Anhidrosis co to jest, przyczyny i leczenie

Anhidrosis to patologia, w której dana osoba się nie poci, lub pot produkowany jest w znikomych ilościach. Stan wiąże się z naruszeniem struktury lub funkcji gruczołów potowych. Jego przyczyny mogą być liczne, wszystkie są podzielone na wrodzone i nabyte. W tym ostatnim przypadku jest to naruszenie nie tylko gruczołów potowych, ale także wielu chorób i stanów patologicznych organizmu..

Ze względu na brak potu skóra jest nawilżona, a jej funkcje pogarszają się na tym tle..

W celu wykrycia anhidrosis stosuje się specjalne testy, podczas których pobudzają pot, a następnie rejestruje się stopień wilgotności skóry. Ważne jest jednak także zidentyfikowanie tych chorób, które wywoływały anhidrosis - jest to jeden z ich objawów diagnostycznych..

Leczenie patologii jest zachowawcze. W wielu przypadkach nie należy usuwać anhidozy, ale choroby, które doprowadziły do ​​jej rozwoju.. 

Powody

Anhidrosis może być:

• wrodzony;
• nabyte.

Wrodzony wygląd Patologia ta powstaje w wyniku naruszeń płodowego rozwoju płodu - a mianowicie z powodu niepowodzenia w tworzeniu i rozwoju gruczołów potowych. Klasycznymi przyczynami są agresywne czynniki, które wpływają na ciało matki oczekującej, a tym samym płód, który zaburza rozwój narządów i tkanek - w szczególności gruczołów potowych. W większości przypadków czynniki te obejmują:

• złe nawyki kobiety w ciąży - palenie papierosów, używanie alkoholu i narkotyków;
• czynniki chemiczne - narkotyki, toksyny zewnętrzne (domowe, przemysłowe, rolnicze), substancje toksyczne wydzielane przez patogenną infekcję, która zaatakowała ciało przyszłej matki;
• czynniki fizyczne - przegrzanie i hipotermia, wpływ promieniowania, uraz brzucha kobiety w ciąży;
• nieodpowiednie warunki pracy;
• stresujące środowisko, w którym ciąża ma miejsce

i wiele innych.

Doskonałym przykładem wrodzonej anhidrosis z powodu hipoplazji gruczołu potowego jest anhydrotyczna dysplazja ektodermalna. Jest to dziedziczna choroba, która przejawia się jako zaburzenie genetyczne w rozwoju pochodnych ektodermy (skóra, zewnętrzne gruczoły wydzielnicze, włosy i zęby).

Natychmiastowe przyczyny rozwoju nabyte anhidrosis Czynniki mogą być:

• dermatologiczny;
• asteniczne;
• zanikowy;
• traumatyczne;
• toksyczne;
• neurologiczny.

Dermatologiczne przyczyny anhidrosis to szereg chorób skóry.. Najczęściej opisywana patologia rozwija się na tle takich chorób skóry, jak:

• czerwony potówka - podrażnienie skóry, które rozwija się w wyniku zwiększonego pocenia się i powolnego parowania potu, i objawia się ostro zaczerwienioną skórą z guzkami na jej powierzchni wypełnionymi surowiczym płynem;
• grudkowe (lub głębokie) potówka - podrażnienie skóry na tle zatkania przewodów gruczołów potowych (są zablokowane przez oderwany nabłonek), ich stopniowy obrzęk i łzawienie z późniejszym tworzeniem się grudek (małe wzniesienia ponad skórą);
• twardzina jest patologią tkanki łącznej, której głównymi objawami są stwardnienie (stwardnienie) skóry i zwężenie małych naczyń;
• Ichthyosis jest chorobą dziedziczną typu dermatozą skórną, która charakteryzuje się zwiększonym rogowaceniem i tworzeniem się łusek przypominających łuski ryb;
• trąd jest chorobą ogólnoustrojową wywołaną przez prątki trądu, których objawami skórnymi są plamy rumieniowe, guzki i guzy.

Zwróć uwagę

Czerwone, kłujące ciepło i głębokie, kłujące ciepło mogą prowadzić do nieprawidłowego funkcjonowania gruczołów potowych z rozwojem ostrej, uogólnionej (rozległej) anhidrosis. W przypadku twardziny, rybiej łuski i trądu pojawiają się miejscowe (lokalne) zaburzenia pocenia się w pewnych obszarach skóry..

Zawał asfeniczny występuje w takich chorobach i stanach patologicznych jak:

• awitaminoza - brak witamin w ciele;
• cukrzyca - naruszenie metabolizmu węglowodanów, które występuje z powodu niedoboru hormonu insuliny;
• marskość wątroby - ciężka przewlekła choroba wątroby, w której jej tkanka miąszowa (robocza) zostaje zastąpiona włóknistą tkanką łączną;
• Choroba Addisona - choroba endokrynologiczna, w której gruczoły nadnercza tracą zdolność syntezy wystarczającej ilości hormonów kortykosteroidowych (głównie kortyzolu).

Czynnikami zaniku naskórka są te, które wiążą się z ogólnoustrojowym wyczerpaniem organizmu. Na ich tle uciskane są gruczoły potowe, gruczoły działają nieprawidłowo.. Najczęściej takimi czynnikami są:

• stany pooperacyjne (szczególnie po przeniesieniu długich operacji brzusznych);
• post;
• ciężkie warunki (śpiączka)

i inni.

Rozległe może działać jako czynnik traumatyczny:

• skaleczone rany, w których duża warstwa skóry zostaje dosłownie zdjęta pod wpływem traumatycznego środka;
• oparzenia skóry, powodujące zniszczenie wielu gruczołów potowych, co wpływa na pocenie się i nawilżenie skóry.

Mogą być również oparzenia:

• termiczne - ze względu na kontakt skóry z gorącymi cieczami, parą, ciałami stałymi lub otwartym ogniem;
• chemiczne - pojawiają się po wystawieniu na działanie agresywnych związków chemicznych;
• promieniowanie - ze względu na promieniowanie jonizujące skóry.

Spośród czynników toksycznych, które mogą wywołać rozwój nużycy, najczęściej obserwowane są:

• zatrucie kobiet w ciąży - naruszenie procesu adaptacji ciała do ciąży, które przejawia się w perwersyjnej reakcji na nią (najczęściej - nudności i wymioty);
• stan przed-stanowy - zaburzenie stanu organizmu, występujące na tle gromadzenia się w nim kwasu moczowego, które po podaniu określonej ilości prowadzi do zespołu upojenia;
• biegunka - biegunka, która może rozwinąć się na tle zakaźnej zmiany przewodu żołądkowo-jelitowego lub nieprawidłowego funkcjonowania jelita grubego (głównie z powodu upośledzenia dopływu krwi lub unerwienia);
• zatrucie pokarmowe;
• cholera jest ostrą infekcją jelitową wywoływaną przez vibera cholery, charakteryzującą się wodnistą biegunką, wymiotami i szybkim odwodnieniem aż do wstrząsu hipowolemicznego i śmierci;
• choroba popromienna - miejscowe i ogólne zaburzenia w organizmie, wynikające z narażenia na zwiększone dawki promieniowania jonizującego i najczęściej objawiające się uszkodzeniem skóry, układu nerwowego, przewodu pokarmowego i ogólnoustrojowego przepływu krwi.

Neurologiczne przyczyny anhidrosis to choroby centralnego i obwodowego układu nerwowego, które prowadzą do naruszenia unerwienia gruczołów potowych i nieprzyjemnego pocenia się. Mogą to być:

• uszkodzenie nerwów obwodowych, mózgu lub rdzenia kręgowego - traumatyczne i otrzymane podczas manipulacji medycznych;
• szereg chorób obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego - zapalenie mózgu (proces zapalny o różnym pochodzeniu w tkankach mózgu), polineuropatia (uszkodzenie układu nerwów obwodowych) i wiele innych.

Fizjologia gruczołów potowych

Pot zapewnia gruczoły potowe - przydatki skóry. Pot jest płynem fizjologicznym, który ma pewną kompozycję.. Istnieją dwa rodzaje takich gruczołów:

• ekcrine - te, w których uwolnieniu potu towarzyszy uszkodzenie komórek;
• apokryna - podczas wydzielania potu komórki gruczołów ulegają zniszczeniu (a mianowicie ich wierzchołki są oddzielone).

