Balantidiasis (infekcyjna czerwonka) - odnosi się do grupy pasożytniczych chorób jelitowych, które występują z wrzodowymi wadami w jelicie grubym i którym towarzyszą ogólne skargi na zatrucie..
Czynnik wywołujący balantidiasis
We wczesnych latach 80. XIX w. Po raz pierwszy wykryto balantydię u świń. Następnie okazało się, że poziom infekcji tych zwierząt sięga 80%.
W 1897 r. Szwedzki lekarz Malmsten, badając odchody pacjentów z biegunką, odkrył w nich balantidię. Naukowiec po raz pierwszy szczegółowo opisał chorobę, obraz kliniczny i skargi pacjentów..
N. Sołowjow ustalił fakt, że balantidia są pasożytami śródmiąższowymi, on również wyodrębnił chorobę jako oddzielną diagnozę nozologiczną.
Mikrob, który wywołuje chorobę, to balantidia (balantidium coli), infuzoria orzęska, największy patogen u ludzi najprostszego typu.
Cykl rozwoju drobnoustroju obejmuje dwa etapy:
- wegetatywny;
- torbielowaty.
Wegetatywny owalne balantidia o długości do 80 mikronów i szerokości do 60 mikronów. Zewnętrzne środowisko działające na mikroby tej postaci jest szkodliwe. W kale zachowują żywotność do 6 godzin..
Torbiele balantydialne, zaokrąglone do średnicy 60 μm, mają również dwie membrany, struktura wakuoli z jądrem, pozostają w środowisku naturalnym przez kilka tygodni.
Uwaga: Zakażenie balantydiozą występuje w wodzie, do której wpadają odchody świńskie, które są głównym rezerwuarem patogennych form drobnoustrojów. Również nosicielami choroby mogą być psy. W szczególnych przypadkach - człowiek.
Oprócz wody, balantydia można znaleźć w nieumytych warzywach, glebie. Przekazywanie infekcji czasami występuje u much synantropijnych.
Choroba przeważa głównie wśród mieszkańców wsi, zwłaszcza wśród osób zajmujących się hodowlą świń. Infekcje opiekuna mogą osiągnąć 30%. Balantydioza rozprzestrzenia się na całym świecie..
Jak powstaje balantidia?
Przez torbiele przewodu pokarmowego balantydioza wchodzi do żołądka, następnie przechodzi przez jelito cienkie, aw świetle górnej okrężnicy rozpoczyna się rozmnażanie i rozwój. W tym momencie zakażone mogą pojawić się skargi charakterystyczne dla zatrucia..
Balantidia wydziela enzym - hialuronidazę, która pomaga w rozpuszczeniu błony śluzowej jelita grubego. Patogen zostaje wprowadzony do tych luk. Z biegiem czasu na miejscu "bramy wjazdowej" pojawia się zaczerwienienie i obrzęk, następnie tworzą się nadżerki, a następnie owrzodzenia. Komórki nabłonkowe reagują w postaci zwiększonej proliferacji, ale proces nekrotyczny wpływa na nie. Wrzody stają się głębokie.
Bakterie Balantidiasis są wprowadzane do podśluzówki, siły odpornościowe organizmu reagują poprzez aktywację limfocytów, komórek histiocytarnych i nagromadzenie segmentowych neutrofilów w wybuchu choroby. To właśnie ten proces powoduje obrzęk, a następnie - ropne ropienie..
"Ulubione" miejsca lokalizacji owrzodzeń znajdują się w strefach zgięć jelit, szczególnie w rogach niewidomych, a także w sigma i odbytnicy. Wady wrzodziejące mogą sięgać kilkucentymetrowej powierzchni z wyszczerbionymi krawędziami, luźnymi, wypełnionymi umierającymi komórkami. Dolna zawartość - ciemny kolor.
W medycynie praktycznej zdarzają się przypadki choroby wyrostkowej, która zakończyła się procesem ropnym i martwicą wyrostka robaczkowego. Istnieją przypadki zaangażowania w patologiczne zmiany w jelicie cienkim, tkance wątroby, a nawet mięśniu sercowym..
Procesy zachodzące w organizmie, spowodowane żywotną aktywnością balantidii, prowokują uwalnianie toksyn, które z kolei są przyczyną objawów zatrucia ogólnego u pacjenta.
Objawy balantidiasis
Choroba może wystąpić w formach:
- ostry;
- podostre (ukryte);
- chroniczna stała;
- przewlekły nawracający;
- podkliniczny (przewóz).
Ostra forma charakteryzuje się trzema stopniami ciężkości:
- łatwe;
- średnia;
- ciężki.
Choroba rozwija się szybko - wysoka gorączka wzrasta, pacjent drży, a następnie pojawia się gorączka. Wahania temperatury na dziennym wykresie niewłaściwej natury.
Umiarkowane i ciężkie charakteryzują się ciężkim zatruciem z silnym bólem głowy, któremu towarzyszą nudności i bolesne wymioty. Stopniowo narastająca słabość.
Na tym tle występują intensywne bóle w jamie brzusznej, którym towarzyszy obfite i częste biegunki, w których występuje domieszka krwawej ropy z ciężkim zapachem gnilnej natury. Wielokrotność patologicznego stolca może wynosić do 20 dziennie lub więcej, w wyniku czego pacjenci tracą wagę dramatycznie, rozwija się odwodnienie i poważne osłabienie..
Jeśli w ciągu 2 miesięcy objawy ostrej postaci nie znikną, choroba stanie się podostra (utajona) i chroniczna..
Ciągły przepływ trwa kilka lat z umiarkowanymi objawami choroby, która stopniowo prowadzi do wyczerpania pacjenta..
Opcja powtarzania może trwać do 10 lat, na przemian wybuchy zaostrzeń i atenuacji. W ciągu roku mogą wystąpić 2-4 zaostrzenia trwające od 1 tygodnia do miesiąca. Okresy remisji od 3 do 6 miesięcy. Dominują patologiczne zjawiska zaburzeń jelitowych. Zespół otyłości łagodny.
Jeżeli balantydioza wpływa na wyrostek robaczkowy, skargi pacjenta są charakterystyczne dla osób z ostrym zapaleniem wyrostka robaczkowego, istnieją specyficzne objawy podrażnienia otrzewnej.
Komplikacje balantidiasis
Pojawiające się powikłania zależą od postaci, stadium i czasu trwania choroby. Odgrywa ważną rolę i odporność organizmu.
Przy balantidiasie pacjenci mogą rozwinąć:
krwawienie z jelit;- perforacja wrzodów;
- rozwój form zapalenia otrzewnej (zapalenie otrzewnej);
- złośliwość.
krwawienie z jelit;Śmiertelność z powodu balantidiasis w ogniskach infekcji osiąga 1%. Oddzielne przypadki powodują znacznie poważniejszy poziom zgonów - nawet do 30%.
Jak określić obecność balantidiasis u pacjenta
Diagnoza choroby obejmuje:
- obserwacja i analiza epidemiologiczna (czynnik profesjonalny u pracowników przedsiębiorstw hodowlanych trzody chlewnej);
- porównanie skarg klinicznych - gorączka niewłaściwego typu, specyficzny ból brzucha, zgoła biegunka;
- endoskopia jelitowa, z wykryciem erozji i owrzodzeń;
- dane dotyczące parazytologii - wykrywanie wegetatywnych form balantidii w kale pacjenta;
- mikroskopowa analiza zawartości dna i krawędzi owrzodzeń;
- Badanie parazytologiczne - wybór komórek wegetatywnych balantidii w rozmazach z materiałów o zawartości wrzodziejącej;
- badania kulturowe - rosnące kolonie w kulturze ryżu.
Te same procedury diagnostyczne pozwalają odróżnić balantydię od przypadków czerwonki, gatunków amebiazy jelitowej, wariantów dysbakteriozy i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego..
Wydarzenia medyczne
Balantydia jest swoistą infekcją, dlatego najczęstsze antybiotyki w raczej niskich dawkach wpływają na patogeny tej patologii..
Pierwszym zalecanym lekiem w leczeniu balantidiasis jest Monomitsin, który jest stosowany w cyklach pięciodniowych w postaci 4 pojedynczych iniekcji po 250 IU każda. Suma zalecana dwa cykle z przerwą około tygodnia..
Oksytetracyklina działa również dobrze, która jest przepisywana w tabletkach 0,25 g 4 razy puk w ciągu tygodnia w przypadku nie ostrych postaci choroby..
W ciężkich przypadkach, w leczeniu balantidiasis, oba antybiotyki są podawane w połączeniu ze sobą..
Dodatkowo wyznaczone:
- Trichopolus;
- Yatren;
- Ampicylina;
- leki detoksykacyjne;
- immunomodulatory.
W szpitalu można stosować hemoterapię..
Chirurgiczne leczenie balantidiozy jest wskazane w opracowaniu klinik dla ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego, zapalenia otrzewnej, perforacji owrzodzenia, krwawienia jelitowego.
Odzyskiwanie jest uznawane za powtarzające się negatywne wyniki odchodów i analiz pasożytniczych..
Środki zapobiegawcze
W przypadku ewentualnych wybuchów choroby konieczne są badania profilaktyczne mieszkańców, środki sanitarne i higieniczne oraz monitorowanie ich przestrzegania, zwłaszcza w gospodarstwach świń. Równie ważne jest monitorowanie przestrzegania norm dotyczących przetwarzania, dezynfekcji i usuwania odchodów wieprzowych.
Bardzo ważne jest wykrycie chorych w czasie, hospitalizacja i przepisanie odpowiedniego leczenia balantidiozy..
Lotin Alexander, recenzent medyczny