Leczenie złamań kości udowej i rehabilitacja

Rozdrobnione złamanie kości udowej jest naruszeniem jej integralności, w której trzy lub więcej fragmentów kości powstaje pod wpływem czynnika siły.. 

Fragmentaryczne złamanie w ogóle i takie samo uszkodzenie kości udowej jest uważane za jeden z najtrudniejszych rodzajów złamań. Z reguły towarzyszy mu przemieszczenie uformowanych fragmentów. Takie złamanie może być zamknięte lub otwarte, zewnętrzne lub dostawowe..

Mechanizm występowania tego rodzaju obrażeń - wpływ wzdłuż osi kości. Rozdrobnione złamanie kości udowej może również wystąpić, gdy zostanie zastosowana siła prostopadła..

Główną metodą leczenia jest zabieg chirurgiczny. Terapia zachowawcza działa jako metoda pomocnicza..

Dane ogólne

Rozdrobnione złamanie kości udowej jest jednym z najczęściej występujących złamań długich kości cylindrycznych - oprócz tego osobliwy wierzchołek 5 zawiera również rozdrobnione złamania kości piszczelowej, ramiennej, łokciowej i promieniowej.

Te uszkodzenia są klasyfikowane jako złożone. Chociaż kość udowa jest otoczona szeregiem mięśni, które ściśle do niej pasują, takim złamaniom często towarzyszy przemieszczenie fragmentów. Inna cecha złamania kości piszczelowej kości udowej jest następująca: na ogół w porównaniu z innymi rodzajami złamań tej kości, w szczególności kończyny dolnej, przy takim urazie wzrasta szansa na wstawienie się tkanki miękkiej. Oznacza to, że tkanki miękkie są dosłownie wszczepiane pomiędzy uformowane fragmenty, z tego powodu naczynia i struktury nerwowe, często duże, o znaczeniu strategicznym są ściskane lub uszkadzane..

Drobne złamanie kości udowej uważa się za technicznie "niewygodne". Powodem jest to, że często ze względu na dużą liczbę uformowanych fragmentów, trudności w ich repozycjonowaniu (porównanie, które powinno zapewnić, że poprzedni kształt kości udowej podczas fuzji).

Fragmenty kości udowej są przesuwane poprzez apetyt mięśni, które są do nich przywiązane, więc nie działają prawidłowo:

  • dopasować;
  • trzymaj w prawidłowej pozycji za pomocą gipsu.

Problem techniczny udanej repozycji w rozdrobnionych złamaniach kości udowej jest szczególnie istotny przy porównaniu złamań śródstawowych (jeśli staw biodrowy lub kolanowy jest uszkodzony). Powód jest prosty - aby staw normalnie funkcjonował, w przypadku takich urazów normalna konfiguracja powierzchni stawowych musi być niezwykle dokładnie przywrócona, to jest dosłownie biżuteria, której nie zawsze można wykonać doskonale.

Wszystkie te problemy techniczne, a także częste powikłania złamania kości udowej, powodują, że leczenie zachowawcze tych pacjentów jest nieskuteczne, a w przypadku tego rodzaju uszkodzenia konieczna jest interwencja chirurgiczna..

Traumatolodzy zajmują się leczeniem pacjentów z opisaną patologią. Ale jeśli nastąpiła zmiana położenia tkanek miękkich, a następnie pojawiły się objawy neurologiczne lub naczyniowe, konieczna będzie konsultacja z neurochirurgiem, neuropatologiem i chirurgiem naczyniowym. Po scaleniu (przyleganiu) złamania, pomoc przychodzi od lekarza terapii ruchowej i rehabilitanta (lekarza, który zajmuje się odzyskiwaniem pacjenta po chorobie lub urazie)..

Powody

Najczęściej złamanie kości ułamkowej kości udowej występuje w takich okolicznościach i warunkach jak:

  • nieudany upadek;
  • nienaturalny obrót (obrót) kości. Obserwuje się to w przypadku, gdy osoba opadająca próbuje utrzymać równowagę i bezskutecznie obraca nogę;
  • wyjątkowo silne zgniatanie nogi. Klasyczne warunki w tym przypadku są spowodowane przez człowieka lub klęskami żywiołowymi, kiedy ludzie znajdują się pod gruzami;
  • pośrednie oddziaływanie wysokich energii (dużej mocy) na kończynę;
  • rana postrzałowa;
  • wypadek drogowy (wypadek);
  • traumatyzując się podczas uprawiania sportów siłowych.