Apocrine gruczoły potowe znajdują się nie na całym ciele, ale w niektórych jego częściach. Ekskwiniczne gruczoły potowe znajdują się na większej powierzchni ciała. Różni się to od zwierząt: u wielu ssaków (tych, które nie należą do naczelnych), gruczoły typu apokrynowego znajdują się na większości obszarów skóry, powierzchni ciała, a gruczoły łojowe są zlokalizowane głównie na łapach łap i kufie.

Gruczoły potowe wydzielają pot, których funkcje są następujące:

• podczas parowania - chłodzenie ciała, które nie pozwala na jego przegrzanie;
• nawilża skórę - nie pozwala jej wyschnąć (suszenie jest obarczone niewielkim uszkodzeniem skóry przy niewielkim wysiłku);
• wydalanie nadmiaru wody, produktów przemiany materii, soli, leków i metali ciężkich ze skóry.

Zwróć uwagę

Dorosłe gruczoły łojowe mogą wydzielać do 10 litrów potu dziennie..

Gruczoł potowy ma prostą strukturę - składa się z:

• wydzielniczy kłębuszek nerkowy (sekcja końcowa);
• węższy kanał wydalniczy.

Kłębuszki wydzielnicze są podobne do zwiniętych dużych kanalików. Znajdują się one w głębokich warstwach skóry właściwej (samej skóry) i podskórnej tkance tłuszczowej..

W końcowej części gruczołów potowych znajdują się:

• wewnętrzna warstwa komórek wydzielniczych wytwarzających pot;
• zewnętrzna warstwa komórek mioepitelialnych. Ich "szkielet" ma złożoną strukturę, która pozwala komórkom zmieniać kształt - dzięki temu efektowi fizjologicznemu kurczą się i wydzielają pot..  

Przewody wydalnicze łączą wydzielnicze kłębuszki z powierzchnią skóry. Ponadto kanały wydzielnicze gruczołów potowych przepływają do ujścia mieszków włosowych ponad ujściem gruczołów łojowych (ale czasami mają niezależny dostęp do powierzchni skóry).

Apocrine gruczoły potowe to:

• w pachach;
• w obszarze odbytu;
• w kroczu;
• na skrzydłach nosa;
• na powiekach;
• na zewnętrznym przewodzie słuchowym.

U ludzi takie gruczoły z reguły nie biorą udziału w termoregulacji, ale reagują na stan stresowy organizmu lub wydzielanie adrenaliny we krwi (na przykład, gdy osoba się boi). Pot wydzielany przez te gruczoły może być bardzo aromatyczny i lepki. Jego lepkość wzrasta ze względu na to, że pozostałości zniszczonych komórek wydzielniczych miesza się z częścią ciekłą. Szczyt intensywnej aktywności takich gruczołów obserwuje się w wieku pokwitania (w wieku młodzieńczym), a u osób starszych osłabia.

Ekskwiniczne gruczoły potowe znajdują się na całej powierzchni ciała - wyjątkiem jest głowa, napletek penisa i czerwona obwódka warg. Po wyrzuceniu części potu komórki wydzielnicze pozostają dosłownie bezpieczne i zdrowe.. Wyrzucane przez nią poty powodują reakcję kwasową na powierzchni skóry i mają następujący skład:

• 99% wody;
• 1% - substancje nieorganiczne i organiczne.

Rozwój patologii

Ograniczenie pocenia może być nie tylko patologiczne, ale:

• fizjologiczny;
• czasowo warunkowo patologiczny.

Fizjologiczna redukcja potu jest obserwowana w cieple przy niewystarczającym reżimie picia - organizm zaczyna oszczędzać płyn. Ponieważ ten stan jest przejściowy, nie jest najeżony niczym. Jednak w gorących krajach spożycie niewystarczającej ilości płynu (a tym bardziej na tle zablokowania przewodów gruczołów potowych) może prowadzić do tropikalna anhidrosis.

Czasowy brak pocenia może wystąpić jako reakcja uboczna przy przyjmowaniu pewnych rodzajów narkotyków:

• holinoblokatorov;
• ganglioblockery

i kilka innych.

Objawy anhidrosis

Objawami klinicznymi anhidrosis są:

• bez potu;
• trwała sucha skóra;
• jego uszkodzenia.

W tym drugim przypadku mogą to być:

• pęknięcia - wady skóry, które występują arbitralnie, bez użycia jakiejkolwiek siły zewnętrznej;
• rany - naruszenie integralności skóry, które może wystąpić nawet z niewielkim urazem na nią.

Sama skóra często ma zaniedbany, "stary" wygląd.

Wraz z potem, toksyczne substancje są usuwane z organizmu, dlatego wraz z długotrwałym zaburzeniem pocenia pojawiają się oznaki zatrucia:

• hipertermia - podwyższona temperatura ciała. Średnio osiąga 38,0-38,5 stopni Celsjusza, ale często - i więcej. Takie wzrosty temperatury ciała pojawiają się chaotycznie;
• nudności;
• wymioty, które nie prowadzą do ulgi;
• reakcje naczynioruchowe - naprzemienne skurczenie i rozszerzanie naczyń krwionośnych. Klinicznie manifestują się one tym, że pacjent, zgodnie z jego opisem, rzuca go w ciepło, a następnie w stan zimny;
• ogólne osłabienie;
• czuć się załamanym
• upośledzenie sprawności umysłowej i fizycznej;
• utratę apetytu, a następnie jego całkowity brak.

Z długotrwałym syndromem zatrucia, który rozwija się na tle naruszenia pocenia, takich naruszeń jak:

• pogorszenie koncentracji na pewnych rzeczach;
• apatia - obojętność wobec ludzi i zdarzeń, które występują;
• zakłócenia snu.

Ciało próbuje usunąć toksyny w inny sposób, a ładunek na inne narządy z funkcją detoksykacji, wzrasta. Dlatego przestrzegane są następujące zasady:

• zwiększyć ilość dziennego moczu;
• biegunka (luźne stolce).

Interesujące:

W niektórych przypadkach obserwuje się ciekawy i nieco paradoksalny efekt. Wraz z rozwojem ostrej lokalnej zwłóknienia, obszary skóry z niezmienionymi gruczołami potowymi mogą intensywnie wytwarzać pot jako reakcję kompensacyjną. Pacjenci skarżą się, że przy ciężkiej suchości skóry, w pewnym momencie zaczynają się mocno pocić..

W ostrej uogólnionej anhidrosis obraz kliniczny składa się z lokalnych i ogólnych objawów:

• sucha, gorąca i czerwona skóra;
• gorączka;
• zwiększone oddychanie;
• kołatanie serca;
• wraz z postępem patologii - zmętnienie świadomości;
• w ciężkich przypadkach - drgawki.

Jeśli przyczyny, które wywołują anafizję, działają przez długi czas, wówczas atrofia gruczołów potowych i patologia stają się chroniczne..

Diagnostyka

Wstępna diagnoza powstania nerek jest określana na podstawie skarg pacjenta i danych z inspekcji. Z anamnezy ważne jest, aby dowiedzieć się, czy pacjent ma przewlekłe choroby. Konieczne jest również przyciągnięcie dodatkowych metod diagnostycznych. Są to nie tylko specyficzne metody mające na celu badanie potu, ale także te, które pomogą zidentyfikować choroby, które prowokowały rozwój anhidrosis.. 

Suchość skóry z tą patologią wykrywana jest przez badanie fizykalne - badanie i badanie dotykowe (badanie palpacyjne).

Pocenie się może być osłabione na tle wielu chorób. Aby nie przeprowadzać dziesiątek metod badania w celu ich wykrycia, pacjent jest badany przez sąsiednich specjalistów, którzy zalecają niezbędne metody diagnostyczne..

Z naruszeniem pocenia w pierwszej kolejności należy podejrzewać patologię natury:

• dermatologiczny;
• neurologiczny;
• endokrynny.

Ocena aktywności gruczołów potowych odbywa się bezpośrednio za pomocą specjalnych testów, podczas których pobudzają one pot - w tym celu do organizmu wprowadzane są specjalne substancje wyzwalające wydzielanie potu. Sposoby ich wprowadzenia są następujące:

• śródskórnie (w ten sposób podawana jest histamina);
• ustny.

Czujki wilgoci są przymocowane do skóry pacjenta i owinięte w koc termiczny. Detektory wykrywają obszary skóry z upośledzoną potliwością..

Jeśli podejrzewasz chorobę neurologiczną, która może wywołać anhidrosis, po pierwsze, należy wykluczyć patologie ośrodkowego układu nerwowego, ponieważ naruszenie potu może mieć centralne pochodzenie (pochodzenie). Pomoże to zrobić:

• radiografia czaszki;
• elektroencefalografia (EEG).

Jeśli podejrzewa się patologie endokrynologiczne w przypadku wystąpienia opisanej patologii, przede wszystkim należy wykluczyć naruszenia tarczycy. Aby to zrobić, wykonaj:

• jej ultradźwięki (ultradźwięki);
• badanie krwi na hormony tarczycy.

Diagnostyka różnicowa

Różnicową (charakterystyczną) diagnozę w przypadku nefropatii należy przeprowadzić między wszystkimi możliwymi patologiami, które mogłyby spowodować jej rozwój.

Komplikacje

Najczęściej anforacji towarzyszą takie komplikacje jak:

• Xerosis - patologiczna suchość skóry;
• zapalenie skóry - zapalenie skóry;
• zatrucie - zatrucie organizmu produktami własnej życiowej aktywności, które od tego czasu nie zostały odpowiednio wyprowadzone.

Jeśli nie powstrzymasz zapalenia skóry, wówczas patogenna mikroflora może połączyć się z późniejszym rozwojem zakaźnych chorób skóry. Przede wszystkim jest to pioderma - krostkowa zmiana powierzchownych warstw skóry..

Leczenie anhidrosis

Leczenie anhidrosis zaczyna się od eliminacji przyczyn, które doprowadziły do ​​jej rozwoju.. Często zajmie to dużo czasu i cierpliwości, ponieważ takie patologie mogą być chroniczne, przewlekłe i trudne do oparcia się korekcji. W zależności od ogólnoustrojowej przyczyny anafozy, niektórzy wąscy specjaliści - neuropatolodzy, endokrynolodzy, gastroenterolodzy i tak dalej - leczą tę chorobę..

Ogólne zalecenia dotyczące anhidrosis to:

• unikanie przegrzania i promieniowania;
• nawilżanie suchych środków nawilżających skórę;
• terapia witaminowa - domięśniowe podawanie witamin i ich doustne podawanie (przez usta).

Jeśli rozwinęła się ostra uogólniona anhidrosis, potrzebne są pilne:

• chłodzenie;
• nawilżenie skóry;
• ciężkie picie.

Zapobieganie

Anhidrosis może wystąpić pod wpływem wielu czynników, dlatego środki zapobiegawcze są bardzo różne.. Przede wszystkim jest:

• zapobieganie chorobom skóry, na tle których bardzo szybko zaburza się pocenie, a jeśli już się rozwinęło, ich wczesne wykrycie i leczenie;
• ostrzeganie o różnych warunkach astenicznych, na których tle może być zaburzona równowaga wodno-solna, a zatem wytwarzanie potu;
• zapobieganie uszkodzeniom skóry, chorobom neurologicznym, hormonalnym, metabolicznym i innym oraz w przypadku ich wystąpienia - natychmiastowa korekta;
• właściwa pielęgnacja skóry;
• unikanie bezpośredniego wpływu na skórę czynników zewnętrznych - wiatru, pyłu, wysokich i niskich temperatur.

Prognoza

Rokowanie w kierunku anhidrosis jest inne. W przypadku sporadycznej (niestabilnej, przerywanej) anhidrosis wszelkie krytyczne konsekwencje nie rozwijają się. Jednak nawet krótkotrwałe pogorszenie pocenia nie powinno być dozwolone - wpływa to na stan skóry, która z tego powodu starzeje się szybciej, jej funkcje pogarszają się przed upływem wyznaczonego czasu..

Nawet jeśli krytyczne konsekwencje opisywanej choroby nie wystąpią na skórze, traci ona swój estetyczny wygląd..

Problemy estetyczne skóry są nie mniej ważne niż problemy fizjologiczne - mogą wywoływać depresję psychiczną.. Jest to szczególnie prawdziwe:

• ludzie publiczni;
• aktorzy;
• śpiewacy;
• modele;
• modele zdjęć.

Jeśli przedłużone choroby przewlekłe, które są trudne do leczenia, doprowadziły do ​​wystąpienia opisanej patologii, może to być obarczone nieprzyjemnymi zaburzeniami skórnymi. Funkcje suchej skóry są zaburzone, dlatego powikłania rozwijają się dość szybko.. Najczęściej jest to:

• urazy;
• infekcja skóry i głębszych tkanek.

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant