Najczęściej w całym zapaleniu rogówki początek choroby występuje w ostrej postaci. Charakteryzują się długim przebiegiem - do 6 tygodni lub dłużej (jest to różnica kategorii herpetic). Zarejestrowane przypadki powtarzających się procesów. Na przykład szybko rozwija się powierzchowne, traumatyczne zapalenie rogówki - jego okres może wynosić około tygodnia. Długi rozwój zapalenia rogówki można wytłumaczyć właściwościami odżywczymi rogówki. Komórki te nie mają własnych naczyń krwionośnych, a także mają bardzo wolne procesy metaboliczne. Zapalenie rogówki może mieć powikłania. Wśród nich jest wpływ procesu zapalnego na przednią część odcinka błony naczyniowej (tj. Keratouveweitis), która występuje z powodu bliskiego położenia i jednego źródła dla procesów dostarczania krwi i unerwienia.
Bliznotwórstwo w wyniku zapalenia rogówki
W końcowym stadium zapalenia rogówki koniecznie tworzą się zmętnienia bliznowate w obszarze nacieku zapalnego, którego powierzchnia zależy od natury procesu resorpcji. Oznacza to, że całkowite zmętnienie rogówki jest mniejsze niż powstały naciek zapalny. Zmętnienie typu blizn z nacieku zapalnego można odróżnić od kilku charakterystycznych cech. Na przykład, wyraźne granice pierwszego i brak jakichkolwiek objawów zapalenia. Możliwe jest scharakteryzowanie procesu według poziomu intensywności, a także przez rozległość zmętnienia. Według tych znaków istnieją trzy rodzaje możliwych skutków choroby..
Chmury (nubula) wywołują delikatne zmętnienie. Trudno to naprawić. W medycynie do tych celów stosuje się metody obiektywnego badania dotkniętego narządu narządu wzroku. Jeśli lokalizacja jest w centrum - może wystąpić zagrożenie obniżenia ostrości wzroku. Plama (plamka) odnosi się do raczej intensywnego, ale nieznacznego zmętnienia, które jest widoczne w normalnych warunkach. Belm (leycoma) jest uważany za intensywny, o znacznej wielkości mętności. Jeśli cierń zajmuje całą rogówkę, nazywa się ją całkowitą, ale jeśli powierzchnia tęczówki jest przylutowana do jej obszaru (ale jednocześnie przednia komora ma nierówną głębokość), jest klasyfikowana jako łączona. Zdarzają się przypadki, kiedy cierń jest penetrowany przez naczynia - wtedy nazywa się unaczyniony. Istnieje klasyfikacja, która jest stosowana do określenia leczenia i wskazań do chirurgii keratoplastycznej (czyli przeszczepu rogówki) - tak traktowana jest ślepota z objęcia otępienia..
V.P. Filatov opracował specjalną technikę, dzięki swojej ślepocie, której przyczyna stała się cierniem, stała się możliwa do przypisania uleczalnej. Filatov opanował transplantację przeszczepu rogówki nie z żywego organizmu, ale z trupiego oka, dzięki czemu keratoplastyka była akceptowalna w prawie wszystkich opisanych przypadkach..
Parametry częstotliwości poszczególnych postaci zapalenia rogówki mogą się dość wyraźnie różnić. Są to nie tylko różnice terytorialne, ale także przejściowe. Na wskaźniki mają wpływ różne czynniki etiologiczne. Częstość występowania gruźlicy wzrasta, dlatego coraz częściej rejestruje się zapalenie rogówki gruźlicy, a także zwiększają się statystyki dotyczące opryszczki..