Ryzyko wystąpienia fragmentów kości udowej rośnie w takich okolicznościach, jak:

  • bezpośredni wpływ na to - przykładem jest zastosowanie ciętych, posiekanych, gryzionych, ran postrzałowych);
  • kruszenie - na przykład przy silnym i / lub długotrwałym ściskaniu kończyny dolnej w obszarze kości udowej;
  • patologiczne zmiany w strukturze tkanki kostnej - w szczególności na tle choroby, która prowadzi do osłabienia tkanki kostnej.

W tym drugim przypadku najczęściej może to być:

  • osteoporoza - kruchość kości spowodowana spadkiem ilości związków mineralnych w strukturze tkanki (dosłownie są one wypłukiwane z kości);
  • osteomalacja - zmniejszanie twardości kości i zwiększanie jej elastyczności;
  • osteomyelitis - ropne nekrotyczne uszkodzenie tkanki kostnej, w którym tworzą się przetoki (patologiczne przejścia).

Rozwój patologii

Ogólna klasyfikacja złamań kości udowej jest również stosowana do rozdrobnienia uszkodzeń. Uszkodzenie lokalizacji:

  • staw biodrowy;
  • szyjka kości udowej;
  • uszkodzenia trzonu kości;
  • złamania kłykcia.

Złamania stawu biodrowego to:

  • kapitał - uszkodzenie bezpośrednio na głowie kości udowej;
  • podkoronnik - wraz z nim linia złamania przechodzi pod głową kości udowej;
  • poprzeczny.

Czasami pojawiają się łzy szaszłyków:

  • duży;
  • mały.

Rozdrobnione złamanie szyjki kości udowej jest:

  • transcervical - gdy obserwuje się naruszenie integralności kości w obszarze samej szyjki macicy;
  • podstawowe szyjki macicy - w tym przypadku linia złamania znajduje się u podstawy szyjki macicy, gdzie graniczy z korpusem kości.
Zwróć uwagę

Rozdrobnione złamanie szyjki kości udowej jest "popularnym" uszkodzeniem tej kości, najczęściej zdiagnozowanym w starszym wieku. Najbardziej zagrożoną kategorią są kobiety w wieku 60 lat i starsze, u których wcześniej zdiagnozowano choroby kości. Ujawniono, że tkanka w szyjce kości udowej jest najbardziej wrażliwa i cienka na całej długości kości..

Rozstępy trzonu kości udowej w okolicy trzonu kości obejmują uszkodzenie części leżącej pomiędzy dwiema nasadami (końce kości). Należy rozważyć następujące cechy złamania trzonu kości udowej:

  • w przypadku urazu górnej 1/3, mięśnie pośladkowe zostają dotknięte, co prowadzi do przemieszczania się fragmentów w różnych kierunkach względem siebie;
  • ze złamaniem w dolnej jednej trzeciej części kości udowej mięsień brzuchaty łydki odciąga fragmenty kości w kierunku tylnym.

Złamania Condylar są diagnozowane w dolnej części kości udowej, gdzie bierze udział w tworzeniu stawu kolanowego. Może wystąpić uszkodzenie kłykcia:

  • odkryty;
  • wewnętrzny.

Objawy

Manifestacje rozdrobnionych złamań kości udowej są typowe, rzadko można je mylić z przejawami innych rodzajów urazów. Z drugiej strony obraz kliniczny jest w dużej mierze zależny od umiejscowienia uszkodzonego obszaru..

Główne cechy opisanej patologii to:

  • ból;
  • obrzęk tkanek miękkich;
  • krwiak;
  • nienaturalna rotacja nóg;
  • skrócenie go;
  • wizualne zniekształcenie kończyn;
  • krwawienie;
  • smród kości;
  • z otwartą raną - obecność fragmentów kości, która jest widoczna przez defekt tkanek miękkich;
  • niemożność polegania na nodze i ruchach.

Charakterystyka bólu:

  • lokalizacja - w obszarze złamania;
  • rozpowszechnianie - z powodu nasilenia bólu pacjent może wydawać się, że obejmuje nie tylko sąsiednie, ale także odległe części uda;
  • z natury - ból, "skręcenie";
  • intensywność - silna, czasem nie do zniesienia, wymagająca użycia narkotycznych środków przeciwbólowych. Może powodować wystąpienie bolesnego (traumatycznego) szoku;
  • w przypadku wystąpienia - pojawiają się w momencie urazu, same leki przeciwbólowe nie przechodzą bez zatrzymania. Czasami pacjenci zauważają, że w momencie urazu wcale nie odczuwają bólu..

Obrzęk tkanek miękkich występuje jako reakcja reaktywna na uraz kości fragmentu uda..

Krwiak może pojawić się z powodu traumatycznych pęknięć naczyń krwionośnych, które obserwuje się w momencie złamania kości udowej..

Nienaturalny obrót nogi jest jej obróceniem do pozycji, w której kończyna dolna zwykle nie znajduje się.

Skrócenie chorej kończyny wynika z tego, że masywne mięśnie, które są szczególnie silne w obszarze uda, przyciągają fragmenty kości..

Zwróć uwagę

Deformacja kończyny występuje, gdy przemieszczenie fragmentów kości udowej. W tym przypadku uda mogą przybierać różne formy, które zależą od lokalizacji złamania, liczby fragmentów i ich przemieszczenia..

W przypadku drobnych złamań kości udowej krwawienie występuje częściej niż w przypadku innych złamań. Im więcej fragmentów kości, tym większe ryzyko krwawienia.

Krepa kostna (pęknięcie) pojawia się, gdy tarcie tworzy fragmenty kości względem siebie. Czasami nie jest słyszalny przez ucho, ale wyczuwa się go palcami..

W przypadku otwartej rany - identyfikującej fragmenty kości w ranie tkanek miękkich.

Krwiak może tworzyć się głęboko w macierzach mięśniowych, dlatego nie można go wykryć bez dodatkowych metod diagnostycznych..

Z rozdrobnionym złamaniem kości udowej często uformowane fragmenty są przemieszczane w wyniku nacisku mięśni przywiązanych do kości udowej. A ruchy kończyny dolnej po chwili pęknięcia zostały wykonane do minimum, ale często zdiagnozowana jest złożona wada, z powodu której powstają trudności techniczne przy repozycjonowaniu fragmentów kości..

Jeśli zmiażdżone złamanie kości udowej jest komplikowane przez szok pourazowy, pojawiają się oznaki naruszenia ogólnego stanu pacjenta..

Objawy początkowego stadium szoku traumatycznego to:

  • podniecenie;
  • agresja;
  • przestraszyć.

W przyszłości obraz kliniczny się zmienia - zauważono:

  • letarg;
  • letarg;
  • senność;
  • apatię na wszystko, co się dzieje wokół.

W ciężkich postaciach traumatycznego szoku możliwa jest utrata przytomności..

Diagnostyka

Rozpoznanie złamania kości udowej nie jest trudne, ale obecność fragmentów jest często trudna do zidentyfikowania, polegając jedynie na skargach ofiary i danych z badań fizycznych (badanie, palpacja). Dlatego wymaga zaangażowania dodatkowych metod diagnostycznych - w szczególności instrumentalnych.

Następujące informacje są ważne z danych historycznych:

  • w wyniku urazu;
  • ile czasu minęło od urazu;
  • czy jakiekolwiek ruchy dotkniętej kończyny.

Wyniki badania fizykalnego:

  • patrząc - kończyna dolna jest zdeformowana, znajduje się w nienaturalnej pozycji, gdy mierzy się jej skrócenie, poleganie na niej jest niemożliwe. W przypadku wystąpienia urazu pourazowego ogólny stan pacjenta ulega pogorszeniu. Na początku jest agresywny i poruszony, a potem obojętny, leniwie reaguje na pytania od lekarza. Takie ogólne objawy są obserwowane w zależności od stopnia szoku pourazowego, jaki pacjent wszedł do kliniki. W przypadku silnego krwawienia stwierdza się bladość skóry i widocznych błon śluzowych, język takiego pacjenta jest suchy, pokryty białym nalotem;
  • z obmacywaniem (palpacją) - wyraźny ból w miejscu złamania, obrzęk tkanek, trzeszczenie. Przy znacznym przemieszczeniu fragmentów kości mogą być odczuwalne pod skórą..

Ważne jest kontrolowanie parametrów hemodynamicznych:

  • ciśnienie krwi zostanie obniżone;
  • impuls przyspiesza.

Główną instrumentalną metodą diagnostyczną jest radiografia kości udowej. Przy jego pomocy określana jest lokalizacja pęknięcia, oceniam jego charakterystykę. Jeśli istnieje podejrzenie, że powstało złamanie szczypanie, wykonuje się radiogram stawu biodrowego. Jeśli dolna trzecia część kości udowej jest uszkodzona, pobierane jest prześwietlenie stawu kolanowego. Powtórne badanie rentgenowskie przeprowadza się po chirurgicznym leczeniu złamania - w celu kontrolowania lokalizacji fragmentów kości.

Jeśli ofiara wcześniej cierpiała na jakiekolwiek patologie, które mogłyby prowadzić do osłabienia kości i przyczyniły się do złamania kości udowej, w celu uzyskania dodatkowych informacji:

  • tomografia komputerowa (CT);
  • rezonans magnetyczny (MRI).

Należy je jednak przeprowadzić, jeśli przeprowadzenie dodatkowej diagnostyki nie wpłynie na skuteczność procesu leczenia..

W przypadku silnego krwawienia z naczyń, które zostały uszkodzone przez fragmenty kości udowej, wykonuje się pełną morfologię krwi (ponownie) - zgodnie z liczbą erytrocytów i hemoglobiny, wyciągnięto wniosek o stopniu utraty krwi.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa (charakterystyczna) wykonywana jest pomiędzy typami złamań kości udowej..

Komplikacje

Powikłania, które są typowe w przypadku rozdrobnionego złamania kości udowej, to:

  • krwawienie i utrata krwi;
  • zakażenie rany - z otwartymi złamaniami. Następnie może prowadzić do ropnych powikłań - ropień (ograniczony do ropnia), cellulitis (rozlane ropienie tkanek miękkich) i tak dalej;
  • zator tłuszczowy - pobieranie tłuszczowych fragmentów szpiku kostnego do naczyń krwionośnych z ich późniejszym zablokowaniem;
  • szok traumatyczny.

Osobno wydzielają powikłania, które rozwijają się po leczeniu. To jest:

  • powolna konsolidacja (fuzja) fragmentów;
  • brak zrostów kości i niemożność polegania na kończynie;
  • zmienić długość uszkodzonej kończyny;
  • powikłania neurologiczne.

W tym drugim przypadku jest to:

  • naruszenie wrażliwości;
  • utrata zdolności motorycznej.

Operacja i wyzdrowienie po rozdarciu złamania kości udowej

Leczenie rozdrobnionego złamania kości udowej zależy w dużej mierze od jakości pierwszej pomocy. Polega na następujących działaniach:

  • przestań krwawić;
  • lód na obszarze złamania;
  • ulga w bólu. W przypadku ciężkiego zespołu bólowego stosowane są narkotyczne środki przeciwbólowe;
  • unieruchomienie uszkodzonej kończyny dolnej za pomocą opony Cramera, Dieterihsa, a także środków improwizowanych (mocny, równomierny sztyft, deska, itp.). W przypadku braku urządzeń, które pomogą unieruchomić ranną kończynę dolną, można ją zwinąć do zdrowej, po upewnieniu się, że ma ona jakiekolwiek obrażenia;
  • opatrunku z otwartym złamaniem.
Jest ważny

Niezależne repozycjonowanie fragmentów kości udowej do czasu przybycia zespołu medycznego jest zabronione.

Leczenie rannych odbywa się w szpitalu urazowym. Opiera się na chirurgii - repozycjonowaniu (porównywaniu fragmentów kości) i osteosyntezie (mocowaniu) za pomocą specjalnych płytek, gwoździ lub śrub. Podczas operacji małe fragmenty można usunąć. Stosowane są różne systemy fiksacji - niektóre z nich są usuwane po konsolidacji fragmentów, inne pozostają.

W przypadku naruszenia integralności fragmentów śródstawowych kości udowej ważne jest przywrócenie zgodności powierzchni stawowych, czyli ich anatomicznej zgodności ze sobą.. 

Po wykonaniu zabiegów chirurgicznych konieczne będzie powtórzenie badania rentgenowskiego, podobnie jak w przyszłości w miarę postępu leczenia..

W grę wchodzi również leczenie zachowawcze. Spotkania są następujące:

  • pełne zrównoważone odżywianie;
  • Terapia ćwiczeń;
  • masaż;
  • fizjologiczne wychowanie oddechowe;
  • terapia infuzyjna;
  • środki przeciwbólowe;
  • witaminy;
  • fizjoterapia.

Kompletna zbilansowana dieta jest ważna dla dostarczania składników odżywczych do fragmentów kości - dzięki temu rosną razem szybciej.

Fizjoterapia oddechowa jest przeprowadzana w celu zapobiegania pooperacyjnym stagnacyjnym zapaleniem płuc. Skuteczne jest nadmuchiwanie konwencjonalnych balonów..

Leczenie infuzją wiąże się z zastąpieniem utraty krwi. W tym samym czasie dożylnie podaje się krew w pojedynczej grupie, masę erytrocytów, surowicę krwi, świeżo mrożone osocze, glukozę, preparaty soli, elektrolity i tym podobne.

Nawet jeśli pacjent otrzymuje dobre odżywianie, witaminy są w każdym przypadku przepisywane. Są one stosowane w formie kompleksów aptecznych, w skład których wchodzą również substancje mineralne..

Dzięki pozytywnej dynamice pooperacyjnej praktykuje się wczesną aktywację pacjentów.. Jest to ważne w zapobieganiu pourazowemu przykurczowi (zaburzenie czynności ruchowej kończyny dolnej spowodowane przymusowym długotrwałym unieruchomieniem). Jednocześnie należy wykonać regularne badanie rentgenowskie, które pozwoli zachować kontrolę nad skonsolidowanymi fragmentami kości udowej i stanem kalusa.

Podczas rehabilitacji (powrotu do zdrowia) kontynuowana jest terapia zachowawcza. W tym okresie szczególnie ważne są ćwiczenia fizjoterapeutyczne. Ćwiczenia powinny być wykonywane regularnie i pod nadzorem lekarza terapii ruchowej, który podaje dawki. Celem fizykoterapii jest wzmocnienie mięśni, które przez pewien czas pozostały nieaktywne, co może wpłynąć na ich funkcjonalność..

W długim okresie rehabilitacji optymalne obciążenie jest krótkie, ale regularna aktywność w domu. Podczas chodzenia musisz użyć wsparcia - laski lub kuli.

Zapobieganie

Zapobieganie rozdrobnionemu złamaniu kości udowej jest następujące:

  • unikanie sytuacji, w których istnieje ryzyko zranienia kości udowej;
  • jeśli to konieczne, pozostań w niebezpiecznych warunkach i uczestnicz w czynnościach wiążących się z ryzykiem obrażeń (próby, wydarzenia sportowe, szkolenia itp.) - użycie sprzętu ochronnego;
  • zapobieganie patologiom, które mogą prowadzić do osłabienia tkanki kostnej i tym samym przyczynić się do złamań, a jeśli takie patologie już się pojawiły - ich wczesne wykrycie i odpowiednie leczenie.

Prognoza

Rokowanie dla rozdrobnionego złamania kości udowej jest złożone. Możliwe jest złamanie tętnicy udowej i zatoru tłuszczowego..

Leczenie takiej patologii jest długim procesem i wymaga cierpliwości ze strony lekarza i pacjenta. W miarę składania kilku fragmentów zwiększa się czas tworzenia się kalusa.

Uwaga:

W niektórych przypadkach nie jest możliwe przywrócenie prawidłowej struktury anatomicznej uszkodzonej kości udowej - im więcej fragmentów powstałych podczas urazu, tym większe ryzyko uzyskania wyniku nieidealnego. Nowoczesne metody osteosyntezy zmniejszają takie ryzyko, ale nadal nie gwarantują przywrócenia naturalnego kształtu kości..

Jeśli na tle jakiejkolwiek patologii tkanki kostnej wystąpiło rozdrobnione pęknięcie, możliwe są wielokrotne złamania. W szczególnie trudnych przypadkach występuje niepełnosprawność.

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant