Wady kosmetyczne skóry

Dlaczego dystrofię skóry pojawiają się objawy, miejsce docelowe

Dystrofia skóry nazywana jest patologiczną zmianą składu skóry, która rozwija się z powodu niepowodzenia procesów metabolicznych. Jest obserwowany zarówno jako niezależna patologia, jak i jako przejaw wielu chorób. Objawy zależą od rodzaju dystrofii skóry, ale w każdym przypadku przerzedzenie skóry i pojawienie się jej fałd.

Diagnozę przeprowadza się biorąc pod uwagę typowy wygląd skóry i wyniki badania histologicznego. Ale co ważniejsze, określenie przyczyn dystrofii - mogą to być poważne choroby somatyczne..

Terapia ma na celu zatrzymanie procesów dystroficznych, ale uruchomienie procesu odwrotnego (przywrócenie skóry) jest dość problematyczne. Leczenie patologii, która sprowokowała rozwój tej choroby, prowadzi do eliminacji jej objawów..

Dane ogólne

Dystrofia skóry objawia się w postaci "zubożenia" naskórka (warstwy powierzchniowej skóry), skóry właściwej (samej skóry) i często podskórnej tkanki tłuszczowej. Jednocześnie elementy tworzące warstwy skóry ulegają transformacji (często - dramatycznie): kolagen i włókna elastyczne, substancja międzykomórkowa skóry właściwej, komórki epidermalne.

Pierwsze wzmianki o dystrofii skóry znajdują się w traktacie, odzwierciedlając osławioną teorię psucia się soku, stworzoną przez Hipokratesa. Przedmiotową patologię badano również w drugiej połowie XVI wieku, kiedy wiele chorób dermatologicznych było nieznanych lub niezrozumiałych. W 1571 roku Marcello Malpighi dokonał przełomu w tym kierunku - włoski anatom i lekarz, aktywny członek Royal Society of London, uważanego za ojca anatomii, histologii, fizjologii i embriologii. To on "zepsuł" skórę w jej warstwy składowe i uzasadnił jej starzenie, wskazując na przyczyny zmian zwyrodnieniowych skóry. I w 1800 roku angielski dermatolog Henry Bateman wypuścił pierwszy atlas z ilustracjami tej patologii. Ze względu na tak znaczące etapy w badaniu dystrofii skóry, jej esencja stała się jasna i zbadano wiele chorób skóry w połączeniu z jej objawami. Jednocześnie mówili o wrodzonej formie opisywanej patologii, ale zaczęli ją poznawać dopiero w XX wieku - wraz z rozwojem genetyki.

Problem dystrofii skóry jest dziś bardzo istotny w dermatologii. Ale, co dziwne, dokładne dane na temat jego rozpowszechnienia, przewagi płciowej (seksualnej), cech wieku i endemiczności (występowanie w różnych regionach geograficznych) nie są dostępne. Powodem jest to, że dystroficzne choroby skóry są niezwykle powszechne, trudno je usystematyzować..

Dystrofię skóry można zaobserwować nie tylko jako patologię, ale także jako proces fizjologiczny (wariant normalny) - z naturalnym starzeniem się osoby.

Zwróć uwagę

Problem dystrofii skóry dziś jest istotny, ponieważ rozwój procesów onkologicznych wiąże się z niektórymi postaciami tej patologii..

Przyczyny degeneracji skóry

Bezpośrednią przyczyną rozwoju opisywanej patologii jest naruszenie trofizmu (odżywiania) skóry. Istnieje wiele czynników, które mogą spowodować taką awarię.. Najważniejsze to:

  • zakaźna zmiana;
  • zapalenie skóry;
  • dermatoza;
  • czynniki fizyczne;
  • czynniki chemiczne;
  • choroby naczyniowe;
  • patologia krwi;
  • odwrócenie enzymów;
  • procesy ewolucyjne;
  • zaburzenia hormonalne;
  • obciążone dziedziczenie.

Zaraźliwe zmiany są jednym z najczęstszych powodów, dla których rozwija się opisywana patologia..

Bakterie i wirusy, przenikające do komórek różnych warstw skóry, naruszają ich metabolizm, w wyniku czego uruchamiane są liczne procesy patologiczne, prowadzące do pogorszenia się struktury odżywczej skóry. Jego dystrofia na tle uszkodzeń bakteryjnych występuje częściej, na tle wirusa - rzadziej. W pierwszym przypadku infekcja może być spowodowana:

  • niespecyficzne - te, które mogą powodować różne choroby zakaźne;
  • specyficzne - te, których istnienie zależy od rozwoju pojedynczej patologii zakaźnej.

Niespecyficzna mikroflora bakteryjna kilkakrotnie częściej staje się wyzwalaczem ("wyzwalaczem") tej patologii. Są to patogeny, które w 85-90% przypadków prowokują pojawienie się zakaźnych problemów skórnych - gronkowców, paciorkowców, E. coli, proteus. Spośród specyficznych patogenów, które mogą się osadzać w tkankach skóry i przyczyniać się do rozwoju jej dystrofii, najczęściej wykrywa się prątki gruźlicy.

Dystrofię skóry rozpoznaje się, według różnych źródeł, u 35-40% pacjentów po przebytym zapaleniu skóry - zmianach zapalnych skóry. Co więcej, mogą być sprowokowane nie tylko przez chorobotwórczą mikroflorę (zakaźne patogeny), ale także przez inne czynniki - w szczególności wyraźne procesy dystroficzne rozwinięte w tkankach skóry podczas rozwoju alergicznego zapalenia skóry.

Jest ważny

Dermatoza jest jedną z "najwyższych" patologii, które prowadzą do dystrofii skóry. Co więcej, są to głównie procesy złożone - w szczególności zwyrodnieniowe-dystroficzne, to znaczy te, w których pogarsza się nie tylko odżywienie tkanek, ale obserwuje się również ich zniszczenie..

Każdy agresywny czynnik fizyczny może powodować zmiany dystroficzne w skórze. Najczęściej zdarza się to przy regularnej ekspozycji lub jednorazowej długotrwałej. Dystrofię skóry najczęściej diagnozuje się po ekspozycji na takie czynniki, jak:

  • zbyt wysokie lub niskie temperatury;
  • promieniowanie ultrafioletowe;
  • ekspozycja na promieniowanie;
  • stres mechaniczny.

Wpływ zbyt wysokie lub niskie temperatury przyczynia się do rozwoju dystrofii skóry z lokalnym wpływem na nią. Zasadniczo, taki czynnik odgrywa rolę, jeśli skóra została już naruszona z powodu narażenia na inne czynniki, obecne lub niedawno przeniesione choroby..

Promieniowanie UV - Jeden z najsilniejszych prowokatorów, który może powodować dystrofię skóry. Najczęściej jego efekty są widoczne na plażach i solariach. Specjalne kremy chronią bardzo warunkowo - w starszym wieku dystrofia skóry rozwija się u 66-75% tych, którzy nadużywają kąpieli słonecznych i często odwiedzają solariańskie salony.

Narażenie na promieniowanie Zgodnie z mechanizmem powstawania zmian dystroficznych w skórze jest bardzo podobny do promieniowania słonecznego. Podobnie jak w przypadku wysokich lub niskich temperatur, niedobór składników odżywczych na skórze cierpi jeszcze bardziej, jeśli promieniowanie dotknie skóry, która została już uszkodzona przez agresywne czynniki.. Najczęściej cierpią w takich okolicznościach, jak:

  • kontakt ze sprzętem radioaktywnym w związku z zawodowym zatrudnieniem;
  • kurs radioterapii.

W porównaniu z innymi prowokatorami stres mechaniczny nie jest częstym czynnikiem wywołującym rozwój opisanej patologii. Najczęściej ta dystrofia występuje, gdy skóra jest wcierana w określonym miejscu przez długi czas - z reguły obserwuje się to z powodu regularnego noszenia niewygodnej odzieży..

Czynniki chemiczne - wszelkie agresywne substancje, które dostają się do tkanki skórnej, mogą spowodować naruszenie ich odżywiania i występowanie dystrofii. Mogą się tam dostać:

  • przez kontakt;
  • hematogenny (naczynia krwionośne).

Pierwsza opcja jest najczęstsza: ze względu na regularny kontakt z agresorami chemicznymi (domowymi, przemysłowymi, rolnymi) na dowolnej części skóry, występują w niej procesy dystroficzne. W drugim wariancie na strukturę skóry najczęściej mają wpływ pojedyncze leki, ale dystrofia skóry rozwija się, gdy są przyjmowane przez długi czas..

