Co to jest giardiasis?
Giardiasis to choroba inwazyjna powodowana przez pasożyty pierwotniakowe i charakteryzująca się zmianami w jelicie cienkim. Głównymi objawami giardiozy są alergiczne i patologiczne reakcje neurologiczne..
Czynnikiem sprawczym giardiozy jest najprostszy drobnoustrój wiciowaty - giardia (Giardia). Współczesna nauka zna około 40 gatunków blaszkowatych, ale w jelitach ludzkich jedynie Lamblia interstinalis pasożytuje.
Ten pierwotniakowy mikroorganizm występuje w postaci cyst i w postaci wegetacji. Lamblia wegetatywna ma kształt gruszki, nieco przypominający ludzką twarz z napiętym uśmiechem. Giardia ma długość nie większą niż 24 mikrometry, ale szerokość 12 mikronów, dlatego są widoczne tylko pod mikroskopem.
Na brzusznej stronie pasożyta znajduje się dysk ssący, który służy do mocowania do kosmków wyściełających ludzkie jelito. Giardia odżywia się na całej powierzchni ciała, wchłaniając substancje potrzebne do aktywności życiowej..
W formie roślinności Giardia bardzo aktywnie się porusza. W tym pomagają im wici, ich pasożyty mają 4 pary. Poza organizmem ludzkim formy wegetatywne nie są zdolne do długotrwałego istnienia i umierają w ciągu kilku godzin..
Po przeniknięciu pasożytów do jelita człowieka, Giardia zaczyna dzielić, tworząc nową roślinność i torbiel. Cysty wydzielają się z kałem pacjenta. W przeciwieństwie do wegetacji, cysty mają dobrą odporność w środowisku. Zachowują witalność bez ludzkiego ciała przez 18 dni lub dłużej w wodzie, a przy wystarczającej wilgotności żyją przez około 4 dni. Cysty nie reagują na leczenie chlorem, ale nie tolerują suszy. Bez wystarczającej wilgotności cysta umierają w ciągu kilku godzin.
Giardia prowadzi niezależny styl życia, w pełni odpowiadający ich potrzebom kosztem organizmu gospodarza. Giardiasis jest szeroko rozpowszechniony. Większość nosicieli tej infekcji pierwotniakowej żyje w Ameryce Łacińskiej, w Afryce i w Azji Środkowej. Czynnik wywołujący chorobę został po raz pierwszy wykryty w ludzkich odchodach w 1684 roku przez Antonię van Leeuwenhoek i szczegółowo opisany przez naukowca pasożyta JF Lyamble'a w 1859 roku. Ten mikroorganizm został nazwany jego imieniem..
Zwierzęta wraz z ludźmi podlegają giardiasis. Ta pasożytnicza inwazja występuje u królików, psów, kotów, gryzoni, bydła i innych ssaków. Osoba najczęściej zaraża się od innej osoby, która uwalnia torbiele Giardia do środowiska zewnętrznego, ale możliwość zakażenia ze strony zwierząt nie jest wykluczona.
Już po 9-22 dniach od pierwszej inwazji, osoba staje się niebezpieczna dla innych, tak jak z kałem zaczyna uwalniać do środowiska zewnętrznego cyst pasożytów, które są gotowe do infekcji. Tylko 1 g kału może zawierać 23 miliony cyst pasożytów, jednak średnia liczba torbieli na 1 g kału wynosi 1,8 miliona, a jednocześnie od 1 do 10 torbieli może dostać się do przewodu pokarmowego człowieka. W takich warunkach ryzyko inwazji będzie się różnić między 10-30%..
Treść artykułu:
- Statystyki Giardiasis
- Przyczyny infekcji Giardiasis
- Przekazanie Giardii?
- Objawy Giardiasis
- Konsekwencje giardiasis
- Diagnostyka
- Leczenie Giardiasis
- Schematy leczenia giardiozy
- Zapobieganie Giardia u dorosłych
- Jaki lekarz leczy giardiozę?
Statystyki Giardiasis
Każdego roku w Rosji odnotowuje się ponad 140 tysięcy przypadków giardiozy. Liczba osób dorosłych z tej liczby wynosi około 30%. Choroba jest przede wszystkim niebezpieczna, ponieważ ma przebieg bezobjawowy, a objawy kliniczne występujące u osoby dorosłej nie są specyficzne. Często giardioza ukryta jest pod maską dróg żółciowych, przewlekłego zapalenia jelit i innych patologii przewodu pokarmowego.
Mechanizm przenoszenia zakażeń pasożytniczych jest fekalno-doustny. Sposoby przekazywania - przez ręce, przez wodę, przez jedzenie, inseminowane cysty pasożytów. Niektóre owady mogą przenosić cysty lambliczne, w szczególności muchy.
Częstość występowania giardiozy tłumaczy się wysokim zanieczyszczeniem cyst pasożytniczych większości obiektów środowiskowych:
Na 1 metr sześcienny wody w wodach otwartych przypada od 4 do 30 torbieli.
Do 1091 cyst na 1 litr nieoczyszczonych ścieków.
W przypadku 1 litra oczyszczonych ścieków, które zostaną zrzucone do otwartych zbiorników, występuje od 10 do 35 cyst..
Na 1 kg gleby w przedszkolnych placówkach oświatowych zlokalizowanych w osadach nieskanalizowanych występuje do 112 torbieli (w 11-22% wszystkich badanych gleb).
W 6% przypadków stwierdzono obecność cyst w czasie mycia z klamek w przedszkolach, 3% w myjkach z rąk dziecięcych, 2% w myjniach z doniczek dziecięcych i 0,2% w zabawkach..
Cysty utrzymują swoją żywotność w wodzie od 15 do 70 dni, w kale żyją od 2 godzin do dnia. Jeśli cysty dostaną się do otwartej wody, to w temperaturze od 2 do 22 stopni mogą żyć przez około 3 miesiące. W morzu cysty utrzymują zdolność do inwazji przez 47 dni..
Jednak cysty nie są odporne na ciepło i umierają natychmiast po ugotowaniu. Jeśli chodzi o jedzenie, na owocach, torbiele pasożytów mogą pozostać żywe przez 6 godzin, w produktach mlecznych mogą żyć do 12 dni, a czasem nawet do 112 dni.
W różnych krajach na całym świecie doniesiono o wybuchach giardiazy z powodu picia nieoczyszczonej wody, która nie została właściwie uzdatniona w wodociągach. Na przykład podobną sytuację zaobserwowano w Ameryce, w Egipcie, w Szwecji..
W większości dzieci w wieku przedszkolnym są zakażone przez brudne ręce. Źródłem rozprzestrzeniania się lambliozy są inne dzieci, a także personel.
Nie wykluczaj możliwości infekcji pasożytami przez pokarm. Cysty mogą dostać się do gotowego jedzenia z rąk osób, które mają z nimi kontakt. Lub infekcja występuje podczas jedzenia źle przetworzonych owoców, warzyw, ziół itp..
Przyczyny infekcji Giardiasis
Przyczyny Giardiasis to inwazja pasożyta jelitowego o nazwie Lamblia intestinalis..
Giardia hoduje się w jelicie cienkim osoby, w miejscach, w których gromadzą najwięcej. Tryb reprodukcji jest ciągłym podziałem pary osobników wegetatywnych. Szybkość tego procesu jest bardzo wysoka i średnio 20 minut, w rezultacie jelita są raczej pasożytami przez pasożyty..
Aktywność lamblii i szybkość ich rozmnażania zależy bezpośrednio od stanu ludzkich narządów trawiennych. Liczba osób gwałtownie spada podczas postu i gdy pacjent spożywa wystarczającą ilość pokarmu białkowego. Gdy węglowodanowe jedzenie dostaje się do organizmu, przeciwnie, występuje niewystarczające uwalnianie żółci do światła jelita, co stymuluje wzrost i reprodukcję pasożytów..
Im bardziej aktywne procesy trawienia ciemieniowego w jelicie, tym szybciej dzielą się płytki, co tłumaczy wysoką częstość inwazji wśród dzieci w porównaniu z dorosłą populacją. Korzystnym warunkiem istnienia pasożyta w jelicie jest obniżona kwasowość soku żołądkowego..
Źródłem infekcji jest zawsze chora osoba. Co więcej, on sam może być nosicielem Giardii i nie będzie żadnych objawów choroby. Osoba staje się zaraźliwa około 8-12 dni po inwazji. Okres inkubacji w niektórych przypadkach może być krótszy, szczególnie przy masowej infekcji Giardią..
Cysty znajdują się w zewnętrznym kształcie fali. Przerwa między tym procesem może wynosić od 1 do 17 dni. Jeśli dana osoba została raz zakażona i nie ma późniejszej reinfekcji, pozostanie zakaźny przez 6 miesięcy..
Z punktu widzenia maksymalnej infekcyjności najbardziej niebezpieczny jest pacjent, u którego objawy giardiozy ucichły. W tym okresie perystaltyka jelita normalizuje się, a warunki sprzyjają reprodukcji pasożytów..
Jeden gram kału może zawierać około 1,8 miliona torbieli zdolnych do inwazji. A żeby doszło do infekcji, wystarczy połknąć tylko 10 cyst..
Mechanizm transmisji lamblii jest fekalno-doustny. Sposoby infekcji: jedzenie, kontakt z gospodarstwem domowym i woda.
Najczęściej ogromny rozrost giardiozy prowadzi do masowych wybuchów infekcji. Możliwe jest zakażenie podczas wizyty na basenie, podczas pływania na otwartej wodzie. Giardiasis można przenosić poprzez spożywanie pokarmów, które zostały zaszczepione torbielami pasożytów. Były przypadki infekcji podczas stosunku płciowego między mężczyznami homoseksualnymi..
Istnieje wysokie ryzyko przeniesienia lambliozy w następujących warunkach:
Nieprzestrzeganie higieny osobistej. Przede wszystkim dotyczy złej jakości i przedwczesnego mycia rąk po odwiedzeniu miejsc publicznych, toalet i przed jedzeniem.
Złe przetwarzanie żywności spożywanej na surowo..
Picie nieprzegotowanej wody, zwłaszcza z otwartych źródeł naturalnych. Giardia może być obecna w każdej wodzie, w tym w wodzie źródlanej..
Złe warunki sanitarne, obecność owadów w domu. Muchy i karaluchy, które rozprzestrzeniają infekcję, są szczególnie niebezpieczne pod tym względem..
Możliwe zakażenie giardiozą od inwazyjnych zwierząt: psów, świnek morskich, kotów itp..
Następujące zawody są bardziej podatne na inwazje:
Pracownicy instytucji edukacyjnych (przedszkola, szkoły).
Pracownicy medyczni (asystenci laboratoryjni).
Wózki próżniowe.
Czynniki ryzyka giardiozy u dorosłych:
Duża ilość pokarmów zawierających węglowodany w diecie.
Niewystarczające wykorzystanie żywności białkowej i żywności z włóknem (warzywa, owoce, zboża).
Niska kwasowość żołądka.
Upośledzenie odporności.
Długotrwałe leczenie lekami przeciwbakteryjnymi, które prowadzą do nadmiernego wzrostu bakterii w jelicie. To środowisko sprzyja powstaniu Giardii..
Uzależnienie.
W Federacji Rosyjskiej choroba najczęściej występuje wiosną (w kwietniu i maju), a także latem. Najmniej przypadków giardiozy obserwuje się w listopadzie i październiku..
Z biegiem lat niebezpieczeństwo giardiozy było znacznie niedoceniane. Współcześni naukowcy nie mają wątpliwości, że pasożyty stanowią zagrożenie dla ludzkiego zdrowia. Dlatego Giardia u osób dorosłych musi być zdiagnozowana i leczona w odpowiednim czasie..
Wrotami wejściowymi pasożytów są górne odcinki jelita cienkiego. Tam dojrzałe torbiele tracą ochronną powłokę i stają się wegetatywnymi osobnikami. Jedna torbiel daje 2 trofozyty. Przy pomocy wici poruszają się wzdłuż błony śluzowej jelit, odnajdując komfortowe warunki do ich egzystencji.
Po przywiązaniu do kosmków jelitowych formy wegetatywne rozpoczynają podział. Kolonizacja narządu następuje bardzo szybko. Tylko jeden centymetr kwadratowy jelita może zawierać do 1 ml osobników. Maksymalna liczba Giardia spada na górną część jelita cienkiego. To tutaj pasożyty mają optymalne warunki dostępu do szczelin między włóknami, z których wchłaniają węglowodany, tłuszcze, białka, sole mineralne i inne składniki odżywcze. W późniejszych okresach Giardia schodzi do środkowych i zmniejszonych części jelita cienkiego..
Te wegetatywne formy lamblia, które nie są przyczepione do włókien, zstępują do jelita grubego, gdzie stają się cystami. Następnie cysty absorbują wici i są pokryte ochronną osłonką. Proces ten jest maksymalnie ułatwiony pod warunkiem prawidłowej ruchliwości jelit. Jeśli jest przyspieszony, jak obserwuje się w przypadku biegunki, wegetatywne formy Giardia nie mają wystarczająco dużo czasu, aby uformować pełnowartościowe cysty i pozostawiają one niedostatecznie chronione środowisko zewnętrzne. Jak to zostało powiedziane, takie wegetacje giną bardzo szybko poza ludzkim ciałem..
Przez długi czas była pewność, że Giardia może pasożytować w drogach żółciowych. Udowodniono jednak, że żółć w wysokich stężeniach jest destrukcyjna dla tych pasożytów. W ciągu kilku sekund tracą witalność..
Czynniki, które przyczyniają się do masowego wybuchu giardiozy wśród ludności, to:
Zanieczyszczenie fekaliami;
Duża gęstość ludzi;
Niski poziom umiejętności sanitarnych i higienicznych wśród ludności;
Niedostateczne lub niskiej jakości rozchodowanie wody pitnej przed wejściem do wody.
Naturalnie ryzyko inwazji na dorosłego wzrasta, jeśli jedno lub więcej dzieci w wieku poniżej 10 lat mieszka w domu..
Przekazanie Giardii?
Czy lamblia jest przenoszona z osoby na osobę? Giardia przekazywana z osoby na osobę.
Czy Giardia przenosi się przez pocałunek, ślinę? Przeniesienie Giardii przez pocałunek jest teoretycznie możliwe, pod warunkiem, że cysty pasożytnicze są obecne w ślinie osoby podczas pocałunku.
Czy lamblie są przenoszone z kotów na ludzi? Możliwe jest przeniesienie Giardia z kotów na ludzi..
Czy można zobaczyć Giardię w kale? Nie można w Laosie zobaczyć lamblii, ponieważ ich rozmiary są bardzo małe. Dlatego pasożyty w kale mogą być wizualizowane tylko pod mikroskopem..
Objawy Giardiasis
Objawy giardiozy często nie występują w ogóle. Chorobę bezobjawową obserwuje się u 65% pacjentów. Jeśli obraz kliniczny przejawia się żywiołowo, najczęściej jest to spowodowane albo masową inwazją, albo zaburzeniem ludzkiego układu odpornościowego, albo spożyciem niektórych szczepów zakażenia o wysokiej wirulencji. Na przykład u osób z HIV choroba jest znacznie gorsza niż u zdrowych pacjentów. Okresy remisji zastępowane są częstymi okresami zaostrzenia..
Następująca klasyfikacja giardiasis jest uważana za najbardziej kompletną:
Bezobjawowy przewóz giardiozy
Wyraźne objawy giardiasis. Do poważnych objawów choroby należą:
Uszkodzenie jelita z zapaleniem jelit, zapaleniem jelit, zapaleniem dwunastnicy i dyskinezą dwunastniczą (forma jelitowa choroby).
Postać wątrobowo-żółciowa, w której na pierwszy plan wysuwają się objawy zapalenia pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych.
Giardiasis, jako współistniejąca choroba.
Na podstawie badania objawów lambliozy u ludzi w różnych grupach wiekowych, Zalipaeva T.L. zidentyfikował następujące główne zespoły choroby:
Zespół dyspepsyczny, który jest wiodącym i obecnym w obrazie klinicznym 81,5% wszystkich pacjentów.
Zespół bólu, który jest związany z 76,9% wszystkich zainfekowanych.
Zespół asteno-neurotyczny ze zwiększonym zmęczeniem, drażliwością i bólami głowy. Podobne objawy występują u 64,8% pacjentów..
Alergiczne reakcje dermatologiczne organizmu. Najczęściej pacjenci z atopowym zapaleniem skóry. Zespół ten występuje w 15,7% przypadków..
Zauważono, że takie zespoły mogą występować w dowolnej z wymienionych postaci klinicznych giardiozy. W odniesieniu do danych laboratoryjnych, a następnie z giardiozą, 31,5% pacjentów ma wzrost liczby eozynofilów o 5-7%.
Objawy Giardiasis w ostrej fazie
Następujące objawy są charakterystyczne dla ostrej fazy lambliozy:
Nudności, brak apetytu, częste odbijanie.
Rozdęcie brzucha, wzdęcia, dudnienie w jelitach, obfite oddzielanie gazów.
Utrata masy ciała.
W obszarze prawego podżebrza i okolicy pępka pojawiają się bolesne doznania. Jednocześnie co drugi pacjent zauważa ból w pępku, a około 15% osób wskazuje na ból w prawym podżebrzu. Bolesne odczucia bardzo często wiążą się z jedzeniem, więc nie są powiązane z giardiozą..
W ustach pojawia się gorzki lub kwaśny smak..
Możliwy rozwój biegunki. W tym samym czasie krzesło zostaje przyspieszone, może się zdarzyć od 3 do 5 razy dziennie. Jeśli na początku okresu ostrego natura stolca jest płynna i wodnista, to później gęstnieje i staje się tłusta..
Zwiększenie śliny.
Jest zmęczenie i niewyjaśniona słabość..
Wydajność pogarsza się.
Pojawiają się wysypki skórne.
Awitaminoza. Jego objawy zmniejszają się do zwiększonych łamliwości paznokci, wypadania włosów, łuszczenia się skóry itp..
Ostry okres trwa pięć dni, ale czasami może trwać przez tydzień. Jeśli dana osoba cierpi na niedobór odporności, wówczas ostry okres giardiozy jest zwykle dłuższy i wszystkie powyższe objawy objawiają się w pełni..
Czasami w fazie ostrej występują objawy dyskinezy dróg żółciowych. Jeśli u dzieci z giardiozą wzrośnie temperatura ciała i nasilą się objawy zatrucia, wówczas taki obraz kliniczny nie jest typowy dla dorosłych pacjentów..
Tydzień później, giardiasis lub self-przechodzi, lub staje się przewlekła..
Objawy Giardiasis w fazie przewlekłej
Objawy wskazujące na chroniczną postać lambliozy u dorosłych:
Zaburzenia układu trawiennego. Krzesło pacjenta staje się niestabilne, częste zaparcia są zastępowane tą samą częstą biegunką. Apetyt pozostaje zredukowany, czasami niepokojący wzdęcia i dudnienie w jelitach.
Ogólny dobrobyt osoby cierpi. Często obawiają się bóle głowy, jest nadmierna senność i drażliwość. Ten stan prowadzi do pogorszenia zdolności do pracy.
Kolor skóry pogarsza się, możliwe jest wystąpienie słabej żółtaczki. Przede wszystkim żółtawa barwa nabiera szyi, twarzy, fałdów pachowych, żołądka.
Wysypki skórne zaczynają niepokoić pacjenta coraz częściej, nawet jeśli osoba ta wcześniej nie cierpiała na alergie. Może wystąpić zapalenie skóry lub pokrzywka. Obrzęk Quincke w wieku dorosłym na tle giardiozy jest niezwykle rzadki, często rozwija się astmatyczne zapalenie oskrzeli lub astma oskrzelowa. Głównymi cechami alergii na giardiasis są: długotrwałe, brak reakcji na przyjmowanie leków przeciwhistaminowych, częste nawroty.
Szczególnie trudne na tle giardiasis u dorosłych prowadzi pokrzywka, zakłócając jakość życia pacjenta. I pojawia się bez żadnych błędów w tle w diecie, bez przyjmowania leków itp. Bardzo często wysypce towarzyszy zapalenie powiek.
Przewlekła giardioza charakteryzuje się rogowaceniem grudkowym z pojawieniem się zgrubienia na skórze. Korzystnie skóra na ramionach cierpi. Pokryta jest szorstką skórką lub białymi zaokrąglonymi płytkami ze skłonnością do zwiększonego łuszczenia..
Związane z giardiozą jest kseroza, w której pięta złuszcza pacjenta, szczególnie w zimnych porach roku..
Być może izolowane uszkodzenie dłoni i stóp, gdy skóra zaczyna zrywać się ze szczytów paliczków. Palce przypominają starcze. Ten proces zwykle nie dociera do dłoni..
Ból śluzowy jamy ustnej. Osoba często rozwija się aftowe zapalenie jamy ustnej, bułki pojawiają się w kącikach ust, brzeg warg staje się stan zapalny.
Przerzedzenie włosów staje się kruche, tracąc swój naturalny blask.
Pacjent nadal traci na wadze.
Jeśli Giardia u dorosłego pasożytuje przez długi czas, pojawią się oznaki depresji układu odpornościowego i objawy zatrucia. Jednocześnie okresowo zwiększają się węzły chłonne, zwiększają się migdałki, temperatura ciała podnosi się do oznak podrzędnych..
Innym pośrednim objawem giardiozy u dorosłych jest nietolerancja całego mleka krowiego, ponieważ te pasożyty wpływają na enterocyty odpowiedzialne za hydrolizę węglowodanowych składników żywności. To wyjaśnia również zwiększone tworzenie gazu w jelicie..
Konsekwencje giardiasis
Konsekwencje giardiozy pojawiają się przy długim przebiegu choroby. Przede wszystkim cierpi na ludzki układ odpornościowy, który prowokuje uporczywe choroby wirusowe i bakteryjne..
Po drugie, wzrasta ryzyko rozwoju chorób przewlekłych układu pokarmowego, z których nie będzie można się pozbyć nawet po leczeniu giardiozy. Być może rozwój ostrego zapalenia trzustki, zapalenia pęcherzyka żółciowego, zapalenia żołądka i dwunastnicy, wrzodów żołądka i jelit.
Po trzecie, podczas inwazji pasożytniczej pacjent cierpi na reakcje alergiczne, które mogą prowadzić do astmy oskrzelowej. Jego objawy mogą utrzymywać się przez całe życie, nawet jeśli leczyć Giardiasis.
Diagnostyka
Diagnoza Giardia u dorosłych powinna być obowiązkowa dla następujących wskazań:
Biegunka, która jest trwała i nie znajduje potwierdzenia wirusowego, autoimmunologicznego lub bakteryjnego.
Alergiczne i alergiczne choroby dróg oddechowych (astma oskrzelowa, obturacyjne zapalenie oskrzeli) i skóry (pokrzywka, egzema, zapalenie skóry itp.).
Zwiększone eozynofile we krwi.
Długotrwały wzrost temperatury ciała do oznak podrzędnych.
Po potwierdzeniu kontaktu z zainfekowaną osobą.
Wizualnymi markerami pacjentów z giardiozą są: suchość skóry, bolesność mesogaster, wzdęcia, owłosiony język, zwiększenie wielkości wątroby może być możliwe.
Nowoczesna diagnostyka Giardia u dorosłych obejmuje następujący kompleks możliwych działań:
Badanie mikroskopowe kału.
Taboret do PCR.
ELISA kału przy użyciu szybkich testów.
Dwutlenkowa treść dwunastnicy PCR.
Test ELISA we krwi na giardiozę.
Podstawową metodą diagnostyczną jest badanie mikroskopowe kału. Musi być przeprowadzony co najmniej 3 razy, szczególnie jeśli istnieje podejrzenie obecności pasożytów w ciele ludzkim. Najczęściej w kale znaleziono torbiele lamblia.
Aby wynik był jak najbardziej wiarygodny, muszą być spełnione następujące warunki:
W przeddzień analizy pożądane jest odmawianie przyjmowania grubej żywności, grzybów i wątroby, aby nie utrudniać wizualizacji pasożytów;
Nie używaj lewatywy do zbierania biomateriału;
Odmówić przyjęcia sorbentów i antybiotyków lub poczekać 2 tygodnie po ostatniej dawce leku;
Fekalia zebrane w sterylnych opakowaniach;
Kał musi być świeży, musi być dostarczony do laboratorium w ciągu godziny..
Dodatkowymi metodami diagnozowania giardiozy u dorosłych mogą być takie badania, jak: pełna analiza krwi i moczu, biochemia krwi, programowanie i hodowla kału na mikroflorach, test niedoboru laktazy, FGDS itp..
Leczenie giardiozy u dorosłych
Giardia jest leczona przez osoby dorosłe przez specjalistę od chorób zakaźnych..
Przed podjęciem decyzji o terapii lekarz powinien rozważyć takie aspekty, jak:
Nasilenie objawów choroby;
Czas trwania obecności Giardia w jelicie;
Obecność współistniejących chorób.
Równie ważne jest, aby spróbować określić źródło inwazji, aby zapobiec ponownemu zakażeniu. Nie należy rozpoczynać leczenia lekami przeciwpierwotniaczymi, ponieważ pogorszy to objawy choroby i może wywołać reaktywną reakcję organizmu..
Dlatego leczenie Giardia u dorosłych odbywa się etapami:
Etap przygotowawczy przed leczeniem giardiozy. Na etapie przygotowawczym należy spróbować mechanicznie usunąć maksymalną ilość Giardia z jelita, a także usunąć odurzenie z organizmu. W tym czasie pacjent musi przestrzegać diety..
Aby to zrobić, pacjent musi przestrzegać następujących zaleceń:
Całkowicie wykluczyć z menu słodkie i węglowodany, które są szybko trawione;
Jedz pokarmy bogate w błonnik;
Jedz białka żywności;
Porzuć całe mleko, ogranicz spożycie tłuszczu;
Jedz zgodnie ze schematem, przełącz się na posiłki frakcyjne (5-6 razy dziennie);
Pij więcej płynów, preferując kwaśne napoje owocowe i buliony choleretyczne.
Uzupełnieniem diety jest przyjmowanie enterosorbentów, leków żółciowych, leków przeciwhistaminowych i enzymów trawiennych. W ten sposób w jelicie powstają warunki niekorzystne dla rozmnażania się pasożytów, a tempo ich podziału znacznie się zmniejszy..
Zastosowanie leków przeciwpasożytniczych przeciwko Giardia. Drugi etap leczenia przeciwpasożytniczego trwa 5-10 dni. Wszystkie leki są przepisywane przez lekarza prowadzącego, ponieważ prawie wszystkie leki mają przeciwwskazania i efekty uboczne..
Jak leczyć Giardię u dorosłych - listę leków:
Metronidazol (Trichopol) - dawkowanie u dorosłych wynosi 0,4 g trzy razy na dobę, wymioty, nudności, ból głowy i zaburzenia snu są możliwe..
Albendazol - 0,4 g raz na 5 dni, może rozwinąć się niewydolność wątroby, nudności i wymioty, hipertermię.
Phazizin - jedna tabletka 4 razy dziennie przez 2 dni.
Macmiror - 15 mg na kg masy ciała, przyjmowany dwa razy dziennie po posiłkach przez tydzień, możliwe objawy biegunki, ból żołądka, wysypka skórna, nudności i gorycz w jamie ustnej.
Furazolidon jest rzadko stosowany, ponieważ lek jest nieskuteczny w stosunku do nowoczesnych szczepów pasożytów..
Leki i dawkowanie w leczeniu dzieci wybiera się ze szczególną starannością, starając się zminimalizować toksyczne działanie leków.
Jak leczyć Giardia u dzieci - leki:
Flamin - 1/3 lub 1/2 tabletki trzy razy dziennie, przebieg leczenia wynosi 10 dni..
McMiror - stosuje się od 2 lat po 15 mg na kg masy ciała dziecka, nie więcej niż 0,4 g łącznie. Przebieg leczenia z 2-krotnym przyjęciem trwa od 7 do 10 dni.
Intrix - zalecany dla dzieci w wieku powyżej, dawka terapeutyczna wynosi? -1-1? kapsułki trzy razy dziennie.
Wraz z przyjmowaniem leków przeciwpasożytniczych zarówno dorośli, jak i dzieci przyjmują leki przeciwhistaminowe, enzymy i sorbenty.
Przywrócenie ciała po leczeniu giardiozy. Ostatni etap leczenia ma na celu poprawę odporności pacjenta, normalizację mikroflory jelitowej. Do tego przepisywane są kompleksy witaminowo-mineralne, bakterie jelitowe, preparaty enzymatyczne..
Zasadniczo rokowanie dla giardiozy u dorosłych jest całkiem korzystne. W przypadku, gdy pacjent ściśle przestrzega wszystkich zaleceń lekarza prowadzącego, powrót do zdrowia następuje w 92-95% przypadków. Ponowna infekcja nie jest jednak wykluczona, dlatego pacjent powinien pozostać w klinice kontrolnej przez kolejne 3-6 miesięcy. W tym czasie należy go zbadać co najmniej 2 razy..
Schematy leczenia giardiozy
Schematy leczenia giardiozy są realizowane poprzez przyjmowanie leków przeciwpasożytniczych, w tym:
Tinidazol (tinogin, ametin, fazizin). Weź wybrany lek potrwa 1-2 dni. Skuteczność leczenia sięga 80%.
Tiberal (Ornidazole). Lek można przyjmować na różne sposoby: jeden dzień, trzy dni, pięć dni i dziesięć dni. Efekt, nawet przy jednodniowym przyjęciu, osiąga 92%.
Drug Makmyror "Poli industria chimica". Skuteczność tego leku osiąga 96,8% po tygodniu przyjmowania.
Po zakończeniu leczenia konieczne będzie przeprowadzenie badania kontrolnego dla giardiozy. Ponownie badanie parazytologiczne przeprowadza się po 30 dniach..
Zapobieganie Giardia u dorosłych
Zapobieganie Giardia u dorosłych jest ograniczone do następujących środków:
Szybkie wykrywanie przypadków inwazji z późniejszym jakościowym leczeniem pacjentów z giardiozą.
Przestrzegaj zasad higieny przy regularnym myciu rąk..
Służy do picia przegotowanej lub butelkowanej wody.
Zapobieganie przedostawaniu się fekali do środowiska.
Zgodność ze środkami sanitarno-higienicznymi w instytucjach żywności i wody.
Regularne badanie osób zagrożonych giardiozą.
Prowadzenie edukacyjnej pracy w zakresie zdrowia publicznego wśród ludności.
Nie ma szczepionki na giardiozę, a odporność wytwarzana po przebytej chorobie nie jest bardzo oporna. Dlatego ryzyko ponownej inwazji pozostaje wysokie..
Jaki lekarz leczy giardiozę?
Giardiasis jest leczony przez lekarza chorób zakaźnych.