Angiodysplazja okrężnicy powoduje, objawy, leczenie

Angiodysplazja jelita grubego jest patologią, w której naczynia zaopatrujące dystalną (końcową) część jelita grubego są rozszerzone i zdeformowane. Choroba manifestuje krwawienie jelitowe.

Choroba w większości przypadków nie prowadzi do śmierci, ale należy do kategorii naruszeń, które znacząco pogarszają jakość życia i wymagają regularnej opieki medycznej. 

 

Dane ogólne

Angiodysplazja jelita grubego najczęściej dotyka starszych osób w wieku powyżej 60 lat. Przypadki choroby dzieci młodzieży i młodzieży są niezwykle rzadkie i występują z powodu:

  • wrodzone wady jelita grubego i naczyń krwionośnych, które dostarczają do niego krew;
  • z powodu jakiejś szczególnej osobliwości organizmu, w której cierpią naczynia jelita grubego.

Mężczyźni i kobiety cierpią z mniej więcej taką samą częstotliwością..

W tej patologii naczynia odbytnicy i esicy okrężnicy cierpią głównie, nieco rzadziej - zstępującą okrężnicę.. Chociaż przypadki uszkodzenia pozostałych segmentów okrężnicy (rosnącej i poprzecznej).

Zwróć uwagę

Ze względu na skomplikowaną diagnozę takich pacjentów, gastroenterologów, chirurgów i proktologów.

Powody

Podstawą angiodysplazji jelita grubego jest trwałe, długotrwałe uporczywe rozszerzanie (ekspansja) naczyń biorących udział w dopływie krwi do jelita grubego, w miarę postępu choroby, ich deformacji (skrzywienie i krętość) oraz przerzedzania ścianek naczyń. Może to dotyczyć zarówno tętnic, jak i żył..

Ta patologia to:

  • wrodzony;
  • nabyte.

Wrodzona forma rozwija się, jeśli występują nieprawidłowości na etapie inicjacji i rozwoju prenatalnego narządów trawiennych, w szczególności naczyń zapewniających dopływ krwi do jelita grubego. Jest to mniej powszechny niż nabyta postać angiodysplazji okrężnicy.

W przypadku nabyta forma dokładne przyczyny natychmiastowe, które powodują takie zmiany w naczyniach jelita grubego, w tej chwili pozostają nieznane. Szczególnie istotne jest pytanie o przyczyny tej choroby u osób, które wcześniej nie cierpiały na choroby układu pokarmowego i układu naczyniowego. Nie jest również jasne, dlaczego przyczyny empiryczne prowadzą do patologii ostatecznych odcinków jelita grubego, a nie wszystkich jego segmentów..

Metoda obserwacji klinicznych zidentyfikowała szereg chorób i stanów patologicznych, wobec których najczęściej występuje angiodysplazja jelita grubego. To jest:

  • stan okresowego, długotrwałego skurczu ścian jelita grubego, który może nie pasować do obrazu żadnej z jego chorób i jest obserwowany sam, bez innych towarzyszących objawów klinicznych;
  • niektóre przewlekłe, przewlekłe, obecne choroby przewodu żołądkowo-jelitowego;
  • wiele patologicznych zmian w układzie sercowo-naczyniowym;
  • niektóre choroby krwi;
  • rzadziej - niektóre choroby nerek i płuc.

Choroby przewodu pokarmowego, wobec których najczęściej rozpoznawana angiodysplazja jelita grubego to:

  • procesy wrzodziejące w żołądku i dwunastnicy;
  • Choroba Leśniowskiego-Crohna - zmiany zapalne przewodu żołądkowo-jelitowego z tworzeniem się ziarniaków na całej długości;
  • Choroba Hirschsprunga - wrodzone zaburzenie nerwowości jednego lub drugiego odcinka jelita;
  • wrzodziejące zapalenie okrężnicy - powstawanie wrzodziejących wad błony śluzowej jelita grubego

i kilka innych.