Choroby naczyniowe są bezpośrednią przyczyną rozwoju choroby. Ze względu na różne rodzaje zaburzeń ze strony naczyń, przepływ krwi przez nie pogarsza się, skóra nie otrzymuje wystarczającej ilości składników odżywczych.. Najczęściej są to takie naruszenia, jak:

  • Zespół DIC (rozsiewany skurcz wewnątrznaczyniowy) - powstawanie dużej liczby małych zakrzepów krwi w naczyniach średniego i małego kalibru;
  • zakrzepica - powstanie zakrzepu krwi, który powstaje w świetle naczynia i zakłóca w nim przepływ krwi;
  • zatorowość - zablokowanie naczynia obcym przedmiotem przenoszonym przez krew (mogą to być zatorki tłuszczu lub powietrza, konglomeraty pasożytów, oderwane skrzepliny itd.).
Zwróć uwagę

Spośród wszystkich patologii krwi, naruszenia układu krzepnięcia i antykoagulacji najczęściej prowadzą do rozwoju dystrofii skóry. Na ich tle powstaje skrzeplina, przez co pogarsza się przepływ krwi, co powoduje zaburzenia procesów troficznych w tkankach skóry..

Inwersje enzymatyczne zwane zaburzeniami enzymów wewnątrzkomórkowych - związki biologiczne, które normalnie regulują różne procesy w komórkach i których naruszenie powoduje kaskadę zaburzeń metabolicznych. Odżywianie nie wystarcza do odżywienia tkanek - muszą one zostać wchłonięte, a to z powodu pewnych reakcji chemicznych, których brak oznacza naruszenie "żywienia" tkanek skóry, a co za tym idzie zaburzeń dystroficznych.

Procesy involutive w skórze - być może jedyne fizjologiczne, które występują na "uzasadnionej" podstawie. Jednak ze względu na choroby skóry utrzymujące się przez całe życie, regularny wpływ substancji agresywnych na nie oraz działanie innych czynników, mechanizmy odwrotnego rozwoju tkanek związane z naturalnym starzeniem się "załamują" - wyraźniejsza, przyspieszona dystrofia rozwija się.

Hormonalna nierównowaga - Jednym z czynników, który może najszybciej doprowadzić do rozwoju procesów dystroficznych w skórze. Najczęściej rozwijają się z powodu braku hormonów tarczycy, które są odpowiedzialne za procesy metaboliczne.

Rola obciążone dziedziczenie w występowaniu dystrofii skóry jest tylko badany. Jej rodzinne formy są często diagnozowane. Jednak, zdaniem niektórych lekarzy, taka dystrofia może rozwinąć się u wielu członków rodziny nie z powodu "zerwania" genów odpowiedzialnych za stan skóry, ale z powodu negatywnego wpływu zewnętrznych agresywnych czynników, które jednocześnie dotknęły wszystkich członków rodziny.. 

Rozwój patologii

W wyniku jednego lub kilku z powyższych powodów, regulacja systemów, które zapewniają trądzik skóry jest naruszona. W rezultacie rozwija się niedobór energii, enzymy zapewniające nieprzerwany przepływ procesów metabolicznych przestają działać w pełnej sile - z tego powodu rozwijają się dystroficzne zaburzenia skóry.

Ważne jest również, aby rozkład systemów transportowych, dzięki którym żywienie tkanek skóry jest utrzymywane na odpowiednim poziomie - to jest układ krwionośny i limfatyczny. W przypadku naruszenia z ich strony cierpi na podaż tlenu i składników odżywczych..

Stwierdzono, że dalsze zaburzenia wywołują zaburzenia natury neuroendokrynnej, ponieważ gruczoły dokrewne i układ nerwowy, które kontrolują procesy metaboliczne w skórze, cierpią na brak składników odżywczych. Powstaje błędne koło, w którym naruszenie niektórych linków powoduje naruszenie innych - i tak dalej w kółku.

Jednocześnie dodawane są awarie wymiany, w wyniku których rozwijają się tłuszcze i białka w tkankach, rozpoczyna się synteza nieprawidłowych substancji, takich jak amyloid (kompleks białkowo-polisacharydowy, który normalnie nie występuje w tkankach, a jego obecność uniemożliwia im wykonywanie czynnościowych obowiązków).

Jest ważny

Głównym problemem dystrofii skóry jest to, że po osiągnięciu pewnego poziomu staje się ona nieodwracalna bez korekty. Wynikiem tego jest starzenie się skóry, a procesy inwolutyjne są również nieodwracalne.. 

Dystrofie skóry są różnego rodzaju:

  • według rodzaju zaburzeń metabolicznych - białko, tłuszcz, minerał, węglowodany;
  • rozpowszechnienie procesu - lokalny (lokalny) i system;
  • według pochodzenia - wrodzone i nabyte.

Nabytymi dystrofiami mogą być:

  • własny patologia;
  • oznaki innych chorób.

Wśród niezależnych dystroficznych chorób skóry najczęściej występują:

  • starcza dystrofia skóry;
  • hodowcy i marynarze skórzani;
  • rombowa przerostowa skóra szyi;
  • elastyczna dyfuzyjna Dubraea;
  • hyaloma;
  • skóra elastoidowa guzowata;
  • dystrofia pigmentowana brodawkowa.

Spośród nabytych dystrofii skóry, które są oznakami innych chorób, najczęstsze są:

  • białkowy;
  • hialinowy;
  • amyloid;
  • hydrotopika;
  • napalony;
  • tłuszczowy;
  • węglowodan;
  • mineralny.

Wrodzone dystrofie skóry są dwojakiego rodzaju:

  • Unna hiperelastyczna dystrofia - dziedziczne nadmierne rozciąganie skóry właściwej, które występuje z powodu pogorszenia właściwości kolagenu;
  • zwiotczałe dystrofia Ketli - dziedziczna destrukcja (zniszczenie) tkanki łącznej skóry.

Objawy dystrofii skóry, zdjęcie

Objawy kliniczne dystrofii skóry mogą być różne - zależy to od odmiany tej patologii. Istnieją jednak typowe oznaki tego naruszenia, które zależą przede wszystkim od liczby i struktury włókien skóry (kolagenu, elastyczności), a także komórek naskórka. To jest:

  • ścieńczenie naskórka (warstwa powierzchniowa skóry);
  • utrata turgor (elastyczność) skóry;
  • wysypki.

Elementy wysypki, które pojawiają się w dystrofii skóry mogą być bardzo różne - to jest:

  • guzki;
  • węzły;
  • warty;
  • keratoma (nagromadzenie martwych komórek);
  • cysty (ubytki z płynną zawartością);
  • grudki (płytki);
  • pęcherzyki (pęcherze);
  • krosty (pęcherzyki z ropą);
  • elementy urtikarny (wysypka, jak przy pokrzywce).

Wysypka rozwija się na tle takich zmian skórnych, jak:

  • ograniczone przebarwienia (zwiększone zabarwienie skóry);
  • suchość
  • szarawy odcień;
  • składanie (obserwowane z powodu utraty elastyczności skóry).

Te zmiany z reguły debiutują (start) w takich lokalizacjach jak:

  • duże fałdy;
  • szyja;
  • obszar naturalnych otworów (usta, odbyt, zewnętrzny kanał słuchowy);
  • kolana;
  • Łuki kolankowe.

Spośród wszystkich odmian klinicznych opisywanej patologii na szczególną uwagę zasługuje czarna akantoza - przebarwienia skóry, które występuje na tle dystrofii i zwykle wpływa na skórę w fałdach, na szyi, pod pachą iw pachwinie.

Ten rodzaj patologii jest ściśle związany z zaburzeniami endokrynologicznymi i często rozwija się na tle procesu nowotworowego w ciele.. Najważniejsze jest to, że tkanki z czarną akantozą są zdolne do złośliwości (degeneracja złośliwa). Jego głównymi elementami są gęste brodawczaki brutto. Warto zauważyć, że jeśli usuniesz guza pierwotnego, czarna akantoza zniknie spontanicznie.

Rozpoznanie dystrofii skóry

Diagnozę przeprowadza się na podstawie oględzin - skóra ma charakterystyczny powolny, "zmęczony" wygląd. Ważne jest nie tylko postawienie diagnozy, ale także określenie przyczyny rozwoju tej patologii. Do tego, podobnie jak w trudnych przypadkach i do diagnostyki różnicowej, wykorzystywane są dodatkowe metody badawcze - fizyczne, instrumentalne, laboratoryjne.

Badanie fizyczne określa:

  • podczas oglądania - ścieńczenie skóry, łuszczenie, zwiotczenie i fałdowanie;
  • palpacja (palpacja) - zmniejsza się elastyczność skóry, palpacja jest potwierdzona przez zwiotczenie.

Aby zidentyfikować prawdziwą przyczynę dystrofii skóry można zastosować szereg instrumentalnych metod badawczych. Aby uzyskać racjonalną diagnozę, należy skonsultować się z odpowiednimi specjalistami (terapeuta, endokrynolog i inni), którzy dokonają wstępnej diagnozy i określą spektrum diagnostyczne. Uniwersalną metodą jest biopsja - zbiór podejrzanych tkanek, a następnie badanie pod mikroskopem.

To podejście stosuje się również do laboratoryjnych metod diagnostycznych.. Najczęściej używane są:

  • pełna morfologia krwi - wzrost liczby leukocytów i ESR będzie wskazywał na zapalny charakter dystrofii skóry, znaczny wzrost ESR sygnalizuje rozwój procesu onkologicznego;
  • badanie histologiczne - pod mikroskopem bada strukturę tkankową biopsji, determinuje niedorozwój włókien kolagenowych i elastycznych.

Diagnostyka różnicowa

Rozpoznanie różnicowe (charakterystyczne) dystrofii skóry wykonuje się:

  • między różnymi formami tej patologii;
  • z innymi chorobami i stanami patologicznymi.

W tym drugim przypadku jest to:

  • Choroba Addisona (niewydolność kory nadnerczy) jest chorobą spowodowaną niedostatecznym wydzielaniem hormonów kory nadnerczy;
  • Pęcherzykowa wegetatywna dyskeratoza (choroba Daryi) jest dziedziczną patologią rogowacenia komórek naskórka (dyskeratoza), objawiającą się małymi łuszczącymi się plamami lub sferycznymi grudkami, które są pokryte skorupkami;
  • toksyczna melasma (Riel melanosis) - profesjonalna dermatoza (degeneracyjno-dystroficzna zmiana skórna), która występuje z powodu toksycznego działania produktów ropopochodnych, węgla i światła słonecznego;
  • Keratosis - grupa patologii o charakterze niezapalnym, oparta na naruszeniu rogowacenia skóry.

Komplikacje

Zmiany dystroficzne skóry oznaczają pogorszenie jej funkcji - głównie ochronne. Na taką skórę łatwiej wpływają agresywne czynniki i przestaje być pełnowartościową barierą dla patogennej mikroflory..

Leczenie dystrofia skóry

Jeśli dystrofia skóry jest komplikacją jakiejkolwiek choroby, taktyka leczenia ma na celu wyeliminowanie tej prowokującej choroby. Jeśli dystrofia powstała jako niezależna choroba, wówczas terapia ma na celu zapobieganie jej progresji i występowaniu powikłań.. Najczęściej spotykane spotkania są następujące:

  • wystawienie na słońce;
  • zrównoważona dieta;
  • terapia witaminowa - szczególnie ważne jest przyjmowanie witamin A, E, PP, D;
  • leki cytostatyczne - z masywnymi zmianami brodawkowatymi;
  • kąpiele solankowe;
  • jeśli to konieczne, kremy, które rozjaśniają i zmiękczają skórę;
  • usunięcie brodawczaków za pomocą różnych metod - elektrokoagulacji, wiązki laserowej i tak dalej.

Zapobieganie

Dystrofia skóry jest patologią polietylogiczną, która powstaje z wielu powodów, dlatego środki zapobiegawcze są bardzo szerokie.. Wszystkie sprowadzają się do takich działań, jak:

  • zapobieganie występowaniu chorób zakaźnych, zapaleniu skóry, dermatozie, chorobom naczyniowym, chorobom krwi, zaburzeniom endokrynologicznym, a jeśli wystąpią, diagnozie i leczeniu w odpowiednim czasie;
  • unikanie jakichkolwiek agresywnych czynników na skórze - fizycznych i chemicznych;
  • właściwa pielęgnacja skóry przez całe życie;
  • regularne badania kontrolne u dermatologa.

Prognoza

Rokowanie dla dystrofii skóry jest inne. We wczesnych etapach rozwoju można przywrócić tkankę. Ale jeśli dystrofia osiągnęła szczyt swojego rozwoju, potrzebna jest intensywna terapia wspomagająca..

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant