Fałszywe połączenie po przyczynach złamania i leczeniu / Ortopedia i traumatologia

Proces splatania kości po złamaniu charakteryzuje się tworzeniem się "ostrogi kostnej", która jest masą, która nie ma wyraźnych form i struktur (wysoka kruchość). Aby zwiększyć dokładność kości, lekarze stosują różne metody - na przykład nakładanie gipsu, stosowanie metalowych płytek lub szprych, aby wiarygodnie wyrównać fragmenty / fragmenty, rozciągając kości szkieletu i tak dalej. Ale nawet przy tak kompetentnym podejściu do leczenia złamań zdarzają się przypadki, gdy kość rurowa po prostu nie rośnie razem. Rezultatem jest wygładzenie stykających się krawędzi kości i powstanie stawu rzekomego - w medycynie ta formacja jest nazywana staw rzekomy.

Zasadniczo rozważane powikłanie złamań uważa się za dość powszechne - jeśli u pacjenta zostanie zdiagnozowane zamknięte złamanie kości, to lekarze przewidują rozwój fałszywego stawu z prawdopodobieństwem 5-11%, ale z otwartym, w 8-35%. Najczęściej rozważana patologia pojawia się, gdy występuje złamanie szyjki kości udowej, nieco rzadziej - ze złamaniem kości promieniowej, a jeśli ta patologia jest wrodzona - na nogach.

Przyczyny fałszywego połączenia

Pojawienie się wrodzonego fałszywego stawu zawsze wiąże się z jakąkolwiek nieprawidłowością płodu. Ten rodzaj schorzenia patologicznego jest w rzeczywistości dość rzadki - dla 190 000 noworodków tylko jeden przypadek. Przyczyny narodzin dziecka z fałszywym stawem mogą być:

dysplazja włóknista;
Neurofibromatoza Recklinghausena;
zwężenie owodni;
wada embrionalna naczyń krwionośnych z powodu ich niedorozwoju.

Nabyte fałszywe stawy są częstym powikłaniem złamań, a ich przyczyny wystąpienia są jasno określone przez lekarzy:

konsekwencje interwencji chirurgicznych - na przykład niewłaściwie wykonane utrwalenie fragmentów kości, gdy nie ma koniecznej siły stawu lub ich resekcja;
ropne komplikacje złamań;
niewłaściwe leczenie złamań - na przykład pacjent zaczął wcześnie ładować kończynę lub lekarz był zmuszony kilkakrotnie zmienić gips w trakcie leczenia;
nieprawidłowe unieruchomienie uszkodzonej kończyny gipsem, naruszenie zasad trakcji szkieletowej, wczesne usunięcie aparatury do utrwalania fragmentów;
niektóre choroby, które mogą prowadzić do zaburzenia prawidłowej regeneracji kości i metabolizmu - krzywica, wyniszczenie nowotworowe, ogólne zatrucie organizmu, patologia układu hormonalnego.

Oprócz powyższego można zidentyfikować kilka czynników prowokujących, które mogą również prowadzić do pojawienia się nabytego fałszywego stawu:

obecność dużej liczby fragmentów / fragmentów kości;
uszkodzenie okostnej przez pracowników służby zdrowia podczas różnych procedur;
długotrwałe stosowanie leków przeciwzakrzepowych lub steroidowych;
penetracja tkanki miękkiej lub ciał obcych w szczelinę między fragmentami kości;
wcześniej zdiagnozowana osteoporoza;
niedostateczna reakcja organizmu na metalowe urządzenia podczas osteosyntezy, gdy kość jest unieruchomiona płytkami, śrubami i gwoździami;
dodatkowe uszkodzenie tkanki wraz ze złamaniem - na przykład promieniowanie lub oparzenia;
naruszenie zasad dopasowywania końców złamanej kości;
brak krwiaka między końcami złamanej kości;
blokowanie i zamykanie płyty kanału szpikowego we fragmentach;
zaburzenia krążenia w obszarze fragmentów;
duża odległość między końcami złamanej kości.

Fałszywa klasyfikacja połączeń

W zależności od tego, co było czynnikiem prowokującym lub prawdziwą przyczyną danego stanu, istnieją wrodzony i nabyte pseudarthrosis. Jeśli weźmiemy pod uwagę tę patologię ze względu na rodzaj uszkodzenia, zostanie zidentyfikowane tylko pseudoortrosie wystrzeliwane z wystrzału i bez wystrzału.. Ale klasyfikacja fałszywych stawów na podstawie ich objawów klinicznych jest bardziej szczegółowa:

Pojawiające się fałszywe połączenie. Występuje pod koniec okresu, który jest niezbędny do normalnego przyrostu kości. Rentgen pomaga określić wyraźne granice "luki" złamania i kalusa. Pacjent skarży się na ciągły ból ciągnący w obszarze powstawania fałszywego stawu, a gdy próbuje go poczuć wskazuje na wzrost natężenia bólu.
Włókniste stawów rzekomych. Lekarz jednoznacznie diagnozuje obecność tkanki włóknistej znajdującej się pomiędzy fragmentami kości, a wynikiem prześwietlenia jest wyraźnie określona przerwa między nimi. Przy takim fałszywym połączeniu, jeśli tworzy się ono w obszarze stawów, ruchliwość tych ostatnich ulega znacznemu ograniczeniu..
Nekrotyczne pseudartroza. Występuje często po urazach o charakterze broni palnej, ale może również wystąpić w przypadku złamań, jeśli istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia martwicy kości. Lekarze często diagnozują takie ropne zwyrodnienia stawów w przypadkach urazów szyi kości skokowej i kości udowej lub środka kości łuskowatej..
Pseudartroza kości regeneruje się. Pojawia się, gdy dochodzi do nieprawidłowej osteotomii kości piszczelowej, jeżeli lekarz popełnił naruszenie zasad rozciągania lub źle wykonanej fiksacji, używając specjalnego sprzętu do wydłużania segmentów.
Prawdziwe fałszywe połączenie (neoartroza). Najczęściej rozwija się na segmenty pojedynczej kości z ich nadmierną ruchliwością. Takie stwardnienie stawów charakteryzuje się tworzeniem włóknistej tkanki chrzęstnej z fragmentami kości chrząstki szklistej na krawędziach fragmentów kości. Wokół wraku pojawia się wykształcenie, które w swoim składzie i wyglądzie przypomina torebkę okołostawową..

Zgodnie z metodą powstawania i intensywności osteogenezy rozważany stan patologiczny jest klasyfikowany następująco:

przerostowe zwyrodnienie stawów - tkanka kostna zaczyna rosnąć szczególnie na końcach uszkodzonej kości;
pseudarthrosis normotroficzne - na fragmentach kości nie stwierdza się wzrostu;
zaniki atroficzne - niewydolność zaopatrzenia w krew jest wyraźnie określona, niewystarczające tworzenie kości, można zdiagnozować osteoporozę.

Ponadto, staw rzekomy może być nieskomplikowany - stan, w którym nie ma infekcji lub pojawienia się ropy w miejscu stawu rzekomego.. Ale w niektórych przypadkach lekarze diagnozują zakażone pseudoortrosie, co oznacza, że wystąpiła ropna infekcja. W tym przypadku pacjent będzie miał przetoki i ubytki o różnych rozmiarach w miejscu uszkodzenia kości, z którego okresowo wykwitają ropne treści.. Najczęściej w takich fałszywych statutach są fragmenty muszli lub metalowych zacisków.

Objawy fałszywego stawu (pseudoortrosis)

Oznaki danego stanu patologicznego są dość specyficzne, więc diagnoza nie jest trudna. Najbardziej wyraźne objawy fałszywego stawu to:

wzrost amplitudy ruchów, zmiana w ich kierunkowości, której nie można nazwać charakterystyczną dla kończyny;
nieco poniżej miejsca złamania tworzy duży obrzęk, który ma wyraźne granice;
nietypowa ruchliwość tych części ciała, w których nie powinno dojść do normalnego ruchu;
zmiana funkcji położonych blisko miejsca złamania stawów;
mięśnie kończyny tracą swoją charakterystyczną siłę - przy fałszywym stawie pacjent nie może ścisnąć palców, podnieść lekkiego przedmiotu;
złamana dysfunkcja kończyny.

Środki diagnostyczne

Całkowicie informacyjną metodą diagnostyczną dla podejrzewanego tworzenia fałszywych stawów jest radiografia konwencjonalna. Tomografia komputerowa jest wykonywana niezwykle rzadko, tylko w przypadku ciężkiego złamania i niewyjaśnionego fałszywego stawu.

Badanie zdjęć rentgenowskich z pseudarthrosis pomaga lekarzowi zidentyfikować:

niezwiązane fragmenty, to jest, nie ma kalusowej charakterystyki złamań;
złamane fragmenty kości stają się zaokrąglone i gładkie;
fuzja i pojawianie się płytek endokrynnych na końcach fragmentów wnęki kostnej, które mogą zatrzymać regenerację w tkankach szpiku kostnego;
szczelina między "powierzchniami stawowymi".

Promienie rentgenowskie mogą jedynie zidentyfikować i potwierdzić obecność fałszywego stawu, ale w celu określenia stopnia tworzenia kości i zdiagnozowania konkretnej postaci rozważanej patologii pacjentowi zostanie przydzielone badanie radioizotopowe..

Fałszywe leczenie stawów

Główną metodą leczenia rozważanego stanu patologicznego jest zabieg chirurgiczny.. Celem tego leczenia jest przywrócenie ciągłości złamanej kości, a dopiero potem lekarze podejmują kroki w celu wyeliminowania deformacji. Taktykę leczenia dobiera się indywidualnie, ponieważ wszystko zależy od konkretnego przypadku klinicznego i charakterystyki pacjenta.

Fałszywe połączenie eliminuje środki terapeutyczne o działaniu ogólnym i lokalnym.

Ogólne środki terapeutyczne

Przez to pojęcie mam na myśli czynności mające na celu zwiększenie napięcia mięśniowego, normalizujące krążenie krwi bezpośrednio w miejscu powstawania fałszywego stawu, lekarze starają się zachować funkcjonalność uszkodzonej kończyny dolnej lub górnej tak bardzo, jak to możliwe. Aby osiągnąć te cele, pacjentowi przepisuje się różne zabiegi fizjoterapeutyczne, masaże i zestaw ćwiczeń do leczonej gimnastyki..

Lokalne leczenie

Zakłada ona operację, której celem jest stworzenie sprzyjających warunków do przyrostu fragmentów kości. Podczas pracy z pacjentem chirurg nie tylko przywraca normalny kształt kości, łącząc fragmenty, ale także zapewnia prawidłowe krążenie krwi w tym miejscu.. Środki zapobiegawcze, których celem jest zapobieganie przyleganiu zakażeń i rozwój ropnego stanu zapalnego, są w tym przypadku.

Lokalne przetwarzanie odbywa się według różnych metod:

przeszczep kości;
osteosynteza rozpraszająca kompresję;
stabilna osteosynteza.

Specyficzna taktyka miejscowego leczenia jest wybierana w zależności od rodzaju fałszywego stawu. Na przykład, jeśli ma postać przerostową, aparat rozpraszający kompresję będzie po prostu nałożony na kończynę. Ale zanikowa pseudoortoza będzie musiała przeprowadzić przeszczep kości.

Dezaktywacja kompresyjna osteosyntezy3

Ta metoda leczenia polega na zastosowaniu specjalnych urządzeń, które zapewnią porównanie fragmentów kości. Lekarz musi zapewnić całkowite unieruchomienie zranionej kończyny, a już w tym stanie rozpoczyna się korzystanie z aparatu, co przybliża i wyrównuje fragmenty kości. To osteosynteza kompresyjno-rozpraszająca pomaga specjalistom wyeliminować deformacje skracania i / lub kończyn..

Stabilna osteosynteza

Ta metoda leczenia fałszywego stawu wiąże się z użyciem metalowych części (płytek lub prętów), które zapewniają przyrost kości uszkodzonej. Aby je nałożyć, chirurg będzie musiał całkowicie odsłonić kość w miejscu złamania - operacja taka wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym..

Jeśli u pacjenta rozpoznano przerostową rzekomą rzekomą rzekomą operację przeszczepu kostnego nie jest wymagana, ale w przypadku leczenia zanikowej rzekomej zwyrodnienia stawu konieczne jest.

Przeszczep kości

Rzadko wykonywane, przed operacją, konieczne jest wyeliminowanie jakichkolwiek procesów zapalnych i zapewnienie, że nie ma żadnych zmian bliznowatych. Jeśli są jakieś, ropne zapalenia są najpierw leczone i wykonuje się wycięcie zmian bliznowacenia.. Chirurgię przeszczepu kości można wykonać tylko 8 miesięcy po wskazanym leczeniu, ale lekarze zwykle znoszą 12 miesięcy..

W przypadku leczenia fałszywego stawu dotkniętą kończynę należy unieruchomić (unieruchomić) przez dość długi czas. Jak tylko lekarze będą mogli się poruszać, pacjent musi przejść kurację rehabilitacyjną. W ramach takiego okresu rehabilitacji, masaży i kursów fizykoterapii wykonywane są zabiegi fizjoterapeutyczne i można zalecić leczenie sanatoryjne..

Generalnie wynik tak złożonego leczenia jest zwykle doskonały - w 72% przypadków pacjenci zostali wypisani do domu z całkowicie odnowionymi funkcjami uszkodzonej kończyny..

Fałszywy staw to patologia, która jest bardzo łatwa do zdiagnozowania, więc lekarze zalecają po prostu pełne leczenie, które zostanie wyznaczone przez lekarza prowadzącego - leczenie i tak będzie na czas.

Tsygankova Yana Alexandrovna, komentator medyczny, terapeuta o najwyższej kategorii kwalifikacji