Choroby układu sercowo-naczyniowego, najczęściej poprzedzające wystąpienie angiodysplazji jelita grubego, to:

  • Miażdżyca - odkładanie się płytek cholesterolowych na wewnętrznej powierzchni naczyń krwionośnych;
  • DIC (rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego) jest patologią układu krzepnięcia krwi, który prowadzi do powstawania małych zakrzepów krwi w naczyniach w całym ciele;
  • nadciśnienie;
  • krwotoczne zapalenie naczyń - niezakaźne zapalenie ścian małych naczyń, któremu towarzyszy tworzenie się małych zakrzepów krwi;
  • Ziarniniak Wegenera - autoimmunologiczne zapalenie ścian naczyń krwionośnych z tworzeniem na nich ziarniniaków.

Spośród wszystkich chorób krwi najczęściej angiodysplazja jelita grubego poprzedzona jest chorobą von Willebranda-Diana, dziedziczną patologią krwi, w której dochodzi do sporadycznych krwawień podobnych do hemofilii. Sercem tej choroby jest zaburzenie krwawienia z powodu braku jednego z czynników krzepnięcia.  

Pojawienie się patologii przyczynia się również do:

  • "pogorszenie" wieku naczyń jelita grubego;
  • zaburzenia endokrynologiczne - w szczególności cukrzyca;
  • złe nawyki - spożywanie alkoholu i narkotyków, palenie.
Zwróć uwagę

Nikotyna jest szczególnie niebezpieczna pod tym względem - zaostrza niszczące zmiany w ścianie naczynia.

Badano wpływ dziedziczności na występowanie angiodysplazji okrężnicy..

Przebieg choroby

W wrodzonej postaci angiogenezy jelita grubego naczynia stają się kręte i rozszerzone i praktycznie nie zmieniają kształtu po urodzeniu. Ich połączenie tworzy tzw. Malformację naczyniową.

Po nabyciu postaci na tle powyższych czynników następuje okresowa regularna niedrożność (zablokowanie) naczyń podśluzowej warstwy jelita grubego. Często występuje na tle skurczu mięśni gładkich ściany jelita, co powoduje zakłócenia naturalnego przepływu krwi przez naczynia.. Krew stara się "utorować" drogę i naciska na ściany naczyń, prowokując w ten sposób ich ekspansję, a na późniejszych etapach - rodzaj "luzu", a także ścieńczenia ściany naczyniowej.

Po pierwsze, dotyczy to sieci naczyń włosowatych jelita, a następnie naczynia są większe. Tętnice i żyły stają się faliste, w wyniku czego przepływ krwi przez nie staje się jeszcze trudniejszy - być może tworzenie się tak zwanego błędnego koła, którego procesy wzajemnie się pogarszają..

Zarówno w przypadku wrodzonej, jak i nabytej choroby, obszary zmienionych naczyń krwionośnych mogą występować naprzemiennie z normalnymi naczyniami krwionośnymi..

Opisywanemu stanowi patologicznemu często towarzyszy niedokrwienie - naruszenie dopływu krwi do ściany jelita, aw konsekwencji jego głód tlenowy..

Objawy angiodysplazji okrężnicy

Czas trwania choroby, częstotliwość i nasilenie objawów klinicznych zależą od stopnia uszkodzenia okrężnicy.

Objawy angiodysplazji okrężnicy są następujące:

  • lokalny;
  • często.

Najważniejszym objawem miejscowym tej choroby jest krwawienie jelitowe.. Jego cechy:

  • objawia się przez uwolnienie krwi z odbytu;
  • często łagodny, w większości przypadków zagrażający życiu. Tylko u 15% pacjentów z krwawieniem z powodu angiodysplazji jelita grubego występuje znaczna utrata krwi, co może być śmiertelne;
  • We wczesnych stadiach choroby obserwuje się ją głównie po wysiłku fizycznym - bieganie, skakanie, ćwiczenia siłowe i uprawianie sportów siłowych (boks, hokej, rugby), podnoszenie i przenoszenie ciężarów. Wraz z postępem choroby może pojawić się na tle absolutnego fizycznego spokoju;
  • często występuje podczas defekacji. Jeśli odbyt jest dotknięty, czysta krew szkarłatna jest wydzielana, jeśli inne części jelita są dotknięte, krew może mieszać się z kałem, przybiera charakterystyczny odcień;
  • z uwolnieniem krwi jest absolutna bezbolesność ze strony jelita;
  • w przypadku wrodzonej angiodysplazji okrężnicy w miarę upływu czasu zwiększa się objętość wydzielanej krwi.

Jeśli rozwinie się niedokrwienie jelit, może wystąpić ból. Ich cechy:

  • według lokalizacji - głównie w lewej połowie brzucha, chociaż ból może być rozlany, wzdłuż całego jelita. Uogólnienie (rozległe) procesu występuje również z krytycznymi konsekwencjami - martwica ściany jelita, jej perforacja i zapalenie otrzewnej;
  • według charakterystyki - ból, często - w postaci niezrozumiałego dyskomfortu w żołądku;
  • przez spread - napromieniowanie nie jest charakterystyczne;
  • przez dotkliwość - umiarkowane lub umiarkowane natężenie tolerowane. W krytycznych warunkach (na przykład w przeddzień wystąpienia zawału ściany jelit i jej perforacji) może gwałtownie wzrosnąć. Jeśli dojdzie do perforacji, pacjent poinformuje, że poczuł silny ostry ból w jamie brzusznej, jak po uderzeniu ostrym przedmiotem (objawem bólu sztyletu);
  • według wystąpienia - okresowo, z progresją choroby - trwałą, w zaniedbanym stanie nieleczonym - wzrastającą.

Częste objawy - naruszenie ogólnego stanu organizmu obserwowane z powodu anemii, które powstało w wyniku uporczywego powtarzającego się krwawienia z jelit. Pojawiają się następujące objawy:

  • czasami występują zawroty głowy;
  • istnieje ogólna słabość natury umiarkowanej;
  • występuje szybkie zmęczenie, często obserwowane przy średnich obciążeniach, które wcześniej uznawano za nawykowe, nie powodowało żadnych zmian ze strony ciała;
  • wydajność stopniowo pogarsza się - zarówno mentalna, jak i fizyczna;
  • blada skóra, zimna w dotyku.

Wraz z dalszym postępem choroby i zwiększonym krwawieniem z jelit połącz:

  • suchość w ustach;
  • pragnienie - przy dalszym postępie choroby może być znaczące;
  • wzrost ogólnej słabości;
  • omdlenie;
  • często - rozwój zapaści (naruszenie ogólnej hemodynamiki) i utrata przytomności;
  • postępująca duszność - najpierw z wysiłkiem, potem w spoczynku;
  • kołatanie serca. Podczas biegania mogą wystąpić arytmie;
  • obniżenie ciśnienia krwi.

Diagnostyka

Natychmiastowa diagnoza nie jest możliwa we wszystkich przypadkach.. Maskowanie patologii pod pozorem innych chorób związanych z krwawieniem jelitowym w wielu przypadkach prowadzi do:

  • niewłaściwe traktowanie;
  • nieuzasadnione interwencje chirurgiczne.

Często nawet podczas operacji wykonywanej na krwawienie z przewodu pokarmowego nie jest możliwe ustalenie jej prawdziwej przyczyny..

W celu skutecznego rozpoznania angiodysplazji okrężnicy należy uwzględnić wszystkie możliwe dodatkowe metody badania - fizyczne, instrumentalne i laboratoryjne.

Dane z badania fizykalnego są następujące:

  • po badaniu - skóra i widoczne błony śluzowe są blade. W późniejszych stadiach choroby obserwuje się osłabienie pacjenta, jego letarg i osłabienie;
  • palpacja (palpacja) skóry i brzucha - skóra jest chłodna w dotyku. Wraz z postępem choroby podczas obmacywania jamy brzusznej odnotowuje się jej nieznaczny ból. Wraz z rozwojem stanu krytycznego (martwica jelit, zapalenie otrzewnej), wyraźny jest ból, napięcie przedniej ściany jamy brzusznej i pozytywne objawy podrażnienia otrzewnej;
  • uderzanie brzucha (tkliwość) brzucha - potwierdzona jest tkliwość w badaniu palpacyjnym;
  • z osłuchaniem brzucha (słuchanie za pomocą fonendoskopu) - z typowym nieskomplikowanym przebiegiem, nie obserwuje się żadnych zmian. W przypadku perforacji ściany jelita obserwuje się ostre osłabienie hałasu perystaltycznego do całkowitego zniknięcia..

Istnieje niewiele metod instrumentalnych, które mogą bezpośrednio określać zmiany morfologiczne w ścianie jelit, ale instrumentalne badanie przewodu pokarmowego przeprowadza się jak najszerzej w celu diagnozy różnicowej - poprzez wykluczenie pewnych chorób możliwe będzie postawienie prawidłowej diagnozy.. Stosuje się następujące metody badawcze:

  • kolonoskopia - endoskop (elastyczna sonda ze zintegrowaną optyką) jest wprowadzany do jelita grubego i służy do wizualnego badania błony śluzowej jelita. Kiedy angiodysplazja ujawnia naczyniowy występ śluzu, wypełniony krwią. Podczas kolonoskopii wykonuje się biopsję - pobieranie próbek tkanek, a następnie badanie mikroskopowe;
  • angiografia dużych naczyń - dożylnie wstrzyknięto substancję promieniochronną, następnie wykonuje się zdjęcie rentgenowskie, w którym można wykryć odkształcenie naczyniowe;
  • scyntygrafia jelita grubego - Preparaty farmaceutyczne z radionuklidami wstrzykuje się dożylnie, a następnie wykonuje badanie tomograficzne. Radionuklidy tworzą obraz kolorowy, który można wykorzystać do oceny stanu naczyń jelitowych;
  • irygoskopia jelita grubego - środek kontrastowy (siarczan baru) wstrzykuje się do jelita, a następnie obrazy radiologiczne są pobierane z biegiem czasu. Za pomocą tej metody można ocenić stan ściany jelita, szerokość światła jelita i jego funkcję (w szczególności perystaltykę);
  • sigmoidoskopia - badanie z użyciem endoskopu błony śluzowej odbytnicy i początkowych odcinków - esicy;
  • fibrogastroduodenoskopia (FGDS) - za pomocą endoskopu zbadaj wewnętrzną powierzchnię żołądka i 12 owrzodzeń dwunastnicy, aby zidentyfikować źródło krwawienia. Sensowne jest zastosowanie tej metody w przypadku wykrycia ukrytej krwi w kale. Jeśli krew jest widoczna w kale gołym okiem, wartość metody zanika, ponieważ źródłem krwawienia jest jelito grube..

Laboratoryjne metody badawcze stosowane w diagnostyce angiodysplazji okrężnicy to:

  • pełna liczba krwinek - zmniejszenie liczby erytrocytów i hemoglobiny wskazuje na anemię, która pojawiła się po krwawieniu z jelit;
  • koagulogram - służy do oceny układu krzepnięcia krwi;
  • test krwi utajonej - jest wykonywany, jeśli krew w kale nie może być wykryta wizualnie, ale obserwuje się kliniczne objawy krwawienia;
  • badanie mikroskopowe pod mikroskopem - pozwala określić charakter choroby.

Diagnostyka różnicowa

Diagnozę różnicową angiodysplazji jelita grubego należy najpierw przeprowadzić z chorobami charakteryzującymi się krwawieniem z przewodu pokarmowego.. Najczęściej to:

  • wrzód żołądka i wrzód dwunastnicy, powikłany krwawieniem;
  • erozyjne zapalenie błony śluzowej żołądka - występowanie licznych wad krwotocznych błony śluzowej żołądka;
  • erozyjne zapalenie dwunastnicy - ta sama patologia, tylko od strony dwunastnicy 12;
  • wrzodziejące zapalenie okrężnicy;
  • wewnętrzne krwawiące hemoroidy;
  • urazy okrężnicy;
  • guzy - w szczególności złośliwe na etapie destrukcji (zaniku);
  • zaburzenia układu krzepnięcia krwi, które mogą prowadzić do krwawienia z różnych lokalizacji - w tym jelit.

Komplikacje

Jest ważny

Krwawienie z przewodu pokarmowego jest najczęstszym powikłaniem angiodysplazji jelita grubego. Opisana patologia odpowiada za 4% wszystkich zdiagnozowanych krwawień z jelita grubego..

