się w pobliżu ważnych narządów (odbytnicy, stawu biodrowego, narządów miednicy, gruczołów nerwowych i naczyń krwionośnych unerwiających kończyny dolne), których zakłócenie znacząco wpływa na jakość życia, w niektórych przypadkach ratując życie.
Pośladki mają silny układ mięśniowy, który musi opierać się powstawaniu odleżyn. Jednak regularne skażenie skóry moczem, kałem, bez odpowiedniej higieny, stymuluje rozwój odleżyn. Podczas tworzenia martwiczego ogniska, rozległe defekty tkanek miękkich są trudne do leczenia. Typowe prekursory i objawy odleżyn na pośladkach.
Środki zapobiegawcze:
Zapobieganie odleżynom na pośladkach obejmuje:
przeprowadzać regularne procedury higieniczne pośladków i krocza za pomocą mycia kremów, płynów, sprayów, aby uprościć procedury, stosować specjalne rękawiczki z powłoką lateksową, które izolują dłonie osoby opiekującej się chorym, nie ranią uszkodzonej skóry pacjenta;
Aby zapobiec pieluszkom pośladków i krocza, używaj chłonnych kalesonów, prześcieradeł, pieluszek, pieluch, neutralnych proszków absorbujących;
Regularnie, co dwie godziny, zmieniaj położenie pacjenta, używaj materacy przeciwodleżynowych z programowalną zmianą sztywności łóżka i jego różnych sekcji, korzystaj z poduszek, rolek i innych urządzeń, aby zapobiegać odleżynom na pośladkach.
Leczenie odleżyn na pośladkach
We wczesnych etapach zaleca się stosowanie wielowarstwowych serwet z produkcji rosyjskiej lub ich analogów. Stosowanie chusteczek wielokrotnego użytku jest wskazane w przypadku procesów ropnych z łagodnym do umiarkowanego wysiękiem. Czas ekspozycji i kurs są podane na opakowaniu..
Leczenie zaawansowanych form odleżyn na pośladkach odbywa się z uwzględnieniem anatomicznych cech tego obszaru ciała, podobnie jak w leczeniu ropnych ran..
Odleżyny na kości ogonowej
Ta część ciała wystaje nieco i podczas leżenia ma ścisły kontakt z kością kości ogonowej z łożem łóżka. Odleżyny na kości ogonowej są niebezpieczne ze względu na małą warstwę mięśniową i obecność w niej ważnych splotów nerwowych. Topienie tkanek podczas martwicy niszczy zakończenia nerwowe i prowokuje naruszenie unerwienia dolnej części ciała..
Objawy odleżyn na kości ogonowej
Prekursory i objawy nacisku na kość ogonową odpowiadają klasycznym koncepcjom rozwoju jej patogenezy. Ze względu na anatomiczną bliskość pośladków i kości ogonowej środki zapobiegawcze i wczesne leczenie są identyczne z tymi na pośladkach..
Jak leczyć odleżyny?
Leczenie drugiej i trzeciej i czwartej odleżyny powinno odpowiadać leczeniu ropnych ran. Rany ropne są trudne do leczenia, ale przez wiele lat w chirurgii terenowej opracowano standardowy algorytm leczenia. Oczywiście, dodatki i ulepszenia w leczeniu są regularnie wykonywane, ale cel i cele leczenia pozostały niezmienione..
I. W pierwszej fazie patogenezy
W pierwszej fazie, gdy rana oparta na ciśnieniu wypełniona jest ropą, a tkanki martwicze powinny:
aby zapewnić odpływ ropy z rany;
usunąć obrzęk;
stłumić skażenie mikrobiologiczne rany.
Rewizja rany, czyszczenie brzegów martwiczej tkanki wykonuje się w oddziale chirurgicznym. Rurki odpływowe są przeznaczone do odpływu ropy i są regularnie kontrolowane..
Powiązane: lista domowych środków odleżyn
Drenaż pasywny może być przeprowadzony w domu:
Aby to zrobić, rana jest wypełniona specjalnymi chusteczkami nasączonymi kompozycjami, które promują odpływ ropy. Okresowo zmieniają się serwetki. Jako serwetkę można stosować zwykłe bandaże, których brzegi nie rozpadają się na nici. Do impregnowania serwetek za pomocą roztworów i maści.
Enzymoterapia jest kolejną metodą chirurgicznego leczenia ropnych ran (terapia enzymami usuwającymi ropę).
Antyseptyczne rozwiązania do użytku zewnętrznego. furatsilin, nadtlenek wodoru, kwas borowy (obecnie stosowany w ograniczonej ilości). Przedstawiono nowoczesne kompozycje - 0,5% roztwór jododronu, 1% roztwór dioksydiny.
Metody fizyczne. Stosuj tradycyjne metody (UHF, kawitacja ultradźwiękowa, natlenianie, sondowanie wibroniczne, terapia laserowa i inne podobne metody)
Nieaktualne leki: hipertoniczne roztwory 10% chlorku sodu, 3-5% roztwór kwasu borowego i inne. Obecnie stosowanie takich rozwiązań jest ograniczone ze względu na małą siłę ssania od 4 do 8 godzin.
Maście hydrofobowe (mazidła, emulsje) na bazie wazeliny (mazidło Vishnevsky, emulsja syntomycyny, tetracyklina, neomycyna i inne). Ich wadą jest to, że nie wchłaniają ropy, antybiotyki w ich składzie nie działają w pełnej sile.
Nowoczesne leki: hydrofilowe (maści rozpuszczalne w wodzie) - Lewomekol, Lewosyna i inne preparaty rozpuszczalne w wodzie. Są one dobrze usunięte z rany rany, przez około 20-24 godzin. Uwaga! Maści hydrofilowe należy stosować tylko wtedy, gdy w ranie występuje ropa, w innej sytuacji (nie ma ropy) te maści są nieskuteczne..
Enzymy proteolityczne (trypsyna, chymotrypsyna, inne). Aby zwiększyć ich działanie, użyj kombinacji tych lub innych enzymów z maściami, na przykład kombinacji enzymów i maści Iruksol.
Ii. W drugiej fazie
W drugiej fazie, po oczyszczeniu odcisków z ropy, pojawiają się zdrowe tkanki. Zdrowe strupy to cienka warstwa suszonych granulek. Ropny strup to gęsta skorupa składająca się z wysuszonej ropy. Odzyskiwanie pod ropiejem niemożliwe!
Gdy pojawiają się zdrowe granulki, zaleca się leczenie:
łagodzi stany zapalne;
chroni zdrowe granulacje (zdrowe tkanki) przed przypadkowym uszkodzeniem;
stymulowanie procesów naprawy tkanek.
Aby złagodzić stan zapalny, należy:
maści (maści hydrofobowe - metyluracyl, troxevazine, maści hydrofilowe - bepanten i inne);
preparaty ziołowe - sok z aloesu, kalanchoe, olej (rokitnik, dzika róża);
laseroterapia z efektami terapeutycznymi stymulacji nabłonka tkanek.
Iii. W trzeciej fazie
W trzeciej fazie uzyskuje się regenerację i bliznowacenie procesu rany. Nowoczesne leki stosowane są w celu stymulacji nabłonka i bliznowacenia tkanek, na przykład: EDAS-201M, witaminy, środki immunostymulujące. We wszystkich fazach patogenezy dozwolone jest stosowanie środków przeciwbakteryjnych, zaleca się dożylne podawanie kroplowe roztworu metrogilu, antybiotyki..
Powstałe wady i skutki odleżyny są leczone w szpitalu.