Ponadto choroba może być skomplikowana:

  • coprostasis - stagnacja kału w dotkniętym odcinku jelita grubego. Z kolei Koprostaz prowadzi do powstawania niedrożności jelit;
  • zawał jelitowy - martwica odcinka ściany jelita, która może wystąpić z powodu niedokrwienia;
  • perforacja (perforacja) ściany jelita - jest konsekwencją zawału jelitowego;
  • rozproszone zapalenie otrzewnej - powstaje w wyniku perforacji ściany jelita i wyprowadzenia jej treści do jamy brzusznej, która opada na trzewne i ciemieniowe arkusze otrzewnej, wywołując jej stan zapalny.

Leczenie angiodysplazji okrężnicy

Angiodysplazja okrężnicy jest leczona przy użyciu metod:

  • konserwatywny;
  • operacyjny.

Głównym zadaniem metod chirurgicznych jest ustanie przepływu krwi przez zdeformowane i rozszerzone naczynia. Wykonane przez:

  • fotokoagulacja endoskopowa - Endoskop wkładany jest do jelita grubego, dzięki czemu naczynia są traktowane źródłem impulsywnego światła - naczynia się nagrzewają, krew koaguluje w nich, a następnie zarastają tkanką łączną;
  • ablacja endoskopowa - technika i wyniki są takie same jak w poprzedniej metodzie, ale fale radiowe mają określoną częstotliwość;
  • embolizacja naczyń - Specjalnie opracowane substancje (polimery lub pianka żelowa) są wprowadzane do nich, które zatykają naczynia, w wyniku czego przepływ krwi przez nie się zatrzymuje, ryzyko krwawienia z jelit znacznie się zmniejsza;
  • z ciężką chorobą i regularnym krwawieniem z jelit - resekcja odcinka jelitowego, który krwawi. Najczęściej wykonuje resekcji esicy i odbytnicy, a następnie operacji plastycznej (przywrócenie ściany jelita).

Opisane metody są bardzo skuteczne, ale w wielu przypadkach, jeśli nie wyeliminujesz wszystkich chorób i stanów patologicznych, na tle których rozwija się angiodysplazja jelita grubego, choroba może nawrotować.

Terapia zachowawcza ma na ogół na celu wyeliminowanie skutków krwawienia.. W sercu spotkań:

  • dieta - oszczędne pod względem chemicznym i mechanicznym, z wyjątkiem grubej, włóknistej, pikantnej, pikantnej żywności, która może uszkodzić błonę śluzową jelit, aw rezultacie zaburzyć integralność patologicznie zmienionych naczyń;
  • terapia infuzyjna - dożylny wlew kroplowy leków w celu przywrócenia normalnej objętości krwi krążącej. Wprowadza się roztwory soli, elektrolity, preparaty białkowe, glukozę;
  • leki hormonalne - w celu blokowania peptydów zwężających naczynia krwionośne (białek zwężających naczynia).

W przypadku krwawienia z jelit pacjent powinien zostać hospitalizowany na oddziale chirurgicznym, gdzie należy rozwiązać problem radykalnych metod leczenia patologii..

Zapobieganie

Aby zapobiec powstawaniu wrodzonych angiodysplazji jelita grubego, konieczne jest stworzenie odpowiednich warunków do wewnątrzmacicznego rozwoju płodu - czyli zapewnienia bezpiecznego przebiegu ciąży.

Wystąpieniu nabytej postaci tej choroby można zapobiec, jeśli wszystkie choroby, które są potencjalnymi prowokatorami angiodysplazji okrężnicy, są identyfikowane i leczone w odpowiednim czasie. Szczególnie ważne jest właściwe odżywianie, które pomoże zapewnić prawidłowe funkcjonowanie jelita grubego..

Prognoza

Rokowania dla angiodysplazji jelita grubego są dwojakie - dzięki szybkiej diagnozie i leczeniu nie ma zagrożenia życia, ale często niemożliwe jest osiągnięcie całkowitego wyleczenia..

W przypadku zaniedbanego stanu i regularnego krwawienia rozwija się niedokrwistość, która powoduje nieprawidłowe funkcjonowanie wszystkich narządów i układów. W przypadku obfitego krwawienia jelitowego rokowanie jest złożone..

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant